Archief Etcetera

690 document(en) met "Hen-riëtte" • Resultaten 381 tot 400 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 50, Juni 1995 • Lukas Vandenabeele • Etienne Decroux
Niet dat wij hen echt kenden

Nr. 50, Juni 1995 • Luk Van den Dries • Hoge eisen uit eerbied
uur, formule en inhoud van De zeven kunsten beslist afwijzen en hen voor hun publiciteit verwijzen naar het tweede programma

Nr. 50, Juni 1995 • Christoph De Boeck • Durven springen
Dat verwart hen, het schept een ambivalent gevoel: is het nou voor kinderen of voor volwassenen

Nr. 50, Juni 1995 • Steven Humblet • Onvruchtbare krenterigheid
Hij is iemand die de noodzakelijke scheidingen en (onder)scheidingen aanbrengt, maar ondanks deze verschillen ook op zoek gaat naar een continuïteit, naar datgene wat hen, vaak ondanks hun schijn van

Nr. 50, Juni 1995 • Tom Michielsen • Opdienen als snoepgoed a.u.b.
Wij schrijven niet voor hen, wij schrijven voor een ander soort lezer...signaleren dat er bijvoorbeeld een vijftal groepen al een tijdje bezig is. We willen die aan het woord laten om hen bestaansrecht te verlenen, en om zo de lezers uit te nodigen om hun voorstellingen eens bij te

Nr. 51, Augustus 1995 • Christien Boer • De eigen leefwereld teruggeven als kunst
Stef Cafmeyer, een van hen, fascineerde Pauwels onder meer omdat hij in zijn Gents café een eigenzinnige programmering had van de meest uiteenlopende vormen van podiumkunst, muziek en...Beperkingen die bij volwassenen negatief werken, werken bij hen positief

Nr. 51, Augustus 1995 • Peter Anthonissen • De realiteit opnieuw bekijken
Ik kies in de eerste plaats voor de mensen,' verduidelijkt Cassiers, 'niet voor wat ik hen al heb zien doen binnen het theater...als één van hen...Al de mensen in Angels in America worden geconfronteerd met een verleden, met een cultuur, met een samenleving, waar ze in het begin denken een eenheid mee te vormen, die voor hen reëel is, maar waar

Nr. 51, Augustus 1995 • Marianne Van Kerkhoven • De stem van een toneelspeler
Hoe grondig verschillend de hierboven vermelde groepen ook werken, de vraag naar een nieuw maatschappelijk engagement van het actuele theater werd door hen zonder uitzondering aan de orde gesteld, een...bovendien aan dat het hen om meer te doen is dan om het spelen van een stuk of een voorstelling, maar dat zij een verantwoordelijkheid op zich willen nemen t.a.v

Nr. 51, Augustus 1995 • Loek Zonneveld • Woede - verscheurdheid - troost
Hoe dan ook, wat hen als kunstenaars verbindt, is een niet aflatende twijfel...Lag bij hen het accent meer op (theater)techniek, film, en elementen uit het volkstheater, bij Rijnders spelen de knoppen van de videorecorder een belangrijker rol

Nr. 51, Augustus 1995 • Adinda De Wit, Luc Dhooghe, Roos Werckx • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
het eerste deel van het stuk spelen de acteurs vlak voor het publiek, met de kloof achter hen

Nr. 52, Januari 1995 • George Brugmans, Klazien Brummel • 59-95: is de cirkel rond?
Hans van Manen raakte dusdanig onder de indruk van de dames van Dansproduktie dat hij graag met hen wilde samenwerken...Veel van hen, veilig gevangen in het Nederlandse web van voorzieningen, hadden er niet eens weet van dat de boot uitgevaren was en toen zij erachter kwamen, was het uiteraard te laat...Sommigen vonden daar wat zij zochten, nota bene voor de officiële Nederlandse danswereld hen erkend had

Nr. 52, Januari 1995 • Eva van Schaik • De opmars van de danser
Van hun kant nemen ook steeds meer balletdansers steeds minder genoegen met de moedwillige anonimiteit die hen al zovele decennia door hun artistiek leiders en choreografen is opgelegd...Zij en niet de hen opgelegde technieken bepalen immers de nooit te reproduceren kwaliteit en vereiste meerwaarde van een dansvoorstelling...Daartoe onderwerpt hij hen aan steeds nieuwe opdrachten

Nr. 52, Januari 1995 • Hugo Durieux • De gestoorde relatie tussen klank en beeld
Wat hen beiden verbindt, meent hij, is het uitgangspunt dat er in de kunsten 'een enorme desintegratie' plaatsvindt en dat 'het nooit meer goed komt'. Dat wil zeggen, de rangschikking van de kunsten...De gelijkenis tussen hen beiden ziet Raaijmakers in het tot het uiterste reduceren van hun materiaal

Nr. 52, Januari 1995 • Johan Thielemans • Het begrijpen als de dood van plezier...
Tussen hen in, op de vloer, staat een machiniste met twee kabels in de hand

Nr. 52, Januari 1995 • Tuur Devens • Een mens: schudden voor gebruik
Maar het gaat over ons, daarom kies ik dergelijke figuren: aan de ene kant zijn ze authentiek, maar aan de andere kant is er een knipoog naar hen...En of ze erin geloven of niet, voor hen is het duidelijk, en ze kijken geboeid verder

Nr. 52, Januari 1995 • Marleen Baeten • Carte blanche? - Carte blanche
De confrontatie met een nieuw, franstalig publiek was immers een belangrijke motivatie om hen te programmeren

Nr. 52, Januari 1995 • Luk Van den Dries, Wouter Hessels • De toeschouwer een geweten getrapt
Het rijtje enkel aangevuld met hen die het anders gingen aanpakken, en daardoor elk alternatief meteen onderuit halend...De professor en het meisje installeren zich aan tafel terwijl Linette zich terugtrekt met het voornemen 'hen te laten werken'. Daar de professor de neiging heeft af te dwalen, het jonge meisje

Nr. 53, December 1995 • Peter De Jonge • Een zacht memento van alle verdrukten
Hoghe confronteert ons met onze instinctieve reactie: een objectiverende, beschuldigende blik die een scheiding aanbrengt tussen de normalen en de opdringerige, abnormale slachttoffers en hen...daarin ligt men niet krap)'. Hoghe geeft hen een graf in de aarde - in het begin van Meinwarts ligt aarde achteraan op de scène als een onontgonnen perceel op een kerkhof - en plaatst er een grafsteen op

Nr. 53, December 1995 • Robert Steijn • Bezinning bij de status quo
Nieuwkomers lijken zich voornamelijk te willen conformeren aan wat het circuit van internationale theaterpodia, dat sinds de explosieve jaren tachtig is ontstaan, van hen verwacht...Volgens hen is dit de eerste generatie kunstenaars die van kindsbeen af opgegroeid is met de fictieve beeldtaal van de massamedia en die daar nu een eigen speelse draai aan geeft...Zo kon ik zien hoe de dansers hun aanvankelijke nervositeit om te veel te willen doen van zich afschudden en zich steeds meer openstelden voor wat er op het moment plaats zou kunnen vinden tussen hen

Nr. 53, December 1995 • Sigrid Bousset • Moedervlekken op de ziel
Het verdriet is zo met hen vergroeid, dat wat ooit een hevig, brandend gemis was, is overgegaan in een enigszins onverschillige rouw...Het zijn autistische momenten waarop mensen zich verliezen in verdriet of angst waarvan ze niet meer wisten dat het in hen leefde...Wat heeft hen zo ver gebracht