Date 1988-03-05
Publication De Standaard
Performance(s)
Artist(s) Gerhard Bohner
Company / Organization
Keywords schlemmer • abstrakte • triadische • koreografie • gewricht • bauhaustänze • tänze • vastgemaakt • lichaam • bauhaus
Bohner geeft oude en nieuwe interpretaties: "Abstrakte Tänze" en "Bauhaustänze"
Schlemmer was gepassioneerd door de gedachte een teater te kunnen maken van "bewegingsmatematika, de mechanika van gewrichten en numerieke ritmes en gymnastiek" uitgepuurd tot het uiterste. De akteur, essentieel iemand die uit een kring stapt om "iets te doen", is "er zo vatbaar voor om veranderd, getransformeerd of behekst te worden door elk voorwerp dat aan hem vastgemaakt wordt... dat zijn gewone gedrag, zijn fysieke en psychische struktuur afgeworpen worden of in een ander evenwicht geplaatst".
De "Bauhaustänze" die Bohner prezenteert, behoren tot een reeks experimenten die Schlemmer "vormdansen" noemde omdat de akteur voorwerpen manipuleert, in tegenstelling tot de "ruimtedansen" waarbij zijn bewegen door de ruimte van belang is of de "gebarendans" die meer gebruik maakt van kostuums, voorwerpen en mimiek, vaak met een komisch effekt.
Door de kleine afmetingen van de scène in
In een volledig zwarte scène is de danser, volledig in het zwart gehuld, nauwelijks te onderscheiden, al kun je wel zien dat alle bewegingen nauwkeurig uitgevoerd worden. Maar aan het hele lichaam zijn stokken vastgemaakt die de verschillende delen van het lichaam van gewricht naar gewricht optisch verlengen zodat de motoriek van de danser een fantastische en vaak onverwachte uitvergroting krijgt. Het prachtige aan de dans is tegelijk het ontwapenend eenvoudige ervan; het is een oersimpel truukje, zonder enige franje geprezenteerd (de belichting b.v. bestaat uit niets dan drie neonbuizen) maar het werkt door het kinderlijke plezier van het spel zelf.
Bij de "Abstrakte
Bohner heeft die onevenwichten overgedragen op zijn eigen lichaam door de kleuren van de geïsoleerde delen van de abstrakte figuur aan te brengen op zijn eigen lichaam. Dat levert een soms fascinerende koreografie op. In het eerste deel, gebouwd rond zijn gele rechterhand, laat hij het door een nauw bestudeerde opeenvolging van armbewegingen uitschijnen alsof de hand los staat van het lichaam, of het lichaam meetrekt in een bepaalde richting.
Die hand, die nu alle aandacht krijgt, voert, met alle vingerkootjes en polsgewrichten, werkelijk een eigen dans op die kulmineert in een zeer grappige konversatie van de vreemde hand met de eigen hand waar
Slechts één fragment uit deze koreografie leek mij minder geslaagd, waar het eigenaardige hoofd van de abstrakte figuur voor Bohners buik wordt gemonteerd en hij met dat hoofd op handen en voeten met de buik naar boven achterwaarts de scène oversteekt. Het spel met het abstraheren van het eigen lichaam door de kleuren en de koreografie wordt hier verlaten voor het spelen met een voorwerp.
Het is ook het enige ogenblik dat de transskriptie van de abstrakte vorm van Schlemmer naar een eigen lichaamsdeel niet gebeurt. Het geheel van de koreografie is echter merkwaardig door de trefzekere demonstratie van een fundamenteel mekanisme van evenwichtsverschuiving, zoals het door Schlemmer zelf geformuleerd werd, maar dan uitgewerkt met het eigen lichaam i.p.v. met kostuums.
Volgende voorstellingen: zaterdagavond in de