Archief Etcetera

320 document(en) met "MOGEN JE" • Resultaten 161 tot 180 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 45, April 1994 • Rudi Laermans • Ik lijd aan Aids, ik ben op...
beschaving' mogen noemen...Als Ron Vawter bij voorbeeld in het Müller-gedeelte zijn Duitse tekst, hem toegefluisterd door een dictafoon, erg moeizaam, met horten en stoten uitspreekt, vrees je als toeschouwer meteen het ergste...Dit doe je niet', zo denkt de toeschouwer welhaast automatisch

Nr. 45, April 1994 • Gunther Sergooris • Een zee van gele paasbloemen
Carsen en zijn decorontwerper gingen uit van het principe dat je een zanger niet te veel ruimte moet laten, zoniet bezwijkt hij voor de verleiding ze met holle gestiek te vullen...Misschien kon Puccini zich vooral in dit opzicht wel met de bohémien identificeren: dat je uiteindelijk op zoek moet naar een koper, en dat de artistieke ambities daarbij wel eens mogen vergeten

Nr. 45, April 1994 • Hildegard De Vuyst • 'Alles wat naar diepte ruikt, is vies'
Je zou bijna willen dat je dat ziet, maar het blijkt weinig uit wat gemaakt wordt...Zijn het de critici wier smaak toch ook verbonden is aan het werk van een bepaalde generatie die deze tot kwaliteitsnorm mogen verheffen

Nr. 46, Januari 1994 • Marleen Baeten • Engelengezang uit de hel
Ofwel ga je eraan voorbij, ofwel tracht je het denken achter het werk op het spoor te komen...En wat kan daar anders uit voortkomen dan een nationalistisch lied (derde oven)? Veel tijd om je te ergeren aan zoveel doorzichtigheid krijg je niet...Lichaam Wanneer je je hoofdzakelijk laat leiden door opbouw en tekst ben je snel geneigd dit een typisch Duitse produktie te noemen

Nr. 46, Januari 1994 • Johan Thielemans • Een festival met kinderziektes
de bioscoop kon je vernemen wat voor merkwaardige persoonlijke geschiedenis de man achter zich had, maar dat maakte zijn optreden (een stukje traditioneel China, leuk en virtuoos, uiterst geschikt...Filosofie Je kan nog een tijdje doorgaan met de missers op te sommen (op mijn lijstje staan nog Nordey, Ronconi en Groupov), maar belangrijker is het om een filosofie voor een festival op te...Creaties mogen namelijk fout gaan, zonder dat dit de organisatoren verweten kan worden

Nr. 47, December 1994 • Freddy Decreus • Hugo Claus en de mythe van de...
Op zichzelf niet zo erg, zou je denken, geheel de geschiedenis door hebben kunstenaars niets anders gedaan dan onze menselijke tekorten, pretenties en lusten vorm gegeven...wat Gide zei 'je n'aime pas l'homme, j'aime ce qui le dévore' of zoals Artaud ooit zei, de kunstenaar moet de koorddanser zijn op de draad van het leven die zijn eigen grenzen en mogelijkheden voortdurend...en authenticiteit is er dus, toch de illusie van authenticiteit, zeker voldoende om je er persoonlijk door geraakt te voelen

Nr. 47, December 1994 • Herman Asselberghs • Jan & Sigrid & Lisa & Kurt...
Praatschuw of praatziek, hun leuze klonk identiek: neem nooit je masker af, laat nooit je ware gezicht zien...Wanneer iemand als Filip De Winter de meeste voorkeurstemmen scoort, volstaan de schimpen van de mondaine, kameleontische bon-vivant niet meer, hoe spits ze ook mogen zijn...Cobain, dat is Jim Morrisons zelfvernietigende, grensverleggende mystiek ('break on through to the other side') gecombineerd met Johnny Rottens al even vehement en tot mislukken gedoemd je m'en

Nr. 47, December 1994 • Tuur Devens • 10 jaar Theater Stap
Stap wilde met Tango ook een voorstelling maken over verlangens, over de wilde dromen waar iedereen mee rondloopt en waarvan je weet dat je ze niet kunt vervullen...Op de voorgrond zie je de verlangens in tableaux vivants gevisualiseerd, maar zij zit daar constant zo...Maar daarom zou het publiek niet mogen weg blijven

Nr. 48, Februari 1995 • Kurt Lannoye, Marleen Baeten • Interview met Minister Weckx
mogen de wagen niet overladen, anders loopt hij vast van in het begin...De enige obstructie waar je eigenlijk van kan spreken is een tekort aan middelen, maar daar worden we voortdurend mee geconfronteerd...Je kan maar kritisch overleven in deze maatschappij als je die reflectie van de kunstenaar over het maatschappelijk gebeuren van vandaag, leert inzien, begrijpen, tot de jouwe maakt

Nr. 49, April 1995 • Myriam Van Imschoot • Hoge bomen, struikgewas en onkruid
de natuur is het ondenkbaar dat je énkel hoge bomen hebt: want dan overschaduwen ze de rest, heb je na een tijdje geen ondergroei meer, geen humus — en ten slotte geen hoge bomen...Ook had ik iets bijgeleerd over 'jong zijn'. Jong zijn betekent dat je pro deo werkt en dat alles wat je doet op een of andere bizarre manier als een kans wordt voorgesteld...Ofwel ben je er bij en heb je geluk, ofwel moet je het stellen met een habbekrats, zonder garantie op continuïteit

Nr. 49, April 1995 • Dieter Lesage • Niet alleen theater
Het is een beetje aan hen te zien dat ze, zoals de vreemdeling over zichzelf zegt, 'niet helemaal van hier zijn': 'Je n'aime pas ce qui vous rappelle que vous êtes étranger, pourtant, je le suis un...dan ook van hen mogen verwachten...Bernard-Marie Koltès zei het zo, in Un hangar, à l'ouest: 'J'ai toujours un peu détesté le théâtre, parce que le théâtre, c'est le contraire de la vie; mais j'y reviens toujours et je l'aime parce que

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Reyniers • Tournée générale!
Je hoopt dan ook dat dat zal gebeuren als je gaat kijken naar die andere manier om met Claus' vijfenzestig jaren om te gaan: ze spelen zijn werk weer eens...Dat zie je meteen als je het weer zou gaan vertalen...Geluk is in het oeuvre van Claus een problematische categorie: als je beseft dat het er is, is het al voorbij

Nr. 50, Juni 1995 • Paul Demets • Het gedanste Voorland
Vluchtig gefantaseer over een dansvoorstelling krijg je bij een toeschouwer pas indien het denken in beelden niet gestimuleerd wordt: door zwakke choreografische taal, overdreven esthetisering of het...Soms krijg je de indruk dat het om een innerlijke monoloog van de danser gaat wanneer de stem en de bewegingen samenvallen, maar op andere momenten gaat de stem een eigen leven leiden in de ruimte en...zou je eigenlijk kunnen spreken van een derde personage

Nr. 50, Juni 1995 • Luk Van den Dries • Hoge eisen uit eerbied
Uit die eerste recensies kan je nog een erg aan traditie gebonden theaterpraktijk afleiden: er wordt nog in strikte genres geprogrammeerd, er wordt nog geregisseerd in termen van mise en place...Voor de Brecht-receptie in Vlaanderen die in in de jaren zestig langzaam doordringt, kan je nauwelijks om Tindemans heen...brief voor een grotere mildheid: 'ik vind het jammer dat je het gevaar loopt, de mensen die je kunt bereiken en voor wie het een weldaad zou zijn als ze naar je konden luisteren, tegen je op te zetten

Nr. 50, Juni 1995 • Christoph De Boeck • Durven springen
Je merkt dat nu de eerste lichting theaterwetenschappers de pen in handen heeft: ze maken hun huiswerk...Die opleiding moet ook bepaalde maatstaven hanteren, maar als je in de praktijk belandt, moet je kleur durven bekennen, af en toe tegen de muur lopen en op je bek gaan...En je moet beschrijven wat er leeft, wat er ontstaat, niet uitsluitend wat je al kent

Nr. 50, Juni 1995 • Tom Michielsen • Opdienen als snoepgoed a.u.b.
Er is een soort dogma gegroeid dat wanneer je over Jan Fabre schrijft je per definitie kwaliteitsjournalistiek bedrijft, en dat je met het schrijven over het MMT per definitie populistisch wordt...En het inlossen van die verwachtingen wordt er zeker niet eenvoudiger op wanneer je als vakspecialist de neiging hebt om je theatergeheugen en vakkennis aan te...Het gevaar bestaat dat je op een bepaald moment voor je bronnen gaat schrijven, dus ook voor het theatermilieu, en dat je hun jargon, interesse en leefwereld gaat reflecteren

Nr. 51, Augustus 1995 • Peter Anthonissen • De realiteit opnieuw bekijken
Als dat juist verloopt, als daar de juiste keuzes zijn gemaakt, dan heb je al vijftig procent van je voorstelling...De Morgen 23/1/93) Een realistische, sociaal-politieke mokerslag als Faust van De Trust moet je van Cassiers niet verwachten...dat opzicht is heel dat stuk een nadenken over hoe je als individu tracht te overleven binnen een context die je langs alle kanten wordt opgedrongen

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Joris Lamers • Het toneel helemaal leegruimen
Als je vroeg een schrijfmachine hebt, weet je niet meer hoe je met 10 vingers moet typen, het gaat wel maar je voelt het niet meer als typen...Je moet op de één of andere manier proberen naar voren te lopen, terwijl je naar achteren loopt en iets doen dat je weg bent op het moment dat je weg moet lopen...Aan de ene kant moet je kijken naar de wereld om je heen en als je dan ziet wat je daar allemaal voor moet doen, dan komt je de deur niet uit

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Ritsema • Het overkomt ons niet
Regisseurs en acteurs, allen lijders aan dezelfde kwalen als waar hun personages aan lijden, halen hun hart op aan het nutteloos gewentel in het bekende, in wat allemaal terug te voeren is tot het je...Dat is leven: sterven is je zin niet krijgen...Misschien moet ik eens met Toneelgroep Amsterdam praten, die nu dat nieuwe theater mogen bouwen, wat een moderne zwarte doos dreigt te worden, zo'n ouderwets modern theater waarin natuurlijk niet alle

Nr. 51, Augustus 1995 • Lineke Kortekaas, Tom Van Dijck • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Gekleurd zand in levensgrote trechters produceerde een geluid dat je de rest van je leven doet verlangen naar regen...En theater is voor mij een ervaring van het moment: als je buitenkomt is het weg...Er zijn hoogstens nog 'ruïnes' waarmee je verder leeft