Archief Etcetera

356 document(en) met "WEET JUIST HOE" • Resultaten 101 tot 120 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 26, Juni 1989 • Wanda Reisel • Op de hellingen van de Vesuvius
genoeg voor mij omdat ik het weet Nu en dart zeggen de mensen: hoe gaat het met je broer en dan lachen ze zo'n beetje met kleine ogen alsof ik geen broer heb...hoe het eruit ziet hoe vuil en smerig maar eerst hier De energie daarbinnen laten koken luisteren begrijpen de muziek de mathematiek de ziel zacht...geweest Nee ik weet precies hoe ik geëindigd was troosteloos en grauw zoals oude vrouwen eindigen in verwarring en met vreemde kleren aan droog grauw haar dat vormloos aan mijn hoofd

Nr. 26, Juni 1989 • Hildegard De Vuyst, An-Marie Lambrechts • "Eenvouds verlichte waters" spelen
Bij Wittgenstein word je met die fictie geholpen; je weet dat het over een ander gaat en je weet dat je je die andere ook zal kunnen voorstellen omdat Johan Leysen een beetje - ik zeg wel een beetje...Deze voorstelling is juist het verst gegaan in het weglaten van dat soort dingen waarvan je weet dat de mensen ze leuk vinden...Belangrijk is dan hoe je dat aanpakt: als je als eerste zin opgeeft "Weet je wat ik het leukste vind", dan krijg je andere antwoorden dan wanneer je gewoon vraagt: "Wat vinden jullie leuk

Nr. 27, September 1989 • Nic Balthazar, Alex Mallems, Luk Van den... • KRONIEK
Zo is hij nog op zoek naar een zakdoek als de voorstelling al begonnen is. (Hoe weet je eigenlijk wanneer een toneelstuk begint ?), zo voelt hij zich aanvankelijk wat verloren als hem accessoires en...Tijdens die verhaalontwikkeling komen de spelregels van het theater geregeld impliciet aan de oppervlakte : hoe een acteur aan een personage gestalte geeft; hoe de ruimte door de personages opgevuld...wordt (de belangrijkste treden tijdens de voorstelling ook letterlijke op het voorplan); hoe tijd en ruimte gemanipuleerd worden; kortom, hoe die hele fictionele wereld op de scène

Nr. 27, September 1989 • Klaas Tindemans, Lieven De Cauter • Toneelspelen is marginaal sinds de Romeinen
De spelers hebben een aantal voorkeuren: hoe ze dingen willen tonen, hoe ze iets willen uitspreken, en daar zijn ze zelfstandig in bij ons...weet dat tot op het laatste moment onzeker was of die vrouw al dan niet zou doodgaan...Ze weten niet hoe symbolisch dat is. Dan denk ik: die ruïne

Nr. 27, September 1989 • Frank Hellemans • LOUIS XIV EEN AUTOPSIE
Hoe langer hij ligt, hoe beter hij wordt...Het was infantiel om zien hoe hij scènes kon maken over de allongepruik van een officier die volgens hem te lang was, te overdadig gepoederd, te ik-weet-niet-wat...kanonbal - zoef- en juist naast mij, of juist voor mij, of achter mij

Nr. 27, September 1989 • An-Marie Lambrechts, Luk Van den Dries • Post-scriptum bij een dramaprijs
Men weet wat er elders gebeurt...Maar hoe dan de gretigheid te begrijpen, waarmee de auteurs in kwestie zich het ideeën- en vormmateriaal van toch niet zo normvaste auteurs als Genet en Muller toeëigenen ? Hinkt de beoordeling door...Bovendien laat het historisch gegeven van Louis Quatorzes leven als kijkspel zich door de auteur handig gebruiken : de situatie van de bezoekers die kwamen kijken hoe hij opstond, zijn toilet maakte

Nr. 27, September 1989 • Gunther Sergooris, Klaas Tindemans • DOSSIER VLAAMSE OPERA
Wat ik van opera weet ? Ik meen iets te weten over de mens: opera gaat over de mens en wordt door mensen gemaakt Zo hoop ik mede iets tot stand te kunnen brengen, in dienstbaarheid en vanuit een...Hoe is het programma binnen die taakverdeling tot stand gekomen ? Wie tekent voor wat ? "Wat Gerard Mortier betreft, die werd op 1 juli 1988 door de Vlaamse Executieve tot intendant van de pas...Zijn theater en opera marginaal ? Voetbal en de Ronde van Frankrijk zijn dat ook, het hangt er maar vanaf hoe je het bekijkt

Nr. 28, December 1989 • Tom Blokdijk • Werkplaatsen in Nederland
Na een tijdje - hoe kan het ook anders - kwam de problemen van die talentvolle, niet-gesubsidieerde theatermakers die door die theatertjes werden geholpen, de overheid die onvoldoende geld had voor al...En er is een redelijke kans dat juist zoiets uitzonderlijks belangrijker zal blijken te zijn dan het al min of meer bekende...En als een theatertje een groot aantal groepen naar zich toe weet te trekken en de plaatselijke overheid vindt dat geweldig, dan moet zij daarvoor dan maar extra mankracht ter beschikking stellen

Nr. 28, December 1989 • Dirk Verstockt, Klaas Tindemans, Luk Van den... • KRONIEK
Hoe voller de portefeuille, hoe leger de beurs...Details houden de toeschouwer daarbij alert voor de absurditeit van het gegeven: een om het uur rokende klok, of op snurkgeluiden reagerende lampen - hoe luider men snurkt, hoe feller ze gaan branden...zien door de open ramen hoe het duo het huis tracht langs te sluipen

Nr. 28, December 1989 • Steven Berkoff • HARRY'S CHRISTMAS (Smakelijk Kerstfeest)
keek naar je oude foto en dacht, hoe zou het toch met haar...eens kijken hoe het met die meid is...weet je...BIJ BEETJE... Hoe ?! Hoe?! Ik voel me eenzaam en ziek...Hoe kom je daar vanaf, hè ?! Vertel me dat eens ! KOM DAAR EENS ACHTER...HET HOE EN HET WAAR-OM...DAN GAAT HET VANZELF WEG...rustig is ? Ja, de benen omhoog bij de teevee ? Oh goed zo...ja, je redt het weL.tuurlijk, weet ik, ma...ik hou ook van jou...heb ik dat nooit gezegd...tuurlijk weL.misschien is het omdat ik weet dat jij het weet

Nr. 30, Juni 1990 • Marcel Otten • Theater voorbij de muur
Want zonder schroom durf ik te stellen dat Hamlet/Maschine zijn magnum opus is als schrijver/regisseur (In het Deutsches Theater wordt ook wel gezegd dat het zijn grafrede is, ik vraag me dan af hoe...Alles bij elkaar niet iets om aan de kant te staan juichen, maar ergens in die grijze massa bij mij boven bleef Müllers regiewerk toch intrigeren en nu weet ik zeker dat het de vervreemdende werking...waarin Müller en Wolf Biermann heftig bekritiseerd worden en men uiteindelijk Biermann weet te lozen, maar Müller jammer genoeg niet (de mislukte 'Ausreise" naar Engeland); de constante irritaties die Müller

Nr. 30, Juni 1990 • Dirk Lauwaert • Theaterfotografie
Hoe 'dichter' men bij de spelers komt, hoe minder algemeen de informatie wordt en hoe korter meteen de tijdspanne die in het beeld besloten ligt...Deze hypothese wordt versterkt door wat men weet over de organisatie van het operagebeuren vroeger...De fotograaf staat op de scène en toont ons alleen hoe de spelers elkaar waarnemen : plots zien we amateur-foto's van een verkleedpartij

Nr. 30, Juni 1990 • Dirk Verstockt • "Gekwetst ben ik van binnen"
Ik denk al : hoe kan ik een volgende pro-duktie maken zonder stoelen '? lacht...Het omkleden, de flessen 'plat water', de rust die zich installeert, uit-hijgen, steeds weer zijn eigen plaatsje opzoeken, toekijken hoe de anderen dansen, acteren...maken en niet weten wat daarmee te doen of hoe dat onder woorden te brengen

Nr. 31, September 1990 • Sigrid Bousset, Hildegard De Vuyst, Dirk Verstockt,... • K R ON I E K
Pavel Chernykh (Onegin) heeft het daar een heel stuk moeilijker mee en zou het liefst alleen maar uit longen en stembanden bestaan, zo lijkt het; met de rest weet hij zich geen raad...Marinelli en gravin Orsina (Gilda De Bal). Gedurende een groot deel van deze laatste scène vertrekt André geen spier en toch staat op zijn gezicht te lezen hoe beroerd zelfs een schurk als Marinelli zich kan...De Poolse theaterlegende Tadeusz Kantor en de Oostduitse regisseur Mathias Langhoff leidden weliswaar workshops met jonge theatermakers, georganiseerd net voor het festival, maar hoe belangrijk deze

Nr. 31, September 1990 • Heleen Verburg • Heleen Verburg
de schrijver ZITTEN JULLIE ER NU NOG ? HOE LANG GAAT DIT NOG DOOR ? WORDEN JULLIE DAN NOOIT MOE ? HEBBEN JULLIE JE WELEENS AFGEVRAAGD HOE DE REST VAN DE WERELD ERUIT ZOU ZIEN...de trots Is het niet zo dat als je bekijkt hoe lang we de jaren hier al tellen en als je bekijkt hoe langzaamaan wij verschrompelen, zowel van binnen als van buiten...IK WEET NIET HOE HET KOMT

Nr. 31, September 1990 • Stephan Moens • Het spook van de opera
Wat drijft iemand ertoe om kameropera te maken ? Hoe ontstaat zo iets überhaupt ? We spraken met Luc Emiel Roman, leider van de Antwerpse Kameropera Transparant...er ook een structurele reden ? Is het misschien juist omwille van jullie produktievoorwaarden dat dergelijke stukken niet doorbreken ? "Ik weet het niet...En op welke criteria berusten die keuzes ? "De eerste criteria zijn van materiële aard : is het haalbaar voor een groep als deze ? Dat betekent : hoe groot is het orkest ? Dertig mensen, dat

Nr. 32, December 1990 • Erwin Jans, Dirk Verstockt • Love Theater
nieuwsgierigheid op : welke geest heeft dat gemaakt, hoe is het idee kunnen ontstaan ?" Hoe grijpen leven en theater op elkaar in ? Levert dat problemen op ? PH : "We leven niet samen...Hoe meer we het spelen, hoe dichter het tegen het stuk aankruipt...Elke keer we het decor zien, vragen we ons af hoe het mogelijk is. Hoe meer we ons bewust worden van de opzettelijkheid, hoe ongemakkelijker we worden

Nr. 32, December 1990 • Luk Van den Dries • De man, hij wankelt
Hoe praten ze met elkaar ? Keuvelend, samenzweerderig, hoffelijk, kirrend, fluisterend ? Hoe zitten ze ? Raken ze mekaar aan ? Vluchtig, intens, intiem ? Een man een een vrouw aan tafel...Ziet zij dat ook ? Hoe ervaart ze dat ? Hoe lang zijn ze al samen ? Welk soort mechanismen hebben zich genesteld ? Wat bindt, wat scheidt ? Relaties...Ik acht een dergelijk stuk juist zeer bruikbaar om het failliet van de individuele verhoudingen en de leegheid van de taal aan te tonen

Nr. 32, December 1990 • Erwin Jans, Luk Van den Dries, Dirk... • Theater als een nauw pad
Hoe maak je die keuze ? Wat me opviel in Julius Caesar was hoe mooi de stemmen waren...Persoon en personage Hoe ben jij naar die rol toegestapt ? Ook met een bepaald idee over het personage in je achterhoofd ? MS : "De grote vrees voor mij was hoe met die geschoolde...Ik heb daar nog altijd mijn twijfels over : hoe kan dat nu ? Hoe is dat ? Hoe moet dat ?" Je vertrekt heel erg vanuit de acteur als persoon

Nr. 32, December 1990 • Dirk Verstockt, Alexander Baervoets, Sigrid Bousset, Johan... • K R O N I E K
Dat Jan De Boever (zie De Media, Eeklo) als coördinator van de programmatie geen eigen stempel kon drukken op het geheel is niet erg verwonderlijk als men weet dat hij moet werken met 'mannen van...Wie weet was het de bedoeling deze onechtheid te laten gelden als metafoor voor de onechte wereld waarin Casanova zich ophoudt...Maar het is moeilijk om de windrichting juist te bepalen : ligt het aan de acteurs die de uitvergroting niet aandurven of juist overslaan in makkelijk schmieren; aan de regie die de smaak van het