Advanced Search found 12 item(s) featuring "Comédie Française"
1927-07-21 Molière's "Nieuwbakken edelman" (Willem Putman)
- . . . het Volkstooneel uit Parijs een heelen voorraad elegantie heeft meegebracht. Frisch waren dans, spel, muziek. We kenden, naast de traditie van de Comédie française den voornamen en naar vereenvoudiging strevenden stijl van Jules Delacre , die onder meer "Le médecin malgré lui" omzette in een reeks . . .
1925-09 Julien Flament : Y a-t-il un théâtre belge? (Willem Putman)
- . . . en "Le Mirage". Volgt het tooneel van M. Maeterlinck , van wien menig stuk in Frankrijk op het repertoire blijft: "Monna Vanna" ( Comédie Française ), "Pelléas et Mélisande" ( Odéon ), "l'Oiseau bleu" (Cora Laparcerie). Een later oorlogsstuk van Maeterlinck "Le bourgmestre de Still-monde" noemt
1931-10-18 Odiel Daem en "Ghéonkring" (LUDO)
- . . . onderwijsgestichte en colleges, waar de opvoering van klassiek werk in hun leerplan valt. Voor die volmaaktheid van opvoeringen is toch maar tertijde de " Comédie Française " opgericht. Wij hebben in ons streven het klaar begrip van de onontkoombare eenzijdigheid, maar ook van de noodzakelijkheid die zich opdringt en van . . .
1919-03-27 Het Tooneel te Brussel II (Karel Van de Woestijne)
- . . . op aangelegd, en zeer terecht, om het lyrische van het werk overtuigend te doen uitkomen. Men had er uit Parijs twee tooneelspelers der " Comédie française " voor over laten komen: de heeren de Max en Paul Mounet, twee patente vertolkers van het romantische drama dat het ideaal was van . . .
1926-12-12 Tooneel te Brussel: "Slaet op den Trommele" ("The Song of Drums") van Ashley Dukes (Anon.)
- . . . Schouwburg te Brussel is New-York vóór geweest. Sinds wij een stuk van Henri Ghéon zagen verzeilen uit het leescomiteit van de Comédie Française naar een dilettantenkring te Sint-Niklaas, kunnen wij daarover nog bezwaarlijk verwonderd zijn. Als 't, zoo voortgaat, wordt Vlaanderen nog een internationaal experiment-veld voor . . .
1923-07-30 VACANTIEKRABBELS II (Karel Van de Woestijne)
- . . . zalen, waar zij de voorzichtige dansen uitvoeren, die uitgevonden zijn door menschen welke beducht zijn voor een hartkwaal, spreken zij de taal der Comédie française . En daar zij doorgaans mooi zijn, neemt niemand het haar kwalijk. Er zijn te Oostende nog andere dames, dan de Oostendsche meisjes. Er . . .
1938-11-30 Het Vlaamsch Nationaal Tooneel; Staf Bruggen; Vlaamsch Nationaal Werk (Willem Putman)
- . . . zijn, kan ongetwijfeld een zelfs vaak verleidelijke allure krijgen in den mond van een begaafden speler. Dat bewijzen bijvoorbeeld de acteurs van de Comédie française met de stukken van Maurice Rostand . Dat bewijst ons Staf Bruggen , die den dooden tekst vermag te doen leven, . . .
1923-10 TOONEEL TE BRUSSEL V (Karel Van de Woestijne)
- . . . is " le Marais " geenszins hetgeen men noemen kan een "théâtre de tout repos" zooals de officieele zalen te Parijs dat zijn, " Comédie française " en zelfs " Odéon ". " Le Marais ", die geen subsidies geniet, is niet eens een Koninklijke schouwburg, zooals de
- . . . den inhoud zijner stukken nooit dan veertien dagen voor de eerste vertooning), en het gezelschap speelt op dit eigenste oogenblik een aanpassing van Farrère 's L'Homme qui assassina, hetgeen toch al zoo slecht niet is voor den Brusselschen Vlaamschen Schouwburg . Buiten deze officieele schouwburgen hebben wij er . . .
- . . . zeer verstandige propaganda is. Voor en na den oorlog hadden wij in den Parkschouwburg "Matinees littéraires", die gegeven werden door de " Comédie française ". Om de week kwam het huis van Molière naar Brussel over met de onschuldigste van hare praestaties. Voor groote menschen was . . .
- . . . zien, en dat l'Ami Fritz, evenzeer bijna als Le Fils de Giboyer nog ten hoogste goed is voor kinderen. De propaganda van het Théâtre français richtte zich dan ook hoofdzakelijk tot kinderen: de aanblik der zaal op deze klassieke Donderdagnamiddagen was allerprettigst en aldus zal het blijven. Maar . . .
1922-04-27 TOONEEL TE BRUSSEL (Karel Van de Woestijne)
- . . . ik moet, nu reeds, voorbehoud maken. Na " le Marais " (gelijk de nieuwe schouwburg reeds bij een vertrouwd publiek heet) kwam de " Comédie française " ons Molière spelen, en, nauwelijks een paar dagen geleden, gaf dezelfde " Comédie française " ons Le Chandelier die
- . . . een vertrouwd publiek heet) kwam de " Comédie française " ons Molière spelen, en, nauwelijks een paar dagen geleden, gaf dezelfde " Comédie française " ons Le Chandelier die Delacre had vertoond. En.... Ik ben nog zoo heel oud niet, en doe overigens mijn best om . . .
- . . . gewapend met den noodigen onderscheidingszin, die het nieuwe experiment als eene wezenlijke aanwinst weet te erkennen. Welnu, - ik houd het met de " Comédie française ", zoo wat Molière als Musset betreft. De " Comédie française " speelt in de afschuwelijke lappen van een vulgair . . .
- . . . erkennen. Welnu, - ik houd het met de " Comédie française ", zoo wat Molière als Musset betreft. De " Comédie française " speelt in de afschuwelijke lappen van een vulgair en versleten decor, met een afschuwelijk meubilair waar een gierig kamerverhuurder zijn neus voor ophalen . . .
- . . . eene gepaste atmospheer. Was ik schilder of eenvoudig tapissier, geen twijfel of ik zou Delacre lauweren vlechten om het sluik-zwarte Napoleon-haar, en de " Comédie française " zou ik den rug toekeeren met het misprijzen van een visch om een appel. Doch er is iets anders dat ik van het . . .
- . . . en tooverachtige verlichting. Alles dus voor den auteur, zoo weinig mogelijk voor zijne nederige vertolkers. En wat zie ik nu, bij vergelijking van " Comédie française " en " Marais "? Ik zie, bij de eerste, alleen menschen optreden die hun plaats van "vedette" wél hebben verdiend, maar... hun faam . . .
- . . . zeer achtbare acteurs die bij Delacre fungeeren? Daargelaten dat zij de ervaring en het talent missen van de kunstenaars van het " Théâtre français ", is het onbetwistbaar dat zij er vooral en zelfs uitsluitend op uit zijn, nieuw, dit is vreemd of althans eigenaardig te zijn. Neen, . . .
- . . . bij vergeet, dat men vergeten gaat naar het stuk te luisteren, dat de verhouding tusschen stuk en decoratie erbij verbroken wordt. Terwijl de " Comédie française " zich, trouwens noodgedwongen, tevreden stelt met de oude lappen en de wormstekige stoelen van een oude tooneelonderneming, die op de centen ziet. Kon . . .
- . . . wormstekige stoelen van een oude tooneelonderneming, die op de centen ziet. Kon het niet beter? Is het zelfs niet beter in de Parijsche " Maison de Molière "? Natuurlijk wel! Maar ik geniet nu eenmaal beter Molière als ik het decor heelemaal vergeten kan. Want ga ik naar . . .
- . . . zich waagt aan het klassieke (en zelfs Musset is reeds klassiek). Ik zal de laatste zijn om te beweren, dat de " Comédie française " een soort monopolium bezit, en dat zij zich onmogelijk vergissen kan. Maar zij verleent eene zoo goed als volmaakte schoonheid van een soort . . .
1922-09-27 VOLKSTOONEEL (Karel Van de Woestijne)
- . . . is: men wil stukken met educatieve waarde laten vertoonen door de tooneelspelers die daar nog steeds het best voor geschikt lijken, die der Comédie Française . Want met educatieve waarde wordt natuurlijk bedoeld: hetgeen tot de kennis van de Fransche tooneelliteratuur, vertegenwoordigd door hare hoofdwerken, kan bijdragen. Aldus werd . . .
- . . . wijze de loopbaan en de rol van Beaumarchais . Waarna het stuk werd gespeeld met André Brunot, de triomphantelijken Figaro van het Théâtre français . Het sukses was de onderneming waardig: zijn de heeren en dames van het Maison de Molière aan meer discretie gewoon, de . . .
- . . . Brunot, de triomphantelijken Figaro van het Théâtre français . Het sukses was de onderneming waardig: zijn de heeren en dames van het Maison de Molière aan meer discretie gewoon, de luidruchtige, geestdriftige bijval, dien ze zeker mogen zijn, in het Brusselsche Volkshuis te zullen oogsten, zal hun . . .
- . . . men het te eenzijdig opvoedt? Dat juist is heel het probleem. Ik zei u daareven, dat sedert jaren, allang voor den oorlog, de Comédie Française te Brussel, en niet alleen te Brussel maar onder meer te Gent, reeksen vertooningen geeft van stukken die op haar repertorium staan - . . .
1922-10-27 TOONEEL TE BRUSSEL (Karel Van de Woestijne)
- . . . Compagnie de Sam Vermeil ": eene Fransche invasie waar wij, eerlijk gezegd, wel buiten konden, aangezien wij reeds in den Parkschouwburg de " Comédie française " en het " Théatre de l'OEuvre " van Lugné-Poe en Suzanne Després geregeld zien optreden, om niet te spreken . . .
- . . . Pierre Corneille -zelf op den voet te volgen, en zelfs zonder fantazie, dan eene archeologiseerende. Het is de onverschilligheid niet van het " Théâtre français ", die overigens den klassieken meesterstukken en hun onvervalschten tekst zoozeer ten goede komt; het is ook niet een modern-vernuftige vernieuwing, die het snobistisch . . .
- . . . wel boven het middelmatige, maar bereikte noch in eenheid, noch in traditie wat wij ons zouden kunnen voorstellen van eene vertooning door de " Comédie française ". De tooneelspelers van Delacre , die jong zijn, missen veel van wat voor een klassiek werk als hoofdvereischte kan gelden, en in . . .
1936 Over den huidige toestand van ons Vlaamsch tooneelwezen (Lode Monteyne)
- . . . gebeurd, dat sommigen den Nederlandschen Schouwburg van Antwerpen dezelfde waardeering hebben betoond als ze overhadden voor de heel Europa door bekende "Comédie Française ". Wellicht zou het meer strooken met de werkelijkheid, indien men het gezelschap van Antwerpen op één rij plaatste met dat van den