Archief Etcetera

697 document(en) met "JE DOET HET" • Resultaten 161 tot 180 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 21-22, Mei 1988 • Karel Van Keymeulen • Eva Bal:
Het is als een jager die rond het bosje sluipt waar zijn prooi zit, zo sluip je als theatermaker rond, probeer je allerlei invalshoeken, baken je het terrein af...Dan heb je het gevaar dat je je vormen gaat opleggen en dan zie je dezelfde patroontjes als je 's avonds in het volwassenentheater ziet...Ken je die vreselijke termen, als grensverleggend, normverleggend, of "gaat het niet boven het petje van het kind". Soms zijn er voorstellingen waar je gewoon zit te gillen van het lachen

Nr. 21-22, Mei 1988 • Luk Van den Dries • Noréns Nachtwake in KVS en BMC
herhaalde "je lui is eigenlijk een navelstreng" is een treffende samenvatting van het stuk). Taal, personages en tijd vormen het grondvlak van dit stuk...Het dieptespel wordt vooral gecreëerd door de perspectieflijn van zich vernauwende wanden en een gebogen plafond, maar onderweg naar het eindpunt aan de horizon bots je plots op een enorme...Vals is ook de achterwand die bij het begin van het derde bedrijf openschuift en waarachter Charlotte het "Snap je niet dat ik dood ga

Nr. 21-22, Mei 1988 • Luk Van den Dries • De jongste van de jonge garde
Maar het kan niet anders: momenteel werken de beste acteurs en actrices free lance, en wil je die onder dak krijgen moet je snel zijn...Het gaat er toch maar om hoe je het doet, niet wat je doet...Acteursregie Wanneer je de evolutie van het theater in Vlaanderen bekijkt het laatste decennium, valt op dat de vernieuwing vooral op het acteervlak ligt

Nr. 21-22, Mei 1988 • Frank Peeters • Lucas Vandervost bewerkt Pan voor De Tijd
Het mens met de slechtste reputatie van het dorp, wier klap nog ongepaster is." Scenisch doen deze parenthesen het meestal vrij aardig, al is in het optreden van Madameke Kak (Warre Borgmans) de...Het kleurloze, dorre bestaan van de gezagsdragers wordt nog verder onderstreept door de veters op het achterhoofd van de Koster, die hierdoor het uitzicht krijgt van een ledepop...Vermeldenswaard is het belang dat Van Lerberghe hecht aan de voorstelling van Paniska, met name haar optreden op het einde van het stuk: "Commencement de la scène X. A la scène, Paniska, dont l'aspect

Nr. 21-22, Mei 1988 • Marianne Van Kerkhoven • Bijna een jaar Toneelgroep Amsterdam
Het is bij ons nooit zo van: "Leun maar achterover en laat het over je komen, verstand op nul en blik op oneindig". De uitstraling van Toneelgroep Amsterdam is dat je er als publiek moet "werken". Dat...Waar heeft het gebrek aan flexibiliteit -- waarover je het in het begin had -- zich nog gemanifesteerd...Kunst; de thema's die je kiest, hebben te maken met het moment waarop je zelf in je leven bent en de banden die dat heeft met een groter geheel

Nr. 21-22, Mei 1988 • Klaas Tindemans • Buitenlandse bedrijfsmodellen
Het Piccolo Teatro had een vanzelfsprekende voedingsbodem -- het einde van de oorlog, het einde van de fascistische cultuurarmoede -- die bv...Als hij in 1972 terugkeert, geeft Strehler een andere dimensie aan het werk: hij gaat zich nog meer op de verspreiding in Europa van zijn werk richten en plaatst het Piccolo Teatro in het perspectief...instantie betekent: het instandhouden van het eigen instituut wordt het belangrijkste en op termijn zelfs het enige objectief

Nr. 21-22, Mei 1988 • Geert Opsomer • Drie repertoiretheaters op zoek naar een rol
Het emancipatierecept van het Volkstooneel werd in de jaren '70 met veel hardnekkigheid uitgetest door het vormingstheater (Internationale Nieuwe Scène) en ook een gezelschap als het NTG heeft uit de...Het brengen van oudere stukken betekent noodzakelijkerwijze erop reageren, zoals Discordia doet met Claus, omdat de legitimerende context van het stuk niet meer bestaat...Het is wenselijk dat nu werk wordt gemaakt van wetenschappelijke analyses van het publiek, het repertoire en de programmatie, het artistieke beleid, de structuren, de distributie, de promotie en het

Nr. 23, September 1988 • Hildegard De Vuyst, Johan Thielemans, Klaas Tindemans,... • KRONIEK
Pas in het samenbrengen van de objectieve listings met subjectieve getuigenissen en standpunten, krijgt een seizoen vorm, maak je het geheugen wakker, breng je het materiaal tot spreken...Toch is niet alles arm theater: naast het elementaire, het naakte lichaam, het blote hout, zie je ook elementen van kitsch en camp, hoor je veel muziek...Culturele krachten Je hebt het socialisme van 1968, een nergens bestaand utopisch ideaal, maar je hebt ook het reëel bestaande socialisme in het Oostblok

Nr. 23, September 1988 • Wim Van Gansbeke • Wim Van Gansbeke
De achtste augustus word ik er vanuit het Amsterdamse bastion van het misverstand op geattendeerd dat er tijdens het debat ook een "centrale vraagstelling" zal zijn...Nu kent u toch wel genoeg elementaire chemie om te weten dat, wanneer u zoiets doet, het ene uitdooft en het andere verdampt Kijk; vóór de theaterscène zit gebruikelijk een doek...Ze zuigen wèl het laagste merg uit je

Nr. 23, September 1988 • Alexander Baervoets • VAN FEESTEN EN FESTIVALS
Er is de storende vormelijke breuk met het eerste deel, maar vooral is het tweede deel niet zo doorleefd, niet zo echt als het eerste...Het alles "dubbel" dansen, de identieke bewegingen van de twee danseressen, maakt vele stukken visueel sterker, maar het druist in tegen het expressieve karakter van deze choreografie...Het formalisme overheerst dermate dat noch het thema noch het gevoelen uit de verf komen

Nr. 23, September 1988 • Wim Van Gansbeke • VAN FEESTEN EN FESTIVALS
Het feit op zichzelf is zinnig genoeg, maar dat het nu pas gebeurt, ontkleurt het door het Kaaitheater in het vaandel gevoerde imago van "nieuwheid" en "vernieuwing" en het voorlopersetiket dat het...Maar in deel twee geraak je onontkoombaar gefascineerd en begin je te beseffen dat het voortdurend om niets anders ging en gaat dan om een uitvergrote en versteende realiteit...Want gewenning is wel het laatste wat het theater in het algemeen en het Kaaitheater in het bijzonder kunnen gebruiken

Nr. 23, September 1988 • Eric De Volder • "ACHIEL DE BAERE"
Kon het niet meer uithouden van de pijn in mijn billen in mijn billen en benen het was koud weder nu te zien wat het zal zijn het is toch licht verbetert...Achiel Als het zo is dat ze zeggen dat het verandert dan het verandert...moeten slapen Op de middag hevige pijnen aan het hart Wreed opgejaagd geweest Niet goed verre vandaar Veel zenuwen aan het gehoor Geen goede nacht Pijn aan het

Nr. 23, September 1988 • Klaas Tindemans • Dagboek van een duivenmelker
Merkwaardig genoeg, en zonder dat er een echte ommekeer zit in het stuk -- het blijft een "tranche de vie" -- had ik na de voorstelling het gevoel van een kleinood, een juweeltje te hebben genoten...Over gevoelens wordt niet langer dan drie replieken gesproken, maar hierin ligt telkens een tastbare tragiek besloten: de hardheid van het leven waarmee Achiel een slepend gevecht levert...Het meest teder in hun brutale vorm zijn de scènes in het bordeel, de zielige walsjes, bijna een surrealistisch beeld, tot Achiel buitenstapt en alles weg is: hij zindert na, alsof hij onder stroom

Nr. 23, September 1988 • Johan Thielemans • Foto Eric Peustjens
Als je het lijstje van zijn eigen regies nakijkt, merk je dat hij zelf Sofokles' tragedie Ajax naar het Washington van de Amerikaanse militairen verplaatst, Haydns Armida in Vietnam laat spelen...Hij zegt dat elke vertoning anders is, en dat onder de invloed van het werk na de première de vertoning er vaak helemaal anders uitziet, dat ze zelfs een andere betekenis kan krijgen, maar als je naar...Bij Sellars doet zich het fenomeen voor, dat hij zich op de opera geworpen heeft, een genre dat als theater in het algemeen onavontuurlijk is in de Verenigde Staten

Nr. 23, September 1988 • Hildegard De Vuyst • Chris Thys, actrice
Wat ik als een gemis ervaren heb, is dat ze je niet leren hoe je zelfstandig kan werken, hoe je zelfstandig kan werken aan een personage, hoe je zelfstandig kan functioneren binnen het geheel van een...Als je met iemand werkt, is het belangrijk dat je een gemeenschappelijke taal hebt, dat je weet waar een begrip voor staat...Via materialen en scherpe smaken, enzovoort, gaat het parcours naar overall-sensations: koude, koorts, wind, douche, alles was je met je hele lichaam ervaart

Nr. 24, December 1988 • Pol Arias, Koen Van Muylem, Erwin Jans,... • KR O N I E K
Daar tussen te zitten, in de kilte van de avond terwijl snijdende wind het zand doet opwaaien, kijkend naar het pakkende verhaal over het rechtkruipen van de mens, tegen alle rampen in, dat is een...Net zoals in Je voulais... duikt daarin het verleden steeds op, de kindertijd (hier veel kinderen op de scène) die tegelijk de onschuld als het geweld introduceert en de basis legt voor het verdere...En je weet het, en je voelt het aankomen

Nr. 24, December 1988 • Wim Van Gansbeke • Wim Van Gansbeke
Vrijwel pagina op pagina arriveert, kort na het begin van het stuk, het buurmeisje Nina om voor het verzamelde gezelschap het 'theatervernieuwende* toneeltje te spelen dat de op haar verliefde Kostja...Dat ze dat doet als mislukte actrice in het 'ouderwets' toneel waartegen Kostja zich zo afzette, is zoveel als het failliet uitspreken over Kostja's jeugdige vernieuwingspogingen...bij voorbaat al vervelend vindt, en stelt ze in bedrijf 4 een spelletje kaart voor, waarvan ze zegt: "'t Is een saai spel, maar als je eraan gewend bent geraakt, gaat het wel

Nr. 24, December 1988 • Beath Fäh • DE OCEAANSURFER
Hij voert een basistraining uit: het openen van de gereedschapskist en het hijsen van het zeil). En van je één... en van je twee... en van je één... en van je twee...Je krijgt het nu eenmaal niet in je schoot geworpen...Het pak laat niet af) Mijn baard laten groeien... (Hij stopt het pak in een vuilniszak) Een ding beloof ik je: de confettiparade is het volgende wat je te zien krijgt

Nr. 24, December 1988 • Christel Op de Beeck, An-Marie Lambrechts • BEAT FÄH
Wat precies was het dat je uiteindelijk niet vond in de eerste periode dat je zelf acteerde...Ik geloof dat je als regisseur een acteur graag moet zien om het recht te hebben iets van hem te verlangen en ook het risico aan te gaan om hem een beetje te kwetsen in zijn herinneringen...Voor een enigermate acceptabel resultaat moet er een tweerichtingsverkeer zijn tussen acteurs en regisseur; je moet elkaar tot op het hemd leren kennen, anders produceer je conserventheater: lang

Nr. 24, December 1988 • Christel Op de Beeck • Stekelbees (en) festival
Aan de éne kant heb je in Maria Viers Lokaal het thema van een vrouw die, om aan de sociale norm te voldoen, huwt, maar er emotioneel niet toe kan komen om ook haar 'plichten' na te komen; dat komt...neer op de vraag naar het waarom van plichten en of je er al dan niet spijt van moet hebben wanneer je ze niet voldoet...Het verdronken land van Milo gaat over het verwerken van de dood; in Transatlantik Surfer staat de tragische wedloop met jezelf om je bij de andere geliefd te maken centraal; Raam zonder uitzicht van