Advanced Search found 6 item(s) featuring "Georges Eekhoud"

1920-03-28 GEORGES EEKHOUD'S EERHERSTEL (Karel Van de Woestijne)
  • . . . Maart . Een betooging als deze welke gisteravond in den Lyrischen Schouwburg te Brussel plaats had ter eere van den Frans-schrijvenden Vlaming Georges Eekhoud , is ongetwijfeld een unicum in de geschiedenis der letteren - zoo Fransche als Vlaamsch-Nederlandsche - van dit land. Daar werd immers gehuldigd, of, . . .
  • . . . der leiders der Vlaamsche Frontpartij door honderden Franschsprekende Brusselaren op daverend applaus werd onthaald. Het zal in Nederland wel minder bekend zijn dat Georges Eekhoud , die tot een Antwerpsche patriciërsfamilie behoort, steeds, zijn heele schrijversloopbaan door, de armen, de schamelen en de verdrukten heeft beschermd en verdedigd; dat . . .
  • . . . over de Vlaamsche Beweging en het activisme, durfde verklaren "dat hij zich niet wilde uitspreken." Dit laatste vooral moest als voorwendsel dienen om Georges Eekhoud , om den schepper van "La Nouvelle Carthage", van "L'Autre Vue", van "Kees Doorik", "De Kermesses" en "Nouvelles Kermesses", van "Peter Benoit" en "Henri . . .
  • . . . door Streuvels overtroffen, maar zeer zeker door Verhaeren niet benaderd werd, te treffen, en, zoo mogelijk, definitief te knakken. Eekhoud , als leeraar verbonden aan de Brusselsche Academie van beeldende Kunsten en ook aan de Normaalscholen, werd, na den wapenstilstand, broodeloos gesteld en, bij . . .
  • . . . werd onverwachts een openbare vergadering in het "Maison du peuple", het Brusselsche "Volkshuis" aangekondigd, waar advokaat Raoul Ruttiens zou spreken over " Eekhoud au pilori". Misschien dachten zijn vijanden wel dat hij nu voorgoed als verrader zou gedoodverfd worden. Het tegendeel deed zich voor. De rede van . . .
  • . . . ging het initiatief uit:. Ook de Vlamingen hadden er aan gehouden tot het wellukken van deze grootsche betooging bij te dragen en aan Georges Eekhoud de verzekering te geven dat de hartstochtelijke liefde die hij het Vlaamsche land en het Vlaamsche volk toedraagt, wederkeerig is. Hoe zouden ze . . .
  • . . . Verhaeren 's, steeds alleen stond om den strijd der Vlamingen voor meer beschaving, meer cultuur, meer ruimte en meer licht goed te keuren? Georges Eekhoud is een "déraciné" in den besten zin van 't woord. Niet in België werd hij verfranscht, maar in Zwitserland waar hij, wees van . . .
  • . . . Noël Garnier , algemeen secretaris van " Clarté ", die den groet bracht van het humanitaire Frankrijk en verder aan een der oud-leerlingen van Eekhoud , die in scherpe bewoordingen het ostracisme van zekere autoriteiten aan de kaak stelde, en aan den jongen, talentvollen beeldhouwer Dolf Ledel , die . . .
  • . . . Picard ; de onderwijzerssyndikaten van Gent en Luik waar, in de gemeentescholen, het laatste lesuur van Zaterdag gewijd was geworden aan het werk van Georges Eekhoud ; de Algemeene Associatie der Studenten van de Hoogeschool te Gent; de Vlaamsche Studentenkringen van dezelfde universiteit; Alexander Struys , die den meester . . .
  • . . . Universiteit, August Vermeylen ; Simons , leider der Wereldbibliotheek, enz. Benevens een groote hoeveelheid bloemen-garven en een tuil van te Zoersel, Eekhoud 's geliefde dorp in de Antwerpsche Kempen, geplukt heidekruid, werden hem een borstbeeld door Dolf Ledel , en drie portretten door Pierre . . .
  • . . . drie portretten door Pierre Flouquet , René Magritte en Kurt Peiser aangeboden. In eenvoudige maar roerende bewoordingen dankte Eekhoud voor zooveel eerbetoon en drukte hij de hoop uit, weldra alle volkeren vereenigd te zien door één band van internationale broederlijkheid. Het feest werd . . .
  • . . . den oorlog, dat er weer in België's hoofdstad althans in het openbaar, Wagneriaansche muziek werd gehoord en dat zoo iets juist tijdens de betooging- Eekhoud gebeurde was zeker, en zelfs zeer zeker niet aan het toeval te wijten. N.R.C., 29 Maart 1920 . . . .
1924-10-04 DOOD VAN IWAN GILKIN (Karel Van de Woestijne)
  • . . . pit en geestigheid van een Albert Giraud , die zijne eerste makkers waren. Naderhand zou hij het in milden hartstocht bij een Georges Eekhoud , in breed lyrisme bij een Emile Verhaeren , in grondig doorvoelen en beseffen bij de Gentenaars Maurice Maeterlinck en
  • . . . en ook wel te eerlijk om zich door dit applaus beet te laten nemen. Geprikkeld wellicht door den bijval van scheuringmakers als een Eekhoud , een Verhaeren , een Maeterlinck , en zelfs een Van Lerberghe , die zich van de meer en meer behoudsgezinde "
1921-11-25 EEN TOONEELVERTOONING (Karel Van de Woestijne)
  • . . . onmiddellijk op het publiek inwerken en waar vooral de liefhebber-acteur iets voor voelt, bezitten wij zoo goed als niet. De Kees Doorik, die Georges Eekhoud uit zijn roman heeft getrokken, waar Paul Gilson eene frissche folkloristische muziek bij geschreven heeft, en die gisteren de "Section d'Art" . . .
1923-10 TOONEEL TE BRUSSEL V (Karel Van de Woestijne)
  • . . . Fransche kringen, waaronder de socialistische " Avenir " nog het meeste bereikt, omdat hij het meest aandurft. Schrijvers als Lemonnier en Eekhoud zijn er dank aan verschuldigd. Dezer dagen werd een nieuw stuk vol overtuiging en toewijding vertoond: La Tragédie du Pauvre, door wijlen
1922-09-27 VOLKSTOONEEL (Karel Van de Woestijne)
  • . . . de onderneming, en die hij besloot met de woorden: "Croyez au théâtre populaire: en y croyant vous le créerez". - Na hem schetste Georges Eekhoud op kernachtige wijze de loopbaan en de rol van Beaumarchais . Waarna het stuk werd gespeeld met André Brunot, de triomphantelijken Figaro . . .
1922-08-20 DE WEEK VAN JAMES ENSOR II (Karel Van de Woestijne)
  • . . . samen medegewerkt aan dezelfde tijdschriften, de strijdbare tijdschriften, die waren ontstaan uit de scheuring in de " Jeune Belgique ". Vurige geesten als een Georges Eekhoud , een Emile Verhaeren , een Eugène Demolder , zij konden het niet langer houden met tamme Parnassiens als een