Men schrijft ons:

Op Zondag 4 November en Zondag 11 November werd te Temsche opgevoerd: " De wonderbare toovenaar ", van Calderon, vertaald door den E.H. Karel De Leenheer, leeraar in de Normaalschool te Sint-Niklaas-Waas. Deze opvoering moet speciaal vermeld worden onder tooneelliefhebbers vooral.

Het stuk op zich zelf vertoont ons iets van die prachtige Calderon's dramatiek --- zoo omvangrijk en zoo weinig in onze Katholieke middens bekend. Zooveel zoekenden naar christelijk tooneel vinden hier een goudmijn voor eindelooze initiatieven. E. H. Prins gaf ons Ruth, Hoogstraeten leerde ons De geheimenissen der Mis, Temsche bracht ons De wonderbare Toovenaar.

Is het stuk op zich zelf een prachtig initiatief, even loffelijk werkte men te Temsche met de uitbeelding van het stuk. Tegen het onverklaarbaar conservatisme van onze Vlaamsche tooneelen in, rukt men te Temsche op de meest revolutionaire wijze vooruit, en vat men onverschrokken post in de moderne richting. Het oud tooneel gansch verbouwd, gansch de enscenéering, die veeleischend is in dit werk van Calderon, vol tooverij, stijlvol en eenvoudig, zoodat de opvoering van Temsche werkelijk een zeer interressante proef is der moderniseerenden. Deze poging te Temsche mag de tooneelliefhebbers niet ontgaan. Ik weet wel dat van de tooneelliefhebbers, erbij begrepen de verdienstelijke leeraars onzer Colleges die voor Christelijk tooneel ijveren, geplaatst voor een moderne opvoering, 70 t. h. contra stemmen. Maar toch wordt telkens 30 t. h. gewonnen, en met die 30 t.h. moet den slag der moderne richting gewonnen worden. Het is dus wenschelijk dat op Zondag 18 November te 3 1/2 uur (men kan gerust met de treinen afreizen) alle tooneelliefhebbers te Temsche het baanbrekend initiatief van den Katholieken Tooneelbond gaan beschouwen --- om het te bewonderen --- of om het te bekampen, want op theatraal gebied leert de geschiedenis, dat de bekampen meer doen voor de zegepraal der zuivere gedachte dan de onvoorwaardelijke bewonderaar. Zooi groeide Goldoni, zoo zegepraalde Wagner. Op een veel nederigen stand wordt te Temsche ook een stuk der toekomst veroverd, en is het een beroepstooneel die het omkantelingswerk verricht. (dat hebben zij trouwens zelden gedaan) des te interressanter is het de herleving van ons Vlaamsch tooneel door onze Katholieke maatschappijen te zien afdwingen. Over modern tooneel moet men niet lezen, men moet het gaan zien.

Die derde vertooning zal de volmaakte vertooning zijn, daar de eerste twee eenige tekortkomingen moesten wegruimen, zoodat rond Temsche een deugdelijke twist kan ontstaan, die ons de beste uitkomst belooft. Die twist mag niet meer stil vallen, dus weze voorstander en vooral tegenstanders op post.

Ik zeg over Temsche niets dan goed, met de hoop na den 18 November het contra zijn stem late vernemen.