Archief Etcetera

798 document(en) met "Misschien" • Resultaten 381 tot 400 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 41, April 1993 • Etcetera JAARGANG II, NR 41, APRIL -...
Wallonië Een hoofd vol sneeuw: het universum van 'MISSCHIEN KAN KUNST DE WERELD NIET VERANDEREN, MAAR IK GELOOF NIET DAT DE WERELD ZONDER KUNST KAN' Paul Goossens ontmoet Eric Antonis

Nr. 41, April 1993 • Agna Smisdom • Tableau vivant van de geborneerdheid
Misschien wil Cornelissen met deze monotone regie een gevoel of een sfeer illustreren

Nr. 41, April 1993 • Benoît Vreux • Verandering en continuïteit
een ruimte, een tijd en een spel die misschien wel beantwoorden aan het verlangen van Antonin Artaud toen hij schreef: 'Niet in het hoofd van de auteur, maar in de natuur zelf, in de werkelijke ruimte...Wat de pers de krantekop 'Een avantgardistisch theater in een avantgardis-tische inrichting' ontlokt, maar wat artistiek gezien misschien wel het begin van het einde betekent voor het Théâtre

Nr. 41, April 1993 • Patrick Jordens • Tussen literatuur en theater
Karaoke is misschien een nieuwe stap in een andere richting: het legt veeleer de nadruk op het proces dan op het produkt

Nr. 41, April 1993 • An-Marie Lambrechts • Een hoofd vol sneeuw
Robert Scott, zoals u misschien wel weet, zoekt de Zuidpool zoals een danser de volmaakte arabeske...Gewoon kijken, maar dan misschien zoals een onderzoeker die in de microscoop de niet aflatende bewegingen van zijn onderzoeksobject gadeslaat...Misschien moet je zo lang naar deze dans blijven kijken tot hij danst in je hoofd

Nr. 41, April 1993 • Johan Reyniers • De dans van het harnas
Misschien kan een bekende scène uit De Macht de Theaterlijke Dwaasheden (1984) in die zin worden geïnterpreteerd

Nr. 41, April 1993 • Paul Goossens • Eric Antonis
Misschien kan de kunst de wereld niet veranderen, maar ik geloof niet dat de wereld zonder kunst kan...Binnen een paar generaties misschien...Ik ben inhart en nieren een democraat, maar als ik over kunsten praat, ben ik toch wel... Etcetera: ...een verlicht despoot Antonis: ...iets in die zin misschien

Nr. 42, Juni 1993 • Geert Opsomer, Erwin Jans • Prospero's offer
scène vandaag misschien wel de laatste wijkplaats en het meest gestrenge laboratorium: zij ondervraagt al deze culturele representaties, laat ze zien en laat zé beluisteren, verbeeldt ze zich en eigent ze...Bataille onderzoekt de mogelijkheid van een derde gedaante van het offer, dat misschien geen offer meer is, nl...Het is de stem van Prospero de tovenaar, of misschien beter Prospero de zwerver, die nog steeds aan onze grenzen staat, en niet alleen toelating tot ons grondgebied vraagt, maar ook toelating tot onze

Nr. 42, Juni 1993 • Tuur Devens • De grote infernale oerkont
En zijn ze misschien oberioeaans én gombrowicziaans tegelijk

Nr. 42, Juni 1993 • Marianne Van Kerkhoven, Erwin Jans • Toneelspelersgezelschap STAN
En in dat tijds-kader spelen wij: een Antwerps gezelschap in Antwerpen 93, culturele hoofdstad van Europa, waar in 94 meneer De Winter misschien wel in de burgemeestersstoel zit...De Keersmaeker: Het klinkt misschien pretentieus, maar ik geloof niet dat STAN van een terugloop moet spreken...Je staat verbaasd over wat die leerlingen in hun kop meedragen over wat theater is, ook al hebben ze in hun leven misschien nog nooit theater gezien

Nr. 42, Juni 1993 • Johan Thielemans • Het Hooglied als verzachter
Misschien moest de muziek de kwaliteit van zijn acteren hebben, maar die heeft ze niet

Nr. 42, Juni 1993 • Ludo Abicht • 'Zeg me, waar is mijn vaderland?'
Misschien is dat gevoel wel het kostbaarste wat een mens bezit...Kasim omschrijft die duistere krachten niet nader, en misschien kan dat ook niet, want ze hebben te maken met het fundamentele, maar onberedeneerde gevoel van te behoren tot een groep en met een even...Misschien had de Poolse filosoof Kolakowski wel gelijk toen hij in 1968 schreef dat echt progressieven altijd gedoemd zijn om een minderheid te vormen, maar dat het er zonder hen nog slechter aan toe

Nr. 42, Juni 1993 • Johan Thielemans • Dora Van der Groen
Etcetera: Misschien even helemaal naar het begin van je carrière

Nr. 42, Juni 1993 • Katrien Jacobs • Over de val van een keizer-travestiet
Daarmee is dit stuk misschien wel begonnen, omdat we wisten dat ik dit kon doen

Nr. 42, Juni 1993 • Gunther Sergooris • Lukas Pairon
Misschien is het ook helemaal niet meer de taak van de traditionele operagezelschappen om nieuw werk te creëren...Dit is misschien de maatschappelijke dimensie van mijn werk...Misschien komt dat omdat er geen helden meer zijn: wij wantrouwen het heroïsche

Nr. 42, Juni 1993 • Rudi Laermans • Een krachtig lichaam
Ik ken geen theaterstuk waarin het niet-voorgestelde zozeer de hele voorstelling domineert, wat alles bij elkaar genomen zeer vreemd is. Misschien wil Vawter enkel zeggen dat over Aids niets zinnigs...Ron Vawter heeft een uiterst scherpe blik die autoriteit uitstraalt; hij spreekt met een lage, doordringende stem die geen tegenspraak duldt en zeer imperatief is (beide zijn misschien een erfenis van

Nr. 42, Juni 1993 • Paul Demets • Kunst als hamvraag
Even krijg je daardoor de indruk dat ze niet alleen danst, maar ook haar tweede ik misschien of. net zo goed de schim van een dode

Nr. 42, Juni 1993 • Bart Van den Eynde • Over mannen en mannen
En misschien is het niet genoeg dat dit stuk door een vrouwelijke regisseur onder handen wordt genomen...Misschien moeten er andere keuzes gemaakt worden, misschien moeten er stukken van vrouwelijke auteurs gezocht worden om het onderzoek werkelijk interessant te maken...Dan kan niet alleen de kant van de vrouwen in deze problematiek onderzocht worden, maar kan men misschien dieper graven en de problematiek an sich onderzoeken ; of die probleemloze en absolute

Nr. 42, Juni 1993 • Luk Van den Dries • Dovende en brandende fakkels
Misschien is het beter om met deze discussie niet te wachten tot de volgende adviesronde: dan zou het wel eens te laat kunnen zijn

Nr. 43, November 1993 • Hugo Durieux • Muziek/ Theater/ Politiek
De stervende moeder zegt: 'Elle ne rit pas... Elle est petite... Elle va pleurer aussi... J'ai pitié d'elle...' Maar opa, die de wijsheid vertegenwoordigt, besluit de opera (misschien) iets hoopvoller...Misschien bedoelt hij het niet zo, maar is de politieke interpretatie uiteindelijk dan niet alleen maar een verkoopsargument in een tijd van 'political correctness'? Bovendien, wat is voor mensen die...Zijn politieke interpretatie biedt op de opera van Debussy een nieuwe kijk, die van toch nog spannend theater maakt van wat anders misschien een vreselijke draak zou zijn