Archief Etcetera

940 document(en) met "JE JE NOG DAT" • Resultaten 481 tot 500 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 38, Mei 1992 • Geert Sels • Theater Teater
Je zet in zoals een kind dat aan een spel begint...Dat kan door je eigen vertelling te maken aan je eigen ritme, luidt de redenering...Je zorgt zelf voor bloed verversing, een nieuwe stroom, zonder dat je in het wilde weg begint te plukken en te plakken

Nr. 38, Mei 1992 • Johan Thielemans • Oberspielleiter Guy Joosten ensceneert brave "Meeuw"
Zelf een nieuwe Tsjechov aanpakken, bete- kent dus dat je je in een concurrentiepositie plaatst met belangrijke voorgangers...Maar de echte strijd is nog niet gestreden, want de Duitse acteerstijl heeft Joosten nog niet helemaal naar zijn hand gezet...Alleen vraag je je af of het goed is dat een regisseur van 29 reeds 'teruggrijpt', op een ogenblik dat er nog zoveel nieuwe teksten te exploreren vallen

Nr. 38, Mei 1992 • Elvis Peeters • Een man kan zijn baard laten groeien,...
Ach mijn liefste, ik neem je mee naar het theater zoals je een dode mee naar het leven neemt...Je hebt geprobeerd ermee te leven, het is je niet gelukt, dus vergeet het, laat het los...Nu je die nog hebt

Nr. 38, Mei 1992 • Erwin Jans • Kunstencentra: de noodzaak van keuzes
De filosofie is dat je je niet pluralistisch tegenover het publiek opstelt, dat je het zijn eigen keuze uit het aangeboden programma laat maken...Wanneer je kiest voor een bredere waaier van voorstellingen (wat het maken van keuzes niet uitsluit) verlies je die commentaarfunctie en heb je daardoor minder artistieke slagkracht...Van Laeken maakt een fundamenteel onderscheid tussen maatschappelijk relevante en artistiek relevante produkties: "Veralgemeend kan je stellen dat het gaat om een onderscheid tussen sociaal-cultureel

Nr. 38, Mei 1992 • Gunther Sergooris • Rudolf Werthen
Zes weken voor een opera-produktie uittrekken is niet gemakkelijk, als je er rekening mee houdt dat ik jaarlijks een honderdtal concerten in binnen - en buitenland verzorg...Ik had zelfs contact met grote platenfirma's, maar het orkest was er op dat moment nog niet rijp voor...Als je als operahuis 500 miljoen krijgt is het evident dat je internationaal niveau haalt, anders ben je al dat geld niet waard

Nr. 38, Mei 1992 • Johan Thielemans • Sexbommen en televisieschermen met ruis
Hij is huiverig als hij hoort dat de kunstenaar het verleden naar de schroothoop verwijst en alleen nog maar zweert bij nieuwe ideeën...Delcuvellerie heeft nog een derde personage op de scène gezet, een aerobics-meisje dat heel de tijd een Kuifjesalbum zit te lezen...Vanuit de ironische lezing van de Purcell-opera gezien, zou je kunnen zeggen dat ook Medeamaterial een citaat is: namelijk een typische hedendaagse opvoering vol vergezochte oplossingen

Nr. 38, Mei 1992 • Lieve Demin • Het complete antwoord van De Beweeging
Op Wagners Liebestod uit Tristan und Isolde, breekt het verlangen los om terug kind te zijn, om te genieten van het spoor dat je achterlaat in de sneeuw...De diverse scènes hebben présence, de timing is sec en alhoewel de beeldenreeks nog een tijdje had kunnen doorgaan, stopt ze op haar hoogtepunt, net wanneer je er nog wat meer van had willen zien...Een nieuwe impuls Alhoewel het verleden bewijst dat De Beweeging de polsslag van de jonge Belgische dans in de jaren tachtig duidelijk aanvoelde, rijst bij deze vijfde editie toch de vraag

Nr. 39, December 1992 • Jean Pierre Rondas • De criticus als dilletant
Dit zeg ik niet voor u, maar voor mezelf, om me er nog eens goed rekenschap van te geven dat het hele theaterfestival een zaak is van de critici...de brochure kan je weinig lezen over het verworpene, behalve dan dat ene keertje over het bijna geselecteerde...Je kan Discordia toch niet afschrijven als achterhaald en routineus op het ogenblik dat de niet-ingewijden Discordia beginnen 'gewaar' te worden - en terwijl diezelfde Maatschappij tot de

Nr. 39, December 1992 • Bruno Koninckx • Waar je bent, kan je niet meer...
een afgodsbeeld heeft). Eigenaardig in dat laatste deel is ook dat Diane Belmans opzij van de scène een soort minimalistische soloperformance opvoert terwijl de heren nog even samen zitten te prutsen...Van de toeschouwer vraagt die evolutie in setting ook een verandering van houding: waar je in het begin van de voorstelling nog wel min of meer 'een verhaaltje' kan volgen, moet of kan je na verloop...het eerste deel houden de hilarische situaties en uitspraken je nog wel wakker, maar wanneer de algemene sfeer langzaam omslaat blijkt dat er voor het overige, zowel op spel- als op tekstniveau, niet

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Ik heb je mond gekust, Jochanaän
het eerste deel van de opera zie je dus bijna niets, wat de betrokkenheid van het publiek uiteraard niet bevordert...De regisseur heeft geen greep gekregen op de inhoud van een stuk dat nog altijd kan schokken, maar hier wat makjes wordt naverteld...gefrustreerde lust bij een vrouw (een thema dat rond 1900 zo onaanvaardbaar was, dat het stuk niet opgevoerd mocht worden, wat Richard Strauss niet belette om in 1903 er een opera van te maken

Nr. 39, December 1992 • ERwin Jans • "Ben ik dan uit de tijd gevallen?"
Waarom denk je dat je bestaat...Bogaerts wil dat we nog snel het journaal zien voordat we naar binnengaan, dat er nog een aantal beelden werkelijkheid op onze netvliezen kleven om daardoorheen Pinters stuk te zien...Ze kunnen hun eigen verhaal niet vertellen, ze maken steeds deel uit van het verhaal dat een ander over hen vertelt: "Als jij je niet wilt herinneren, dan wordt je wel herinnerd

Nr. 39, December 1992 • Tom Blokdijk • Het gekluisterd bewustzijn
Maar zelfs al blijft dat litteken dat je ervan overhoudt als je je van je ouders hebt losgescheurd, altijd schrijnen en trekken, de tijd dat het dag-in-dag-uit je denken bepaalt en je doen verlamt...Er komt een moment dat je jezelf probeert waar te maken in je wérk - voor Rijnders de kunst - en dat je de droom van de symbiose op anderen projecteert...Dat merk je als je zijn stukken leest of de voorstellingen ervan ziet, maar wordt je ook bevestigd door zijn medewerkers

Nr. 39, December 1992 • Hugo Durieux • De tragedie van het luisteren
Wanneer je de geschiedenis van de opera en de meningen van de grote mensen in die geschiedenis kent, wordt het duidelijk dat opera theater is." Hoe komt het dan dat we praten over de opera's van...Opera, dat was tot voor kort Verdi, Puccini, Mozart, Wagner, Rossini, Donizetti, nog Verdi en weer Puccini, en verder nog wat Bizet, Délibes, Meyerbeer, Moessorgski, Leoncavallo of Mascagni...Voor het publiek was dat soms vervelend, want die raar gesproken tussenteksten kon je toch niet volgen, en eigenlijk wilde je gewoon het volgende nummer horen

Nr. 39, December 1992 • Erwin Jans • Kunstencentra
Een soort van tramkaart waarvan je nog niet precies weet wat je ermee gaat doen als je ze koopt...Je ziet dat goed als je alle programmabrochures naast elkaar legt...Je kan de werking van de kunstencentra de voorbije tien jaar inderdaad positief omschrijven als het werk van 'sluiswachters'. Ze zijn een 'sluis' geweest en zijn dat nog steeds, voor een aantal jonge

Nr. 39, December 1992 • Pieter T'Jonck • Anne Teresa De Keersmaeker
Het gaat erom dat je naar bepaalde processen kijkt en bij het niet weten liefst rustig maar ook vaak angstig blijft kijken en probeert... Je zoekt aan de hand van iets wat bestaat, hoe je dat door...Etcetera: Zou je je werk dan beschrijven als een proces waarin je intuïties hard maakt, bewijst wat je nog niet weet...Het kan dus zijn dat je je op een bepaald ogenblik kan identificeren met wat je ziet, terwijl je op een ander ogenblik op jezelf teruggeworpen wordt

Nr. 39, December 1992 • Dirk Vanhaute • Het Mattheüseffect in het kindertheater
Dit is een stelling uit de sociale-zekerheidssector die zegt dat 'wie reeds bezit, nog meer zal krijgen'. De scholen die naar het theater komen zijn meestal de zgn...Er staat nog veel meer in de studie, maar al bij het lezen van zijn 'Mattheüs-effect-theorie' (pagina 8) bekroop mij het gevoel dat het niet helemaal klopte...Een valkuil waar producenten in een grote bocht omheen-lopen, omdat ze niets te maken heeft met dat wat kunst is. Van Dale zegt dat kunst 'het vermogen van een kunstenaar is om dat wat

Nr. 39, December 1992 • Patrick Jordens • Herwig Deweerdt
mee voor gezorgd dat ik me ging herbronnen, en dat is iets wat je als theatermaker toch geregeld zou moeten doen". De laatste jaren is Herwig Deweerdt eigenzinnig en zonder de bescherming van...Deweerdt: Ik ga er nog altijd vanuit dat je als theatermaker iets wil vertellen...Deweerdt: Ik denk dat alles wat fundamenteel met kunst te maken heeft veel verwantschap vertoont met die eerste periode in je leven waar je onbewust en empirisch met de dingen omgaat

Nr. 39, December 1992 • Eddie Vaes • Twintig jaar schotten doorbreken
Dat bouwen gebeurt meestal met de goedkoopste middelen: schotten, scheids wanden, doeken, met een schijnbare hang naar slechte smaak en een voorkeur voor banale ingrediënten, wat de chaos nog...Dat vind je in deze Trilogie ie niet terug, want ze gaan niet af...Dat voelde je in vorige produkties al aankomen

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Rieks Swarte
verfden de zalen grij s, en dat zie je nu nog in de Haarlemse Toneelschuur, Felix Meritis (vroeger Shaffy) en de Rotterdamse Lantaren...Je kunt een rond verhaal maken, dat helemaal klopt", zegt hij, "maar op een gegeven moment kom je er achter dat het veel beter werkt, als de verbindingen worden gemaakt in het hoofd van de mensen...Achteraf merk je dat er in de monoloog toch nog dubbelingen zitten

Nr. 39, December 1992 • Gunther Sergooris • Berouw na de zonde
Hij wist van bij het begin dat het moeilijk, zoniet onmogelijk zou zijn, het werk opgevoerd te krijgen: "Bij het idee alleen al dat ik voor de uitvoering en het ten tonele voeren van een dergelijk...Les Troyens is weliswaar een werk dat de grote middelen vereist, maar is dat ook niet het geval met Götterdämmerung, Salome, Die Frau ohne Schatten en Aïda...Het werk werd niet tot leven gewekt, je volgde geïnteresseerd, zonder je er echt betrokken bij te voelen: in de ware zin van het woord een museale voorstelling