Archief Etcetera

34 document(en) met "Commedia" • Resultaten 21 tot 34 worden getoond

Nr. 46, Januari 1994 • Johan Callens • De Faustus van Torka T
De commedia dell'arte invloed in het gedol met de paus herinnerde aan de grote populariteit die de Faust-legende genoot tijdens de zeventiende eeuw

Nr. 49, April 1995 • Alex Mallems • Te kijk en te koop
Ook de poging van Enzo Pezzella om elementen uit de commedia dell'arte-traditie te transponeren' naar de dans maakte niet echt indruk

Nr. 54, Februari 1996 • Marianne Van Kerkhoven • Van nu tot het einde van het...
Ze zoeken een omweg uit om tot bij de soep te komen, die veel tijd in beslag neemt en toch niet opvalt, en plots zegt Levi: 'De zang van Ulysses uit Dantes La Divina Commedia

Nr. 55, April 1996 • Lieve Demin • In het spoor van Laban
Een unicum is Lea Daan niet: het onderzoek naar niet-verbale communicatie was vroeger al aan de orde bij Gordon Craig, Stanislavski, Meyerhold en Vakhtangov, bij de Grieken en in de commedia dell'arte

Nr. 58, December 1996 • Marianne Van Kerkhoven • Luisteren naar wie niet wordt gehoord
volkstheater, hij ontleende elementen aan de Commedia dell'arte, aan de goochelaars van de Russische jaarmarkten, aan het theater van het verre Oosten, aan het circus en het cabaret; hij gebruikte maskers en...De Internationale Nieuwe Scène zou zich een hele tijd blijven voeden met het tekstmateriaal van Dario Fo, met zijn speelstijl die fel beïnvloed is door het Italiaanse volkstheater van de Commedia dell

Nr. 59, Maart 1997 • Tuur Devens • In de piste van verbeelding
De commedia-dell'arte-speelstijl, die door jongleurs en rondreizende artiesten eeuwen geleden op de markt was gebracht, verdwijnt daardoor ook van de scène, en wordt in de jaren zestig door...De gebroeders Ronaldo werken nu veel meer theatraal in de commedia-dell'arte-stijl

Nr. 66, December 1998 • Guy Cools • Naar de geest, niet naar de letter
En ten slotte wordt de typische INS-acteerstijl gehanteerd, ontwikkeld vanuit een jarenlang omgaan met Dario Fo's commedia-dell'arte-variante en aangepast aan de akoestische beperkingen van het spelen

Nr. 67, Maart 1999 • Tuur Devens • Zanni's in het circus
Het zijn de rondtrekkende kermisartiesten, de saltimbanco's, de commedia dell'arte- spelers die Astley in 1772 voor zijn eerste 'amfitheater' vroeg om de tijd tussen de paardendressuren op te vullen...Wij willen, in de echte traditie van de commedia dell'arte, de groepsleden de mogelijkheid geven hun typen uit te bouwen...De titel Lazzi verwijst naar de commedia dell'arte, waarmee de grappen werden aangeduid van de zanni die niets met het verhaal hadden te maken

Nr. 85, Februari 2003 • Kurt Vanhoutte • Machines op het middaguur: Werkverslag van de...
Kaïtfliaus/ Inferno (1998), een bewerking van de Divina Commedia door Paul Mennes, bracht de afdaling van het hoofdpersonage in de helletrechter als een dwaaltocht doorheen winkelcentra en

Nr. 90, Februari 2004 • Pieter T'Jonck • Improviseren als denkproces: Xavier Le Roy en...
Tot het einde van de achttiende eeuw deed de commedia dell'arte het zelfs, in zijn meer volkse variant, zonder een tekst

Nr. 99, December 2005 • Ruggelings: Over de zwaarte van denkbeelden, blinde...
Het is niet onwaarschijnlijk dat de Renaissanceschilder Sandro Botticelli zich identificeerde met de hoogmoedige kunstenaars die boete doen op Dantes Louteringsberg toen hij diens Divina commedia aan...14 PV- Sandro Botticelli, La Divina Commedia: Purgatorio XI, 1490-96, Kupferstichkabinett, Berlijn etcetera 99 009 69 Tussen woord en

Nr. 106, April 2007 • Wouter Hillaert • Van La Mamma tot Mohammed
dat je in het Vlaamse theater nog even weinig uitgebuit ziet worden als de burleske commedia dell’arte van Emma Dante

Nr. 112, Juni 2008 • Johan Reyniers • De Gebeurtenissen
Bruno Vanden Broecke zegt in humo (22 april) dat hij Dantes Divina Commedia (in de vertaling van Ike Cialona en Peter Verstegen) uit het hoofd aan het leren is. ‘Ik zou het over een jaar of drie

Nr. 113, September 2008 • Tobias Kokkelmans • Een Molière die geen Molière is
Was Molière schatplichtig aan de Franse farcetraditie, de Italiaanse commedia dell’arte en het classicisme, dan stonden Shakespeare en het Elizabethaanse theater vrijwel los van deze ontwikkelingen op