Archief Etcetera

1029 document(en) met "WEL IN" • Resultaten 741 tot 760 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 51, Augustus 1995 • Paul Slangen, Veerle Van Bun • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Sterker nog: het lijkt wel of de kunstenaar blij mag (en moet) zijn, over het feit dat hij in de smaak valt...Gelukkig waren er ook wel andere reacties, maar toch

Nr. 51, Augustus 1995 • Frieda Pittoors, Colette van Wees • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Ze gaven me wel even het genot zelf te willen zoeken naar het juiste woord op de juiste plaats...Dat maakt misschien wel indruk...Ach, die teksten komen wel vanzelf

Nr. 51, Augustus 1995 • Christien Boer • De eigen leefwereld teruggeven als kunst
Hoe gaat dat met geld, wat kan je wel en niet meer zelf besluiten, waarom bemoei je je wel of niet met het werk van anderen...Maar eigenlijk ben ik er wel iedere keer van overtuigd dat wij met mensen werken die wèl produkties maken die de moeite waard zijn...Maar goed: je kunt toch geen parameter opstellen van wat wel en niet engagement is? Als ik een prachtige danser zie, die mij emotioneel pakt, ga ik hem toch niet uit mijn festival weren

Nr. 51, Augustus 1995 • Peter Anthonissen • De realiteit opnieuw bekijken
Peter Anthonissen toont aan dat Cassiers' regie van Angels in America bij het Ro Theater wel degelijk in het verlengde ligt van zijn eerder werk...Ik geloof niet in nieuwe dingen, wel in het anders bekijken van dezelfde dingen, van de informatie die een toeschouwer al heeft...Liegen in Ontbinding,. Hij hoedt er zich wel voor de keuzes die hij van de toeschouwer verwacht, te sturen

Nr. 51, Augustus 1995 • Stefaan Quix, Kenneth Herdigein • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
De laatste jaren gingen de Wooster Group of Hollandia er nog wel in, maar om naar....euh ik wijk af...Cobain zingt 'and I swear that I don't have e gun', halverwege het nummer scheuren de boxen, wat de muziek net die extra vervorming geeft die Dc nu wel door zijn hoofd spookt...Het was wat mij betreft een niet geheel gelukte produktie, maar ik heb er wel toneelspel gezien van de allermooiste soort, met name van Pierre Bokma

Nr. 51, Augustus 1995 • Marianne Van Kerkhoven • De stem van een toneelspeler
niks; alles steunt op concentratie en bewustzijn en op het vertrouwen dat de speler de voorstelling kan maken, het vertrouwen dat als je herinnering geraakt wordt ze ook wel loskomt'. Wie als...niet zozeer de taak van de kritiek om te vertellen of een avond 'goed' of 'slecht' was; dat maakt het publiek wel zelf uit: een toeschouwer kent het verschil tussen iets meemaken of gewoon zitten...De mij toegemeten bladzijden zijn vol en ik heb het nog niet gehad over De Vere, misschien wel een van de belangrijkste pogingen van de laatste jaren om het theaterbedrijf in zijn kern te vernieuwen

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Joris Lamers • Het toneel helemaal leegruimen
moesten iets gaan trainen, die training was in eerste instantie wel duidelijk, dat was een soort mime-training, die hadden we in Amsterdam al wel eens gedemonstreerd gezien...Er waren in Amsterdam wel mime-gezelschappen in die tijd, er waren ook mensen die al eerder naar die man toe waren gegaan, we wisten dus zo ongeveer... we waren wel voorbereid, we dachten van, oké...Ik was vijf, ik kon nog niet schrijven, ik kon wel typen, lezen een beetje, maar wel typen

Nr. 51, Augustus 1995 • Hilde Van Caudenberg, Kees Blijleven • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Je kan natuurlijk zeggen dat het stuk zelf genoeg moet hebben om de kinderen en het publiek in de ban te krijgen, maar in zo'n rommelige toestand beginnen, maakt het wel heel moeilijk...Het Speelteater ving dat wel op door de voorstelling even stil te leggen, maar dat was de zoveelste onderbreking...Voor mensen die wel wilden kijken, was het ergerlijk

Nr. 51, Augustus 1995 • Adel Salem, Paul Sochacki, Mieke Dus • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Maar de ellende herhaalde zich, wel zo'n vier of vijf keer...Dit was op zich al een uitdaging om het evenement te zien: pure elementen als water en lichamelijkheid (een hoop naakten op elkaar). In eerste instantie was het decor ook wel fascinerend, maar

Nr. 51, Augustus 1995 • Lex Prinzen, Pierre Van Diest • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Had ik de stukken in een andere volgorde gezien, bijvoorbeeld Ernst als laatste en Die Letzten vroeger, dan zou ik misschien Die Letzten nog wel goed gevonden hebben en afgehaakt hebben bij Ernst...Toch wel een speciale ervaring

Nr. 51, Augustus 1995 • Loek Zonneveld • Woede - verscheurdheid - troost
Beheersing & montage Het zogeheten 'montage-theater' (soms ook wel 'simultaan-theater' genoemd, door de ambitie om diverse gebeurtenissen gelijktijdig te laten plaatsvinden, binnen één keten...Een toneeltekst van heel ver weg (waarvan we niet eens meer weten of hij wel zo goed is, of überhaupt speelbaar) schuurde aan tegen een verschrikkelijke, dichtbije realiteit - die weer nadrukkelijk...ellende begraven Breed lachend omzien zonder wrok Dat alles noemt men wijs Wel dat alles kan ik niet Ja ik leef in een vreselijke tijd (vrij naar Bertolt Brecht

Nr. 51, Augustus 1995 • Marleen Baeten • Accidents de parcours
Zo rustig verwoordt Luc Perceval het nog in 1992, maar al in juli '93 vallen er woorden als 'opstoten van pijn en verdriet', 'schaamte', 'wanhoop' en misschien nog wel het meest: 'verwarring'. Een...Het lijkt pathetisch, maar misschien ligt in deze kinderlijke droom wel de beweegreden verborgen van hem of haar die zwetend en bevend het toneel opstormt om iets van de schoonheid en de naïviteit van...Accident Over het lastige leven tussen droom en daad schrijft Stefaan De Ruyck: 'Je kan wel verlangen naar die andere wereld, je kan hem proberen op te roepen - bijvoorbeeld in je werk als

Nr. 51, Augustus 1995 • Een festival van persoonlijkheden
de publieke opinie wordt vaak de kritiek gehoord, dat de jury-keuze (misschien wel door die ellenlange discussies) neigt naar: van-alles-een-beetje, en dus uiteindelijk niks...Maar dat herlezen, dat fris lezen, het opnieuw lezen, het verrassend lezen van auteurs - dat is misschien wel de verborgen ideologie onder de jury-discussie...Om eens aan een andere traditie te refereren: Willem Nijholt in een 'well made' Noël Coward komt er niet in. Een Ayckbourn in de regie van Gijs de Lange wel

Nr. 51, Augustus 1995 • Hildegard De Vuyst • Tussen duivelskunstenaar en zwarte activist
Ze worden geëtaleerd, zo lijkt wel, niet omdat men die beaamt en verlangt maar omdat men ze op een afstand wil houden...Niet zozeer omwille van de inhoud van de voorstelling, wel omdat ze überhaupt Voorstelt'. Het voor-zich-stellen moet eerst het concrete bestaan van de dingen negeren...Misschien dat het voor een bepaalde generatie toeschouwers nog wel werkt; voor anderen, opgegroeid met Jan Decorte en Maatschappij Discordia, is het geloof in de illusie geweken

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Ritsema • Het overkomt ons niet
Dat tonen we. Als we het niet zouden willen, als we het zo niet prettig zouden vinden of gemakkelijk, zouden we het wel laten...zouden wel willen, maar we kunnen niet

Nr. 51, Augustus 1995 • Adinda De Wit, Luc Dhooghe, Roos Werckx • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Heel slechte stukken heb ik niet gezien, wel veel gewone...Dat vond ik wel leuk

Nr. 51, Augustus 1995 • Lineke Kortekaas, Tom Van Dijck • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Voor het opbouwen van hun voorstelling waren er wel zes sterke mannen extra nodig, zo was van te voren aangekondigd...Let wel: naast de twee sterke mannen en die ene sterke vrouw die samen de techniek-ploeg van Theater aan de Markt Concordia vormen...Maar er zijn wel momenten, zinnen, brokken die het bij mij doen

Nr. 51, Augustus 1995 • Tom Blokdijk, Pol Eggermont • Achterover zitten en publiek zijn
Geloof Net als bij een goed popconcert of een goede film wil Koos Terpstra wel de zaal plat krijgen, maar dat is geen doel op zich...Als ik de laatste roman van John Irving lees, Een zoon van het circus - de laatste 50 bladzijden weet ik het allemaal wel...Je moet het wel straat noemen, maar als het echt een straat wordt en je beseft niet meer wat eronder zit, en je krijgt er een probleem mee, dan kun je het niet meer oplossen

Nr. 52, Januari 1995 • Jürgen Pieters • Voor een kritiek van onbegrip en ironie
Noch de enorme variatie aan stijlen, opvattingen en manieren van kijken waarop de abstracte term 'theaterkritiek' kan slaan (een opmerking die in één van de bijdragen aan het Etcetera-dossier wel...Een goede kritiek van een goede voorstelling laat voelen dat dat niet zomaar kan (en als dat kan, dat er dan misschien wel iets aan de voorstelling schort). Enerzijds moet de criticus tonen wat...niemand anders heeft gezien - daar volg ik Laermans - maar anderzijds moet hij ook kunnen tonen dat er zoveel is wat ook voor hem niet meteen duidelijk is en dat het dat misschien wel nooit zal zijn

Nr. 52, Januari 1995 • Bart Stouten • Op de wankele brug van woord naar...
Onder het wel zeer typische Beckett-latinisme Addenda wordt hier ouder materiaal verzameld dat als het ware na Becketts dood uit de lade gevallen is. Brieven over eerste opvoeringen, recensies...Het lijkt me een distorsie zoals je er wel meer ontmoet in annotaties van bevriende, niet geheel van dweperij gespeende 'lotgenoten'. Ik vraag me dan af welk goed doel zo'n getuigenis dient in een...Vier grote periodes Wel vreemd vind ik de stilte die het boek bewaart over de vier grote periodes die Becketts teksten afleggen van het donker-licht (uit Godot) naar het schimmige (van Stirrings