Archief Etcetera

933 document(en) met "ALS IK DIT" • Resultaten 661 tot 680 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 51, Augustus 1995 • Lex Prinzen, Pierre Van Diest • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Soms herwint een voorstelling die directheid, maar vaker worden prologen als deze, of terzijdes, uit de tekst geschrapt of weg-geregisseerd, bijvoorbeeld als een monologue intérieur...Had ik de stukken in een andere volgorde gezien, bijvoorbeeld Ernst als laatste en Die Letzten vroeger, dan zou ik misschien Die Letzten nog wel goed gevonden hebben en afgehaakt hebben bij Ernst...Als ik zo eens terugblik op mijn theaterverleden, dan stel ik vast dat het Kaaitheater voor mij het meest verfrissende en aangenaamste theaterwerk levert

Nr. 51, Augustus 1995 • Loek Zonneveld • Woede - verscheurdheid - troost
Zadek's antwoord: 'In mijn kindertijd dacht ik almaar: als ik een neger een hand schud, geeft hij dan af...rita Getroffen Geraakt Zo'n woord dat precies klinkt Als wat het betekent Zo'n woord dat met zichzelf Samenvalt Zo zou ik ook willen zijn richard Sereen...rita Nee Meer als een belofte Dof klinkt dood Dope richard Liefde rita Als een illusie richard Ik

Nr. 51, Augustus 1995 • Marleen Baeten • Accidents de parcours
Ik geef toe, deze woorden zouden net zo goed door Phil Bosmans geschreven kunnen zijn, maar als je een schip als de BMCie wil sturen, moet je uitgaan van grote dromen, ideale omstandigheden...Zelfs als tv-toeschouwer van twee minuten werd ik als het ware meegezogen in deze grootsheid, die gevoelens van medeleven en respect bij me teweegbracht...Maar hoeveel tekenwaarde, intensiteit en gemeenschap' dit gebeuren ook bevatte, ik zou er niet de naam 'ritueel' op plakken

Nr. 51, Augustus 1995 • Een festival van persoonlijkheden
De basis is: sorry, dit heb ik gezien, dit denk ik...Ik sta nog steeds achter die ingreep (die succes had). Zelfs als die voorstelling door velen als totaal mislukt was beschouwd, had ik hem nog in het festival willen laten zien...Soms ga ik zelf opnieuw kijken en reageer dan geschokt: wat ik nú zie, hoort niet op dit festival

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Ritsema • Het overkomt ons niet
Het overkomt ons niet dat politici als Frits Bolkestein en Filip Dewinter (ik gooi ook zo maar eens wat namen op een hoop, Bolkestein) de politieke agenda bepalen met hun op gezond verstand en gezond...Dit alles en nog veel meer overkomt ons evenmin als de dagelijkse kilometers file op onze autowegen...Ook die willen we. Ook al doen we alsof dit 'onheil' ons overkomt als het weer

Nr. 51, Augustus 1995 • Adinda De Wit, Luc Dhooghe, Roos Werckx • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Het vreselijkste vind ik als kinderen in het publiek blijven praten...Als er zo mensen en kinderen om mij heen zitten te praten, dan kan ik niet goed opletten...Als architect en scenograaf ben ik me steeds bewust van hoe zo'n omgeving inwerkt op de perceptie

Nr. 51, Augustus 1995 • Tom Blokdijk, Pol Eggermont • Achterover zitten en publiek zijn
Als ik denk: ik snap niet wat ze me proberen te vertellen, ga ik op zoek...Een fout die ik veel maak bij het regisseren is: als regisseur maak ik een scène, en daarna reageer ik als publiek...Maar ik wil toch dit en dit en dit en dit

Nr. 52, Januari 1995 • Jürgen Pieters • Voor een kritiek van onbegrip en ironie
Kritiek als kunstvorm Meteen kan zo ook aan een andere - en niet minder belangrijke - voorwaarde worden voldaan: dat we eindelijk eens gaan afstappen van de idee die de kritiek ziet als een...de eerste plaats geldt in deze visie de kritiek niet zomaar als een reeks afgewerkte produktjes, maar als een proces, het oeuvre waaraan de criticus werkt, een oeuvre dat de ruimte laat voor het...Als ideaal kunnen we het daar voorlopig wel mee doen, denk ik

Nr. 52, Januari 1995 • Bart Stouten • Op de wankele brug van woord naar...
Hoe kun je mooie taal verzinnen voor het niets, de leegte, de alomtegenwoordige vormloze essentie waarvoor elke verklaring als een muts op een kaars is? Toch bleef Beckett veeleisend voor...je nog echt onder de indruk raakt van weer maar eens een portret door een verwante geest (zoals het dan heet), in dit geval de Roemeense filosoof Emil Cioran, wil ik betwijfelen...Het lijkt me een distorsie zoals je er wel meer ontmoet in annotaties van bevriende, niet geheel van dweperij gespeende 'lotgenoten'. Ik vraag me dan af welk goed doel zo'n getuigenis dient in een

Nr. 52, Januari 1995 • George Brugmans, Klazien Brummel • 59-95: is de cirkel rond?
Dit klinkt ons nu, volop verwikkeld als we zijn in een debat over post-industriële samenleving en informatie-economie, niet vreemd in de oren...Nederland werd dit netwerk van kleine theaters, samen met de groepen die er optraden, bekend als het 'tweede circuit': het tegenwicht van de traditioneel goed gesubsidieerde stedelijke theaters en de...Eén van de gevolgen van dit proces (en er waren zowel negatieve als positieve gevolgen op te merken) was, dat voor de kunstenaars die in deze internationale context wisten te overleven geld

Nr. 52, Januari 1995 • Hugo Durieux • De gestoorde relatie tussen klank en beeld
Hoofdletters en cursiveringen zijn van de componist zelf, maar zelfs zonder dit soort vette klemtonen, zou een tekst als de bovenstaande natuurlijk meteen tot grote kritische distantie moeten leiden...De muziek, die zo fascinerend was als ik mijn ogen sloot en ze in mijn hoofd aan het werk liet, werd plots als de soundtrack bij een televisiedocumentaire over de ruimtereis van Apollo 39 of zo...beide gevallen merk ik, als toeschouwer, dat het werk mij meer zegt als ik me concentreer op de muziek/het geluid en daarbij de beelden verdring die de makers nu juist als zo'n belangrijke en

Nr. 52, Januari 1995 • Johan Thielemans • Het begrijpen als de dood van plezier...
En omdat je met dit schouwspel vele kanten uitkan, lijkt het me volstrekt legitiem dat ik beschrijf hoe ik de voorstelling beleefd heb, en langs welke weg het mij plezier heeft bezorgd...Op dit punt merk ik een verwantschap met Kopnaad, die andere ondoorgrondelijke voorstelling, waarbij regisseur Ritsema waarschuwde tegen het teveel willen begrijpen...dit verband moet ik denken aan dat wonderlijk moment, waarbij op twee ver uit elkaar staande stellages telkens twee acteurs zitten

Nr. 52, Januari 1995 • Marleen Baeten • Carte blanche? - Carte blanche
gepresenteerd worden, maar werd nu al getoond... niet als een work-in-progress, maar als een zeer stuntelig afgewerkt produkt...Ik kon wel genieten van wat ik zag en hoorde, maar op het niveau van de interpretatie was er een kortsluiting...Na een tijdje zie ik dan wel verbanden of kijk ik weer met andere ogen naar een voorstelling of naar een aspect van het leven

Nr. 52, Januari 1995 • Willy Thomas • Jusqu'ici tout va bien
Natuurlijk is het waar, natuurlijk weten we het allemaal natuurlijk is het zo dat het uiterlijk een grote rol speelt als je een appartement wil huren, als je werk wil vinden...Men vertelt niet dat criminaliteit ook oorzaken heeft, dat criminaliteit ook als een vorm van opstand kan worden gezien, als een keuze waartoe men gedwongen kan worden... jusqu'ici, tot hier...Kan ik niet nog, of liever wil ik dan nog, nog altijd, nog langer, nog eventjes, nog een heel klein beetje langer op mijn gat blijven zitten met dat hopeloze gevoel dat al ons beter en beter wordend

Nr. 53, December 1995 • Dominiek Van Besien • Dans in het kwadraat
Af en toe, als ik aan iets aan het werken ben en ik plots languit door de kamer vlieg, moet ik zeggen: "Oh nee...Eén van de dingen die je als danser leert doorheen improvisatie is het vinden van de grens tussen loslaten en controleren, en dit zowel op puur fysiek als op emotioneel vlak...De danser die zijn of haar 'grens' vindt - het punt waar het gevaar net niet opduikt - maar die toch soepel blijft bewegen, doet dit meestal met evenveel plezier voor hem/haarzelf als voor de partner

Nr. 53, December 1995 • Peter De Jonge • Een zacht memento van alle verdrukten
Hij zegt: 'Ik ben een buitenstaander...Het zijn foto's van Aids-slachtoffers: Ron Vawter, Rock Hudson, Michel Foucault... Is dit een heropstanding uit de doden...En navenant stijgt (...) het gevoel van paranoia..' Aids wordt voorgesteld als een fenomeen dat vooral interessant is, als een Pac-Man-spelletje, ditmaal met T-cellen, waar plots een 32-bit versie van

Nr. 53, December 1995 • Marianne Buyck • Verschillende trajecten
dit concert werd sérieux gekoppeld aan een speels omgaan met het materiaal, op een manier die in dansvoorstellingen zelden te zien is. Maar de dans- en muziek-improvisatieavond onder...Ik neem aan dat ze, net als het publiek trouwens, vertrouwd waren met eikaars werk...De huiskamer van Platel is een opeenstapeling van oude meubels en apparaten waar op gesprongen en gedanst wordt, met als middelpunt de sofa

Nr. 53, December 1995 • Robert Steijn • Bezinning bij de status quo
Dodelijk keurig Veel minder heb je je als toeschouwer af te vragen bij een categorie als voorstellingen in de Stadsschouwburg...Net als bij Meg Stuart, die waarschijnlijk ook veel vanuit improvisatie werkt, vond ik het jammer dat zo wanhopig geprobeerd was om met uit improvisatie ontstaan materiaal een voorstelling te maken...Ik had het geluk dat ik alle vier de sessies kon bijwonen

Nr. 53, December 1995 • Tuur Devens • Monumentenzorg of theaterdecreet?
Van Hemel, geïnspireerd op werken van René Magritte en dat dateert van 1991, zal dit seizoen een tv-captatie gemaakt worden...Als er niets verandert valt het mspt eerder als een levend theaterfossiel voor nostalgische grootouders onder Monumentenzorg dan onder het theaterdecreet...Het theater-televisie-theater Manuel de Schepper kent groot succes in binnen- en buitenland, en dit seizoen speelden de 'Smaakmakers' een zestigtal keer (en ook in het buitenland) hun verhaal over hun

Nr. 53, December 1995 • Theo Van Rompay, Stef Ampe • Drie jaar podiumkunstendecreet
Bruno Verbergt: Ik treed minister Martens bij als hij zegt tot één Raad voor Cultuur te willen komen...Staf Pelckmans: Als minister Martens zijn recente persverklaringen waarmaakt, dan zal ik zeer tevreden zijn...Als ik zie wat er naar onderwijs en cultuur gaat, dan zouden beter deze tussenschotten eens opgehaald worden