Archief Etcetera

697 document(en) met "JE DOET HET" • Resultaten 441 tot 460 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven • Het verdwijnen
Beweging', zegt Forsythe, 'maakt deel uit van het feit dat je eigenlijk aan het verdampen bent...Het onmogelijke doen: tegen de zwaartekracht optornen, het worden achterhalen, verdampen... 'Je overleveren aan de transparantie van het lichaam,' zegt Forsythe, 'een gevoel van verdwijnen...Hoe kan je de dingen die je raken - van het gevecht om werk van de arbeiders van de Forges de Clabecq tot de Eidos:Telos van Forsythe en zijn dansers en alles wat daartussen ligt - met elkaar verbinden

Nr. 59, Maart 1997 • Myriam Van Imschoot • Forsythe met friet
Het hangt ervan af wat je objectief is. Je kunt het ballet volledig willen bemeesteren, daar voortdurend op werken, omdat zo'n meesterschap alle aandacht vraagt...Ook wanneer het om compositieprincipes of danstheorie gaat, is er sprake van entertainment van zodra je het toont, en aangezien er geen ander wijze is om het uit te werken moet je het 'performen'. Dat...Dat is alles: je streeft er voortdurend naar het efficiënter te maken zodat je naar andere interesses toe kan, of het onderzoek kan voortzetten

Nr. 59, Maart 1997 • An-Marie Lambrechts, Jeanne Brabants • Dans in Vlaanderen
Het is misschien nog het meest ontmoedigend voor een uitgeverij die de rake klappen incasseert van een strijd binnen het veld...Nederland-Vlaanderen Je kan - zoals Eva van Schaik wel doet - de ontwikkeling van de danskunst in Vlaanderen en Nederland niet klakkeloos naast elkaar zetten...Vandaag vind je afgestudeerden van het Stedelijk Instituut voor Ballet in elk internationaal gezelschap en het palmares van gewonnen wedstrijden dat de school kan voorleggen is indrukwekkend

Nr. 59, Maart 1997 • Christoph De Boeck • Politiek theater?
Het gaat eigenlijk al goed fout wanneer Marianne Van Kerkhoven haar eerste essay in dit nummer afsluit met romantische verzuchtingen omtrent de 'Witte Beweging', het 'vertrouwen in het werk van de...Hij noemt het 'het eenvoudigweg tonen van een homp realiteit'. Dat is het ook: een spie werkelijkheid die het lelijke in de kunst durft te injecteren...Asselberghs wijst erop dat Stan zelf selectieve informatie aanbiedt over George Jackson, zoals de US-overheid dat doet aangaande het gevangeniswezen en het rechtssysteem

Nr. 59, Maart 1997 • Tuur Devens • In de piste van verbeelding
Brooks heilig theater, in die zin dat het uitstijgt boven het alledaagse, en rauw theater, omdat het spanning en sensatie, kortom vermaak biedt...Maar goed, laten we het toch maar bij dit woord houden, en eens nagaan waardoor het 'circustheater' zoveel succes kent, en of het invloed heeft op het 'theater'. De circustheatervorm...Voor hem 'is het circus het skelet, en het theater het vlees en het bloed'. Trapezist Philippe de Coen, componist Benoit Louis en instructeur paardrijden Jacques Charandak ontmoeten elkaar en

Nr. 60, Juni 1997 • Marleen Baeten • De winnaar is...
Sinds kort loop je nochtans het gevaar om als cultuurbarbaar door het leven te gaan als je Océ niet kent...Het is moeilijk uit te maken of procedure en reglement van de Océ Podium Prijs er anders zouden hebben uitgezien zónder sponsor 'partner'. In elk geval kan je er niet omheen dat het reglement de prijs...het februari-maartnummer van Courant, het berichtenblad van het Vlaams Theater Instituut, kondigt het vti aan dat het de komende jaren meer aandacht wil besteden aan 'de maatschappelijke slagkracht

Nr. 60, Juni 1997 • Griet Op de Beeck • De traagheid die twijfel toelaat
Fantasten of De Drie Zusters - en die dat bij momenten zo briljant doen dat je even het gevoel krijgt het te voelen, te weten, te denken dat het er misschien even was; zoiets...wordt een verhaal waar je als toeschouwer in meegaat als een kind in een sprookje; en het is tegen dat meegevoerd worden dat je je dan weer verzet...Bij Metamorfosen bleef dat alles steken bij het bekijken van mensen die opkomen en in het beste geval beklijvend een verhaal vertellen, bij De Drie Zusters kruipt het onder je vel en maakt het je week

Nr. 60, Juni 1997 • Clara Van den Broek • Pleidooi voor de tweede e
Bush Hartshorn: 'Het is van cruciaal belang dat je de juiste context schept voor het tonen van jong werk...Om dezelfde reden zegt het tekstje echter weinig of niets, omdat het nu eenmaal 'in' is het over het lichaam te hebben, en men al snel vervalt in met de hype meeheulende platitudes...De geest wil vliegen, maar het lichaam wil niet mee; de geest gebiedt, maar het been gehoorzaamt niet meteen; de geest legt het lichaam beperkingen op, en het

Nr. 60, Juni 1997 • Pascal Gielen • Choreografie van de tic
Binnen het klassieke ballet ligt het decorum ver buiten het 'natuurlijke' lichaam, het lijf wordt er geconditioneerd door allerlei gesticulatieregeltjes afgeleid uit de geometrie van een ver verleden...Deze 'esthetiek van de verdwijning' werd reeds dertien jaar geleden aangekondigd in het profetische boek van Paul Virilio, Het Horizon-Negatief: 'Het is moeilijk je een maatschappij voor te stellen...Het lichaam heeft heel je achtergrond mee: je denken en je zijn

Nr. 60, Juni 1997 • Rudi Laermans • De denkbeeldige lichamen van Meg Stuart
het aandikken, het bijschaven). Haar werk staat in het teken van een in alle opzichten paradoxaal maxime, dat overigens ook de volkse keuken kenmerkt: het rauwe (le cru) is alleen proefbaar in het...Hoe dit verder ook zij, een beeld 'is' er omdat alles op z'n plaats schijnt te vallen, overeenkomstig een onzegbare wetmatigheid, een onhoorbare en toch duidelijk aanwezige ('je ziet het toch...basis van het gewoonlijk in bijzonder idealistische termen begrepen Rijk der Betekenissen (of, in een andere register, van het rijk der ideeën en opvattingen - van 'het Koninkrijk van de Geest'). Het woord

Nr. 60, Juni 1997 • Marianne Van Kerkhoven • Een sculptuur van sneeuw
Dat is toch precies waarom je het doet: nl...dat je eerst existeert vooraleer je bent: "l'existence précède l'essence". De dingen die je doet, voeren je naar binnen in je eigen wezen: dat is de gang van het "ik" naar het "zelf". Hoe meer je...Nederland krijg je zelfs speciale subsidies als je je tot het allochtone bekent

Nr. 60, Juni 1997 • Luk Van den Dries • De Vere: theater zonder veel cinema
Dat alles in het teken van een voorlopigheid waarin je dat publiek van die toevallige avond hier en nu voor je werk moet zien te winnen...Je zou het Vere-project kunnen beschouwen als een aftasten van de bronnen van het denken...Eerder kijk je mee op de werf van toneelspelers, zie je hoe acteurs zelf worstelen met materiaal, maak je het plezier mee van een zichtbare fascinatie, het vechten om ruimte, het missen van een pointe

Nr. 60, Juni 1997 • Geert Opsomer • Geschiedenis en theater: de speler en de...
een poging om zoals Michel Foucault, in het volle besef dat je ficties maakt, onze moderniteit op een zodanige manier te ervaren dat we er veranderd uit te voorschijn komen (Foucault over het...Het geloof in elke illusie een splinter waarheid te ontdekken, een ervaring die doet ontwaken...Nu de hele tempel van het moderne en van het vooruitgangsdenken aan het instorten is, nu ook de kritische tegenverhalen in het gedrang komen en het postmoderne ook al eens als dogma opduikt, is de

Nr. 61, Januari 1997 • Jan Goossens • Moderne opera in Salzburg?
het nu gaat om Stravinski's Oedipus Rex, of om Luigi Nono's Prometeo, of om Debussy's Pelléas et Mélisande: telkens zie je dezelfde obligate Wilson-elementen die aan die werken op zich echter meestal...Kortom: het ziet er allemaal goed uit en het doet erg denken aan het werk van bepaalde 'meesters', maar de warmte en de menselijkheid van 'the real thing' heeft het geenszins...Bij het zien van Pelléas... kreeg je de indruk dat het Wilson enkel te doen was om zijn eigen taaltje; bij Wozzeck was het dan weer overduidelijk dat Stein helemaal geen interessante visie op het werk

Nr. 61, Januari 1997 • Griet Op de Beeck • 'k Moest alleen JA zeggen
Theater dat er is, dat er mag zijn, maar waarbij je geen moment het gevoel krijgt dat het er moét zijn...Al die zo onbestede hartstocht, dat groot verlangen van de, zo kom je tijdens het stuk te weten, eeuwige minnares-van-de-eeuwig-op-het-punt-van-scheiden-staande-man...Van Het Vermoeden (1982), via De Soldaat-Facteur en Rachel (1986), Los Mueritos/Onze Lieve Doden (1988), Je pleure des bananes (1989), Mouchette (1990), Constant Pardon (1990) over Boste (1992) en De

Nr. 61, Januari 1997 • Marianne Van Kerkhoven • De drager van het verhaal
De alleenspraak die in het drama uit het verleden het statuut van 'uitzondering' had, lijkt vandaag in het theater een methode met eindeloze mogelijkheden De monoloog in het theater vandaag...een aantal segmenten van het theater van vandaag is de acteur autonoom geworden; hij is medeschepper van de voorstelling; hij doet meer dan zijn stem lenen aan een personage; hij verwerft zelf het...Je zou het persoonlijke relaas van zeer veel mensen kunnen verzamelen: een collectief auteurschap, diverse blikken, niet 'tegen' maar 'naast' elkaar; een theater van de nieuwsberichten, waarvan het

Nr. 61, Januari 1997 • Eda Cufer • Over een boom, een varken en steenkool
het verhaal van de Boom, het Varken en de Steenkool ontwikkelde de lichamelijke dynamiek zich rond louter aardse behoeften -het omhakken van een spar die in de volgende scène het dak van een huis, een...Over de toeschouwer De pure schoonheid van de vallende spar die ik kan ervaren wanneer ik naar voorstellingen van En-Knap kijk, is het resultaat van de wreedheid die je niet kunt zien en het...Bijvoorbeeld het gevoel van lichamelijke opluchting bij het kijken naar een slang wanneer je je angst hebt overwonnen, of het louterende effect bij het kijken naar een zware rotsblok die je in een

Nr. 61, Januari 1997 • Eric De Kuyper • Rendez-vous manqués met Hans van Manen
Je doet het, en je zoekt een oplossing voor je problemen...Verder - op het vlak waarop je zelf niets kunt doen, waar je overbodig bent - is scheppen vertrouwen schenken: aan de techniek, aan de medewerkers, aan je acteurs... Esthetiek is een kwestie van...Het is een groot risico, maar op z'n minst heb je als schrijver de kans daarmee iets te kunnen meedelen van wat er zich zowel op het toneel als in je waarneming en verbeelding afspeelt

Nr. 61, Januari 1997 • Lieven De Cauter • Schouwstukken van Nadine Tasseel
wordt het dieptezicht van de scène (en de diepte van het drama) opgezogen in de tweedimensionaliteit van het grafische, het academische, het decoratieve...Misschien doet het er inderdaad niet toe, want de bezoeker van een tentoonstelling, of de lezer die deze obligate inleiding overslaat, kan het niet weten...Ik geloof dat het een klein geheimpje is (ik verklap het met uitdrukkelijke toestemming - wat dacht je

Nr. 61, Januari 1997 • Klaas Tindemans • Shakespeare en het pelliculetaboe
Je kan alleen maar het al te vertrouwde tekstmateriaal - een onduidelijke tragedie met lange, richtingloze monologen (Hamlet), een liefdestragedie in prikkelende verzen (Romeo + Juliet), een kroniek...Het effect van deze 'optie' is dan ook onwaarschijnlijke verveling (zeker in de integrale versie), zelfs al doe je je best om naar de heerlijk ridicule maniërismen van Osric te luisteren...Je kan hoogstens beide gegevens, die door de verwijzing naar Shakespeare met elkaar verwant zijn, naast elkaar leggen en voorlopig beslissen welk verhaal en welke taal je het meest overtuigt