Archief Etcetera

876 document(en) met "ZE AF" • Resultaten 861 tot 876 worden getoond

Nr. 76, Maart 2001 • An van Dienderen • Het lichaam - site voor de antropologische...
Ze vestigden zich in Mexico omdat ze er familie hadden, denk ik...Ze leefden in een gesloten groep van Asjkenazim-joden: alles draaide rond de synagoge, de gemeenschap en het gezin...de film maakt ze duidelijk dat ze met hen discussieert over kadrering

Nr. 76, Maart 2001 • Marianne Buyck • Yol of het Turkije van Yilmaz Güney
Hij distantieert zich van de traditionele gebruiken en maakt ze belachelijk, evenwel zonder ze openlijk te confronteren...De oude moeder van Ömer spreekt wel en zegt dat ze genoeg heeft van de oorlog en dat ze niet wil dat haar schoondochter weduwe wordt, maar de vader legt haar ruw het zwijgen op: ‘Onze dag zal komen...Typerend en paradoxaal genoeg is voor vrouwen enkel het bordeel een plaats van vrijheid en autonomie: daar openen ze zelf de deur, beslissen ze zelf met wie ze praten of omgang hebben en verdienen ze

Nr. 76, Maart 2001 • Marianne Van Kerkhoven • Dansen tussen Oost en West
Ze weten veel af van de klassieke dans in India...Op een dag, terwijl ze in bad zit, komt Shiva terug en hakt hij, niet wetend wat dat wezen uit klei betekent, het hoofd van dat kind af...Ze beveelt Shiva naar buiten te gaan en het hoofd van het eerste dier dat hij tegenkomt af te hakken, zodat ze het op het onthoofde lichaam kan plaatsen

Nr. 76, Maart 2001 • Peter Anthonissen • Meer en meer zichzelf
Maar als ik in de wandelgangen, of na afloop onder een pilsje aan mijn Marokkaanse, Turkse en Surinaamse vrienden vraag of ze zich werkelijk zo ontworteld en miskend voelen, reageren ze ruwweg op twee...Ze piekeren er niet over om te spreken namens anderen, de eigen etnische groep of de allochtonen in het algemeen...Ze willen juist af van de knellende traditie, ze willen bevrijd zijn van het gezag van de vader, van de bizarre rituelen en angstaanjagende herinneringen aan armoede en wreedheid in het land van

Nr. 76, Maart 2001 • Marianne Van Kerkhoven • On monte à Paris, on monte à...
De nadruk ligt daar absoluut niet op het ‘zuipen’; er bestaat een hele literatuur waarin de leden van verenigingen die een heel jaar aan dat carnaval werken erop gewezen wordt dat ze zich behoorlijk...Maar soms vergeten ze hun verleden: zij suggereren dat de Vlamingen van nature uit een beetje racistisch zijn en zij niet; maar dat klopt natuurlijk niet; ze vergeten hun geschiedenis...De Walen zijn er zich van bewust geworden dat ze geen hulp krijgen in hun reconversie, dat ze het zelf moeten doen; ze maken zich los van Franstalig Brussel; wat voor dat Franstalig Brussel ook

Nr. 76, Maart 2001 • Marianne Buyck • Kazungu, de metis
De Belgische vader wou zijn kind niet kennen en de Tutsi-moeder stond het af voor adoptie...Ze worden ondergebracht in internaten of geplaatst bij families in de brousse...Misschien moeten we ons afvragen wat er gebeurt als we de politieke implicaties van multiculturalisme omarmen in plaats van ze uit de weg te gaan

Nr. 76, Maart 2001 • Nezha Haffou • De vrouwelijke figuur in Azetta
toeschouwers tot acteurs, bereid om af te zien van eender welke ‘noordelijke’ of ‘zuidelijke ‘ blik, voor zover ze dat al niet gedaan hadden...Nauwelijks kregen ze de tijd om de psychoanalytische theorie te assimileren, of ze werden reeds geconfronteerd met de toepassing ervan op Borderline door de curator en de architect-vormgever Zaha...tegenstelling tot pingpongbats, die een losse eenheid blijven wanneer ze op elkaar gelegd worden, lijken de houten platen, de ‘bats’ van Akerdash, op een onscheidbare eenheid

Nr. 76, Maart 2001 • Pé Vermeersch • Dood van een Butohdansmarietje
Japan zijn ze daar nochtans goed in, het is niet omdat ze er hier zo westers uitzien dat hun Japanse specificiteit plots heeft opgehouden te bestaan...Zowel in wat ze met hun dans willen realiseren als in hun pedagogie zijn ze verschillend, leggen ze andere accenten...Misschien begrijpen ze wel een aantal dingen, maar ze begrijpen niet het lichaam van de toeschouwer

Nr. 76, Maart 2001 • Marianne Buyck • 'Het is alsof je als performer moet...
Ik vroeg me steeds af: ‘Waarom doet ze dit...En ik zei, oh, zo zijn ze gekomen waar ze nu zijn...Ze staat zichzelf in de weg, ze raakte vast in de discussie rond oppressie, kolonialisme en postkolonialisme, ze heeft geen andere onderwerpen

Nr. 75, Maart 2001 • Rudi Laermans • Dans als de kunst van het balanceren
Ook omdat ze zo eigenzinnig overkwam: ze plaatste zich welbewust naast het gros der producties die thans te zien vallen...En tevens omdat ze bewust balanceerde op de rand van de camp: ze begaf zich rücksichtlos in die gevarenzone waar de meest stereotiepe codes van de barokkunst raken aan de method acting van een...Wie er gelijk had, doet er eigenlijk niet toe: het hing van je eigen kijkattitude af – en de mijne was, zoals wel vaker, ‘modernistisch’ (of ‘formalistisch’). Je kon de voorstelling zo lezen, ze

Nr. 75, Maart 2001 • Rudi Laermans • Dans als de kunst van het balanceren
Ook omdat ze zo eigenzinnig overkwam: ze plaatste zich welbewust naast het gros der producties die thans te zien vallen...En tevens omdat ze bewust balanceerde op de rand van de camp: ze begaf zich rücksichtlos in die gevarenzone waar de meest stereotiepe codes van de barokkunst raken aan de method acting van een...Wie er gelijk had, doet er eigenlijk niet toe: het hing van je eigen kijkattitude af – en de mijne was, zoals wel vaker, ‘modernistisch’ (of ‘formalistisch’). Je kon de voorstelling zo lezen, ze

Nr. 75, Maart 2001 • Marleen Baeten • 'Eén uur omhelzen, één uur is mij...
Omdat ze sindsdien liefdesverdriet had, ging ze in het geheim naar de zeeheks...Ik was dan ook erg benieuwd naar Jessa’s tekst, want ze had erop gestaan om zelf ook te mogen schrijven over deze voorstelling waar ze intens van genoten had...Het is toch niet nodig om al op voorhand te vertellen dat dat golvend af en aan lopen te maken heeft met het feit dat zeemeerminnen veranderen in het schuim op de zee wanneer ze sterven

Nr. 75, Maart 2001 • Rudi Laermans • Verflensend rood
De volgende scène speelde zich aan de tafel af...Van Rijn en Peters deden alsof ze in een conceptuele voorstelling stonden, ze spéélden voor conceptkunstenaar...Hoezeer ze ook hun best deden om ernstig te lijken, het eindeffect was onveranderlijk een van ironie doordrenkte reeks bewegingen, gewoon omdat ze op een scène werden getoond en dat kader per

Nr. 75, Maart 2001 • Rudi Laermans • Het ruimtelijke vluchtpunt van het dansende lichaam
over deze voorstelling, gewoon omdat ze zowel een ‘choreografische waarheid’ als een ‘danswaarheid’ toonde met een door mij nog nooit geziene evidentie...Het omgekeerde was het geval: de video-opname lag vast, ze was ooit gemaakt en werd in de voorstelling opnieuw getoond...Ze trachtte die zo goed mogelijk te benaderen, ja te imiteren

Nr. 75, Maart 2001 • Loek Zonneveld • Het lange sterven
Dat ze in sommige Nederlandse krantenkolommen (wellicht op grond van dat feit) de bijnaam ‘de hipste regisseur’ heeft gekregen, lijkt mij te berusten op het hardnekkige misverstand dat haar creatieve...Maar ze presenteert dat alles niet vanuit het vogelvluchtperspectief van de betweter of de commentator...interesse voor experimenten met drugs en performance, ze zoog haar publiek iedere keer opnieuw haar binnenwereld in, als een bezweringsritueel voor de angsten die ze tijdelijk (en bepaald niet alleen voor de

Nr. 75, Maart 2001 • Jan Bosteels • De Nachten durven niet mere te durven
Maar als je alles op een rijtje zet, lijkt het moment gekomen om je af te vragen of er eindeloos gevarieerd kan worden op hetzelfde recept en of een paar aloude ingrediënten niet dringend aan...Een ouderwetse happening, een soort van Dranouter voor literair geïnteresseerden, die komen om vrienden te ontmoeten, bekenden tegen het lijf te lopen, af en toe een optredentje mee te pikken en...Mieke Debruyne, columniste van De Standaard Magazine, ook bekend als de vrouw die haar volk leerde praten over pijpen, had een stel krukken meegebracht alsof ze al bij voorbaat wist hoe zwaar ze zou