Archief Etcetera

Zoeken naar  Auteur


933 document(en) met "ALS IK DIT" • Resultaten 641 tot 660 worden getoond • Toon volgende resultaten



Nr. 50, Juni 1995 • Johan Thielemans • Troje, of er valt niets meer te...
de context van dit toneelseizoen bijzonder handig, want enige vertrouwdheid met Ajax, Menelaus of Andromache kwam goed van pas bij zowel de Troje-trilogie als bij Troilus en Cressida...Van haar gepijnigde uitstraling als Kassandra krijg je het als toeschouwer gewoon koud...Waarom om deze ene zwaar getroffen vrouw wenen, als je tot de bittere conclusie moet komen dat lijden de regel is. Als toeschouwer van dit schitterende stuk begrijp je achteraf niet waarom het

Nr. 50, Juni 1995 • Paul Demets • Het gedanste Voorland
Daarover zegt hij: 'Als ik Zichtbaarheid heb opgenomen in mijn lijstje van waarden die behouden dienen te blijven, is dat om te waarschuwen voor het gevaar dat we op dit moment lopen om een...Net als de voorstellingen van Kim van der Boon lijkt ze opgebouwd vanuit het conflict tussen twee tegengestelde polen, maar hier wordt dit gegeven veel interessanter uitgewerkt: Lies van de Wiel staat...Vooral door de interactie tussen gesproken taal, acteren en dans, die elkaar als semiotische tekens helemaal niet illustreren, is dit een voorstelling die op een verhelderende manier mogelijkheden

Nr. 50, Juni 1995 • Amos de Haas • Het lichaam in beweging
Nu gebiedt de eerlijkheid te zeggen dat ik van dezelfde generatie mimespelers ben als Maquette en Schoora...Het gevolg hiervan is evenveel monologen als sprekers en evenveel soorten mime als mimespelers...Een citaat van Luc De Smet: 'Beweging letterlijk in alle betekenissen als sleutelbegrip, beweging als instrument tot het verwerven van kennis

Nr. 50, Juni 1995 • Etienne Decroux • De mime onder een glazen koepel
Dit is geen activiteit als een ander: als actie beschouwd, zegt het gaan niets omdat het teveel zegt...Het is méér onnatuurlijk, méér ongewoon, de armen tegen het lichaam aangedrukt te houden, dit leidt uiteindelijk ook méér af, dan wanneer de armen van het lichaam loskomen als de romp die ontroerd...Dit alles is niet eenvoudig, men kan het zich voorstellen en met dit artikel bedoel ik eerder mensen die op hun gemak zijn in de war te brengen

Nr. 50, Juni 1995 • Lukas Vandenabeele • Etienne Decroux
Ik wilde studeren, snuisteren, tasten en vechten, en niet het zoontje worden van een man die mij oplegde hoe ik mijn voornaam moest uitspreken: Luca, met een vuile lange a in plaats van een scherpe...Gent had ik al zo iemand gekend en toen was ik er bijna ingetrapt...Hij was classicist in al zijn vezels, hij fulmineerde tegen 'le suicide dans la laideur, les grimaces' - en met dit laatste bedoelde hij niet zozeer het gelaat maar, hoe zal ik het benoemen, het

Nr. 50, Juni 1995 • Luk Van den Dries • Hoge eisen uit eerbied
Herhaaldelijk fulmineert hij tegen het ons-kent-ons provincialisme van de sector: 'Ik houd er mij niet verder mee bezig dit hele gedoe provincialistisch te waarderen...DNG, 1-3-61) Tindemans' premisse 'Ik vind hem een zeer groot dramaturg, als men hem tenminste spelen kan en vooral durft' (DNG, 11-5-61) krijgt pas theatraal gestalte met de opvoering van De...brief voor een grotere mildheid: 'ik vind het jammer dat je het gevaar loopt, de mensen die je kunt bereiken en voor wie het een weldaad zou zijn als ze naar je konden luisteren, tegen je op te zetten

Nr. 50, Juni 1995 • Dirk Lauwaert • Het schot in de spiegel
Het laatste statement in dit dossier...Als een exhibitionistische Lola Montès moet hij - in welke melancholie hij zich ook bevindt - telkens weer het spektakel van de vervoering opvoeren...Van iedere gedachte meet ik pro forma de besmettingsgraad: maar onbesmette gedachten bestaan niet meer, ik laat ze na bureaucratische registratie allemaal toe

Nr. 50, Juni 1995 • Erwin Jans • Out, out, brief candle
dit jubileumnummer formuleert hij een statement over theaterkritiek: het geheugen moet bevochten worden...Misschien moeten de enkele individuen, de enkele instellingen die zich verantwoordelijk voelen voor dit geheugen, voor de vele geschiedenissen van het Vlaamse theater, zich eens ernstig buigen over...dit probleem

Nr. 50, Juni 1995 • Pascal Gielen • Kritische verhoudingen
Als dramaturg van het Stuc treedt hij niet zozeer op als produktiedramaturg maar als huisdramaturg...Dit kan bijvoorbeeld door kunstenaars, naast de voorstellingen, om een lezing te vragen...Kritiek wordt nog te zeer gelezen als een aanval, iets negatiefs, en niet als leerzaam

Nr. 50, Juni 1995 • Christoph De Boeck • Durven springen
Dit seizoen zijn er zowel gezelschappen ge-hyped als er bijna zijn doodgezwegen...Ik heb het gevoel dat er iets moet gebeuren, nú, op dit moment...Maar als dan iemand schrijft: "De Tijd spendeert zijn volledige subsidie aan één Duitse auteur", dan moet ik denken aan de demagogische taal van Filip Dewinter, die ook weet hoeveel de migranten

Nr. 50, Juni 1995 • Tom Michielsen • Opdienen als snoepgoed a.u.b.
Het vooropgestelde procédé werkt als volgt: de lezer laat zich verleiden door titels als 'De engelen schijten op het korenveld' of 'Ik ben een Hollander, maar ik schaam mij daar niet voor', om dan tot...Ik weet dat de medewerkers veel meer met de kunstenaars in contact staan dan ik die achter mijn bureau zit, hoewel ik ook wel geregeld in de zaal zit...Ik heb gevallen vernomen waar dit inderdaad niet kon, en toch beweert elke cultuurredactie dat er een strikte scheiding bestaat tussen sponsoring en oordeel

Nr. 50, Juni 1995 • Marleen Baeten • Mene-tekel
De voornaamste veranderingen situeren zich in de manier waarop cultuur aan bod komt in de media: cultuur als evenement, als consumptie-artikel...Gelukkig is er dan een tijdschrift als Etcetera, hoor ik u al zeggen...Dat dat op dit ogenblik niet het geval is, heeft volgens mij evenveel te maken met de tamelijk gesloten theaterwereld en zijn onderlinge positioneringen als met de eerder academisch geschreven

Nr. 51, Augustus 1995 • Frieda Pittoors, Colette van Wees • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Ik wil niks vertellen, ik wil alleen maar even melden dat ik naar huis wil, naar bed, As the World turns...Ik speel slecht, maar ik kan het verbergen...Ik wil dit niet

Nr. 51, Augustus 1995 • Christien Boer • De eigen leefwereld teruggeven als kunst
Als ik met jongeren iets maak, vind ik het proces niet belangrijker dan het resultaat...Maar goed: je kunt toch geen parameter opstellen van wat wel en niet engagement is? Als ik een prachtige danser zie, die mij emotioneel pakt, ga ik hem toch niet uit mijn festival weren...Ik denk dat dit de frustratie is van het werk dat wij doen: als je het verhaaltje neerschrijft, en je vertrekt vanuit de betrokkenheid van de kunstenaar, dat je niet meer uniek bent, want alle

Nr. 51, Augustus 1995 • Peter Anthonissen • De realiteit opnieuw bekijken
Als ik iets lees, ben ik niet geneigd om een theatertekst te lezen...Als ik naar theater ga, zit ik te vaak te kijken naar een regieconcept dat door acteurs wordt ingevuld...Dat zou je kunnen bekijken als een beperking, maar meestal, als die keuze juist is, geeft dat stabiliteit aan de acteur om zich daar tegenover te plaatsen, en dan heb ik niets liever dan dat hij alle

Nr. 51, Augustus 1995 • Stefaan Quix, Kenneth Herdigein • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Doen hun ding en vertellen nog wat meer... op hun volkomen unieke manier (alleen Van Duin speelt als Van Duin, idem dito Hazes). Dit zal de hele avond niet meer veranderen: het monotone 'grappiger dan...Meer ga ik hier niet over schrijven: ik word gewoon mottig van eraan terug te denken...Kenneth Herdigein, acteur, Amsterdam Voor een 'normaal' acteur, die minstens de helft van het jaar 's avonds speelt, heb ik, vind ik zelf, het afgelopen seizoen veel gezien: ruim

Nr. 51, Augustus 1995 • Marianne Van Kerkhoven • De stem van een toneelspeler
wat ik van nu af aan zal omschrijven als -'dit soort van theatermaken', vindt men vaak de opvatting dat 'de man/ vrouw op de scène het niet moet "voelen", als het publiek het maar "voelt...Als ik de bedoelingen van Maatschappij Discordia met hun projekt Ad memoriam revocare juist begrijp - en zo lees ik ze ook uit de reeds gespeelde proloog-voorstelling - dan is precies deze koppeling...De vroege jaren zeventig heb ik als zo'n moment van emancipatie ervaren, als een ogenblik van grote vreugde om wat je ontdekte en veranderbaar achtte

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Joris Lamers • Het toneel helemaal leegruimen
Op het moment dat ik denk, dat ik voel, dat ik hetzelfde doe als de avond tevoren, dan word ik ontzettend chagrijnig, kwaad, gemeen...Ik kreeg als kind van mijn oom uit West-Indië heel dure postzegels, die ik dan in de tuin liet wegwaaien...Ik was erg tevreden als ik de bladzijde had omgeslagen, het boek had weggelegd en naar voren kon treden en de gedachte kon denken: het is af

Nr. 51, Augustus 1995 • Hilde Van Caudenberg, Kees Blijleven • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Een vol uur lang bleef ik als genageld op de rand van mijn stoel zitten...Ik denk nog vaak aan die bewegingen terug als ik overdag met iets bezig ben, en heel sterk als ik bijvoorbeeld een wandeling door het bos maak...Ik herinner me dat ik tijdens de voorstelling dacht: 'Wat is dit genieten

Nr. 51, Augustus 1995 • Adel Salem, Paul Sochacki, Mieke Dus • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Als ik op een feest ben, of in de disco, kan ik soms uren blijven kijken...Dat moment beschouw ik als de mooiste ervaring in het theater van het afgelopen seizoen...Dit was op zich al een uitdaging om het evenement te zien: pure elementen als water en lichamelijkheid (een hoop naakten op elkaar). In eerste instantie was het decor ook wel fascinerend, maar


Toon volgende resultaten





Development and design by LETTERWERK