Archief Etcetera

729 document(en) met "Ik-figuur Laat" • Resultaten 481 tot 500 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 53, December 1995 • Geert van Istendael • Doordringen tot het tragische
Ik wil de antieke Griekse voorbeelden volgen, vooral Aeschylus; ook Shakespeare wil ik volgen...Ik vind het buitengewoon sterk, beter dan het mijne, laat daar geen discussie over zijn...Ik wil zeker niet terug naar het communisme, ik ben nooit communist geweest, maar de klasse die nu aan de macht is, is niet in staat te denken aan zoiets als de mensheid

Nr. 54, Februari 1996 • André Lepecki • Schrijven in beweging
Halprin beweerde: 'Ik weet nog dat ik dacht dat in dit aspect de dans het tegen de beeldhouwkunst moest afleggen, dat de toeschouwer zolang als nodig was naar een beeld kon kijken, eromheen kon lopen...Want door in te roepen wat al altijd aan het oog en het woord is ontgaan, verlang ik misschien te veel en baken ik een pad af dat niet direct het meest rechte is. Het is het pad van de geschiedenis...ik kan dans zien, ik ben over dans aan het schrijven

Nr. 54, Februari 1996 • Wouter Van Looy • Een biotoop van zot geweld
Korstmos In deze context organiseerde Victoria het tweede Victoria festival, dat ik in grote mate bijwoonde...Bovenal blijft dit evenement een 'artistieke attractie', waarbij Victoria zich van zijn sterkste kant laat zien: het bedenken van een uitdagend concept voor jeugdige performers, dat in een feestelijke

Nr. 54, Februari 1996 • Pieter Van Bogaert • Something is sparkling in this age of...
Ik ben eerder geneigd het een 'Brusselse versie' van Shakespeare te noemen...Hier wordt namelijk een gevoel opgeroepen dat ik eerder slechts ervaarde bij andere jonge Brusselse kunstenaars...Decorte laat het kleine meisje in zijn stuk allerlei smeerlapperijen voorlezen... Waardoor je je als publiek eigenlijk ongemakkelijk gaat voelen

Nr. 54, Februari 1996 • Pieter T'Jonck • Peter Brook en de materialiteit van Becketts...
objectrelaties, nvdr) tussen het ik en de ander in het geheel niet tot stand dan worden substituutrelaties gecreëerd met zelfgeschapen, gefantaseerde en in het bewustzijn geïnternaliseerde objecten...Tastbaar verlies Ik geloof dat Peter Brook als een van de weinigen deze uitspraak van Beckett op zijn volle draagwijdte heeft weten in te schatten toen hij in 1968 in The empty space in het...Het 'don't look at me like that' van Sara De Bosschere laat zich enkel lezen als een psychologisch moment van ontzette bezorgdheid, en mist daarmee de pointe

Nr. 54, Februari 1996 • Marianne Van Kerkhoven • Van nu tot het einde van het...
Hoe dankbaar ik ook ben om deze prijs, hoe vol oprechte verwondering ten aanzien van het vertrouwen dat de jury in mijn werk stelde, ik kan er slechts onwennig tegenover staan en herhalen wat ik...Als er al een richtlijn, een credo is, dat ik zou willen volgen dan vond ik dat toevallig in een boek van de Italiaanse auteur Primo Levi, De Kruissleutel, een bundel verhalen/gesprekken van de auteur...Kracht In alle ellende die er heerst, verspreid over de wereld, en in de prioriteiten die je jezelf dan daartegenover stelt als individu, twijfel ik vaak aan de zin van het werk dat ik doe

Nr. 54, Februari 1996 • Didier Wijnants • Het oor en de smeer
mijn Algemene Muziek Cultuur-cursussen merk ik ook dat het aanreiken van sleutels een openbaring kan zijn voor de muzikale beleving van een muziekstuk...Ik bedoel: je kunt met allerlei middelen een nieuwe modus aanreiken, een andere manier om een muzikale ervaring te duiden...Daarom vind ik het ook niet zo belangrijk of men mijn concerten goedkeurt of afkeurt

Nr. 54, Februari 1996 • Johan Thielemans • Het woord dat mij ontbreekt
gelezen en was ergens op de zin 'ik zie niets' gestoten, wat hem meteen de radicale interpretatie bezorgde om van de eenzaam ronddolende vrouw een blinde te maken...Dat alles bij elkaar sluit aan bij de bijbelse Hollywoodfilm à la Quo Vadis, of bij het toppunt van kitsch en spektakel dat de triomfmars in Verdi's Aida is. Deze zeer lange scène laat Schönberg...mier 3, ergens tussen 1 en 2, houdt er ook mee op: 'waar ben ik mee bezig

Nr. 54, Februari 1996 • Jan Goossens • Is kunst genoeg?
De diagonaal geplaatste constructie laat enkel vooraan rechts en achteraan links de 'echte' bühne vrij...Ik kon mij niet van de indruk ontdoen dat er een kloof gaapte tussen Sellars' discours enerzijds en de enscenering anderzijds

Nr. 55, April 1996 • Bruno Koninckx, Kurt Melens • De tering naar de nering gezet
Ulthima Thule (voorheen Joris Jozef): Het is pas na de toekenning van de subsidie dat ik ETCETERA XJV|55 als beroepspoppenspeler de beslissing heb genomen om Ultima...Ik wilde continuïteit op lange termijn...Op die momenten, als je er alleen voorstaat, laat de buitenwereld zien hoe meedogenloos hij is. Het opleggen van hoge kwantitatieve normen heeft als logisch gevolg dat de gezelschappen hun

Nr. 55, April 1996 • Paul Derksen • Manifest
Choreutiks, p.5) Een goede dertig jaar later laat Forsythe zijn dansers met passie de instabiliteiten in een beweging opzoeken, die punten waar alternatieven zich (wel moeten) aandienen...Gehuld in mijn kunststof oranje Yamaha-jack (als ik meer gefortuneerd was: een WLT-setje natuurlijk) nestel ik me voor de beeldbuis, gereed voor een interstellactische ruimtereis met Buck Rogers...Mag ik nu, gezegend immers met een postmodern relativerende levensinstelling, ironisch glimlachend deze slu- we constatering verwelkomen

Nr. 55, April 1996 • Jan Goossens • Het theater in de woorden
Bovendien vindt de dealer dat de klant een beroep op hem heeft gedaan: '...en dat helemaal per slot van rekening alleen het feit overblijft dat u mij hebt bekeken en dat ik die blik heb opgevangen...Vooreerst in de belichting: toen ik de voorstelling de eerste keer zag, heb ik de ogen van beide acteurs niet één keer kunnen onderscheiden, laat staan dat er sprake kon zijn van enig blikkenspel...Bovendien zegt de klant zelf op een bepaald moment: 'De duisternis had trouwens nog dichter moeten zijn, en ik had niets moeten kunnen zien van uw gezicht, dan had ik mij, misschien, kunnen vergissen

Nr. 55, April 1996 • Tuur Deevens • Kleine verkenning van een tussengebied
Ik vond het pijnlijk voor de choreografe en gênant voor mezelf dat het publiek dit therapeutisch project als een voyeur moest ondergaan...Ik hoop dat er bij de volgende editie meer werk gemaakt wordt (kan gemaakt worden) van dit interdisciplinair thema, en dat er eens flink geploegd wordt in dat tussenveld van beeld en beweging, en dat...Ik ben er zeker van, dat die mengelingen tot verbluffende resultaten kunnen leiden

Nr. 55, April 1996 • Marc Holthof • De jicht van de zonnekoning
Niet, denk ik, wat Borka schrijft: dat 'de toeschouwer wordt gedwongen om naar het lichaam zelf te kijken'. Wij kijken misschien naar de beweging (of het ontbreken daarvan: de dansers evolueren traag...aan de blauwe plekken, huidplooien, wratjes en andere (toch vrij lichamelijke, dacht ik) kenmerken die te zien waren...Ik herinner me alleen een paar werkjes van de Tsjechische surrealist Jan Svankmajer waar je je hand moest in steken om het werk te voelen (zonder te kunnen kijken

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Dirk Vanhaute • Signaal '96 uit de bocht
Ook ik heb mij geamuseerd...vooruit te lopen, die te maken heeft met een grondige herziening van het decreet, wil ik hierbij stellen dat de bijzondere aandacht van de overheid voor de kinder- en jeugdtheatersector in één of andere vorm...Ik denk hierbij aan de manier waarop de minister tijdens Signaal '96 omringd en aangemaand wordt om iets te doen aan de onderbemanning van het FeVeCC-secretariaat

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Klaas Tindemans • Wreedheid zonder grond
Niet voor niets laat Malcolm, in de Macbeth-versie van Heiner Müller, Macduff uit de weg ruimen, als laatste beeld...Hier kan ik betekenis vermoeden, in een gespannen blik op romantische pose en vulgaire plastiek...Ik geef het toe, het is een wat geforceerde interpretatie, maar ze is uitgelokt door dat éne krachtige moment in de Macbeth van Needcompany: de dissectie van de waanzin, in een beeld dat nooit in één

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Stefan Hertmans • De dans als onmogelijke figuur
keer precies zo doet, netjes berekend om ons in het ongewisse te laten; op die momenten ontstaat iets wat ik alleen kan aanduiden als zure poëzie - zoals elke verwarring zuur en lekker kan zijn, iets...Het is, ik kan het niet anders benoemen, dans van iemand die een grondige psychologische zelfanalyse heeft gemaakt en die ervan uitgaat dat we hier, op dit moment met hem, niet over basics hoeven te...Ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die bij dit soort uitlatingen aan een soort meta-danstaal zouden denken en dus meteen maar concluderen dat het over saaie, theoretische problemen gaat; maar

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Josse De Pauw • Van saters en eiknimfen
Van saters en eiknimfen Van wat ik net niet gezien heb en waar ik toch over wil vertellen...Gesprek tussen een satyr en een hamadryade Hamadryade: Ik vraag me af wat de stervelingen van al dit water zeggen...Hamadryade: Ik begrijp niet wat voor leven wij hun kunnen geven

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Laat de kunst nu maar een bolhoed...
Concreet Ik geloof van wel...Ergens in zijn dagboeken laat hij zich wat misprijzend uit over een museumbezoeker die met notaboekje en potlood in de aanslag schilderijen komt bekijken...Laat de kunst nu maar een bolhoed opzetten en doen als iedereen'. En op een bepaalde manier zou deze droge, afstandelijke vaststelling, die de dingen niet weg-ironiseert, maar ze ook niet tot

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Als het centrum leeggelopen is
Ik haal dit citaat hier aan, in een reflectie op de redenen waarom (vooral Brusselse) theaters op dit ogenblik zo'n groot belang hechten aan hun aanwezigheid in en verbondenheid met de stad...Wat er weer toe leidt dat men zich steeds gereserveerder gaat opstellen, zo weinig mogelijk laat zien van die binnenkant om niet kwetsbaar te zijn...Laat staan dat we er iets van opsteken, door alleen de loutere aanblik ervan