Archief Etcetera

292 document(en) met "DOE JE ZE WEL EEN" • Resultaten 141 tot 160 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 49, April 1995 • Myriam Van Imschoot • Hoge bomen, struikgewas en onkruid
de natuur is het ondenkbaar dat je énkel hoge bomen hebt: want dan overschaduwen ze de rest, heb je na een tijdje geen ondergroei meer, geen humus — en ten slotte geen hoge bomen...de betaling, kreeg ik te horen: 'Wel, Myriam, zie je, je bent nog zeer jong (klemtoon), en voor een jong (klemtoon) iemand als jij is het toch wel een hele kans (klemtoon) om voor ons programmaboek te...De Raad voor Dans zag zich dan ook voor een dilemma geplaatst: ofwel gaf ze iedereen een kruimel (en iedereen zou sterven), ofwel gaf ze enkelen een homp van het brood (en zouden enkelen — weliswaar

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Reyniers • Tournée générale!
Terugkijken op dit seizoen doe je niet alleen met theater, maar evenzeer met een stapel kranteknipsels - waaronder nauwelijks enig meer beschouwend werk - en een aantal programmaboekjes, enkele zeer...Bij het NTG hebben ze dat zeer goed begrepen: naast een tekst van dramaturg Wim Van Gansbeke worden een vijftal gedichten van Claus afgedrukt en bovendien krijg je nog, geheel in kleur, reprodukties...Je voelt vaak dat theatermakers wel iets anders willen doen, dat ze vinden van zichzelf dat dat ook moet, maar tegelijk gaan ze in het beste geval nét niet ver genoeg

Nr. 51, Augustus 1995 • Christien Boer • De eigen leefwereld teruggeven als kunst
Hoe gaat dat met geld, wat kan je wel en niet meer zelf besluiten, waarom bemoei je je wel of niet met het werk van anderen...Het verschil is, als je je kwetsbaar opstelt, krijg je het stigma: dat is kennelijk een organisatie die mag mislukken...Maar goed: je kunt toch geen parameter opstellen van wat wel en niet engagement is? Als ik een prachtige danser zie, die mij emotioneel pakt, ga ik hem toch niet uit mijn festival weren

Nr. 51, Augustus 1995 • Marianne Van Kerkhoven • De stem van een toneelspeler
Freud is daarin uiteraard een spilfiguur: als je echt een persoon wil worden, zegt hij, moet je jezelf leren kennen, moet je die hele miserie van denken/ doen/ beslissingen nemen ontrafelen...De grootste tegenstelling is wellicht dat je terwijl je het gevecht voert voor je eigen persoonlijke en politieke emancipatie je dat ook doet binnen een maatschappelijke context waarin je mee...Sara De Bosschere: 'Als je op een podium gaat staan, doe je dat niet zomaar voor je eigen succes, voor applaus

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Joris Lamers • Het toneel helemaal leegruimen
Het enige wat mij heeft geleerd om daarmee om te gaan, is een vroegtijdig besef dat je de dingen die je denkt, ook al zijn ze nog zo erg, moet uitspreken, dat zal ongetwijfeld ook een heel erg...Als je vroeg een schrijfmachine hebt, weet je niet meer hoe je met 10 vingers moet typen, het gaat wel maar je voelt het niet meer als typen...Ik kan je in een middag uitleggen waar het over gaat en als je dat onthoudt, dan weet je dat je hele leven

Nr. 51, Augustus 1995 • Adel Salem, Paul Sochacki, Mieke Dus • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Wanneer je als danser de bewegingen van een choreograaf overneemt en instudeert, vervalt immers de spontaniteit...Maar wat doe je als je blind bent, en geen bewegingen van een choreograaf kunt overnemen...Dit was op zich al een uitdaging om het evenement te zien: pure elementen als water en lichamelijkheid (een hoop naakten op elkaar). In eerste instantie was het decor ook wel fascinerend, maar

Nr. 51, Augustus 1995 • Loek Zonneveld • Woede - verscheurdheid - troost
De bewegingen ('krachtlijnen' noemen Vlamingen dat, met een mooier woord) in het werk van Gerardjan Rijnders zijn beslist andere dan 'je ergens bij neerleggen'. Zeker: ze concretiseren zich op...Eén ding staat wel vast: met kunst kun je in ieder geval niet uitwijken naar een sociaal gebonden moraal...Maar als ze echt lang is, duurzaam en effectief, richt dan een ravage aan die met de lengte van je woede overeenstemt

Nr. 51, Augustus 1995 • Een festival van persoonlijkheden
Om eens aan een andere traditie te refereren: Willem Nijholt in een 'well made' Noël Coward komt er niet in. Een Ayckbourn in de regie van Gijs de Lange wel...Die prijs is een mooie mogelijkheid om een gezelschap geld te geven, waarmee ze een nieuwe produktie kunnen financieren...Ik heb soms de neiging om er te vaderlijk over te spreken en te denken: wat zijn de effecten, wat doe je ze aan

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Ritsema • Het overkomt ons niet
Het wordt tijd voor een debat en plein public, voor de verdediging van een verklaring, voor een zaal die meepraat, voor een toneel dat aangeraakt mag worden...Het overkomt ons niet dat we een slechte pers hebben, een die niet onderzoekt, analyseert, onthult (ik bedoel anders dan sex en fraudeschandalen), want we willen het niet weten...Het overkomt ons niet dat een derde van de wereldbevolking, meer dan 1.500.000.000 mensen, onder de armoedegrens leeft, want dat willen we, zolang we niet willen delen

Nr. 51, Augustus 1995 • Tom Blokdijk, Pol Eggermont • Achterover zitten en publiek zijn
Dan heeft hij een schema, je fietst van a naar b. Hij houdt, behalve van theater, ook van boeken en films, van verhalen en hoe mensen ze vertellen...Bands die nog maar net begonnen zijn - eigenlijk hebben ze niet zo veel te vertellen, en kunnen ze amper een gitaar vasthouden, maar ze willen wel heel graag...Je moet het wel straat noemen, maar als het echt een straat wordt en je beseft niet meer wat eronder zit, en je krijgt er een probleem mee, dan kun je het niet meer oplossen

Nr. 52, Januari 1995 • Bart Stouten • Op de wankele brug van woord naar...
Hoe kun je mooie taal verzinnen voor het niets, de leegte, de alomtegenwoordige vormloze essentie waarvoor elke verklaring als een muts op een kaars is? Toch bleef Beckett veeleisend voor...je nog echt onder de indruk raakt van weer maar eens een portret door een verwante geest (zoals het dan heet), in dit geval de Roemeense filosoof Emil Cioran, wil ik betwijfelen...Het lijkt me een distorsie zoals je er wel meer ontmoet in annotaties van bevriende, niet geheel van dweperij gespeende 'lotgenoten'. Ik vraag me dan af welk goed doel zo'n getuigenis dient in een

Nr. 52, Januari 1995 • Hugo Durieux • De gestoorde relatie tussen klank en beeld
Je kan wel in de opera een tekstschrijver samenbrengen met een componist en een beeldend kunstenaar en een regisseur, je zal nooit meer krijgen dan een optelsom van voorbije kunstvormen...Nee, er is een collage van teksten, zinnen, woorden die - voor zover ze verstaanbaar zijn - wel verwijzen naar een inhoud, maar eigenlijk vrij onbelangrijk zijn...En dan nog, kenmerk van een complexe werkelijkheid is dat je ze nooit in haar geheel kan bevatten

Nr. 53, December 1995 • Theo Van Rompay, Stef Ampe • Drie jaar podiumkunstendecreet
De structurele budgetten en projecttoelagen zijn al zo beperkt, wat doe je dan als bijvoorbeeld SOIL een multimediaal project opzet...Ik doe hier geen uitspraak over hun artistiek doel, maar signaleer bijvoorbeeld wel dat de Vlaamse Opera statutair verplicht is om een operastudio op te richten...Johan Van Heddegem: Vier jaar is lang voor initiatieven waarvan je op dit moment niet met een redelijke kans op zekerheid kan zeggen dat ze de moeite waard zijn om voor zo'n lange periode gehonoreerd

Nr. 54, Februari 1996 • Marianne Van Kerkhoven • Van nu tot het einde van het...
Wellicht is het hier niet de plaats om in te gaan op wat dat vreemde beest, een dramaturg, dan wel is en doet...Als er al een inzicht is dat kunstenaars hebben verworven en dat hen fundamenteel onderscheidt van politici, dan ligt dit wel in het besef dat elke situatie - of het nu gaat om de creatie van een werk...wordt, als ze ertoe in staat is troost, zelfs passie te brengen in een woestijn van gruwelijkheid, dan is haar kracht toch wel ongemeen groot en moet zij kost wat kost verdedigd worden

Nr. 55, April 1996 • Jan Goossens • Het theater in de woorden
En zo verschenen ze ook in een voorstelling, die dankzij haar extreme intensiteit en haar perfecte vormbeheersing Chéreaus ideaal benaderde van 'Un théâtre allégorique, où les idées incarnées...Heb je bij een eerste lezing van Dans la solitude de indruk dat de machtsverhoudingen tussen dealer en klant in grote golven door het stuk heen en weer spoelen, dan toont Chéreau dat ze eigenlijk...Want als de personages van dealer en klant volslagen ongeloofwaardig overkomen, wat doe je dan met de laatste woorden van de klant -'Wel dan, welk wapen

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Anna Luyten • Alice in Wonden-land
Het boezemt angst in om voor altijd verbannen te blijven van mensen waarvan je geloofde dat ze je zouden helpen, want dan moet je het gevecht met jezelf aangaan...Als tiener werd ze uitgehuwelijkt, 'weggeven', aan een soort oom, een drie keer zo oude man, die ze snel verliet...Ze noemt zich vanaf dan 'een trappiste'. 'Een ventilatie, een ventilatie van woede', noemde Barnes De Beurtzang

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Josse De Pauw • Van saters en eiknimfen
Wanneer zij weten dat zij allemaal ten dode zijn opgeschreven, allemaal, gaan ze feestvieren, dat zul je zien...Zij zien ons in een flits tussen de takken verdwijnen en dan geloven ze ik weet niet wat voor goddelijks van ons - dat wij, wanneer wij vluchten om ons te verbergen, het leven zijn dat in het bos...Hamadryade: En geloof je dat ze echt stammen en stenen zullen worden

Nr. 58, December 1996 • Jef Aerts • Het toneel, de woede en het sociale...
Zoiets van; 'ik doe niet alleen aan cultuur, ik ben nog actueel ook'. Een beknopt overzicht van een viertal benaderingen tegenover het maatschappelijke vraagstuk kan een en ander duidelijk...Hoe kan je nu dè 'exploitatie' van kinderverdriet aan anderen verwijten in een artikel waarin je zelf het werk retrospectief tracht te legitimeren vanuit de recente ontwikkelingen...Een geëngageerde voorstelling is met andere woorden slechts succesvol indien ze gegroeid is uit een innerlijke woede en kracht om er via het theater ter plekke wat aan te doen

Nr. 59, Maart 1997 • Patrick Allegaert, Marleen Baeten • Machinerieën van geborgenheid en angst
Het gaat niet altijd op, maar popsterren zijn geen filmsterren meer: ze hebben geen apart verhaal nodig waardoor ze in een soort hemelse, quasi bovennatuurlijke status terechtkomen...Op het ogenblik dat zij geldende culturele afspraken op het spel zet, ofwel door ze via de roes te overschrijden ofwel door ze in een zelfbewust spel met bestaande identiteiten af te wijzen...de roes verlies je je in een andere realiteit dan de dagelijks geldende; je overschrijdt de grenzen van het regulerende bewustzijn

Nr. 59, Maart 1997 • Kurt Vanhoutte • Wat doe je na de begrafenis?
Je kan je inderdaad afvragen wat er ten lange leste zo revolutionair is aan het poneren van een eigen gelijk wanneer de maatstaf van dat gelijk door de heersende media gecreëerd wordt...verslaafd, de ander een mislukt schrijver - elkaar gepassioneerd te zoenen ('Ik hou van je / Ik ook van jou / Ik wil een kind van je / Ik ook van jou). In de extreme verdichting van de conflicten en de...Maar dan wel een delirium dat een positief en vooral energiek gevoel achterlaat