Corpus Toneelkritiek Interbellum

Flemish Theatre Reviews 1919-1939

Google Book Search results for 'Stendhal' • More...

Een zwervende gelukzoeker • Stendhal. Een zwervende gelukzoeker is een persoonlijk boek over belangrijke facetten van Stendhals leven en werk. Jan Fontijn (1936) is neerlandicus en literatuurwetenschapper. Hij is de biograaf van Frederik van Eeden.
De Kartuize van Parma • Een van de grote charmes van deze vertelling is de ironische, oneerbiedige verteltoon. Hierdoor bewerkstelligt Stendhal dat de lezer het verslag van de personages steeds met een geamuseerde of meewarige glimlach volgt.
Stendhal roman •
Works of Stendhal • INTRODUCTION Some slight sketch of the life and character of Stendhal is particularly necessary to an understanding of Le Rouge et Le Noir (The Red and the Black) not so much as being the formal stuffing of which introductions are made, but ...
Stendhal: The Red and the Black • Professor Haig locates the novel in the context of Stendhal's own experiences as a Commissariat officer in the Napoleonic army, journalist, opera-lover, salon dandy and traveller in Italy and Restoration France, and highlights the constant ...

1920-05-08 JEROME EN JEAN THARAUD (Karel Van de Woestijne)

. . . laat staan van de Goncourt 's zaten. Bourget , immers, is een afgedwaalde. Als Barrès ging hij van een Stendhal uit: hij was geestelijk niet sterk genoeg, om met een Stendhal zijne "stof" te blijven beheerschen. In zijne "stof" ging hij onder, . . .
. . . een afgedwaalde. Als Barrès ging hij van een Stendhal uit: hij was geestelijk niet sterk genoeg, om met een Stendhal zijne "stof" te blijven beheerschen. In zijne "stof" ging hij onder, zoodat hij weldra niet veel meer vermocht dan er het pathos van uit . . .
. . . laat. Zal ik de lijst verder voortzetten van Voltaire met "Candide" en Diderot met "La Religieuse", tot bij den Stendhal die, merkwaardig genoeg, zijne loopbaan als biograaf begon, om ze met de meest-intieme autobiographie te besluiten, - de gesloten Stendhal , die, na . . .
. . . den Stendhal die, merkwaardig genoeg, zijne loopbaan als biograaf begon, om ze met de meest-intieme autobiographie te besluiten, - de gesloten Stendhal , die, na zijn dood en in de posthume boeken, de bezetene blijkt der ikheid? Over den, wat opzettelijk-cerebralen, Maurice Barrès heen, is . . .

. . . honderd uit praten, over alles en nog wat, over kunst en liefde zonder ooit maar het karakteriseerende woord te treffen, waarin, om met Stendahl te spreken, een «cristalliseering» der moderne opvattingen zou te erkennen zijn! Die heele club van schilders, dichters, dramatisten, kan niet eens bogen op het . . .