Archief Etcetera

1128 document(en) met "Wat" • Resultaten 1021 tot 1040 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 60, Juni 1997 • Pol Arias, Marleen Baeten • Van kermisspelers en religieuze spelers
1961 is hij als eerste in Vlaanderen begonnen met een stuk veertien dagen te spelen, wat betekende dat je ook wat meer repetitietijd kreeg...Zelfs een jeune premier schminkte zijn kaken rood, met een vleugje rood aan de oorlellen, en natuurlijk ook wat wit onder de neusgaten om zwarte schaduwen te vermijden...Nand Buyl: Het vak leren, daar geloof ik niet in. Je kan wel alles wat erbij komt leren: de techniek, het spreken, de taal, de houding,... wat nu ook allemaal voorbijgestreefd is. (Staat recht en

Nr. 60, Juni 1997 • Marianne Van Kerkhoven • Een sculptuur van sneeuw
Ik heb wat gestempeld, wat poppenkast gespeeld, ben met een Schmiere-groep op welfaretournee naar Duitsland getrokken, heb een paar opdrachten gedaan in het Cyranocabaret van Anton Peters...Op voorhand weet ik nooit wat het resultaat zal zijn van het werk...Maar als ik vandaag Heidegger lees, stemmen een aantal van zijn gedachten toch overeen met wat ik nog steeds voel

Nr. 60, Juni 1997 • Luk Van den Dries • De Vere: theater zonder veel cinema
Als een groep toneelspelers die kwaliteit vindt, is alles wat ze doen aanstekelijk...Zoals die omschrijving van Heiner Müller (ontleend aan (Gertrude Stein) over toneel: een stuk is datgene wat zich allemaal aan realiteit tijdens het schrijven aandient...Het wikken en wegen van wat mogelijk is, het bevragen van wat noodzakelijk is, het aanvoelen van wat vandaag en morgen relevant kan zijn

Nr. 60, Juni 1997 • Geert Opsomer • Geschiedenis en theater: de speler en de...
Dit 'verwarde kind' is verdwaald in het universum, het is beroofd van zijn plaats, zijn substantie, zijn eigenheid, het weet niet meer wat 'waar' en 'waardevol' is. Op deze onstabiele grond ontwikkelt...Deze herinneringen staan terzelfdertijd in het teken van de melancholie om wat onomkeerbaar voorbij is, maar ook in het teken van de hoop dat wat vergeten was, kan uitgespeeld worden tegen wat nu...Bestuderen wat vergeten is, wat onder- en overbelicht wordt, brengt ons bij de ideologie in actie, de opties van deze geschiedenis (vaak tegen wil en dank). Treffend blijft het overwicht van het grote

Nr. 61, Januari 1997 • Jan Goossens • Moderne opera in Salzburg?
De afgelopen jaren had Mortier behoorlijk wat moeilijkheden om er nog gemotiveerde en geïnspireerde regisseurs voor te vinden, en de resultaten, zoals Luc Bondy's Le Nozze di Figaro, waren vaak...Dat laatste gold ook voor zijn enscenering van Wozzeck, al is het erg moeilijk om de vinger te leggen op wat er mis ging in de voorstelling...Maar in tegenstelling tot wat velen denken vertrekt dat concept steeds vanuit een erg grondige en diepgaande poging om het betreffende werk in al zijn rijkdom te vatten

Nr. 61, Januari 1997 • Roel Verniers • Postkaart uit een instelling
Wat rest is de douche van de taal...Het leven is niets meer dan wat biologie waar je hooguit verwonderd naar kunt staren...Veeleer een voortzetting van wat Goetz al zei: 'De strijd gaat door, overwinning of dood

Nr. 61, Januari 1997 • Peter Anthonissen • De weg van het gezond verstand
Dàt zou ook het Theaterfestival met zijn parallelprogramma moeten ambiëren: het punt waarop een voorlopige en tussentijdse balans wordt opgemaakt van al wat er in het theater leeft, broeit en suddert...Wat zei Nan van Houte, artistiek directeur van de [NES]theaters, alweer in haar inleiding tot het debat over de 'Hollandse golf'? Dat Vlaanderen 'een vrij smalle kijk op theater' lijkt te hebben...Brecht in allerlei definities te vatten, is het de hoogste tijd om 's mans werk te herlezen en te beseffen dat wat intussen als de alfa en de omega van het politieke theater geldt, vaak werd ingegeven door de

Nr. 61, Januari 1997 • Griet Op de Beeck • 'k Moest alleen JA zeggen
Wat je ook zou kunnen zeggen is dat deze De Soldaat-Facteur en Rachel een toonbeeld is van wat theater net niet moet zijn...Een flink doorgekauwde, propere tekstzegging, wat getelefoneerde effecten (die af en toe nog werken ook), hier en daar een kleine eruptie van emotie (en-dat-dan-ook-weer-wat-onderuithalen-want-anders...Wat ontstaat is een langgerekte metafoor, die nooit de band met het banale verliest

Nr. 61, Januari 1997 • Marianne Van Kerkhoven • De drager van het verhaal
de veelvuldige aanwezigheid van de alleenspraak te verbinden met hernieuwde vormen van 'episering', van 'het rapporteren van wat is gebeurd' (= nieuwe vormen van het 'bodeverhaal')? Wat is het...Voor het drama houdt dit moment de revolutionaire overgang in van datgene wat zich 'tussen' mensen afspeelt naar wat zich 'in' een mens aan woelingen voordoet: het maatschappelijk zichtbaar conflict...Wat hij voorstelt is iets wat op de in de Talmoed gebruikte werkmethode lijkt: een patchwork van commentaren op de gebeurtenissen construeren, om de kern van het verhaal heen cirkelen, het vanuit

Nr. 61, Januari 1997 • Eda Cufer • Over een boom, een varken en steenkool
Het vellen van die boom was mijn eerste, primaire voorstelling en ik beschrijf ze hier omdat die ervaring - los van de heel oprechte angst dat de boom mijn vader in zijn val zou meesleuren, wat de...Die ging gepaard met een soort sombere stilte, het verlangen dat wat gedaan moest worden zo snel mogelijk gedaan zou worden - korte metten...Toch is het mogelijk de grens te definiëren, of liever het punt waar het ene medium in het andere overgaat, door de vraag te stellen: 'Wat motiveert de danser om te dansen, of de acteur om te acteren

Nr. 61, Januari 1997 • Klazien Brummel • Balanchine en de essentie van het ballet
Forsythe heeft zich alleen losgemaakt van de geïmpliceerde symmetrie en hij heeft de traditionele oriëntatie op wat boven, beneden, rechts en links is losgelaten...Wat niet wegneemt dat hij voor zowel Forsythes Ballett Frankfurt als het Nederlandse Nationale Ballet choreografisch werk gemaakt heeft en dus wel erkend wordt als theatermaker die iets voor het...En Balanchine werkte het thema van Agon uit, wat Grieks is voor wedstrijd, 'agony', worsteling en protagonist

Nr. 61, Januari 1997 • Eric De Kuyper • Rendez-vous manqués met Hans van Manen
Je moet de middelen daarbij goed inschatten; en weten wat je wel en wat je niet kunt...Ik ben geen astronoom maar als ik naar het werk van Balanchine kijk, krijg ik (terecht of ten onrechte, dat doet er niet toe) de indruk dat ik iets snap van iets wat me verder totaal onverschillig...Er zijn er nogal wat en het is verre van opwindend om te lezen wat de recensenten over de jaren heen zowel goed als slecht vonden aan Van Manens' werk

Nr. 61, Januari 1997 • Yvonne Rainer en het nulpunt van de...
Midst the Plethora, or an Analysis of Trio A. Op een schematische manier geeft de choreografe hierin weer wat zowel beeldende kunstenaars als choreografen moeten 'elimineren' en toevoegen om tot een

Nr. 61, Januari 1997 • Bart Verschaffel • De zaal die niet gedoofd kan worden
Maar ook al kan men vinden dat men zo'n theater vandaag niet meer kan bouwen, en ook al is het zeker waar dat zo'n zaal ook veel onmogelijk maakt, toch zal iedereen het er over eens zijn dat heel wat...Maar belangrijk is wat de kunst hier doet en - wellicht onbedoeld - aan de orde stelt...Een en ander heeft tot gevolg gehad dat, slechts enkele maanden na de opening van het theater, de schilderingen van Debri reeds met neutraal grijs zijn afgedekt... Wat nu

Nr. 61, Januari 1997 • Lieven De Cauter • Schouwstukken van Nadine Tasseel
Maar, nu ik toegestemd heb om er toch maar een korte inleiding bij te schrijven, moet ik toegeven dat ik niet zo onmiddellijk kan zeggen wat ze zeggen, wat ze vertellen, waarover ze nu precies gaan...verband met die verlangensconstellatie, moet ik iets verklappen wat niet op de foto's te zien is. Maar is het wel belangrijk genoeg...Ik geloof dat het een klein geheimpje is (ik verklap het met uitdrukkelijke toestemming - wat dacht je

Nr. 61, Januari 1997 • Klaas Tindemans • Shakespeare en het pelliculetaboe
Wat eigenzinnige filmregisseurs doen is meestal even wraakroepend als de heiligschennis van Martin Scorsese in The last temptation of Christ of Salman Rushdie in The satanic verses...De acteur Al Pacino vraagt zich alleen maar af wat zijn relatie is tot de gebeurtenissen

Nr. 61, Januari 1997 • Carine Meulders • Kunst versus Terreur
Wat amper drie decennia geleden als de televisie-actualiteit van de dag gold, verdampt vandaag in pure representaties van de gouden sixties of de woelige seventies...Wat begeleid door opgewonden commentaar quasi-obscene beelden zou opleveren, gaat zo baden in een dubbelzinnige en unheimliche sfeer, voorbij goed en kwaad...Wat binnen een cultuur collectief wordt verdrongen, spreekt op het kleine of grote scherm des te meer tot de verbeelding

Nr. 61, Januari 1997 • Marleen Baeten • De kunst van het herinneren
Door beeld en verhaal niet illustratief ten opzichte van mekaar aan te wenden, ontstaat een tweesporig spel van ontdubbelingen, wat een rijk gamma aan waarnemingsniveaus creëert: bewust en onbewust...Enerzijds creëert dat een band met de toeschouwer: een lichaam, een gezicht, en zeker de ogen vangen sneller dan wat ook de aandacht van een kijker of zelfs van een toevallige voorbijganger...Het vertrekpunt voor History of the Main Complaint was zijn fascinatie voor nieuwe technieken om in het menselijk lichaam te kijken, gekoppeld aan de idee van blindheid voor wat zich onder onze huid

Nr. 61, Januari 1997 • Jan Lauwers, Rudi Laermans • Een beeld dat je aankijkt
Wat ik nu juist waarneem, doet er eigenlijk niet toe

Nr. 62, December 1997 • Hendrik Tratsaert • De weg van het misverstand
balans wordt opgemaakt van al wat er in het theater leeft, broeit en suddert, niet alleen door om te kijken, maar ook door te anticiperen en vooruit te durven blikken...Zijn vooronderstelling dat 'het parallelprogramma een tussentijdse balans opmaakt van al wat in het theater leeft', alles en iedereen dus, speelt hem duidelijk parten...opzet, wat des te contradictorischer is omdat die kritische stemmen precies fundamenteel deel uitmaken van dat programma dat afkeuring verdient