Archief Etcetera

297 document(en) met "MIJ ZEGT ZIJ IK BEN" • Resultaten 141 tot 160 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 40, Februari 1993 • Johan Reyniers • Tien Cunninghams cadeau voor één Meg Stuart...
Per slot van rekening kén ik die Brusselse bedelaars niet, ben ik niet op de hoogte van hun herkomst, van hun doen en laten als ik ben voorbijgegaan, van de ongetwijfeld nobele initiatieven van de...Wij kijken als vanachter glas naar de berooide artiest die schrijft: 'Ik sta terecht en word gewogen voor een publiek dat deelt in mijn ongemak nu het mij blootgesteld ziet, on voorbereid als ik ben...Ik wou dat ik nog in Cunningham kon geloven, maar ik weet dat de anderen gelijk hebben, met werk dat meer zegt dan alle vermelde cijfertjes samen

Nr. 40, Februari 1993 • Erwin Jans • 'Elk mens kan slechts één keer zijn...
Dat is voor mij altijd een belangrijk punt geweest, dat wilde ik behouden...Julius Caesar bleef Portia, de vrouw van Brutus, aanwezig in de marge ("Ik ben maar een vrouw") en gaf van daaruit een stilzwijgend commentaar op het gebeuren...Nee, geen balans opmaakt, want dat lukt niet: "Hoewel ik verlang naar een oordeel, ben ik niet in staat mezelf, laat staan u de geringste indruk te geven van het totaal

Nr. 41, April 1993 • Paul Goossens • Eric Antonis
Antonis: Ik was er mij van bewust dat het conflictuele materie was...Toen ze hier de petitie kwamen afgeven, moest ik vragen welke pet zij ophadden... (lacht) Je weet dus dat het mensen zijn die iets in beweging kunnen brengen, want er bestaat daar een corporatisme...Ik ben inhart en nieren een democraat, maar als ik over kunsten praat, ben ik toch wel... Etcetera: ...een verlicht despoot Antonis: ...iets in die zin misschien

Nr. 42, Juni 1993 • Katrien Jacobs • Over de val van een keizer-travestiet
Elizabeth LeCompte: 'Ik ben geen expert in de geschiedenis van het zwartgezicht...het begin moest ik mij er op drastische wijze inwerpen...De rol die ik hier vertolk is de sterkste die ik ooit vertolkt heb, omdat hij de meest 'andere dan mezelf is. Ik, Kate, zit zo het best opgeborgen, en dus kan ik mezelf ook het best onthullen

Nr. 43, November 1993 • Johan Thielemans • Lezing zonder titel of: De vleugels van...
Thersites, mijn beste, ik wil even een experiment wagen door een vraag te stellen: als ik interesse opbreng voor wat een acteur presteert, moet ik het mij beklagen of moet ik mij gelukkig prijzen dat...En zo heeft deze jarenlange discussie met vrienden uit Noord en Zuid geleid tot ten eerste het weten dat ik het niet weet, en ten tweede dat ik ten zeerste op mezelf ben aangewezen, want hoezeer mijn...Ten vijfde: dat ik er langzamerhand diep van overtuigd geraakt ben, en dit vooral als ik mijn ervaringen in de theatrale Nederlanden leg naast de ervaringen in andere Europese culturen, dat de

Nr. 43, November 1993 • Marc Reynebeau • Met twee woorden spreken
Ik ben ervan overtuigd, dat cultuur meer deuren opent dan om het even welke andere troef waarmee een land, een gemeenschap, een regio internationale contacten tracht te leggen (1).' Kortom, wanneer...Voor zo'n, laat ik het besmuikt zeggen, voorwaardelijke financiering bestaat een woord: chantage...Achter de idee — en ik kan slechts hopen dat ik mij vergis — schuilt een erg zelfvoldane neiging tot vanzelfsprekend unitarisme, dat geen oog heeft voor de culturele pluraliteit of zelfbeschikking, en

Nr. 44, Februari 1994 • Ignace Cornelissen • Hoezo repertoire?
Ik antwoordde dat ik wel eens wilde komen kennismaken en hij arrangeerde een afspraak met de oude directeur van het gezelschap, even na nieuwjaar...Ik was een beetje zenuwachtig, want ik zou ontvangen worden door een man die ik vroeger vaak had zien spelen en die ik heimelijk bewonderd had voor zijn komisch talent...Omdat taal een schaars goed was bij ons thuis, ben ik taal gaan koesteren

Nr. 44, Februari 1994 • Marianne Van Kerkhoven • De weg is deel van de bestemming
Eén van de mooiste teksten die ik in mijn lectuur ben tegengekomen, is Tone Brulins Naïef theater, waarmee het tweede luik over theater in Het Vel van Camhyses begint...Door het lezen van deze tekst werd voor mij alles in één slag glashelder: het hele oeuvre van Brulin, alles wat hij gedaan en geprobeerd heeft, het waarom daarvan, de passie daarachter...Alleen in de intimiteit kunnen zij nog waarde krijgen

Nr. 44, Februari 1994 • Marianne Buyck • Het paard dat ik in mij weet
De volbloed, 'het paard dat ik in mij weet en dat ik tot zinnebeeld van mijn koninkrijk heb verheven...' (Fernando Savater, De grootsheid van het paard), wordt hier omgevormd tot een moeilijk te...Dit is mijn kapitaal, dit is wat ik ben, 'al mijn bezittingen kunnen in één valies', zegt ze in een interview met Rudi Laermans en Pieter T'Jonck...Mijn broer en ik wij zijn veel alleen geweest', laat Alain Platel één van de jongens in een gehakkeld Nederlands zeggen

Nr. 46, Januari 1994 • Geert Opsomer, An-Marie Lambrechts • De 'historische' stap van de KNS naar...
Redant: Het geeft mij ruimte voor de veranderingen die ik wil doorvoeren...Je zit met je dromen, je verlangen als kunstenaar - gesteld dat ik een kunstenaar ben - je wil theater maken dat niet voorspelbaar is, dat voeling heeft met de realiteit, dat ook volks mag zijn...Je zegt: ok, ik lach graag en zij lachen graag, want je bent een deel van dat publiek

Nr. 46, Januari 1994 • Janine Brogt • Hèt theater bestaat niet meer en dè...
En ik, Hollander die ik ben, zeg natuurlijk niet dat het goed gaat...De rechter begreep kennelijk zijn verweer, dat luidde: "Ik ben nu eenmaal een joviale man die snel lichamelijk wordt...laatste brengt mij bij het onderwerp waar ik het over wilde hebben, toen ik voor deze gelegenheid werd uitgenodigd: ik had graag willen spreken over de verhouding tussen theater en werkelijkheid, maar denkend

Nr. 47, December 1994 • Tuur Devens • 10 jaar Theater Stap
Zij geven hun kijk op de wereld en stralen een gevoel van 'ik ben iets...Die zien we ook terug bij de volgende produktie Antigone, maar volgens mij vormt deze produktie uit 1991 vooral een belangrijke wending in de evolutie van Stap...Waarom wil ik per se theater maken, en waarom doe ik geen andere dingen

Nr. 48, Februari 1995 • Tuur Devens • Twee boeken over beeldend theater in Nederland
Ook, zo zegt de Groot, dacht hij niet aan Jeroen Bosch bij bepaalde scènes, maar voor mij zijn er wel duidelijke reminiscenties...Ik geloof dat de dans in deze context belangrijk is, omdat zij juist de rebelse kant van lichaam weergeeft, zij eist de authenticiteit van het lichaam op in dit universum...Blijkbaar ben ik de enige die lacht, de rest van het publiek kijkt zwijgend (zuchtend

Nr. 48, Februari 1995 • Johan Thielemans • Peter Sellars blijft verbazen
Er zijn zelfs spelmomenten, waarbij een reactie van de acteur zo klein is, dat alleen het televisiescherm verraadt wat hij of zij op het gelaat laat lezen...De sleutel echter heeft hij bij Shakesppeare zelf gevonden, want de eerste regel van het stuk luidt: "k Weet waarlijk niet waarom ik zo somber ben', een vreemd begin voor wat een komedie heet te zijn...Zo zegt deze merkwaardige Merchant of Venice iets over het door de onlusten getraumatiseerde L.A

Nr. 49, April 1995 • Johan Reyniers • Nomaden over de grens van de taal
Ik dacht: als dit kan in het theater, dan moet ik er niet langer van uitgaan dat ik een bepaald medium nog moet veroveren via een klassieke weg, maar moet ik iets maken dat uit mezelf komt, vertrekken...Lenz besluit in het verhaal van Hertmans: 'Ik ben vijfendertig jaar, ik woon in Grossenkneten, en ik doe Goethe na...Hertmans: 'Ik vind dat ik het tegenover de lezer verplicht ben, als hij echt geïnteresseerd is, aan te geven waar hij de achtergrond kan vinden

Nr. 49, April 1995 • Hildegard De Vuyst • Trekken aan de tijd
Ik ben nochtans de vermaning van Jeannette Winterson uit Kunst Si^leugens indachtig, dat we toch ook niet proberen de druiven te reconstrueren uit een goede fles wijn, maar ik kan het niet laten...Ik ben in KIM ingetuimeld; ik was daar niet naar op zoek...De eerste test voor mij is: kloppen die personages met wat ik mij verbeeld heb

Nr. 50, Juni 1995 • Herman Asselberghs • Polemiek: Brief van Herman Asselberghs
Nu zou ik jullie nooit die bij uitstek partij-politieke kwaliteiten aansmeren, maar ik moet toegeven dat ik een en ander in 'Over kannibalisme en verscheidenheid' ook naar nestbescherming vind neigen...Uiteindelijk is het omdat ik nogal wat rap tot mij neem dat ik De Nacht niet zo een gelukte voorstelling vind: ik vind Les Villes Scélérats gewoon niet goed genoeg...Jullie vinden wellicht dat ik ondertussen wat ben afgedwaald, misschien omdat jullie erin slagen om in een tekst 'over theater en maatschappelijke ontwikkelingen' geen enkele keer te verwijzen naar

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Reyniers • Tournée générale!
Het is een stilaan indrukwekkende rij die hier in de boekenkast achter mij staat, want als ik er eentje vind koop ik het meteen, meestal tweedehands, gewoonlijk voor een prikje...Misschien ben ik onheus, maar de vaak zwaarmoedige Gezelle lijkt mij te veel als een flierefluiter voorgesteld, terwijl Claus vaak veel speelser is dan blijkt uit wat we te horen krijgen...Maar zonder dat zij er misschien erg in hebben, laten deze scholieren wel goed zien waar het allemaal over gaat: in de kostschoolwereld van Louis Seynaeve uit Het verdriet van België herkennen zij

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Thielemans • Troje, of er valt niets meer te...
Rite Laat ik beginnen bij Perzen van Hollandia, een stuk dat met de Troje-stof niets gemeen heeft, behalve dan dat het een tragedie Perzen, Theatergroep Hollandia / Ben van Duin...Door het beklemtonen van het ritueel zijn de makers ontsnapt aan het psychologiseren en hebben ze ook een methode gevonden om niet te moeten tonen wat de tekst zegt...De hoop op een betere toekomst, die zij met veel overgave verwoordt, ziet de toeschouwer in het perspectief van de andere slagen van het lot die haar te wachten staan (zij verliest in Troje ook nog

Nr. 50, Juni 1995 • Christoph De Boeck • Durven springen
Ik ben wel benieuwd naar wat iemand van ons vindt, maar voor mij kunnen we even goed na de voorstelling een gesprek hebben...Dat bedoelt ook Lucas Vandervost wanneer hij zegt te verwachten dat recensenten houden van het theater...Eva Bal ondervindt bijvoorbeeld soms dat recensies onderhuidse elementen naar boven kunnen brengen, dingen die zij instinctief aanvoelt maar die ze nog niet verwoord heeft