Choreografe in eeuwige beweging
DeSingel inviteert opnieuw Amerikaanse Trisha Brown
(tijd) - De Amerikaanse choreografe Trisha Brown mag dan de pensioengerechtigde leeftijd naderen, ze blijft niet alleen fysiek maar ook mentaal volop in beweging. Haar gezelschap bestaat 35 jaar, een nieuwe gelegenheid voor deSingel in Antwerpen om haar te inviteren.
Het programma in deSingel toont enkele etappes uit haar carrière. 'Glacial Decoy' uit 1979 stamt uit het eerste decennium van het gezelschap. Trisha Brown onderzocht toen vloeiende bewegingsstructuren, die ze 'unstable molecular structures' noemde.
De popartkunstenaar Robert Rauschenberg was in die tijd haar vaste scenografiepartner. De herneming van 'Glacial Decoy' en ander werk uit die periode brengt een hommage aan deze kunstenaar.
Over hem zei ze ooit: 'Ik herinner mij dat ik in lachen uitbarstte toen ik in 1963 de expositie van Bob Rauschenberg in het Jewish Museum zag. Ik bedacht me dat ik door dat werk plots begreep waarom iemand een schilder zou willen zijn. Het had iets te maken met de volstrekte autonomie, de zelfbepaling van het werk.'
De samenwerking met Rauschenberg leverde magische stukken op, zoals 'Set and reset' uit 1983. In dat werk versterken de doorschijnende objecten van Rauschenberg de indruk dat de lichamen van de dansers zweven en van vorm veranderen.
In de loop van de jaren tachtig veranderde Trisha Brown van koers. Na elkaar zette ze twee nieuwe onderzoeksprojecten uit. De 'Valiant series' met onder andere 'Newark' onderzocht de fysieke grenzen van het lichaam. Het project dat uitmondde in 'For M.G.: the movie' bracht de onbewuste aspecten van de beweging onder de aandacht.
Belangrijke rol
Op dat ogenblik begon Brown, vooral vertrouwd met de abstracte en experimentele kunst van de twintigste eeuw, belangstelling te tonen voor de dramatische en choreografische mogelijkheden van oudere muziekvormen. Ons land, meer in het bijzonder De Munt en het Kunstenfestival, speelden in die ontwikkeling trouwens een belangrijke rol. Het was onder hun impuls dat werken als 'M.O' of 'Orfeo' ontstonden.
De eerste prikkel kwam echter van Lina Wertmuller, die Brown vroeg om een choreografie te creëren voor haar enscenering van Bizets opera 'Carmen'. Van die choreografie zijn in deSingel twee delen te zien.
Synthese
De jongste jaren onderzocht Brown verder de relatie tussen muziek en choreografie, onder andere met een ontroerende interpretatie van Schuberts 'Winterreise'. Haar samenwerking met avant-gardecomponist Dave Douglas bracht haar echter ook terug in hedendaags vaarwater. Zo tekent zich in haar werk een zekere synthese van de onderzoekspaden af - al is dat met een artieste als Brown wellicht een te voorbarige conclusie.
Recent werk als 'Present Tense' uit 2003 op muziek van haar oude idool John Cage en 'How long does the subject linger on the edge of the volume' op muziek van Curtis Bahn uit 2005, beide te zien in deSingel, tonen lichamen die in de ruimte 'zweven'. Net zoals in 'Glacial decoy' en 'Set and reset' dus.
PTJ
'Trisha Brown dance Company' staat op 28, 29 en 30 april om 20u. in de Rode Zaal van deSingel. Inlichtingen: 03/248.28.28, www.desingel.be.
