Archief Etcetera

356 document(en) met "WEET JUIST HOE" • Resultaten 121 tot 140 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 32, December 1990 • Gerardjan Rijnders • Rijnders, Gerardjan
VRIEND Droomde ik ? JULIA Dat weet ik niet...JULIA Hoe weet je dat ? MASSAMOORDENAAR Was ik bij...zaten nog gezellig te praten, toen ik me realiseerde dat Frank ook nog terug moest naar Amsterdam en ik vroeg hem daarom hoe laat hij terug wilde

Nr. 33, Maart 1991 • Dirk Verstockt, An-Marie Lambrechts, Johan Thielemans, Erwin... • KRONIEK
Een manier van denken en zien die eveneens eigen is aan kinderen voor wie de de volwassen orde van belangrijk tegenover niet belangrijk, juist tegenover fout, eigen tegenover vreemd, ... nog geen...Hoe meer 'actief' publiek in de zaal, hoe meer reactie en hoe meer Sigrid Vinks Decorte tot de orde moet roepen...Op de publieksinterventies na ligt de hele voorstelling strak vast en weet men bijzonder goed wat men daar staat te doen en hoe dat moet gebeuren

Nr. 34, Juni 1991 • Gunther Sergooris, Maarten Van Steenbergen, Geert Sels,... • KRONIEK
Zij is niet bereid hem zo maar te vergeven dat hij haar ontvoerd heeft, zij weet immers dat zijn oorspronkelijke motieven van heel andere dan van pedagogische aard waren...Zij vertelt hoe ze Ajax, de heroïsche legeraanvoerder, belet heeft zijn Griekse medestanders (Agamemnon, Menelaos en Odysseus) te vermoorden, nadat hem Achilleus' wapenuitrusting is ontzegd...de tekst gaat het vooral om het politieke aspect en de gevolgen op emotioneel vlak, maar deze enscenering benadrukt op fascinerende wijze hoe dit mislukken eigenlijk verworteld zit in de hele

Nr. 34, Juni 1991 • René Eljon • Moeders
heet ie nou BERTA hoe zou ik dat nou moeten weten, he ? dat weet ik toch niet, ik kijk nooit naar het kinderuurtje TIEN hoe heet ie nou, he verdikkie, kom...han help me eens, hoe heet ie nou HAN ja dat weet ik niet hoor TIEN ja wel, je had het laatst nog over hem HAN ik...meer TIEN wat ? o ja de ring o kind wat erg hoe kan dat nou EMMA dat weet ik niet maar hij is weg en ik vertrek hier niet voor ik die ring

Nr. 34, Juni 1991 • Ludo Abicht • De blanke, de rode en de mongool
En zolang hij dat zo bekeek - en hoe kon hij anders met zijn mentaliteit ? -zo lang kon er onmogelijk verandering komen in Ruths leven...de carrière van Roodgezicht zelf, die als Hollywoodfigurant overleeft en op de duur niet meer weet of hij nu echt Indiaan is of slechts een derderangsacteur die al lang geen eigen identiteit meer...Maar waarschijnlijk is een dergelijke ongenadige ontnuchtering nodig om de onbevredigende status quo in vraag te stellen die juist door die eeuwige slachtofferideologie in stand wordt gehouden

Nr. 35, September 1991 • Paul Pourveur • Tyrannie der hulpverlening
Ik weet niet of de geestesgesteldheid die eraan ten grondslag ligt een voorrecht of een ziekte is... Ik weet het niet ! DOEK 'HIJ' laat de...En doetje denken aan hoe weinig je aan haar gedacht hebt... en ze hield zoveel van je... hoe ondankbaar ben je jegens haar geweest... 'ZIJ' legt hem zachtjes op de grond...HIJ In mijn passieve lichaam... de vrouw-alle-vrouwen zijn-Ik weet niet wat, weet niet hoeveel van u ik graag zou zijn... Niet enkel u de vrouw zijn, u de vrouwen zijn, u slachtoffer, niet

Nr. 35, September 1991 • Sigrid Bousset • Gecanoniseerd experiment
Er wordt gezocht naar de bedoeling van de auteur, naar hoe het stuk moet hebben gefunctioneerd in zijn tijdscontext, eerder dan dat men zich de vraag stelt naar de relevantie van de betreffende tekst...draak met zijn eigen zwakte... O, als je eens wist, hoe mijn trots in opstand komt, hoe de razernij mij de keel dichtknijpt...Een goede tekst, hoe oud ook, zegt vaak meer over de actualiteit wanneer hij voor zichzelf kan staan en wordt ontdaan van ballast, van interpretaties, van te concrete zegging en enscenering

Nr. 36, December 1991 • Pieter T'Jonck, Peter De Jonge, Dieter Lesage,... • Klapstuk
Mantero een hysterisch gedragspatroon uitwerkt, hoe zij gezocht heeft naar poses en handelingen die dat precies overbrengen en de voorstelling van Rosette De Herdt...Het is als het ware de neerslag van een carrière lang bezig zijn met de intrinsieke logica van beweging, hoe het gewone bewegen een heel eigen reflexiviteit veronderstelt, waarvan we ons doorgaans...Als je een artikel van Michel Serres legt naast al die dansvoorstellingen, dan weet je in één klap heel wat meer

Nr. 36, December 1991 • Herman Asselberghs • Videowerk van Walter Verdín
Tussen videomaker en videast Hoe verhoudt zich tijdens deze samenwerkingen de vakman Verdin - 'ingehuurd' om een sluitend visueel concept bij een voorstelling uit te dokteren - zich tot de...Video heeft geen kanaal, dat weet ik al sinds ik er mee begonnen ben...Gek dat je dat zegt: de choreografen moeten toch juist een sterk vertrouwen in jouw hebben, want met alle vertragingen, versnellingen en inkleuringen 'verniel' je eigenlijk de oorspronkelijke

Nr. 37, April 1992 • Luk Van den Dries, Erwin Jans • Luk Perceval
Hoe ver dat associatief kijken reikt, weet ik niet...Perceval: Hoe meer ik tegen clichés vecht, hoe meer ik merk dat ze inderdaad waarheid bevatten...Je hebt eens gezegd dat je Maatschappij Discordia beschouwt als een model voor hoe een tekst moet geanalyseerd worden, maar niet hoe hij moet geënsceneerd worden

Nr. 37, April 1992 • Pieter T'Jonck • De lucht is zwanger van onuitgesproken verlangens
Dat is merkwaardig als je bedenkt hoe gaandeweg, van 'Rosas' tot Stella, de voorstellingen steeds nauwer op het lijf van de dansers geschreven leken, met Stella als hoogtepunt in die evolutie...Je presenteert jezelf, maar je weet niet voor wie, er is alleen het blinde camera-oog...De lucht is zwanger van onuitgesproken verlangens, en juist daarom lijken ze onmetelijk groot en onvervulbaar

Nr. 37, April 1992 • ERwin Jans • Arne Sierens Gent en de wereld
hoe ambachtelijkheid en gevoeligheid, Vlaanderen en de wereld hand in hand kunen gaan...de je-vorm). Ook de juist gedoseerde humor die in vele gevallen de tragiek alleen maar schrijnender maakt en tegelijk naar een bron van vitaliteit verwijst, ontbreekt hier...De problematiek van de schrijver die niet meer weet van welk hout pijlen maken verschuift, naar de achtergrond

Nr. 37, April 1992 • Luk Van den Dries, Bruno Koninckx • Frank Vercruyssen
En een megamix als resultaat Vercruyssen: Ik kan niet zo goed de scheiding tussen theater en politiek aangeven, en bepalen wat die al dan niet met elkaar te maken hebben, omdat ik juist...Ik kan mij wel voorstellen dat ik en andere mensen iets vertegenwoordigen dat in jonge gasten van nu zit, dat weet ik niet...De essentiële vraag is hoe toneel, na het opkomen van film en televisie, gebruik kan maken van datgene waar het nu sterk in is opdat het zijn noodzaak zou behouden

Nr. 38, Mei 1992 • An-Marie Lambrechts, Erwin Jans • Ignace Cornelissen
Ik weet dat ik af en toe een stap terug zal moeten zetten om iets nieuws uit te zoeken...En dan duurt het een tijd vooraleer je die dingen allemaal verwerkt hebt, vooraleer je ziet hoe je daarin zelf evolueert en misschien ook wel voor je ziet dat je uiteindelijk toch een goochelaar...Ritueel Etcetera: Hoe heb je in Koning Oedipus gewerkt aan dat soort van acteren op de grens tussen de acteur-die-zichzelf-ensceneert en de acteur-die-speelt

Nr. 38, Mei 1992 • Dirk Vanhaute • Het kindertheater zit in de lift. Een...
Schoolvoorstellingen Ik weet niet of het kijkgedrag van kinderen vervormd wordt door de maatschappij waarin ze leven, of ze sowieso een kijkgedrag moeten aanleren, vast staat dat ze moeten...Dat in de provincie Antwerpen zes gezelschappen professioneel met kindertheater bezig zijn en een drietal gezelschappen hiermee nauwe raakvlakken hebben, weet blijkbaar niemand...Zonder een grondige aanpak van heel de sector riskeer je, hoe goed bedoeld ook, een averechts effect

Nr. 38, Mei 1992 • Klaas Tindemans • Drie keer Goethes Tasso
Zelfs Lamers, de echte en geënsceneerde toneelmeester, weet zijn figuur niet in de hand te houden, moet hem letterlijk in de coulissen slepen...Tasso hoeft geen geboren narcist te zijn, en zelfs als hij dat was, is het, lijkt me, interessanter om te tonen hoe hij tegen andere personages opbotst, dan om hem enkel tegen de muur op te laten...De Vlaamse Tasso's van Vandervost en Peyskens - hoe weinig ze ook op elkaar lijken -vallen op door hun respect voor de tekst-als-eenheid, terwijl Discordia Goethes stuk beschouwt als een reeks

Nr. 38, Mei 1992 • Benoît Vreux • Kolen en diamant
Het is een enigszins utopische en provocerende inzet om te willen vertellen over de afstomping en de grootsheid, het geweld en de strijd van het leven in de mijn, maar o zo juist en noodzakelijk hier...hoe het tenslotte hetzelfde lijf is dat hakt en smeedt en danst, een lijf dat gemaakt is van bloed, zweet en dromen...zijn, tijdelijk en bedrieglijk, maar het weet nu wel dat dat het niveau is dat moet gehaald worden - de nieuwe dansmeester zal het hen in herinnering brengen

Nr. 39, December 1992 • Jean Pierre Rondas • De criticus als dilletant
Intuïtie of specialisme Hoe lost de criticus deze dilemma's op...Een ander voorbeeld: "Een acteur betrekt de theaterwerkelijkheid in zijn creatie van illusie". Om deze zin te begrijpen moet je als lezer weet hebben van een heel referentiekader...Onlangs mochten we de dames Ritter en Dene en de heer Voss nog eens in Antwerpen meemaken in het naar hen genoemde stuk; en ook toen kon iedereen zien en horen hoe zij de tekst dienden

Nr. 39, December 1992 • Tom Blokdijk • Het gekluisterd bewustzijn
Hij wil alleen maar seks met de eerste de beste passant: 'Juist met de eerste de beste passant...Maar ze weet niet of ze dat durft, of ze op hem durft te vertrouwen voor dat deel dat ze niet ziet, dat hij het ontbrekende deel van haar bewustzijn zal aanvullen...bleef de opeenstapeling een opeenstapeling, hoe gruwelijk en aangrijpend elk segment ook was en hoe perfect ieder personage ook werd gekarakteriseerd

Nr. 39, December 1992 • Erwin Jans • Kunstencentra
Een soort van tramkaart waarvan je nog niet precies weet wat je ermee gaat doen als je ze koopt...Een aantal centra zijn dat ook en zullen zich terecht verdedigen omdat die funktie juist is in de context waarin ze werken...Een sluis in twee richtingen, naar het publiek toe, maar ook naar de kunstenaar zelf toe: hoe kan hij verder doorgroeien, materieel en infrastructureel, maar ook artistiek", aldus Guy Cools: "Een