Date 2000-01-27

Publication De Standaard

Performance(s) Transfiguracións

Artist(s) Garcia, Juan Carlos

Company / Organization Lanónima Imperial

Keywords lanónima • transfiguracións • trede • garcia • alçada • stijlfiguren • trapstructuur • zweefoefeningen • polls • prometheusmythe

Lanónima Imperial maakt ingewikkeld gedoe

GENT -- Kunstencentrum Vooruit in Gent programmeerde al vaker de Catalaanse danscompagnie Lanónima Imperial, van Juan Carlos Garcia. Nu presenteert het de première van zijn nieuwe voorstelling, Transfiguracións. Eerder dan "transfiguraties" van de dans zag ik hier doorslagjes van bekende, zelfs aftandse stijlfiguren.

Transfiguracións bestaat uit twee delen. Het eerste, "Alçada" wordt uitgevoerd op een nieuwe geluidscollage van Xavier Maristany en Alex Polls en heeft een behoorlijk groot gehalte Mystères des Voix Bulgares.

Centraal in het stuk staat een vrij ingenieuze stalen trapstructuur: door wielen en scharnieren tussen de steunen van elke trede kan de trap verschuiven en buitenissige rondingen aannemen. Het is een interessant uitgangspunt, want trappen zijn voor dansers echte uitdagingen.

Vreemd genoeg gebeurt er nauwelijks iets mee. Hoogstens dient het ding als een ingewikkeld klimrek dat dansers toelaat om, benen geklemd tussen twee treden, nogal acrobatische zweefoefeningen uit te voeren. Een elegant loopje naar de bovenste doodlopende trede zit er ook wel in na een solo. Maar daarmee is alles gezegd.

De rest van dit deel valt nog best te omschrijven als een ingewikkelde combinatie-oefening tussen drie jongens en drie meisjes in een bewegingstaal die van alle walletjes eet. Een vleugje rollen over de grond á la Rosas, wat klassiek ballet, gymnastiek en would-be acrobatiek.

Onbewust van het adagium dat beperking de meester kenmerkt, laat Garcia zijn dansers er lustig op los borduren, waardoor de dans steeds meer weg heeft van "vrije expressie". Niet verwonderlijk ook dat de narcistische verleidelijkheid in de uitvoering van de dansers ruim plaats krijgt. Concentratie op de partner, precisie en bewegingslogica -- dingen die dans nu net boeiend maken om te zien -- zijn echter ver te zoeken. Het resultaat is soms zelfs op het randje van het lachwekkende.

Achteraf lees je dat je naar een gedanste interpretatie keek van de Prometheusmythe. Dat dat niet merkbaar is, zegt genoeg over het falen tot communicatie.

Hoewel het tweede deel, "La Nit Transfigurada" net iets minder ergernis wekt, kan het onmogelijk de indruk van het eerste deel bijstellen. Het is vooral de muziek, de versie voor strijkers van Schönbergs Verklärte Nacht, die deze choreografie verteerbaar maakt. Choreografisch blijft het echter een lappendeken van weinig treffende en onhandig uitgewerkte trouvailles.

Ingewikkeld is het wel. Nodeloos ingewikkeld zelfs en houterig uitgevoerd, alsof de betrachting tot virtuositeit primeerde op de poging iets te tonen. Daar gaat men gewoonlijk voor naar het circus.

Tot en met zaterdag in de Minard in Gent (20 uur). Reservatie bij de Vooruit, 09-267.28.28.