Onder het Bestuur van Flor Bosmans

Samenstelling van het Gezelschap

Orkestmeesters: H. Diels, R. Veremans, Martha Linz (als gast),

Hoofdregisseur: G. Maes,

Regisseurs: Johan De Meester (als gast), K. Schmitz, L. Plaum,

Balletmeester: L. Katschourowsky, S. Korty (als gast),

Solisten: V. Belowa, M. Johnson, B. Ignatoff,

Tenoren: J. Sterkens, S. Bricoult, A. Van Roey, G. Vercamer, F. Schell, Th. Beets (als gast), L. Morrisson (als gast), H. Drost (als gast),

Baritons: A. Heineman, G. Harmsen, R. Tindel (als gast),

Baritons-bassen: V. Jans, J. Heirstrate,

Bassen: G. Wouters, E. De Decker,

Sopranen: B. Briffaux, F. Hougaerts, F. Bruylants, J. Calewaert, J. Ooms, B. De Paepe, M. Van Nuffel, V. Caroly,

Mezzo-sopranen: R. Christiane, I. De Borger, M. Van Dooren.

De heer Bosmans, die een stuk van zijn hart aan « Marieke van Nymegen » had verpand, zette zijn eerste seizoen in met een alleszins treffelijke herneming van dit Vlaamsche werk.

En 's anderdaags speelde hij reeds zijn grooten troef uit : « Het Land van den Glimlach » van Franz Lehar; waarvoor hij een beroep had gedaan op de medewerking van den tenor Louis Morrisson.

« Het Land van den Glimlach » is de ruggegraat van heel dit seizoen geweest : Het kon 23 maal worden opgevoerd.

In de rangorde, naar het aantal vertooningen, volgt dan op de statistiek van dit speeljaar « Het Lied van de Liefde », operette van Körngold op motieven van Johann Strauss, met 11.

Onder zijn eigen leiding ging den tweeden avond reeds, voor de eerste maal in een Nederlandsche vertaling : « Le Chemineau » van Xavier Leroux. Enkele malen kwam de Fransche bariton Raymond Tindel, in zijn eigen taal, de titelrol zingen.

Op Dinsdag 6 December 1932 vond hier de eerste opvoering, in Nederlandsche sprake, van Verdi's « Gemaskerd Bal » plaats.

Wat de heer Bosmans aan de operette en aan het lichter genre in 't algemeen offeren moest, dat trachtte hij te vergoeden door een, op de repertoria der seizoenen in de Vlaamsche Opera ongewoon groote verhouding van avant-garde-werk, zoowel eigenlandsch als vreemd.

Op Zaterdag 15 October bracht hij « Zwaargewicht », een ...sportieve grap van Ernst Krenek, den toondichter van het beruchte « Johnny spielt auf », waarvan de première het optreden van een Russisch balletgezelschap voorafging.

Een even gewaagde — maar iets méér loonend blijkende — stap naar het front der moderne muziek was « Het Nusch-Nuschi » zangspel en tevens ballet van Paul Hindemith, waarvan de heer Bosmans de choregrafie aan mevr. Sonia Korty toevertrouwd had, terwijl hijzelf aan den lessenaar stond.

En de twee Vlaamsche toondichters, van wie hij zeer belangrijke werken opvoerde, Maurits Schoemaker en Karel Candael, zullen deze werken ook wel als ...vooruitgeschoven posten bedoeld hebben.

Maurits Schoemaker zijn zangspel « Swane », op een tekst van Styn Streuvels en Emmanuel De Bom, waarvan de creatie op Zaterdag 21 Januari 1933 plaats greep, als Karel Candael zijn « dans- en gebarenspel » « De Zeven Hoofdzonden », hetwelk, onder zijn eigen leiding, op Zaterdag 2 Maart 1933 zijn eerste voorstelling mocht beleven.

Een nationale schepping — vriendelijk maar met oneindig minder aanspraken op artistieke waarde — was deze van « De Twee Medaljons », een bedrijf van Arthur Van Oost, op een gedicht van George Vaxelaire, — op Zaterdag 14 Januari 1933.

Op het repertorium van de Vlaamsche Opera, waren tot hiertoe reeds de Vlaamsche, de Duitsche; de Tsjechische, de Russische, de Noorsche, de Deensche, de Fransche, de Italiaansche, de Engelsche, de Spaansche en de Portugeesche muziek vertegenwoordigd. Dit jaar bracht de heer Bosmans er nog de Poolsche bij; met « Casanova » een opera die nochtans weinig Slavische karakteristieken vertoonde, van Ludomir Rozycki.

Een zeer bekoorlijke prestatie van het ballet was een choregrafie, door L. Katschourowsky, op de zevende Suite van Haendel, voor het orkest bewerkt door Aug. L. Baeyens, onder de leiding van Hendrik Diels.

De eerste gebeurde op Zaterdag 21 Januari 1933.

Een wél interessante incursie op het gebied der... toén moderne Amerikaansche show-operette, deed de heer Bosmans nog, op Zaterdag 11 Maart 1933, met « De Vagebond-Koning » van Rudolf Friml, waarvan hij de regie had toevertrouwd aan Johan De Meester, en waarvoor hij zich een weelde van costumes en decors had aangeschaft.

Om aan zijn voorstellingen een zoo groot mogelijken luister te geven, heeft de heer Bosmans méér dan wélken zijner voorgangers ook, op vreemde gasten met een groote faam, een beroep gedaan.

Zoo traden in « Het Land van den Glimlach » de tenor Marcel Wittrisch en Hella Kurty — de « Mi » van den film — op, en als hij « De doode Stad » van Körngold op het repertorium had teruggebracht, dan liet hij er de vrouwelijke hoofdrol éénmaal in zingen door de Poolsche zangeres Ewa Bandrowska, die dit seizoen ook als « Myrtocle » in « De doode Oogen » optrad.

Daar dit jaar een halve eeuw zou verloopen zijn na Wagners afsterven, had, tot hulde aan de nagedachtenis van den Titan van Bayreuth, de heer Bosmans op zijn speelplan een Wagner-festival geschreven, dat hij ook ten uitvoer bracht, in de maand Februari 1933.

Het bestond uit « De Vliegende Hollander » met den Duitschen bariton Schmid-Scherf, « Tannhauser », met den tenor Theo Strack, in de titelrol en den bariton Gerhard Husch, als Wolfram, en uit een operaconcert, waarvoor de heer Bosmans, bij het orkest van het huis, nog dat van den Franschen schouwburg had gevoegd.

Met dit indrukwekkend ensemble werden, onder zijn eigen leiding, ten gehoore gebracht : het openingsstuk van « Riënzi », het bruidskamertooneel uit « Lohengrin », het slottooneel uit het eerste bedrijf van de « Walkure » en heel het laatste uit « Godendeemstering ». De « Siegfried » hier was de Duitsche tenor Hans Grahl... die niet precies een revelatie werd.

Dit gedenkwaardig concerto, hetwelk door den heer burgemeester Van Cauwelaert, en door den Duitschen, den Franschen en den Italiaansche consul bijgewoond werd, werd besloten met Wagners « Keizermarsch ».

Dit jaar ook bracht Koningin Elisabeth haar derde bezoek aan de Vlaamsche opera, en deze eer gold ditmaal het Vlaamsche werk van Maurits Schoemaker : « Swane ».

Dit bezoek geschiedde op Dinsdag 7 Maart 1933, en ging, op uitdrukkelijk verzoek der Vorstin-zelve, met een uiterst minimum van officieel vertoon gepaard.

Nog te vermelden; de reeks vertooningen, die het Russische gezelschap van Prins Zeretelli uit Parijs, hier in Februari kwam geven.

Aangekondigd waren : Tweemaal « Prins Igor », éénmaal « Boris Godounow » en éénmaal « De Bruid van den Tsaar ».

De belangstelling voor de eerste van « Prins Igor » en van « Boris » was echter zóó bedroevend geweest, dat de troep hier letterlijk uiteenviel, — niet wetend, waar de middelen vandaan te halen om terug te Parijs te geraken.

Toen stelde de heer Bosmans, deze menschen in staat om het nog eenmaal met « Prins Igor » te probeeren... en toen liep de zaal vol!

Maar de schipbreuk kon daardoor niet meer verhinderd worden, en het gelukte den heer Bosmans twee hoogst waardevolle wrakstukken ervan voor onze opera op te visschen : den bariton George Youreneff en de dramatische zangeres Sandra Yakowlewa, maar, terwijl de eerste tot op 't oogenblik nóg steeds tot de gasten van het huis behoort en zijn naam aan menigen heuglijken avond heeft verbonden — is de tweede nooit teruggekomen.

De GAKVO-gala's van dat seizoen waren : « De Vliegende Hollander » : met Rudolf Boeckelmann, Henny Trundt, en H. Weber — dirigent F. Weismann, « Laagland », met : Olga Schramm, G. Pistor en G. Baklanoff, « Het Gemaskerd Bal », met Manuel da Silva, Gino Iyulli, Sinia Garini, en Marg Mondova — dirigent : Silvio Tagliapietra, « De Walkure » met Elisabeth Friedrich, Annie Helm, Eyvind Laholm en Von Monowarda, — dirigent : Karl Elmendorff, en « Parsifal » met Eyvind Laholm, Marg. Baumer, Theo Scheidt en Von Monowarda — dirigent : G. Sebastian.

Er was nog een gala voor het Kindergasthuis Louise-Marie, met Gotthelf Pistor als « Tristan » en Mevr. I. Grisar-Van Dyck als « Isolde ».

Ook dit speeljaar — en wèl zeer bijzonder ! — kenschetste zich door de bedroevende wanverhouding tusschen de werkelijk artistieke inspanningen en de financieele resultaten ervan.