Archief Etcetera

940 document(en) met "JE JE NOG DAT" • Resultaten 661 tot 680 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 52, Januari 1995 • Hugo Durieux • De gestoorde relatie tussen klank en beeld
Je zou kunnen stellen, mèt Dick Raaijmakers, dat dit een voorbeeld is van een gigantisch verlies op het punt van eeuwenoude verworvenheden, namelijk van de idee dat je als publiek in ieder geval...Daartegenover staat dat wanneer je complexiteit serieus neemt als uitgangspunt van dit nieuwe muziektheater, je altijd alleen maar fragmenten van een werk zal herkennen - tenzij je het werk net zoveel...En dan nog, kenmerk van een complexe werkelijkheid is dat je ze nooit in haar geheel kan bevatten

Nr. 52, Januari 1995 • Johan Thielemans • Het begrijpen als de dood van plezier...
Als je dat alles in het programmaboek leest, vraag je je af of achter de naam Cassius niet de Ed Wood van de Amerikaanse filmavant-garde schuilgaat...Het lijkt zo een wonderlijk verhaal, dat je zelfs even gaat denken dat Raaijmakers Cassius gewoon bedacht heeft...Voeg daarbij dat Raaijmakers nog een stap verder gaat dan Cassius

Nr. 52, Januari 1995 • Tuur Devens • Een mens: schudden voor gebruik
Daarom ga je schrijven, en dat ga je dan vertellen, en je krijgt de mensen ermee plat...De schuld ligt in de buitenwereld, bij de anderen, bij 'hun'. Deze driehoeksverhouding wordt nog complexer als Frans vertelt dat hij een andere vrouw, een Italiaanse, heeft en dat hij naar de hoeren...verhalen kun je dat goed uiten, en al spelend kun je dat brengen

Nr. 52, Januari 1995 • Pol Arias • In Memoriam
Ik herinner me wel dat hij in Amsterdam woonde en deel uitmaakte van Talier, dat wel erg aparte kunstenaarscollectief, waar nog andere Zuidamerikanen bij zaten en waar de meesten veel opvallender door...Ik heb nog altijd een promotiekaartje voor een van hun totaalspektakels liggen, waarop een stel naakte mannenbillen prijkte, lang voor anderen uit de media- en reclamewereld dat lichaamsdeel gingen...Een principe dat hij nog zou aanwenden voor Eindspel van Beckett in KVS, met hier de bijzondere toets dat die gesloten kartonnen doos bewust als een kijkdoos tussen de zichtbare coulissen werd

Nr. 52, Januari 1995 • Marleen Baeten • Carte blanche? - Carte blanche
meebrachten, een discours dat op dat ogenblik evenwel al bescheiden gevoerd werd door de KVS en zeer expliciet, maar wat miskend, door de Beursschouwburg...Binnen het Europalia-festival en in de marge ervan kreeg je bovendien ruimschoots de mogelijkheid om je te informeren over de ruimere politieke, ideologische, sociaal-economische en historische...Dit is dus wel degelijk een pleidooi voor risico's, maar dan voor het soort risico's dat in de lijn ligt van het carte blanche-opzet, dat vreemd genoeg geen deel uitmaakte van de 'dertien produkties

Nr. 52, Januari 1995 • Luk Van den Dries, Wouter Hessels • De toeschouwer een geweten getrapt
Theaterterrorisme dat wil bij de keel grijpen, of liever nog in je kruis trappen, zodat je - eindelijk - ervaart dat de oorlog nabij is en je hoe dan ook natte voeten krijgt...Kan je, met de actualiteit als inzet, nog gevaarlijk theater maken...De gasten putten nog meer genot uit het absolute genot dat Faust al zuipend, neukend, boerend, lallend trachtte te doorvoelen

Nr. 52, Januari 1995 • Willy Thomas • Jusqu'ici tout va bien
Als je 's ochtends, bij de ontbijtinkopen, geen stoppen in de oren hebt, ben je voor de middag niet thuis; zwetend van argumentatie of met twee blauwe ogen omdat je dat andere ook had aangeboden...Natuurlijk is het waar, natuurlijk weten we het allemaal natuurlijk is het zo dat het uiterlijk een grote rol speelt als je een appartement wil huren, als je werk wil vinden...Kan ik niet nog, of liever wil ik dan nog, nog altijd, nog langer, nog eventjes, nog een heel klein beetje langer op mijn gat blijven zitten met dat hopeloze gevoel dat al ons beter en beter wordend

Nr. 53, December 1995 • Register Etcetera jaargang XIII (1995), nrs 48...
Van jaargang XIII zijn alle nummers nog beschikbaar, aan 120 Bf...krijg je alle nog beschikbare, tot nog toe verschenen nummers (dat zijn er ca...Je kan je bestelling natuurlijk ook komen afhalen

Nr. 53, December 1995 • Dominiek Van Besien • Dans in het kwadraat
Een voorbeeld hiervan is het Grand Union-improvisatiecollectief, dat groeide uit de compagnie van Yvonne Rainer op een moment dat ze expliciet stelde dat ze geen 'boss-lady' meer wou zijn en dat ze...Het wiegen zorgt ervoor dat ze zich rustig en beschermd gaan voelen, zo rustig en beschermd als toen ze nog wiegden in mama's buik...En het is pas op het moment dat je jezelf toelaat intuïtief te 'zappen' van het ene groepje naar het andere en wanneer de associaties bij wat je ziet vrij worden gelaten, dat improvisatie echt

Nr. 53, December 1995 • Marianne Buyck • Verschillende trajecten
Ze zet een schijnwerper op de geschiedenis van het lichaam dat in elke handeling of contact is inbegrepen zonder dat het gethematiseerd wordt...Als je echt luistert - en met iemand met de présence en bijna magische uitstraling van Matthews ontkom je daar niet aan - kom je ziek buiten...Zes volmaakte dansers die ongecomplexeerd dansen, zo virtuoos dat ze, zelfs wanneer ze neerkomen of vallen, nog licht lijken en doen wat, volgens een klassieke opvatting, de dans wezenlijk doet: de

Nr. 53, December 1995 • Robert Steijn • Bezinning bij de status quo
Pas als je weet dat Mehmet Sander hiv-positief is, begin je zijn optreden iets meer te waarderen...Je begrijpt dat hij met dit macho-gedrag zijn fysieke conditie aan het uittesten is. Zijn val-exercities zijn een bezweringsritueel om het aftakelingsproces zo lang mogelijk uit te stellen...Die abstracte benadering van de dans vereist wel dat je als danser een technisch perfecte beheersing van je lichaam hebt

Nr. 53, December 1995 • Sigrid Bousset • Moedervlekken op de ziel
Na enige tijd is dat verdriet je zo eigen geworden dat je het niet meer opmerkt...En nog een meisje, en nog een vrouw... Toch blijft niemand ooit lang alleen op de scène bij Pina Bausch...Zoals de vrouwelijke opschik hardnekkige depressies versluiert, openbaart de schoonheid zich als het aanbiddelijke gezicht van het verlies, een verlies dat zij metamorfoseert om het te doen leven

Nr. 53, December 1995 • Tuur Devens • Monumentenzorg of theaterdecreet?
Er bestaat de Vereniging van het Vlaams Poppenspel dat de figurentheaterkrant uitgeeft en het tweejaarlijkse Koninklijk Landjuweel voor Poppenspel laat plaatsvinden...Van Hemel, geïnspireerd op werken van René Magritte en dat dateert van 1991, zal dit seizoen een tv-captatie gemaakt worden...Beide voorstellingen kennen mooie momenten van manipulatie en objecten, maar toch kan ik me niet van de indruk ontdoen dat het educatieve projecten zijn, en dat ze eerder onder de sector onderwijs

Nr. 53, December 1995 • Theo Van Rompay, Stef Ampe • Drie jaar podiumkunstendecreet
dachten dat we een beetje uit die discussie uit waren, maar als je de laatste lichting aanvragen ziet, blijkt dat toch weer een groot probleem...Je zou dat het best kunnen vergelijken met zo'n schip waarvan de veiligheid wordt gegarandeerd door de tussenschotten...Ten tweede, en vooral, dat de taakstelling van de kunstencentra niet alleen geconsolideerd wordt, maar dat er naar manieren gezocht wordt om wat vandaag nog maar aan de wortels van het gras aan het

Nr. 53, December 1995 • Bruno Koninckx • De ontwerper als wetenschapper
Ie kan niet in theorie, in een klaslokaal, het verschil leren tussen zijdewol en katoen, dat is iets wat je leert na tien jaar vijfhonderd stoffen per dag door je vingers te laten glijden...Omgekeerd denk ik dat er met heel veel 'self-made'-mensen nog iets veel schrijnenders aan de hand is, nl...Een goede hedendaagse regie benadrukt die verschillen nog, zodat je altijd verrast wordt

Nr. 53, December 1995 • Kurt Vanhoutte • De taal van de schouwburgen
Het is een duister en indrukwekkend eindbeeld dat je nog lang na de voorstelling achtervolgt...De opvoering deed je bijna het gevoel krijgen dat de voorbereidingen voor het stuk voortijdig waren afgebroken...Je hoort er het krijsen van de pasgeborene in die het hoofdpersonage op de vlucht dreef en beseft dat het heftige spel, dat eraan voorafging, niets anders was dan de echo van dat gehuil

Nr. 53, December 1995 • Geert van Istendael • Doordringen tot het tragische
Je leest dat in de Hongaarse poëzie van die tijd, er is bijvoorbeeld een dichter die schrijft: 'Het bovenste deel van mijn land is in het bezit van de hovaardige Duitser; de vlakte is in het...de Oostenrijks-Hongaarse Dubbelmonarchie mag je steden als Trieste, Wenen, Praag, Lwów, Boedapest en Krakow beschouwen als een constellatie, een sterrenbeeld dat een cultuur heeft voortgebracht, zo...Maar je mag nooit vergeten dat die cultuur voortdurend gevoed werd door diepe, rijke lagen volkscultuur

Nr. 54, Februari 1996 • Loek Zonneveld • In memoriam Michael Carlton Matthews 1958-1996
Dat je dat kunt weten, dat heeft hij ons gegeven...realiseren hoezeer het lachje ten afscheid, vlak voor Michael in Klaagliederen de bühne afstapte, en hij nog even omkeek, op ons netvlies gebrand moet zijn: God, zoals je 'm bij elkaar zou wensen...Hier past niet alteveel verdriet, want als iemand ons meegaf dat de dood eigenlijk alleen maar iets is om nog even een fles voor open te trekken en onbekommerd een glas op te dringen, dan was Michael

Nr. 54, Februari 1996 • Heiner Müller • Manifest
Peter von Becker: In de microfoon van interviewer André Müller hebt u eens gezegd, dat u ongetwijfeld 'de grootste nog levende toneelschrijver' zou zijn...Dat wordt je dan aangewreven...van het overlijden van Heiner Müller: 'Ik durf te voorspellen dat Müllers werk, anders dan gebruikelijk na de dood van een schrijver, nauwelijks nog uitgevoerd gaat worden

Nr. 54, Februari 1996 • André Lepecki • Schrijven in beweging
De moeilijkheid met het geloof dat je door het schrijven de dans (en de betekenis van de dans) kunt vastleggen en in 'de lineaire voortgang van de dagelijkse tijd' (zoals Kantor het bovenaan deze...Halprin beweerde: 'Ik weet nog dat ik dacht dat in dit aspect de dans het tegen de beeldhouwkunst moest afleggen, dat de toeschouwer zolang als nodig was naar een beeld kon kijken, eromheen kon lopen...Bewusteloosheid is dat tijdelijke gat in het leven wanneer je er zelf niet meer bent, wanneer het subject zijn aanwezigheid verlaat en zonder te sterven uit zijn lichaam verdwijnt