Archief Etcetera

91 document(en) met "wanden" • Resultaten 41 tot 60 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 41, April 1993 • An-Marie Lambrechts • Een hoofd vol sneeuw
De scène is geheel wit, witte vloer en wanden

Nr. 44, Februari 1994 • Ignace Cornelissen • Hoezo repertoire?
Gewapend met een emmer water met zeepsop, een spons en een plamuurmes voor de hardnekkige restjes behang, ging ik de wanden van de kamer te lijf

Nr. 44, Februari 1994 • Bruno Koninckx • Drie koningen en een controletoren
Om zijn pleidooi visuele kracht bij te zetten, worden de kernwoorden op twee wanden geprojecteerd

Nr. 46, Januari 1994 • Marianne Van Kerkhoven • Het theater ligt in de stad en...
De wanden die deze kringen met elkaar verbinden zijn van huid, ze hebben poriën, ze ademen...Het theater ligt in de stad en de stad ligt in de wereld en de wanden zijn van huid...Slechts één zekerheid nemen we met ons mee: het theater van vandaag ligt in de wereld en onder de hemel; de wanden zijn van huid; ze hebben poriën; ze ademen

Nr. 47, December 1994 • Herman Asselberghs • Jan & Sigrid & Lisa & Kurt...
wederom briljante flarden tekst op a-viertjes smaakvol aan de wanden geniet

Nr. 47, December 1994 • Marleen Baeten • Redactioneel
Marianne Van Kerkhoven opende haar State of the Union tijdens het voorbije Theaterfestival met de woorden: 'Het theater ligt in de stad en de stad ligt in de wereld en de wanden zijn van huid'. Ze...besloot haar toespraak als volgt: 'de wanden zijn van huid, ze hebben poriën; ze ademen'. Het is mijn diepste wens dat Etcetera de zuurstofdoorstroming zal bevorderen, bij theatermakers en theaterliefhebbers

Nr. 49, April 1995 • Alex Mallems • Te kijk en te koop
Het naïeve van het sprookjeselement wordt goed vertaald in het aanstekelijk decor van scenograaf Joris Van Den Houte, opgebouwd met uit houten kratjes gevlochten wanden

Nr. 50, Juni 1995 • Herman Asselberghs • Polemiek: Brief van Herman Asselberghs
De wanden die deze kringen met elkaar verbinden zijn van huid, ze hebben poriën, ze ademen

Nr. 51, Augustus 1995 • Frieda Pittoors, Colette van Wees • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Dan donderen de om hem heen opgetrokken planken wanden met één daverende klap in elkaar

Nr. 51, Augustus 1995 • Loek Zonneveld • Woede - verscheurdheid - troost
Brecht vergeleek de makers van inwisselbare kunst en vrijblijvend theater met schilders, die de wanden van ondergaande cruise-schepen met stillevens beschilderen

Nr. 52, Januari 1995 • Pol Arias • In Memoriam
Voor De Revisor in Den Haag zette hij kamers neer als rattenkoten, waar de personages bijna over elkaar heen moesten kruipen en in een merkwaardig perspectief geplaatst werden door de schuine wanden

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Robin Steins • Een duik onder het oppervlak
Hier is de scène omgeven door enorme rijstpapieren wanden, de afgesloten Japanse maatschappij van voor 1853

Nr. 60, Juni 1997 • Clara Van den Broek • Pleidooi voor de tweede e
dansende lijf moet zich daar dan maar naar schikken; de geest wil uitbreken, maar botst tegen de verblindend witte wanden van zijn kerker op

Nr. 62, December 1997 • Peter Anthonissen • Turn out the stars
Met een diaprojector in de hand komt Hoghe het toneel op, en projecteert het beeld van actrice Natalie Wood op de wanden, voor zich, naast zich, boven zich uit

Nr. 64, Juni 1998 • Maaike Bleeker • Het Visible Human Project als schouwtoneel van...
wordt door middel van de skeletten die bij wijze van decor de wanden van het Theatrum versierden

Nr. 65, Januari 1998 • Marleen Baeten • Een verlangen naar onsterfelijkheid
Twee muzikanten en een acteur op een tapijt - heel de voorstelling lang blijven ze op dat tapijt - en een tiental grote foto's aan de drie wanden rond hen

Nr. 68, Juni 1999 • Peter Anthonissen • De sprookjesverteller van het nieuwe Berlijn
Zijn Shoppen und Pieken speelt zich af in een gore flat waar allerlei smurrie op de vloer en aan de wanden kleeft

Nr. 71, Maart 2000 • Pieter T'Jonck • Spelen met gebouwen
Terwijl de meeste groepen die de zaal bespeelden als vanzelfsprekend deze wanden behingen met zwarte doeken, om zo de black box tenminste visueel (akoestisch was onmogelijk) te realiseren, schepte

Nr. 72, Juni 2000 • Marleen Baeten • De spannende concentratie van meerstemmigheid
Sopraan Judith Vindevogel zingt de twaalf liederen, op de piano begeleid door Christel Kessels, terwijl illustrator Gerda Dendooven figuren op de wanden tovert met behulp van bloem op

Nr. 73, Januari 2000 • Loek Zonneveld • Een voorstel in plaats van iets definitiefs
het vooral die sfeer, dat klimaat, die zelf getimmerde wanden en tribunes, en zorgvuldig geconserveerde gobelins zijn, die opeens luidruchtig de hoogte in worden geprezen, naast de hartelijkheid