Archief Etcetera

729 document(en) met "Ik-figuur Laat" • Resultaten 521 tot 540 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 60, Juni 1997 • Pascal Gielen • Choreografie van de tic
Dat is mijn functie als dramaturg,' stelt Scholten, 'ik probeer in het lichaam te kruipen...Ik vertrek vanuit het geheugen van het lichaam...Voor de uitspraken over Rosso baseerde ik mij op een try-out die ik op 12 april 1997 in Amsterdam kon meemaken

Nr. 60, Juni 1997 • Rudi Laermans • De denkbeeldige lichamen van Meg Stuart
geheel van principes dat het daadwerkelijk ongeplande ook als zodanig laat verschijnen en articuleert...Altijd wordt de kijker mee in het spel betrokken, via beelden die hem tegelijk geruststellen ('ja, dit ken ik van ergens') en verbazen ('maar wat zie ik dan toch!?'). 2. Ongemerkt heb ik Meg...Het meest opvallende aan deze karakteriseringen is dat haast nooit wordt duidelijk gemaakt wat nu juist het specifieke van een beeld is, laat staan dat men aangeeft hoe een sequentie in een

Nr. 60, Juni 1997 • Pol Arias, Marleen Baeten • Van kermisspelers en religieuze spelers
Nand Buyl: Ik heb ja gezegd na een gesprek met regisseur Guy Cassiers èn omdat ik het prettig was gaan vinden om in een kleine zaal te werken...Bij Hersenschimmen kon ik me geen nauwkeurig beeld vormen aan de hand van mensen die ik ken, maar terwijl ik de tekst las vormde ik me een beeld...Ik was vijftig en ik was moe

Nr. 60, Juni 1997 • Marianne Van Kerkhoven • Een sculptuur van sneeuw
Ik heb steeds in mezelf de splitsing gevoeld tussen een "ik" dat in het theater bleef en verder werkte en een ander "ik" dat erbuiten bleef staan en droomde van een theater dat nooit grealiseerd kon...de televisie had ik alles gedaan wat ik kon doen en de kracht die ik tussen 1963 en 1968 in het onderwijs had gestoken was verdwenen...Ik heb alles losgelaten, een ticket gekocht en zonder te weten waar ik zou terechtkomen ben ik naar de Verenigde Staten gegaan

Nr. 60, Juni 1997 • Luk Van den Dries • De Vere: theater zonder veel cinema
Het kasteel laat de ophaalbrug neer voor een stel komedianten die met een uitgebreid menu aan stukken en genres hun diensten aanbieden...Ik kan mij er niks bij voorstellen, behalve de enorme desintegrerende kracht, ja maar, hoor ik dan, het gaat om informatie en een cd-rom is veel sneller...En ik toe mag schouwen

Nr. 60, Juni 1997 • Geert Opsomer • Geschiedenis en theater: de speler en de...
En dan wil ik het niet enkel hebben over de koningsdrama's die op stapel staan bij de Blauwe Maandag Cie, maar ook en vooral over de manieren waarop theatermakers als Christoph Marthaler, Arne Sierens...Het is een weg die naar ons gevoel vroeg of laat moet aansluiten bij premoderne theorieën van de retoriek en de ostensie...de officiële geschiedschrijvingen laat zich duidelijk voelen, het gebrek aan onderlegde publicisten eveneens

Nr. 61, Januari 1997 • Roel Verniers • Postkaart uit een instelling
Geklemd tussen de woorden 'hersens' en 'sterft' wordt een wetenschapper teruggeworpen op zijn eigen Ik...De wetenschapper gaat ten onder aan de centrale uitspraak: 'Er is teveel Ik in mij...Plezier in het spel van het gevoerde discours: 'Ik zit (te) diep in mezelf

Nr. 61, Januari 1997 • Griet Op de Beeck • 'k Moest alleen JA zeggen
En inderdaad, mijn ouders zouden er op een onbewaakte zondagavond op tv2 graag naar gekeken hebben, denk ik...Allemaal anders, allemaal volbloed theatrale teksten - al vind ik de libretti moeilijk blijven om in te geraken, maar ik hou er rekening mee dat dat alles met mijn gebrek aan kennis van en voeling met...De voormiddag begint Ik moet nog alles strijken Zijn broek zijn hemd mijn kleed mijn geest Mijn strijkijzer blijft plakken Aan de zwartste gedachten als ik mijn

Nr. 61, Januari 1997 • Eda Cufer • Over een boom, een varken en steenkool
Terwijl ik mij kwel met de vraag wat ik kan doen tegen de verveling van het gedwongen kijken naar een ongestructureerd stuk realiteit, hoe ik mijn zinnen, die snakken naar sensatie, kan bedaren, hoe...ik de nood aan betekenis en verbanden met externe gebeurtenissen kan lenigen, moet ik vaak terugdenken aan het vreselijke gevoel van verveling uit mijn kindertijd...Door observatieonderzoek en verandering begin ik te beseffen waar ik wel en waar ik niet in geloof

Nr. 61, Januari 1997 • Klazien Brummel • Balanchine en de essentie van het ballet
Klazien Brummel beschrijft Balanchines oeuvre: historisch ijkpunt van het klassieke ballet 'Eens heb ik gezegd dat ik aard en mate van de liefde voor de dans bij mijn medemensen kan afmeten...Ook Forsythe laat zien dat het podium in potentie een oneindige reeks ruimtelijke constructies in zich draagt

Nr. 61, Januari 1997 • Eric De Kuyper • Rendez-vous manqués met Hans van Manen
Ik werd niet bij de zaak betrokken, ook al omdat ik op dat ogenblik mijn ontslag reeds had ingediend en ik het docentschap had verruild voor een baan als adjunct-directeur bij het Nederlands...Ze laat recensenten aan het woord, meestal en bijna uitsluitend Nederlandse (ik kom daar nog op terug) en ze geeft zelf beschrijvingen...Ik ben geen astronoom maar als ik naar het werk van Balanchine kijk, krijg ik (terecht of ten onrechte, dat doet er niet toe) de indruk dat ik iets snap van iets wat me verder totaal onverschillig

Nr. 61, Januari 1997 • Bart Verschaffel • De zaal die niet gedoofd kan worden
Een theater zoals het eigenlijk niet meer gebouwd kan worden, net zoals het ook te laat is om burchten of paleizen of kathedralen te bouwen...Deze tekst anticipeert op een langere bijdrage over het complex en het theater van Des Abbesses, te verschijnen in een boek over het recente werk van Charles Vandenhove (Editions Casterman). Ik

Nr. 61, Januari 1997 • Klaas Tindemans • Shakespeare en het pelliculetaboe
De camera tast wel hun lichaam af, valt hen lastig, laat hen zweten en zuchten...De 'klassieke' Shakespeare-films van de laatste jaren, zoals Trevor Nunns Twelfth Night, Branaghs Much ado about nothing of Zeffirelli's Hamlet heb ik met opzet niet bij dit verhaal over film...laat, een belachelijk spektakel aflevert

Nr. 61, Januari 1997 • Marleen Baeten • De kunst van het herinneren
Je treedt binnen in de intimiteit van een ander denkvermogen dat zich laat kennen in lichaamstaal...Het is een precair evenwicht, in het bijzonder wanneer de kunstenaar zijn maatschappelijk engagement laat doorklinken in zijn artistieke creaties...beide films vertrekt Kentridge van een metafoor, een beeld voor het mechanisme van vergeten en herinneren, waarna hij de beelden als het ware hun eigen paden laat bewandelen

Nr. 62, December 1997 • Hendrik Tratsaert • De weg van het misverstand
De ruime helft van het programma laat hij onbesproken en is dus onbestaande...Ik had gehoopt een zoveelste beschrijving van het werkelijke programma achterwege te kunnen laten, maar vooruit: récapitulons, met weglating van excessen van 'dit debatarme land'. In deze...van de zomergasten en andere keuzes, waarvan ik u de exhaustieve opsomming bespaar, die neerkomen op het creëren van een zo breed mogelijke ontmoetingsplaats van geïnteresseerden, ingewijden en

Nr. 62, December 1997 • Marleen Baeten, Wouter Van Looy • Huisje kunst
Toen ik afstudeerde in Utrecht wist ik dat dit kon...Voor hun kinderen heb ik een project ingediend bij het Sociaal Impuls Fonds...Een "ervaringsacademie", zo noem ik datgene waar ik van droom

Nr. 62, December 1997 • Peter de Jonge • De blijde intrede van Amanda Miller
Voor elke Rimbaud à semelles de vent is er een Haydn op het landgoed van vorst Esterhazy, voor elke Goethe die Tasso Ferrara laat ontvluchten een Goethe die een Weimarbestaan leeft in de schaduw van...Hoewel Friderike Lamperts flamboyant rode jurkje tussen de West Side Story-uniformen van de mannen het tegendeel laat vermoeden, is ze one of the boys in hun jigs, terwijl ze in een solo haar eigen...Het moment van zelfdefinitie vond dus niet, zoals ik boven schreef, plaats in de keuze van de hernemingen, maar in de creatie van Four for Nothing

Nr. 62, December 1997 • Fransien van der Putt • Hoe iets ontstaat uit niets
Lyotards formulering, die hij overigens toepast op schilderkunst en muziek, omschrijft vrij nauwkeurig de wijze van toeschouwen waartoe ik door Bianco en in nog sterkere mate door rosso wordt...Toen ik geneigd was dit te interpreteren als een metafoor voor de wisselwerking tussen lichaam en geest, ontkende hij dat stellig...stellen, dan wel te ridiculiseren of op de spits te drijven, bestaat het (maar ik kan mij vergissen) dat de dodelijke blik niet hoeft te worden teruggeketst door lege beelden die de kijklustige angstig

Nr. 62, December 1997 • Carl Hourcau • Tussen hersenen en beweging
Ik denk dat er ergens een noodzakelijkheid bestond dat ik het ballet zou verlaten...Ik denk niet dat dat zo is. Daarom voel ik mij verwant met de Japanse choreograaf Teshigawara, met wie ik onlangs een voorstelling maakte...Anderzijds laat ik vaak materiaal weg dat ik als narcistisch aanvoel, hermetisch in een slechte zin, dat enkel mijzelf plezier zou geven

Nr. 62, December 1997 • Clara Van den Broek • Klapstuk 97 en het dansgeheugen
de Klapstukgeschiedenis tot nu toe). Laat ik trachten het skelet van dit netwerk hier uiteen te zetten...Laat ik hier één van mijn verhaaltjes bondig uit de doeken doen...Ik denk het niet