47 document(en) met "die tics" • Resultaten 41 tot 47 worden getoond


Het werk is niet af, waarheid nooit... • 1 januari 2002
Dat blijkt maar al te zeer uit het feit dat De Keersmaekers "tics" vaak nagebootst werden, zonder ooit voorstellingen op te leveren die je ook maar een moment kunt verwarren met haar eigen werk...Gedurig wijst het werk van De Keersmaeker en Rosas vooruit, naar een komende productie en - finaliter - naar die allicht onmogelijke voorstelling die volgens een nog onbekende dialectische logica al...Over die choreografie merkt De Keersmaeker zelf op dat het net de dwingende structuur van het werk is die de dansers in staat stelt om iets van zichzelf zichtbaar te maken

Zwerfkatten en verzopen honden • 15 december 2003
Bij nader toekijken zijn die tics precieus gestileerd en gemonteerd, als kleine choreografietjes...Deze verlopen jongeren zijn vooral een metafoor: de mens als een verschoppeling die wanhopig liefde zoekt, maar niet weet hoe die te geven of te krijgen...Op het einde hernemen ze die wandeling, maar stoten nu elkaar van het podium

Een trap in de kont van het... • 30 juli 2004
Onder druk van de opkomst van de SS binnen het nazi-regime en de perverse hypocrisie binnen de familie, die alles opoffert aan de belangen van de onderneming, stuikt die dynastie ineen...Soms volkomen tegengestelde rollen: Willems bijvoorbeeld speelt zowel de aartsvader Joachim von Essenbeck als zijn verknipte kleinzoon Martin als Friedrich Bruckmann, de usurpator die op instigatie...Peter Paul Muller, de SS-commandant Aschenbach die van in het begin aan de touwtjes van het drama trekt, is de enige acteur die zich aan één personage houdt

De verbinding tussen twee extreme werelden: Danseres... • 24 februari 2005
Die worden nooit uitgewerkt maar blijven het effect van grimassen en tics die zich aftekenen als rimpels op het oppervlak van de dans...Jouet gebruikte die taal voor gedichten over de grote aap die we zelf zijn...Wellicht idealiseer ik het primitieve bestaan te veel, maar ik denk wel dat hun zogezegde naïviteit, de leegte van hun bestaan belangrijk is. Ik probeer die staat van naïviteit in mijn werk te

Als de rook om je hoofd is... • 25 juni 2005
Het is een sleutelscène in 'Simulacra'. Ernst komt uit bij beelden die haast willekeurig veel betekenis kunnen genereren...Gebaren die bijvoorbeeld in de film over Grotowski een en al diepzinnigheid en zwaarte lijken, worden, alleen maar door ze uit hun gefilmde context te rukken en terug op podium te zetten, licht en...Enkel daar geldt 'Only smoke remains'. Wat echt telt is niet dat soort 'gestuurde' beelden, maar de rook die de theatermaker in het hoofd van de kijker liet opstijgen door het spel an sich

Acteurs als idioten • 15 oktober 2005
plaats van het verlichte overschouwen van de kunstenaar-regisseur, die betekenis sticht, zouden we dan het schouwspel krijgen van acteurs die elkaar het beeld uit proberen te dringen...Die begint als een flutverhaaltje, een houterig geacteerd en gemonteerd docudrama over twee mensen die elkaar toevallig ontmoeten en bij wie het meteen 'klikt'. Het vervolg introduceert 'drama': de...codes en 'tics' van allerlei genres gepasticheerd worden

Ongerijmde hartstocht: Rizzo in Wonderland • 1 januari 2006
De oorverdovende muziek van Nox en Ambact belet je na te denken bij die beelden, het blijven beelden die vaak ei zo na op niets uitlopen, maar dan als het ware toevallig een nieuw elan krijgen...Aan elk aspect van de voorstelling is op een absurde manier - niets lijkt immers noodzakelijk in dit spel - zorg besteed, van de hoogte van de puntmutsen, die exact gelijk is aan die van het witte...Die lust voor het verkleden is een constante in Rizzo's werk (en herinnert aan zijn verleden als modeontwerper). In de solo voor Jean-Baptiste André 'comme crâne, comme culte' die hij dit jaar toonde