Archief Etcetera

1128 document(en) met "Wat" • Resultaten 1101 tot 1120 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 65, Januari 1998 • Marianne Van Kerkhoven, Marleen Baeten • Produceren in een groot huis - 1
Geen slikcultuur meer - om het met de woorden van het manifest T 68 te zeggen - maar een publiek dat opnieuw reflecteert op wat er gebeurt...Daar zijn heel wat mensen bij die we de kans willen geven te leren werken met het instrument 'grote zaal'. Na de generatie van Sam Bogaerts, Ivo Van Hove, Guy Cassiers en mezelf is er wat dat betreft...Ik ben heel nieuwsgierig naar wat de symbiose tussen Tom van Dijck (die nog mee met de Roovers gestart is), de vormgever van De Tijd, acteurs van BMCie én kersvers van de toneelscholen afgestudeerden

Nr. 65, Januari 1998 • Sigurd D'Hondt • Multiculti als lifestyle voor linkse bourgeois
Wat wel aan een kritische evaluatie moet onderworpen worden, is de vorm die deze recontextualisering doorgaans aanneemt en de rol die begrippen als 'authenticiteit' en 'cultuur' hierin spelen...Madame de Nerval mag dan wel beweren dat wat zij brengt een 'echt' ritueel is, haar publiek bestaat uit mensen die een kaartje gekocht hebben en op zoek zijn naar een alternatief avondje uit...Een aangename kamer al dan niet met open haard, vriendelijk onthaal, verwachtingstillende maaltijden en wat wijnen om ironisch te worden, of poëtisch Dus een paar dagen voorpret voor het 'echt

Nr. 65, Januari 1998 • Ellen R. Van't Hof • Holland, Michigan
Maar wat houdt deze dans in? Is ze Nederlands...Zij getuigden van onverdraagzaamheid ten opzichte van seculiere bevredigingen en waren bevooroordeeld tegen alles wat indruiste tegen de Kerk...begrijpen, te produceren en te bekritiseren is om aandacht te schenken aan wat een kunstwerk doet: het geloof dat het belichaamt, de sociale rol die het aanneemt en de interactie met het publiek

Nr. 65, Januari 1998 • Naomi M. Jackson • Postmodernisme met nationalistische trekjes
Deze tekst wil een inleidende schets geven van Amerikaanse critici en theoretici als deel van een interpreterende gemeenschap, zoals blijkt uit hun geschriften over Kylian, en om na te gaan wat de...Wat het tweede thema betreft is het duidelijk, zoals hierboven vermeld, dat Kylians referentie aan aboriginal-, folk- en Aziatische tradities ook als problematisch wordt beschouwd...Niettegenstaande al het prachtige werk op dit vlak, heeft een interpretatieve gemeenschap jammer genoeg het veld van mogelijkheden aanzienlijk beperkt wat de betekenis van postmodernisme en

Nr. 65, Januari 1998 • Bart Verschaffel • Foto's, teksten, (gesprekken)
Het is immers zo dat de mensen zich verbergen en wij ervan uitgaan dat iemand wezenlijk is wat hij of zij verbergt en - wellicht verkeerdelijk - denken dat wat iemand verbergt de waarheid is. En zo...Hoe luciditeit betrachten na meer dan een eeuw van deconstructie van al wat de beoogde bewustheid naïefweg vooronderstelt: het 'zelf', meesterschap over wat men zegt en doet, de mogelijkheid van...Ik meen dat Laermans in deze uitzonderlijke tekst doet wat de Needcompany zich normaal voorneemt om op het toneel te doen en in dit boek slechts ensceneert: te ver gaan, zo dat - op de scène, in een

Nr. 65, Januari 1998 • Pieter T'Jonck • Hoe moeilijk is het om de anarchie...
Iets wat je als het 'echte' zou kunnen omschrijven: wat de acteurs in bijvoorbeeld Moeder en kind op de scène deden, was zo treffend, herkenbaar, dat je je nauwelijks kon voorstellen dat ze niet...De voor mij voorlopig onopgeloste vraag daarbij is of de onderneming van beide theatermakers niet op een ofwel te romantische ofwel te utopische manier te hoge verwachtingen stelt in wat theater kan...Wat op het eerste gezicht een realistisch portret van dompelaars is zoals je dat bij de vroege Claus wel aantreft, blijkt bij nader inzien meer weg te hebben van een soapverhaal in overdrive

Nr. 65, Januari 1998 • Marleen Baeten • Een verlangen naar onsterfelijkheid
De vertolkingen zijn echter zo goed dat je je al gauw afvraagt wat knipoog is en wat ernst...Wat is spel en wat is 'echt'? En waar gaat het ene over in het andere...Fred van Kung Fu parafraserend kan je zeggen dat de jongeren van Kung Fu alles hebben wat ze moeten hebben om te krijgen wat ze willen

Nr. 65, Januari 1998 • Koen Tachelet • Theater van de vervuiling
Socìetas Raffaello Sanzio - Giulio Cesare / Gabriele Pellegrini Ten eerste is er de merkwaardige ontdubbeling van Brutus en Cassius over vier acteurs, iets wat in heel wat Castellucci...voorstelling uiteindelijk ook een 'extimiteit' in het kijken, een niet opgeloste spanning tussen wat we verinnerlijken en wat aan de buitenkant moet blijven...houdt enkel rekening met wat op de scène zichtbaar is, en wat in de communicatie tussen scène en publiek letterlijk en figuurlijk 'meespeelt'. 2. In Gummo, de film waarnaar verwezen werd, is iets

Nr. 65, Januari 1998 • Marianne Van Kerkhoven • Samenvallen met wat je denkt
Het hoofd van Müller 'doen' of dat van Beckett, maar ook dichterbij: Hertmans, Verhelst - je inbeelden wat er allemaal in het hoofd van de schrijver aanwezig was toen hij vormgaf aan zijn teksten...en dat ze alles wat zij daarvoor ingestudeerd hebben 'vergeten'; hij wil dat ze 'samenvallen met wat ze denken'; hij wil dat hun geest én hun lichaam, dat hun persoon één is mét wat er op dat moment...Het gaat om iets wat we nog niet weten, maar wat er wel is, doordat wij er zijn

Nr. 66, December 1998 • Clara Van den Broek • Juul en Peter, All for Love
Ik wist niet wat dat was, ik had het woord jazz nooit gehoord...Als ik er ook maar een heel klein steentje toe kan bijdragen, bijvoorbeeld vorig jaar als jurylid van Het Theaterfestival, dat groepen als Dood Paard en Het Barre Land wat meer erkenning krijgen, dan...Ik sta soms paf van wat ik bepaalde acteurs zie doen, maar ik zit niet met open mond te staren naar dé acteur, zoals ik vroeger ook dé jazzmuzikant nooit met een hoofdletter heb gezien

Nr. 66, December 1998 • Lieven De Cauter • Glossen over messianistische muziek
En, zo zou men er (met Fernand Schirren) kunnen aan toevoegen, dat is het onweerstaanbare van de muziek, van de dans, van alles wat ritme is: telkens opnieuw de onbeweeglijkheid, de structuur, het...Wat met de harmonie...Wat met de superioriteit van alles wat afgewerkt, opgesmukt en dus geposeerd is? Kortom: wat met de schijn

Nr. 66, December 1998 • Veronique Patteeuw • De tijd van de muziek
Structuren (hier definieert Schirren uitdrukkelijk en herhaaldelijk) zijn datgene wat hetzelfde is binnen datgene wat verschilt...Wat een begeleider speelt, komt voort uit het beeld, uit wat op het scherm te zien is. Wat moet hij spelen om niet op te vallen...Als ik in de les zie dat een danser de muziek niet voelt, dan zeg ik hem/haar 'zing, zing wat je danst'. Heel dikwijls werkt het, ze voelen veel sneller wat de muziek wil zeggen

Nr. 66, December 1998 • René Boomkens • Tijd die terugkomt
Het bijzondere aan Celati's enscenering is dat hij de banale alledaagsheid zelf niet beschrijft, maar laat zien wat de vrouw ziet, en dat weer als een functie van wat zij hoort...En dan volgt de sprookjesachtige ontknoping: "En waarom weet ze niet, maar als ze naar die jongens kijkt heeft ze ineens schoon genoeg van haar meningen en oordelen over alles wat ze ziet, over de...Geen zin meer om over wat dan ook te oordelen, laat alles maar voorbijgaan, laat het maar gaan zoals het gaat: uiteindelijk, zegt ze, is het niet meer dan tijd die voorbijgaat

Nr. 66, December 1998 • Gianni Celati • Manifest: Tijd die voorbijgaat
Niemand weet zelfs meer wat er daarbuiten zou kunnen zijn, afgezien van de uren van de dag, de tijd die voorbijgaat...En waarom weet ze niet, maar als ze naar die jongens kijkt heeft ze ineens schoon genoeg van haar meningen en oordelen over alles wat ze ziet, over de huizen en hun bewoners...Geen zin meer om over wat dan ook te oordelen, laat alles maar voorbijgaan, laat het maar gaan zoals het gaat: uiteindelijk, zegt ze, is het niet meer dan tijd die voorbijgaat

Nr. 66, December 1998 • Gert Keunen • Het theatrale in de popmuziek
Wat je op het podium hoort én ziet, moet te vertrouwen zijn: de snaren moeten echt 'be- roerd' worden...Een afwijzing van alles wat niet spontaan was...En het publiek kan niet weten wat die 'live'-artiesten achter hun mengtafel precies uithalen en of ze de sampler wel effectief live bespelen

Nr. 66, December 1998 • Peter Vantyghem • Roest op het huwelijk tussen woord en...
De oude relatie tussen woord en klank is niet meer wat ze was, maar misschien houdt dat een uitdaging in voor de toekomst...dEus is een typisch voorbeeld van wat mag, K's Choice was lang te wantrouwen...Lod Walpurgis en Het muziek Lod zijn twee gezelschappen die bezig zijn met wat enigszins beperkt 'muziektheater' genoemd wordt

Nr. 66, December 1998 • Marleen Baeten • Een opera van Bach?
Alain heeft gewoon geluisterd naar wat hij mooi vond, ook wat de teksten betreft...Op voorhand had ik met alle musici een gesprek gehad, wat ik wel nodig vond om verrassingen te vermijden...Etcetera: Tijdens de opvoering zijn jullie waarschijnlijk zodanig geconcentreerd op de muziek dat jullie weinig meepikken van wat er rond jullie op het podium gebeurt

Nr. 66, December 1998 • Stephan Moens • Is er een toekomst voor de opera?
bepaalde operahuizen - zoals het Mariinskitheater - zijn die bijzonder sterk, niet alleen voor wat de ontvangst van de genodigden betreft maar meer nog op het toneel en in de orkestbak...cancan-beenzwaai), en soms is het ook lonend om toe te kijken bij wat er op en onder de cafétafels gebeurt...Wat blijft is wat de mens allemaal fout heeft gedaan: zijn uitzicht volgebouwd, zijn slaapkamer volgestouwd, zijn hersenen uitgehold

Nr. 66, December 1998 • (advertentie)
HANDELINGEN 1 : VAN BRECHT TOT BERNADETJE Wat maakt theater en dramaturgie politiek in onze tijd ? Een neerslag van de gelijknamige conferentie, in de nieuwe reeks 'Handelingen'. Met bijdragen van o.a

Nr. 66, December 1998 • Peter Anthonissen • Genotvolle wonden
Het is lovenswaardig dat hij de inhoud van zijn werk vooropstelt en weigert te zwichten voor de oprukkende entertainmentwetten van de theaterindustrie, maar af en toe zou ook hij wat meer aan de...door te stellen dat de op til zijnde oorlog niet meer dan beantwoordt aan wat er sinds lang in zijn hoofd leeft