Archief Etcetera

297 document(en) met "MIJ ZEGT ZIJ IK BEN" • Resultaten 121 tot 140 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 33, Maart 1991 • Rud Vanden Nest • The tempest revisited
Autheniticiteit Jaren geleden bezorgde een met de mantel der liefdadigheid te bedekken opvoering van The Tempest mij het kleffe gevoel dat ik er een deel van mijn leven aan had verspild en dat...Ik ben een geest en jij zag me niet". Zolang die conventie wordt nageleefd, is alles mogelijk : een palmblad kan een bos worden, een bamboestok een mast, een kartonnen doos een spelonk...Hij richt zich tot het publiek : zien jullie nu ook maar af van de magie die in dit theater haar werk deed, dan kan ik, die jullie dienaar ben geweest, gaan waar de wind mij heenvoert

Nr. 33, Maart 1991 • Waldemar Kamer • Peter Brook
Nu heb ik zin om het stuk - dat voor mij het moeilijkste is van alle stukken van Shakespeare - opnieuw te doen, omdat ik nooit in de buurt van een oplossing ben gekomen...Ik ben geen Wagneriaan - ik heb trouwens een hekel aan Wagner; ik ben absoluut geen voorstander van theater waarin je verzuipt in de emoties, maar ik heb evenzeer een hekel aan intellectueel theater...Van zodra de dingen tot stand zijn gekomen, ben ik met genoegen een intellectueel en kan ik uren doorbomen over mijn werk

Nr. 33, Maart 1991 • Alexander Baervoets • Michèle-Anne De Mey : Van Fancy Fairs...
Mudra Op zestien ben ik toegelaten in Mudra, op volgens mij een van de betere momenten van de school, toen Béjart ook nog werkelijk als directeur actief was...Er is zoiets als de Belgische dans, al kan ik dat niet definiëren -daarvoor ben ik er teveel zelf in betrokken - maar er lijkt een gemene deler te bestaan, misschien in de manier waarop er gewerkt...Ik ben daar blij om, maar anderzijds wil ik die band ook niet verheffen tot een sectaire aangelegenheid

Nr. 34, Juni 1991 • Gunther Sergooris, Maarten Van Steenbergen, Geert Sels,... • KRONIEK
de Prins echt kwaad op Lisette, wanneer zij zich onbeleefd gedraagt tegenover Sylvia ? Ais Lisette zegt dat zij denkt dat de Prins verliefd op haar was - wat Sylvia niet zonder jaloezie aanhoort...Ik krab mij achter de oren en kijk verbaasd om mij heen...Van Hoves theaterwereld is mij te groot, ik loop erin verloren, zijn hoeveelheid tekens overvalt me letterlijk op momenten dat ik daaraan geen behoefte heb en zo verstikken ze de voorstelling

Nr. 34, Juni 1991 • René Eljon • Moeders
nee, ik ga gewoon op een stoel erbij zitten en wacht tot de melk kookt en als de melk kookt draai ik het gas uit en schenk ik het snel in de kopjes zodat ze nog warm is TIEN ik ben altijd zo bang...gewassen ! TIEN o EMMA ik stond al om half acht voor de badkamer dan weet ik tenminste zeker dat ik nog warm water heb en ik ben toch altijd het eerste op TIEN...jezusnaam o mijn kop TIEN ik moet de plantjes nog LIED de radio aan EMMA (op) o ik ben zo moe mijn god wat ben ik moe ik kan niet meer die benen van me die voeten ik zou

Nr. 35, September 1991 • Paul Pourveur • Tyrannie der hulpverlening
ZIJ Kom... Kom en ruk mij uit de grond van angst en nutteloosheid waar ik gedij, Pluk mij van mijn grond, vergeten madelief... Lees blad voor blad in mij ik weet niet...Ik ben vandaag verslagen, Ik ben vandaag lucide, Ik ben vandaag perplex, Ik ben vandaag verdeeld... Ik ben...niets... Ik zal ook nooit iets zijn...Ik roof, moord, snijd, scheur in stukken... Ik voel alléén de zee, de overval, de plundering Ik voel alléén de aderen van mijn slapen In mij slaan, mij slaan... ZIJ Heb mij

Nr. 35, September 1991 • Sigrid Bousset • Gecanoniseerd experiment
ik als een schaduw temidden van de mensen te slenteren en weet niet, wie ik ben, waarvoor ik leef, wat ik wil...En overal waar ik kom breng ik verdriet, een ijskoude verveling, ontevredenheid, walging van het leven-ik ben onherroepelijk verloren...De bewerking van Perceval zegt het volgende: "(...) maar ik beweeg me voort als een schaduw / werken heeft geen zin meer / en het gefilosofeer en de liederen zijn van eergisteren / als je eens wist

Nr. 36, December 1991 • Dirk Verstockt, An-Marie Lambrechts, Bruna Koninckx, Paul... • KRONIEK
Dit levert één van de mooiste momenten van de voorstelling op: Peter Van den Eede kijkt in een spiegel en spreekt zichzelf (letterlijk: "Ik ben Peter Van den Eede") aan als een geliefde...Tom Lanoye zegt daarover in Het spiegelpaleis van Hugo Claus, gepubliceerd naar aanleiding van het Amersfoortse festival dat aan de Meester gewijd was: "Ik zie dat nu zelf met de regie van mijn stuk...het openingsfragment zegt Van Dijck, verkleed als vrouw, wat er met hem/haar in het begin van het stuk zal gebeuren: hij/zij zal zich neerzetten, er zullen hem/haar een paar vragen gesteld

Nr. 36, December 1991 • Pieter T'Jonck, Peter De Jonge, Dieter Lesage,... • Klapstuk
Als ik zeg: "ik haat je" kan dat nog altijd betekenen dat ik je eigenlijk verschrikkelijk liefheb, maar waarschijnlijk niet dat het gisteren regende in de Ardennen...alleen omdat dans niets zegt, niets articuleert, en dus eigenlijk veel zegt of de indruk geeft veel te zeggen...Jonck: "Nog zo'n voorbeeld waar het alleen om het lichaam gaat: ik ben altijd bijzonder onder de indruk geweest van de manier waarop Steve Paxton danst

Nr. 36, December 1991 • Herman Asselberghs • Videowerk van Walter Verdín
Dat betekende voor mij in het begin een toegeving waar ik achteraf wel heel tevreden over ben...Dan is het eveneens heel snel beslist geworden: Wim is mij op een avond komen vragen of ik wou meedoen en het volgende weekend zat ik al in Barcelona waar The Weight of a Hand vier of vijf keer werd...Wanneer ik toch met een monteur werk is hij wel blij dat ik als regisseur/monteur de tafel ken, maar ik ben dan vaak te veeleisend omdat ik een stuk van mijn werk uit handen moet geven

Nr. 36, December 1991 • Tone Brulin • De Nacht van de Brandende Apen
Hij zingt) Aan boord werd alles beter/Al was ik even ziek/ De zeelui waren nukkig/ Maar geeneen die mij sloeg/ 'k mocht slapen bij de vogels/ Die ik te voeren gaf/ Op dek mocht ik niet komen...Laat het maar aan mij over ..." Misschien niet in zoveel woorden, want ik verstond de taal toen nog niet, maar het was toch de zin van wat ik mij herinner...Pauze) Wat zegt U dokter ? Dat ik mij al goed had aangepast

Nr. 37, April 1992 • Luk Van den Dries, Erwin Jans • Luk Perceval
Het is mij almaar duidelijker geworden waarom ik het theater wil weghalen uit zijn illustrativiteit, het steeds meer wil kaderen in... ik weet niet of je dat een 'nieuwe esthetiek' kan noemen...uitroeiïngsziekte, de verwarring, de economische onzekerheid,... In zekere zin zijn dat inderdaad clichés, maar ik voed mijn kinderen op dezelfde manier op als mijn vader mij opvoedde, ook al had ik gezworen het nooit...Ik vind dat ik eerlijk moet zijn en eerlijk moet vertellen wat mij beroert

Nr. 37, April 1992 • Johan Thielemans • Gepassioneerd theater
Als je over deze bedoeling van Artaud leest, en je je dan voor de geest roept welk een futloze en verwarde opvoering Ivo van Hove eerder dit seizoen van Fords stuk heeft gebracht, ben je geneigd te...Als Atreus zijn broer Thyestes uit verbanning terugroept en hem als medekoning installeert, wordt dit getoond dank zij een heel banale actie, waarbij er een perverse voetwassing plaatsheeft: Atreus...Ik zag het als het ogenblik waarop de acteurs uit hun rol stappen, en De Brauw, na haar prestatie die getuigt van een grote vrijheid en durf, nog even de steun van haar collega moet hebben

Nr. 37, April 1992 • ERwin Jans • Arne Sierens Gent en de wereld
Ze bouwt zich een fantasiewereld op met haar pop Quichot waardoorheen al haar dagelijkse ellende voor de lezer (en het publiek) zichtbaar wordt:' Ge hebt mij vergeten zeggen dat 'k een tuuter moest...Ben heel kwaad op u. Sa, maar wat riek ik hier toch?? 'K zal nekeer gaan kijken in de keuken...geëchood in de barensweeën van Rachel: "t werd naast mij gelegd/en ik dacht/'t is zijn vader uitgesneden

Nr. 37, April 1992 • Erwin Jans • Het wachten van Josse De Pauw
Een dialoog die door de man verteld wordt met een tegelijk obsederende en poëtische herhaling van het werkwoord zeggen: 'Ze zegt ik wil gecremeerd worden zegt ze...Ik zeg cremerern doet mij altijd aan taartjes denken zeg ik...Ik ben bang voor vuur zeg ik

Nr. 37, April 1992 • Luk Van den Dries, Bruno Koninckx • Frank Vercruyssen
Ik kan mij wel voorstellen dat ik en andere mensen iets vertegenwoordigen dat in jonge gasten van nu zit, dat weet ik niet...Ik kan mij ook voorstellen dat er een soort nieuwe onvrede is met wat er zich voordoet, maar los van een Tentakel of een Nieuwe Scène enz...Met Nieuwe Maan geef ik geen antwoord, maar ik denk dat ik weiger nog onder stoelen of banken te steken dat de politiek mij ongelooflijk raakt

Nr. 38, Mei 1992 • Erwin Jans • Kunstencentra: de noodzaak van keuzes
Ik vind het brutaal en ongepast wanneer Thielemans zegt dat de 'sluiswachters' in de gaten moeten gehouden worden omdat de subsidies met het geld van de belastingbetaler betaald worden...Ik kon een relatief goed seizoen vanachter mijn bureau samenstellen, ik kende de goede produkties op voorhand al...Ik zag niks nieuws meer omdat ik er ook niet meer naar zocht

Nr. 39, December 1992 • Jean Pierre Rondas • De criticus als dilletant
Anders gezegd: vele produkties in wat ik als het 'vormen-problematiscrende' theater omschrijven wil, zouden verloren zijn, of onbestaande, zonder kritische, zij het dan hermetisch-kritische...Omdat ik dit soort professionaliteit verwerp, moet ik wel kiezen voor het eerste: iets is mooi, goed of belangwekkend voor die mensen die door allerlei sociale mechanismen als beoordelaars aanvaard...Ik ben tenslotte geen geprofessionaliseerde Thersites

Nr. 39, December 1992 • Tom Blokdijk • Het gekluisterd bewustzijn
Liefst als ik dood ben eigenlijk...Als ik 's ochtends naast je wakker word, en ik zie die varkenskop... Sylvia: Ik ben altijd 't eerste... Adolf: ...dan hou ik me slapende, 't Liefst hield ik me dood...John: Dat ik dat was, ben

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Een verstikkende mantel van Cultuur
Het gegeven van Kleist blijft mij vreemd: een vrouw, Alkmene, meent dat haar echtgenoot, Amphytrion, koning van Thebe, na een roemrijke veldslag bij haar terugkomt...Verlaat zij de beperkte mens die haar man is? Neen, zij kiest voor de echtgenoot...Ik vrees dat we in de komende jaren nog vaak dit deuntje van Europa, Cultuur en Identiteit zullen horen