Date 2005-11-25

Publication De Tijd

Performance(s) Animal

Artist(s) Tompkins, Mark

Company / Organization

Keywords animaltompkinstotalitaireonbestendigheidongerijmdheidbeestennovpraatjecatchwedstrijdwaldo

Het beest in de mens: Gerecenseerd - dans

Het beest in de mens

Gerecenseerd - dans

Animal

20 november

Théâtre de la cité internationale in Parijs

(tijd) - De Amerikaanse choreograaf Mark Tompkins speelt in zijn 'Animal' ceremoniemeester in een zowel komische als afstotende show over het menselijke verlangen. De lange, pezige Tompkins wandelt het podium op. Aan zijn voeten liggen vier andere mannen in pyjama's, in een diepe slaap gedompeld. Op badinerende toon onderhoudt Tompkins de kijker over de onbestendigheid van ons bestaan. Dit vage filosoferen blijkt voor deze 'crooner' een excuus om zijn fantasma's te spuien. Eerst prijst hij het najagen van het onbekende aan, daarna gaat hij over op een parabel over zonde, straf en verlossing en tenslotte eindigt hij met de raad zich te onderwerpen aan het totalitaire gezag van de leider. Kortom, het hele filosofische repertoire van de 'decadente' levenshouding wordt hier op een drafje afgewerkt om te eindigen bij de totalitaire verleiding met een fikse scheut sm. (Achteraf merk je verbaasd dat Tompkins de Amerikaanse filosoof Ralph Waldo Emerson, een bijbelse psalm en 'Mein Kampf' van Hitler citeerde).

Voor wie het dan nog niet begrepen heeft, volgt een zowel onthutsende als komische scène. De slapende mannen op de grond zijn tijdens het praatje tot leven gekomen, en blijken willoze werktuigen van de spreker, niet meer dan beesten. Met zichtbare wellust commandeert hij een van hen om zich te gedragen als een varken, een kip en tenslotte een hete teef. Het praatje over leiderschap krijgt zo een ranzige bijsmaak. De ongerijmdheid van de situatie maakt ze echter ook hoogst komisch.

Deze scène is niet de laatste ongerijmdheid van het stuk. Wat later wordt het podium geprepareerd voor een catchwedstrijd tussen de vier 'beesten', die zich vermomd hebben tot schrikbarende 'gorilla's'. Tompkins, nu in de rol van scheidsrechter, kijkt toe op het verloop van het gevecht. Hij komt echter steeds actiever tussenbeide, blijkbaar om ongepast dichtbij te genieten van de lichaamscontacten tussen de mannen.

'Animal' evolueert zo naar een satirische verbeelding van homo-erotische en politieke machtsrelaties. Het einde is echter onverwacht poëtisch, wat de satire weer op de helling zet. 'Animal' blijkt uiteindelijk minder een farce dan een authentieke bespiegeling over de onbestendigheid van het verlangen, en over de vreemde, perverse effecten daarvan. Pieter T'JONCK

'Animal' staat op 25 en 26 nov om 20.30u. in Kaaitheater, Brussel en op 29 en 30 nov. om 20u. in Vooruit, Gent.

saskiav