Archief Etcetera

878 document(en) met "HOE EN HET WAAR-OM" • Resultaten 581 tot 600 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 52, Januari 1995 • Eva van Schaik • De opmars van de danser
Hoe meer we de natuur willen beheersen, hoe meer zij ons, met onvoorziene listen en streken, zal ringeloren, is daarbij het uitgangspunt...Elk punt in het lichaam kan daartoe geïsoleerd worden, als het punt waarin en waaruit energie als een onvoorspelbare stroomscheut verdwijnt en elders weer naar buiten schiet...Dans op het toneel speelt zich niet meer aan de voor het publiek waarneembare, kinetisch en motorisch inleefbare oppervlakte af, maar ergens daaronder en daarbinnen, en tegenwoordig zelfs evenzeer

Nr. 52, Januari 1995 • Johan Thielemans • Het begrijpen als de dood van plezier...
En omdat je met dit schouwspel vele kanten uitkan, lijkt het me volstrekt legitiem dat ik beschrijf hoe ik de voorstelling beleefd heb, en langs welke weg het mij plezier heeft bezorgd...Sterker nog, hoe meer ik achteraf over de achtergrond verneem (en die staat uitgebreid in het programmaboek verteld), hoe meer ik bewust niet wil weten, want dat weten vergroot mijn plezier op geen...het programmaboek staat de 'echte' betekenis van die tocht door de lucht, maar die is banaal en ontluisterend en kan in de herinnering het magische van het moment niet te niet doen

Nr. 52, Januari 1995 • Tuur Devens • Een mens: schudden voor gebruik
Het zit er allemaal in. Het is niet echt, maar het is het universele lijden dat persoonlijk is. Daarom is het een gast die in Brazilië zit, en geen leraar biologie uit Kortrijk...Het raakt sommige toeschouwers in hun eigen wezen, andere niet, die trekken een verdedigingsscherm op, en komen dan zeggen hoe goed ik iemand kan spelen die zot aan het worden is. Dat mag natuurlijk...Bij echte mythen, echt goede verhalen, en bij het theater van Peter De Graef gaat het om het herkennen, erkennen en onderkennen van existentiële en metafysische vragen

Nr. 52, Januari 1995 • Pol Arias • In Memoriam
Ik herinner me wel dat hij in Amsterdam woonde en deel uitmaakte van Talier, dat wel erg aparte kunstenaarscollectief, waar nog andere Zuidamerikanen bij zaten en waar de meesten veel opvallender door...Ik weet ook niet hoe hij vanuit dat verre en nu beruchte Medellin in Colombia architectuur en scenografie is komen studeren aan de Rietveldacademie in Amsterdam...Gelukkig voor ons leverde dat iedere keer, werkelijk bij elke voorstelling, verrassin- De allereerste keer zag ik hem aan het werk in Hamburg, waar Franz Marijnen bij het Schauspielhaus Die

Nr. 52, Januari 1995 • Marleen Baeten • Carte blanche? - Carte blanche
Doordat het festival plaatsvond in een tijdsspanne van meerdere maanden, kreeg je de kans om de opgedane kennis en de diverse kijkervaringen - van produkties uit het 'eigen' en het 'andere...Het volgen en ondersteunen van kunstenaars, het uitbouwen van een publiek in relatie tot die kunstenaars en hun oeuvre... dat gebeurt al in een aantal huizen die het hele jaar door presenteren en...Doordat een festival het grootste deel van het jaar 'ondergronds' werkt, zou het accent meer kunnen liggen op de bredere artistieke en maatschappelijke context waarin het zich situeert

Nr. 52, Januari 1995 • Luk Van den Dries, Wouter Hessels • De toeschouwer een geweten getrapt
Tenminste, indien de - toeschouwer - niet - bij - het - handje - genomen - wordt - omdat - hij - blind - en - doof - nu - eenmaal - niet - ziet - waar - de - klepel - hangt - van - de - klok - die...Maar laat ik een tegenvoorbeeld noemen uit het afgelopen seizoen: De Troje-Trilogie (Koos Terpstra, Theater van het Oosten). Ook daar oorlog en geweld, maar dan vanuit de afstand tot het materiaal...Alhoewel Goethes Faust-thema's van een klassieke en universele orde zijn, lijdt het geen twijfel dat de zienswijze op de thema's en de stilistische verwerkingen ervan duidelijk anders zijn aan het

Nr. 52, Januari 1995 • Willy Thomas • Jusqu'ici tout va bien
en bij andere kleine zelfstandigen, waar men nog niet moet bellen om te consumeren, stinkt het naar het zweet van racistische adrenalinestoten...Ja, het is waar dat je niet zomaar om het even waar iets kan gaan drinken of om het even waar kan gaan dansen...moffelen niet weg, we laten zien wat het is hoe het is. Dat is dan ook een totaal verschillend uitgangspunt dan dat waar de integratiepolitiek van vertrekt

Nr. 53, December 1995 • Dominiek Van Besien • Dans in het kwadraat
De opwinding en het plezier voor het publiek lijkt te komen van interacties waar verantwoordelijkheid heen en weer gaat tussen de partners, waar de actie van richting verandert, soms vertikaal, soms...horizontaal, variërend van het werken dicht bij de vloer naar hoog in de lucht, en waar het verplaatsen van gewicht gebeurt op onverwachte punten...Uchizono merkt op: "Marga en ik wilden dansers en choreografen rust geven op die vlakken waar ze zich normaal zorgen om moeten maken (...) We noemden het Bread to the Bone omdat we het minimaal wilden

Nr. 53, December 1995 • Sophie Van Weert • Anatomie
Hoe statischer de bewegingen, hoe belangrijker het licht...De kostuums ontworpen door Carmen Alie en Denis Lavoie liggen vooral in het eerste deel in de lijn van het uitgangspunt...Vormelijk, omdat het lichaam van zichzelf en zijn naaktheid ontdaan wordt door het te bekleden met een spannende, kunstmatige tweede huid

Nr. 53, December 1995 • Peter De Jonge • Een zacht memento van alle verdrukten
Hij toont ons het mechanisme van de verdrukking en de uitsluiting, dat enkel kan functioneren als het zijn slachtoffers kan objectiveren en vervolgens vergeten...En navenant stijgt (...) het gevoel van paranoia..' Aids wordt voorgesteld als een fenomeen dat vooral interessant is, als een Pac-Man-spelletje, ditmaal met T-cellen, waar plots een 32-bit versie van...Door Meinwärts in Outbreak te plaatsen overwoekert Klapstuk gedeeltelijk het discours van Hoghe en reduceert het tot een zoveelste voorstelling over Aids

Nr. 53, December 1995 • Marianne Buyck • Verschillende trajecten
Het grote verschil met de andere voorstellingen lag, meen ik, in de ongewone concentratie op het podium, en de daardoor grotere aandacht van het publiek, dat nauwgezet en nieuwsgierig de handelingen...Wat gezegd en gezongen wordt verzelfstandigt niet, het wordt geen 'betekenis', het blijft verzonken in het lichaam en in de voorwerpen die het omringen...Hoe 'intens' kan een voorstelling zijn die niets wil betekenen, die niets anders zegt of toont of vraagt dan 'de dans zelf'? Paxtons improvisaties zijn kort en hij beschikt over het soort ontwapenende

Nr. 53, December 1995 • Tuur Devens • Monumentenzorg of theaterdecreet?
Qua ideeën en scenografie zit Taptoe vaak goed, en beheerst het volkomen allerlei manipulatietechnieken, maar vaak schort het in hun produkties aan goede scenario's en een degelijke dramaturgie...Het theater-televisie-theater Manuel de Schepper kent groot succes in binnen- en buitenland, en dit seizoen speelden de 'Smaakmakers' een zestigtal keer (en ook in het buitenland) hun verhaal over hun...Gun zo'n man als Marc Maillard en initiatieven zoals die van AE Jeux Interdits met Leonce en Lena de tijd en het geld om zelf mensen uit te kiezen, spelers stagemogelijkheden aan te reiken, en

Nr. 53, December 1995 • Theo Van Rompay, Stef Ampe • Drie jaar podiumkunstendecreet
Hoe verhoudt zo'n mastodontinstelling zich tot de nieuwe artistieke inzichten en evoluties binnen de sector van het muziektheater...Projectontwikkelaars Etcetera: U noemt zelf uw gezelschappen eerder 'projectontwikkelaars'. Hoe kijkt men vanuit de dans en het theater tegen dit nieuwe fenomeen aan, wetende dat de steun aan...Etcetera: Is het verschil tussen theater en dans niet dat u in het theater veel meer finan- ciële ruimte hebt om zelf het probleem van de instapregeling op te lossen

Nr. 53, December 1995 • Marleen Baeten • Purcell als een tango
Een passage, een straat, een plein, het zijn geliefkoosde plekken voor het spel van kijken en bekeken worden...Net zoals bij Ernesto in Zomerregen van Marguerite Duras doet het er niet toe hoe oud ze zijn: 'tussen de twaalf en de twintig jaar', of ouder...Het vleesgeworden droombeeld is al even fantasieloos en contactarm als het op straat heersende machisme

Nr. 53, December 1995 • Bruno Koninckx • De ontwerper als wetenschapper
Zo heb ik de laatste zeven jaar voor Mortier naar De Munt kwam alle produkties gezien en meteen ook gezien hoe het niet moest...Op de derde plaats is ook de echte vakkennis van belang: weten hoe een stof valt of niet valt, hoe een kledingstuk in elkaar zit - en vooral waarom die dingen zo in elkaar zitten...Ik heb hoe langer hoe meer een hekel aan het "geïntellectualiseer" rond theater, je moet totaal open en vrij staan

Nr. 53, December 1995 • Kurt Vanhoutte • De taal van de schouwburgen
Ze illustreren waar de accenten lagen in een discours dat afwisselend in termen van het theaterdecreet, de stukkeuze, het acteursbestand en het publiek is gevoerd...Het blijft verrassend om zien hoe Niek Kortekaas via ophaalmechanismen vlot wisselt van een winkelstraatje naar een picknickplek aan de Donau en tussendoor nog even een nachtclub uit het proscenium...Dus zijn de personages in de scène waar ze bij Schwab aan het drinken slaan in het ntg al beschonken nog vóór de fles goed en wel op tafel staat

Nr. 54, Februari 1996 • Loek Zonneveld • In memoriam Michael Carlton Matthews 1958-1996
Het bederf in zijn lijf, hoe kwetsbaar ook gedemonstreerd, leek hem en ons nooit meer te kunnen deren...realiseren hoezeer het lachje ten afscheid, vlak voor Michael in Klaagliederen de bühne afstapte, en hij nog even omkeek, op ons netvlies gebrand moet zijn: God, zoals je 'm bij elkaar zou wensen...1984 kwam Matthews naar Nederland, waar hij werkte als schrijver, performer en regisseur

Nr. 54, Februari 1996 • Heiner Müller • Manifest
Het heden is iets zeer duns, en het verleden heeft meer tijd, meer diepte en veel meer massa...Wie in het Oosten geleefd heeft, had nog geschiedenis, een teveel aan geschiedenis; toen was er nog een historische materie die men kon gebruiken, maar die nu verbruikt is. En nu zijn we in het Oosten...En op de eerste sneeuw En op de Duitsers Overdag hoorden we het front 's nachts zagen we het De Duitsers hadden waaraan het ons ontbrak tanks vliegtuigen de hoogmoed van de

Nr. 54, Februari 1996 • André Lepecki • Schrijven in beweging
Want door in te roepen wat al altijd aan het oog en het woord is ontgaan, verlang ik misschien te veel en baken ik een pad af dat niet direct het meest rechte is. Het is het pad van de geschiedenis...Het geheugen is een materiële niet-aanwezigheid, een theatrale plek die met het ritme van het verdwijnen en worden, van het fysieke en het denkbeeldige meedanst...Die ruimte 'ertussen' is die van het theater en die van de bewusteloosheid, de ruimte waar de vloeiende voortgang van de choreografie aan het trillen gaat, de ruimte waar de dans naartoe gaat wanneer

Nr. 54, Februari 1996 • Wouter Van Looy • Een biotoop van zot geweld
Waar krijgt het jeugdtheater interessante impulsen en waar vliegt het de bocht uit...Het jonge gezelschap heeft blijkbaar maar één doel voor ogen: zo snel mogelijk een vaste waarde worden en een gezelschap zijn waar de leden zelf en heel Vlaanderen fier over mogen zijn...Als artistieke 'nazorg'. De vraag waar de vernieuwing interessante impulsen krijgt en waar ze de bocht uitvliegt, stel je je voortdurend bij een terugblik op het Victoria festival