Archief Etcetera

884 document(en) met "X Men" • Resultaten 681 tot 700 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Demets • Graven in de enclave
Ik droom ervan dat men een multimediaal project maakt van het verhaal

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Kurt Vanhoutte, Marleen Baeten • De ingevroren theatertijd
Men speelde op veilig omdat men zo dacht te kunnen anticiperen op de ontoegeeflijkheid van het beleid...Kortom: men maakte zich op voor een nieuwe coninuïteitsfase en men wist zich daarin gesteund door een loyale adviesraad en een gulle minister...Uiteindelijk blijkt 'doorstroming' hoogstens voor recuperatie te staan en komt het er hoofdzakelijk op aan de indruk te wekken dat men nieuwe initiatieven een kans geeft, zodat men rustig zijn gang

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Laat de kunst nu maar een bolhoed...
Een zin als 'de basisverhouding van de mens tot de wereld heeft men gedacht en beschreven als vestigen en als wonen' is een voorbeeld daarvan...Het gaat erom waar men denkt, dat wil zeggen, waar het denken zich bevindt...Maar de vraag is of daarbij werkelijk een sublieme waarheid aan het licht treedt, of de waarheid die men meent te zien niet eerder zinsbegoocheling is. Eerst is er de negentiende-eeuwse kunst die het

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Jan De Pauw • No Motherfuckin' Shiiiit...?!
Het is merkwaardig hoeveel kritiek men te slikken krijgt wanneer men die erfenis afwerpt en voor zichzelf een plaats verwerft in een hybride actualiteit

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Als het centrum leeggelopen is
Al is het hier niet de plaats om het verval van het publieke diepgaand te analyseren, men kan, met de Toqueville, vaststellen dat het najagen van de abstracte waarden van persoonlijk fortuin en succes...Ze trekken de plattelandsbewoners aan als magneten; zodra men ze betreedt wordt men totaal gehypnotiseerd en is men niet meer in staat ze te verlaten; het kenmerk van hun kwaadaardigheid is dat ze...Men begint steeds met grandioze plannen, maar van Leopold II tot Expo 58 of de Noordwijk verzanden deze plannen steeds halverwege

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Marleen Baeten, Johan Wambacq • Redactioneel
Op het kabinet van minister Luc Martens werd ons verteld dat men voor 1997 hoopte een beleid uit te werken dat soelaas zou brengen voor literaire en kunstkritische tijdschriften, waaronder Etcetera

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Marleen Baeten • De samenleving maakt het theater mogelijk
Kortom, men maakte theater zoals dat in die periode ook in het Westen gemaakt werd, maar dan met inhouden en vormen die bij de Arabische leefwereld en cultuur aansloten...Men verkleedt zich, men schildert decors, men zingt, vecht, weent en weeklaagt...Men beschikte over een leger aan goed opgeleide 'theaterfuctionarissen', maar doordat men afgesneden was van nieuwe stukken, van nieuwe theatrale evoluties, bleef men gekende stukken en thema

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Natalia Jakoubova • De vrijheid van de toeschouwer
beide gevallen vroeg het al een zekere inspanning om aanwezig te zijn, men moest er al bij horen...Die wordt gezien als een op zichzelf staande realiteit die men slechts de mogelijkheid moet geven zich te ontplooien...Men zou kunnen zeggen dat het veld waarop het spel zich ontvouwt de kloof is tussen de oorspronkelijke tekst en de tekst die op de scène ontstaat

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Patrick Allegaert • Ontevredenheid is wat ons bindt
Nu hangt de soort kwaal die men de stad toemeet, wel wat af van welk soort dokter de diagnose stelt: er worden zo veel verschillende strategieën losgelaten op de stad...Het omgaan met de stedelijke context in een festival verraadt veel van de bedoelingen van de organisatoren: op welke manier wil men een bepaalde stedelijke realiteit aan bod brengen...Hoewel de teneur van sommige bijdragen overtrokken is - in het vuur van het betoog schat men zijn eigen mogelijkheden soms zéér hoog in en heeft men weinig oog voor cynische valkuilen -, is er een

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Blondeel • Een bolle spiegel
Tijdens een werksessie met opbouwwerkers stelt men vast dat in mijn onderzoeksrapport niet één keer het woord 'probleem' voorkomt

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Eric Min • Een kille ochtend in Rue du Progrès
Het buitengewone is dat men in België erin geslaagd is dergelijke architectuur daadwerkelijk te bouwen,' schrijft Constantin Brodzki

Nr. 58, December 1996 • Pol Arias, Claire Diez • Je t' aime, moi non plus
Die drie categorieën wil men bereiken met hetzelfde materiaal dat voor de gelegenheid niet alleen in hokjes werd opgedeeld via taal en thema, maar ook nog eens streng afgebakend werd in de tijd...Men discussieert...Bovendien maakt men naar aanleiding van Amants puérils van de Belg Fernand Crommelynck een rolverdeling met Vlaamse acteurs als het huispersoneel en Franstalige spelers als de meesters: het spel der

Nr. 58, December 1996 • Eva van Schaik • Een dure misser
Wil men in of uit de pas...Evenmin heeft men de moeite genomen om de jongste brugbereiders te noemen...Naar woorden als apartheid, perestroika, multiculturele samenleving, feminisme, Europa 1992, aids, verdrag van Schengen en Maastricht en ga zo maar door zal men in deze studie tevergeefs zoeken

Nr. 58, December 1996 • Myriam Van Imschoot • Een salon van weigeraars
1966 het Ballet Royal de Wallonië opgericht, dus kon men in Vlaanderen niet achterblijven en kreeg Brabants in 1969 haar eigen Ballet van Vlaanderen...Nóg een heuglijk feit: de pas opgerichte adviesraad was weliswaar nog samengesteld volgens het cultuurpact, maar toch, voor het eerst kon men grosso modo stellen dat de leden van een raad er veeleer...Vreest men, minder spectaculair gesteld, niet gewoon diversiteit

Nr. 58, December 1996 • Herman Asselberghs • Theatrical Correctness
De tv-kijkers hebben de Power to the People-slogan uit One 2 Life al veel langer ernstig geno- men: het volk heeft nota bene en masse de grootste tv-uitzending annex (anti-)politieke

Nr. 58, December 1996 • Jef Aerts • Het toneel, de woede en het sociale...
Hier tracht men net de onpartijdigheid te behouden, om zo het gemoraliseer te ontlopen...Oleanna is een polemiek rond de fameuze "political correctness", die inhoudt dat men zich in woord en daad "correct" en zonder discriminatie gedraagt tegenover minderheden, inclusief vrouwen.... Wie...Omdat men verdorie goed weet waarom men spreekt

Nr. 58, December 1996 • Marianne Van Kerkhoven • Luisteren naar wie niet wordt gehoord
als in Olyslaegers Een bron a well awel- om slechts die voorbeelden te noemen - heeft men het gevoel dat het engagement van de auteur niet gedragen wordt door de acteurs waardoor men vragen kan...Betekent de keuze om een publiek te willen overtuigen van een of andere politieke stelling niet al meteen dat men als kunstenaar in zijn artistieke vrijheid beperkingen aanvaardt...En wat met de toeschouwer: blijft men hem aanspreken als zelfstandig denkend individu of verwacht men van hem een nieuw collectief gedrag dat de grenzen van het theater te buiten gaat en eventueel kan

Nr. 58, December 1996 • De Grootinquisiteur • Manifest
Bon, dit alles in zoverre men nog kan spreken van een theaterpraktijk want, vergeet het niet: bijna niemand gaat nog uit vrije wil, uit lust of verlangen naar een gewone, anonieme, rechte...Door theatermakers met 'echtheid', 'waarheid' en 'goedheid' om de oren te slaan verplicht men hen net niet te doen wat in hun aard ligt en waar ze groot in zijn: de illusie te verheerlijken en...Men dwingt hen tot ontnuchtering i.p.v

Nr. 58, December 1996 • Pascal Gielen • Off-Side
Hier durft nog af en toe iemand echt iets zeggen; al spreekt men er tegenwoordig ook met enige voorzichtigheid

Nr. 58, December 1996 • Marleen Baeten • Gesprek met Guy Cassiers
De mensen van de techniek, van de promotie, van het onthaal, van de keuken,... in alle geledingen kent men zijn vak door en door en weet men wat een artiest nodig heeft...Wat ik heel erg waardeer in het onderzoek, is het onderscheid dat men maakt tussen ontwikkelingen op het niveau van de artiest, van de organisatiestructuur en van het landschap...Ik vind het goed dat men het zoeken naar andere vormen stimuleert, maar niet als men dat hanteert als criterium voor de schouwburgen die daar handig gebruik van maken als afleidingsmanoeuvre