Archief Etcetera

940 document(en) met "JE JE NOG DAT" • Resultaten 701 tot 720 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Anna Luyten • Alice in Wonden-land
Het zijn de eerste woorden die je te horen krijgt in dat verwoeste vaderhuis...Het boezemt angst in om voor altijd verbannen te blijven van mensen waarvan je geloofde dat ze je zouden helpen, want dan moet je het gevecht met jezelf aangaan...Er wordt geïnsinueerd dat de vader Miranda heeft willen verkrachten, maar omdat dat niet lukte, haar aan een haak in de schuur gehangen en haar zo aangeboden heeft aan een boerenknecht in ruil voor

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Klaas Tindemans • Wreedheid zonder grond
Natuurlijk is Macbeth eerst en vooral een poëtisch drama, maar dat is een loze frase als die woorden niet naar een werkelijkheid verwijzen, al was het maar die van het theater zelf dat zich hic et...Er komt niet veel hineininterpretieren aan te pas, als je stelt dat de wereld van Duncan, een wereld waarin staatsgezag en goddelijke harmonie inwisselbare begrippen zijn, door het optreden van de...Ik geef het toe, het is een wat geforceerde interpretatie, maar ze is uitgelokt door dat éne krachtige moment in de Macbeth van Needcompany: de dissectie van de waanzin, in een beeld dat nooit in één

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Stefan Hertmans • De dans als onmogelijke figuur
Afgezien van het fenomeen dat de vraag: Is dit nu nog ...kunst...Daaruit ontstaan voortdurend verrassingen, word je op het verkeerde been gezet zonder dat een dergelijke strategie Ritsema zelf rechtstreeks lijkt bezig te houden - onze verwarring is geen resultaat...Denk je een ogenblik dat deze man het kritisch, ja zelfs ideologisch op clichés en fetisjen heeft gemunt

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Robin Steins • Een duik onder het oppervlak
tegenstelling tot de meeste van Puccini's opera's kent La Fanciulla del West - op de tenoraria Ch'ella mi creda libero e lontano na - geen bekende aria's. Wellicht verklaart dat het feit dat de opera...Daarenboven vergroot de flitsende lichtprojectie van een oude filmprojector op het spel van de zangers het effect dat je naar een tweedimensionale film zit te kijken in plaats van naar een...Carsen bewijst dat Puccini's opera's nog wel degelijk zeggingskracht hebben wanneer ze worden ontdaan van de ingesleten clichés en oubollige pathetiek waar de opvoeringstraditie van Puccini's opera

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Demets • Graven in de enclave
Paul Demets sprak met Gregie de Maeyer, Jan Simoen en Bart Moeyaert In het jeugdtheater, meer nog dan in het volwassenentheater, is er nood aan nieuw tekstmateriaal dat niet betuttelend...Toen ondervond ik dat het belangrijk is om op een vertrouwelijke manier te kunnen werken met de regisseur aan wie je je stuk uit handen geeft...Met Juul heb ik het gevoel nog verder te kunnen gaan: aan de vormgeving (foto's van kunstwerken van Koen Vanmechelen) kan je aflezen dat het mijn bedoeling was om meer dan zomaar een tekst over pesten

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Kurt Vanhoutte, Marleen Baeten • De ingevroren theatertijd
Luc Martens: 'Ik denk dat het niet langer houdbaar is dat de vernieuwing alleen maar buiten de bestaande gezelschappen plaatsvindt...dat opzicht is het zinvol om erop te wijzen dat de vernieuwing van de stadsgezelschappen schatplichtig is aan de vernieuwingsbeweging zoals die zich in de jaren tachtig buiten die organisaties voltrok...Je kan je afvragen waar de kritische opinie het geduld blijft vandaan halen waarmee de uitblijvende vernieuwing binnen de stadstheaters wordt afgewacht, hoe men zich blijft blindstaren op enkele

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Laat de kunst nu maar een bolhoed...
De bundel wemelt van metaforen en vergelijkingen die weinig tastbare begrippen als 'ernst', 'denken' of 'plechtigheid' plots concreet aanschouwelijk maken, maken dat je je althans kan voorstellen wat...Monumentaliteit Eens je dat doorhebt, beginnen ook steeds meer echo's tussen de verschillende teksten te weerklinken...Ongetwijfeld is het zo dat het lichaam het eerste beeld is dat altijd 'werkt', dat altijd aangrijpt

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Als het centrum leeggelopen is
Overigens geldt de stelling niet dat dat theater, dat bijvoorbeeld in de Odéon of in het theater van Bordeaux een exemplarische vorm aannam, het publiek, en zo je wil dus de stad, een spiegel voorhield...Maar dat kan de pret niet echt drukken, want ondertussen heeft de explosieve ontwikkeling van het verkeer er toe geleid dat 'nobody in his right mind' nog in de stad woont...Aura Zo bekeken zijn theaters natuurlijk bijzonder belangrijk, omdat ze een beeld creëren dat nog veel sterker is dan dat van het eenvoudige monument

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Marleen Baeten • De samenleving maakt het theater mogelijk
Pierre Abi-Saab: Fadhel Jaïbi en de andere vernieuwende Arabische theatermakers zien op dit ogenblik nog niet in dat je een stuk van Shakespeare kan ensceneren om te tonen wat je te zeggen hebt...En dan zijn er natuurlijk ook nog landen zoals Saoedi-Arabië en de Golfstaten, waar men wel theater heeft, maar waar je je vragen kan stellen bij de kwaliteit...Zo is het tekenend dat je in Irak een minister hebt van 'informatie en cultuur'. Misschien heeft Fadhel Jaïbi willen zeggen dat het culturele project van Tunesië een specifieke vorm aanneemt die zijn

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Patrick Allegaert • Ontevredenheid is wat ons bindt
Natuurlijk, wanneer ergens heel veel over wordt gesproken, dan kun je er vergif op nemen dat er een probleem is, zo weet de Nederlandse filosoof René Boomkens in zijn boek Ontwerpen voor de...De stad is de plek waar je jezelf vindt, omdat je op jezelf aangewezen bent, waar individualiteit mogelijk is en waar je de kans krijgt om iets van je leven te maken...Want dat is de essentie van de komst naar de stad: dat je het bekende en het vertrouwde opgeeft,' zo merkt Anil Ramdas in De beroepsherinneraar en andere verhalen op

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Blondeel • Een bolle spiegel
Je hebt je vrienden en je houdt je vrienden, je wilt er geen andere kennen...de buurt valt het nogal mee: in Molenbeek is het publiek domein zelden dwingend, integendeel, het bevat zo weinig indicaties dat je er eigenlijk alles...Misschien is dat nog wel de beste houding: een tijdje ophouden met spreken zolang zij waarover we spreken moeten zwijgen

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Eric Min • Een kille ochtend in Rue du Progrès
toren te herontdekken 'als een objet trouvé dat je plots intrigeert en je een hele wereld opent (...) iets dat in een onnatuurlijke context -zoals deze waarin de Martini aan de rand van de Noordwijk...Jongeheer De Kuyper zocht er naar een plek om te flaneren maar ontdekte dat de passage - het woord is veel te groot - eerder een omweg was, een labyrint zonder begin of einde dat je steevast de...Ook vandaag nog priemt er iets als surrealisme 'doorheen het afgebladderde, maar nog steeds beklijvende sensuele beeld'. De auteur houdt van het gebouw; dat is zijn goed recht en het is ook nog schoon

Nr. 58, December 1996 • Pol Arias, Claire Diez • Je t' aime, moi non plus
Je t' aime, moi non plus Op het moment dat verschillende Belgische politici verkrampt de kaart van de federalisering trekken, gooien het Vlaams Theater Instituut en het Maison du Spectacle-la...Dan schrik je er niet van dat hij zomaar stelt dat de Vlaamse acteurs hun integriteit hebben weten te handhaven omdat zij slechts veel later dan hun Franstalige collega's te maken hebben gehad met het...Het minste dat je kon verwachten was dat er betere en juistere taakomschrijvingen waren meegegeven en dat er grondiger overleg had plaatsgevonden tussen de verschillende schrijvers

Nr. 58, December 1996 • Eva van Schaik • Een dure misser
Mocht dat inderdaad het geval zijn dan tekent dat de intens trieste status van de Vlaamse podiumdans...Het is natuurlijk wel aardig om te vermelden dat er na 1980 een toenemende hoeveelheid buitenlandse en zeer uiteenlopende dans-voorbeelden over het Vlaamse vlakke land spoelden, maar dat krijgt pas...Wil je je eigen boot in het in- ternationale vaarwater van ballet vormen dan moet je eerst die nederige nieuwsgierigheid naar de historische canons en codes opbrengen

Nr. 58, December 1996 • Myriam Van Imschoot • Een salon van weigeraars
Op het debat tijdens het Theaterfestival klapte minister Martens uit de biecht: hij had 'geen meerderheid gevonden binnen de Vlaamse Regering voor Damaged Goods'. Hoe dat zo komt, is me nog steeds...Nóg een heuglijk feit: de pas opgerichte adviesraad was weliswaar nog samengesteld volgens het cultuurpact, maar toch, voor het eerst kon men grosso modo stellen dat de leden van een raad er veeleer...Dat dit niet gebeurd is, bewijst hoe politiek beschermd het Ballet van Vlaanderen wel is. Ook vandaag staat dat gezelschap nog steeds rechstreeks ad nominatim op de begroting ingeschreven - een soort

Nr. 58, December 1996 • Jef Aerts • Het toneel, de woede en het sociale...
Er is niets zo goedkoop als het zich sociaal-politiek welwillend voordoen om het simpele feit dat dat mooi staat...wil dat niet zeggen dat we op zoek zijn naar 'politiek correcte' kunst zonder meer...En bestaat er een ander publiek dat het theater nog au sérieux voldoende neemt om erdoor bevrijd te worden

Nr. 58, December 1996 • De Grootinquisiteur • Manifest
Blijft over een gesubsidieerde, geïnstitutionaliseerde ambtena- rij die een schijnpubliek nodig heeft om de schijn te redden, en in zekere zin wordt dat publiek nog betaald ook om te komen...beeldende kunsten past (je mag kijken waar je wil, wanneer je wil, en je mag ook naar buiten om een pintje gaan), of dat lijkt te passen bij de bioscoop- en videopraktijk...Waar in godsnaam is het theater tout court, het theater uit tijden dat er nog een publiek was dat verveling onverbiddelijk bestrafte, waar is de theatervoorstelling van altijd

Nr. 58, December 1996 • Pascal Gielen • Off-Side
Dionysos, zegt u dat nog iets...En soms hoor je er nog de - in ogen van sommigen - naïeve, maar daarom niet minder doortastende vraag: Waarom al dit 'kunstgedoe'? De Beursschouwburg be- werkstelligt dezelfde kritische noot...Het Beurscafé is daarenboven nog één van de weinige dat door de artistieke leiding erkend wordt als een vitaal orgaan binnen haar werking

Nr. 58, December 1996 • Marleen Baeten • Gesprek met Guy Cassiers
Voor de jongere generatie theatermakers is er totaal geen circuit meer, want vanaf het moment dat je ergens staat, 9 ETCETERA XIV I 58 weet je dat je het kan...Dat zegt hij dus zelf: 'je kan alleen maar hopen'. Terwijl ik denk dat een Raad van Advies daar iets zou kunnen forceren...voor je geboren was'. En in die zin worden we voortdurend beloond voor datgene dat we ooit eens hebben gedaan, maar zijn er nooit de mogelijkheden voor de mensen op het ogenblik dat ze ze nodig hebben

Nr. 58, December 1996 • Marianne Van Kerkhoven • Waar zijn we mee bezig?
Hoe zou je vandaag nog kunnen overtuigen met een of ander kritisch betoog als je in die kritiek jezelf buiten schot laat...Het is er al een hele tijd: dat gevoel dat de podiumsector, - ondanks het feit dat er onmiskenbaar nog heel wat artistieke én professionele kwaliteit in wordt voortgebracht -, een echt elan mist, dat...Er zijn nog andere aanwijzingen dat vandaag in de podiumsector een economisch denken zich in de dagelijkse praktijk nestelt en dat de artistieke overdracht al te zeer als culturele consumptie wordt