Advanced Search found 4 item(s) featuring "Guy-Fernand Hannecart"

1926-07-29 André Rivelle : "La nouvelle Aurore" en "La Diane" in het "Théâtre du Parc" (Willem Putman)
  • . . . heeft ook andere dingen gelezen, waarvan de invloed minder gelukkig is. Een ding moet ik onmiddellijk toegeven : hij is veel "knapper" dan Hannecart . Hij is misschien wel de knapste van de bent. Als "faiseur de pièces" zal ik hem verdienstelijk noemen. Maar natuurlijk... we moeten hoogere eischen . . .
1925-07-29 Fernand Hannecart : "Le Fripon de Verone" in het "Théâtre du Parc" (Willem Putman)
  • . . . Fernand Hannecart : "Le Fripon de Vérone" in het " Théâtre du Parc ". Fernand Hannecart is 22 jaar oud. Dat voelen . . .
  • . . . Fernand Hannecart : "Le Fripon de Vérone" in het " Théâtre du Parc ". Fernand Hannecart is 22 jaar oud. Dat voelen wij in ieder vers, in ieder tooneel, zoowel in opzet, conflict als ontknooping van dit dramatisch werk, . . .
  • . . . Vaudeville ". Na de vertooning kwam een deftig in het zwart gerokte heer melden : "Ce chef-d'œuvre est sorti de la plume de M. Fernand Hannecart ", waarop applaus. "Chef-d'œuvre" is hier veel gezeid -- maar niet de heer Hannecart diende om dit onvoorzichtig woord gestraft, wel de . . .
  • . . . est sorti de la plume de M. Fernand Hannecart ", waarop applaus. "Chef-d'œuvre" is hier veel gezeid -- maar niet de heer Hannecart diende om dit onvoorzichtig woord gestraft, wel de deftig in 't zwart gerokte heer; en die is buiten het bereik van de critiek. Hij . . .
  • . . . zwart gerokte heer; en die is buiten het bereik van de critiek. Hij vertegenwoordigt de caste die even gauw ophemelt als afbreekt. M. F. Hannecart weze op zijn hoede. Het stuk speelt te Verona in de achttiende eeuw. Nicole is de zoon van den "Podestat" der stad. Na . . .
  • . . . Maurice Rostand .Daar is een verschil van voornaam en van voornaamheid ! Ze klinken meestal zeer goed, zeer roerend, zeer lief, de verzen van Fernand Hannecart ; maar al te dikwerf schijnt deze jonge auteur het woord van Verlaine te vergeten : "Prends l'éloquence et tords-lui Ie cou". . . .
  • . . . auteur het woord van Verlaine te vergeten : "Prends l'éloquence et tords-lui Ie cou". Het is hier vaak "l'éloquence" die Hannecart om den hals grijpt, en dan blijkt hoe menig vers, dat op het tooneel vrij aardig "klinkt" als het gracieus gezeid wordt door een . . .
  • . . . door een talentrijk artiest, in den grond heelemaal niets beteekent en vaak gewoon idioot is. Worsteling van "le sublime" met "le bon sens". Hannecart streeft naar "le sublime". Het is gevaarlijk. De schoone beloften, die het eerste bedrijf van dit stuk bevat, worden niet gehouden. Nadat de actie . . .
  • . . . vlucht van den "fripon". Ook het publiek, dat gedurende deze drie bedrijven Marina in de armen van den sympathieken bandiet-gentleman wil zien vallen. Hannecart heeft dat "goed einde" niet gewild omwille van de "panache". Zijn eerbied voor Rostand is schoon -- maar hij vergeet dat wij . . .
  • . . . wij in 1925 leven. Dus is ook iets ouds in dit jeugdwerk. Maar er zijn waarachtig kwaliteiten genoeg voorhanden om ten aanzien van Hannecart strenge eischen te stellen, doch tevens hooge verwachtingen te koesteren. 29-7-25. . . .
1926-07-27 Fernand Hannecart : "L'Ombrelle rose" in het "Théâtre du Parc" (Willem Putman)
  • . . . Fernand Hannecart : "L'Ombrelle rose" in het " Théâtre du Parc ". Nu eerst zijn we volop, "et pour de bon", in hoogere regionen. . . .
  • . . . van slechten smaak. Maar van de Duitschers is het vooral hunne grofheid die ons tegen de borst stoot. Bij de jonge Belgen, genre Hannecart en Rivelle , is het natuurlijk iets geheel anders. Ik zei : Sommigen schreeuwden na "Le Fripon de Vérone": "chef-d'oeœuvre" wat onzin was. . . .
  • . . . iets geheel anders. Ik zei : Sommigen schreeuwden na "Le Fripon de Vérone": "chef-d'oeœuvre" wat onzin was. Maar enfin, naar verder werk van Hannecart werd dan toch met spanning uitgezien. Na "l'Ombrelle rose" heeft men geen tweede maal "chef-d'oeœuvre!" geschreeuwd. Zooiets doet men trouwens nooit tweemaal. De jonge . . .
  • . . . gewoonlijk bij hun eerste stuk : geestdrift. Het tweede brengt hun viendelijke welwillendheid. Het derde wantrouwen. Het vierde rotte appelen en zoo meer. Guy- Fernand Hannecart is op dit oogenblik aan de vriendelijke welwillendheid. Ik hoop voor hem dat hij een uitzondering zal zijn op hooger gestelden regel. Ziehier . . .
  • . . . mehr ? Dit stuk lijkt een verzameling citaten van Victor Hugo , Musset , Chénier en Rostand . Hannecart zal een harden strijd te doorworstelen hebben, wil hij zich los maken van al die machtige invloeden. Ik vrees bovendien dat hij dit niet . . .
1926-07 TOONEEL TE BRUSSEL II (Karel Van de Woestijne)
  • . . . TOONEEL TE BRUSSEL II TOONEEL TE BRUSSEL II "L'Ombrelle rose" door Guy-Fernand Hannecart Van Hannecart kenden we reeds "Le Fripon de Vérone", een stuk dat hier verleden jaar werd gecreëerd en on meer dan . . .
  • . . . TOONEEL TE BRUSSEL II TOONEEL TE BRUSSEL II "L'Ombrelle rose" door Guy-Fernand Hannecart Van Hannecart kenden we reeds "Le Fripon de Vérone", een stuk dat hier verleden jaar werd gecreëerd en on meer dan een reden op veel sympathie . . .
  • . . . reeds "Le Fripon de Vérone", een stuk dat hier verleden jaar werd gecreëerd en on meer dan een reden op veel sympathie onthaald. Hannecart classifieerde zich met dat stuk onmiddellijk onder die jongeren, van wie verder werk met belangstelling, en zelfs met spanning, wordt tegemoet gezien. Sommigen schreeuwden . . .
  • . . . gewoonlijk bij hun eerste stuk: geestdrift. Het tweede brengt hun vriendelijke welwillendheid. Het derde wantrouwen. Het vierde rotte appelen, gefluit en zoo meer. Guy-Fernand Hannecart is op dit oogenblik aan de vriendelijke welwillendheid. Ik hoop voor hem dat hij een uitzondering zijn zal op hooger gestelden regel. Dat . . .
  • . . . vriendelijke welwillendheid. Ik hoop voor hem dat hij een uitzondering zijn zal op hooger gestelden regel. Dat verdient alleszins zijn gracieuze voornaamheid. Want Hannecart is een gracieus en elegant auteur. Hij schrijft vooral literatuur voor jonge kostschoolmeisjes. In ieder zijner stukken krijgen we een tiental definities der liefde, . . .
  • . . . en andere gesuikerde dingen meer, die dames op leeftijd doen in onmacht vallen en twintigste-eeuwsche jongelui doen mompelen. Voor zijn romantische ontboezemingen zoekt Hannecart dan in de eerste plaats een onderwerp uit vroegere tijden. "L'Ombrelle rose" speelt ten jare 1845 . Het stuk zou even goed nu kunnen . . .
  • . . . onderwerp uit vroegere tijden. "L'Ombrelle rose" speelt ten jare 1845 . Het stuk zou even goed nu kunnen gebeuren - maar vermoedelijk wil Hannecart zijn bombast en rhetoriek goedpraten met dat jaartal. Bovendien zijn dan de acteurs in de gelegenheid kleurige kostuumpjes aan te trekken - en deze . . .
  • . . . dat jaartal. Bovendien zijn dan de acteurs in de gelegenheid kleurige kostuumpjes aan te trekken - en deze uiterlijke tooi hoort ontegensprekelijk bij Hannecart 's vers, dat meestal zeer sierlijk is en zeer hol. Ziehier het gegeven. Bij de bespreking van het stuk van Rivelle noemde ik . . .
  • . . . hol. Ziehier het gegeven. Bij de bespreking van het stuk van Rivelle noemde ik Sarment 's "Pêcheur d'ombres". Ook van Hannecart is oorspronkelijkheid niet de hoogste gave. Wat den vorm van zijn stuk betreft denken wij voortdurend aan Rostand - en dan zeker . . .
  • . . . zij nu aan den bankier Mare minder artistieke eischen stellen, waaraan door een bankier gemakkelijk kan voldaan worden. Zoo eindigt dit ingewikkelde conflict. Hannecart vond er gelegenheid tot mooie momenten, prettige tafereeltjes - en wist vaak het publiek in hooge mate te ontroeren. Maar zooals gezeid - hij . . .
  • . . . oorspronkelijk. Dit stuk lijkt een verzameling van citaten van Victor Hugo , Musset , Chénier en Rostand . Hannecart zal een harden strijd te doorworstelen hebben, wil hij zich losmaken van al die machtige invloeden. Het stuk werd onder zeer goede voorwaarden vertolkt . . .