Archief Etcetera

237 document(en) met "Ik-figuur Helpen" • Resultaten 81 tot 100 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 29, Maart 1990 • Erwin Jans • DE AANTREKKINGSKRACHT VAN ZWARTE GATEN
Die beweging van een démasqué naar waarheid en waardigheid zie ik op een aantal momenten, bij een aantal figuren (Gloucester, Edgar), maar het is niet dat beeld dat ik overhou aan deze King Lear...Ik kan niet precies zeggen welk beeld ik overhou...De dramaturgie is in handen van Hans van den Boom, voormalig artistiek leider van De Blauwe Zebra (die zichzelf sinds enige tijd heeft opgeheven). Vergis ik me als ik in het gebruik van zang, muziek

Nr. 30, Juni 1990 • Marianne Van Kerkhoven • De ondraaglijke lichtheid van verlangen
Nochtans, als ik mijn dagelijkse dramaturgische praktijk bekijk, moet ik vaststellen dat een aantal van de marxistische ideeën er permanent hun waarde bewijzen : - het primaat van de praktijk...ervaar ik alle dagen in het werk; - dat produktievoorwaarden het pro-dukt bepalen, zie ik zich dagelijks voor mijn ogen voltrekken; - het zoeken naar een geheel dat méér is dan zijn...bepaalde ? Ik heb het gevoel dat de modellen die Freud ontwierp, enerzijds nog steeds zeer valabel en anderzijds ontoereikend zijn om de huidige werkelijkheid te beschrijven, t.w

Nr. 31, September 1990 • Heleen Verburg • Heleen Verburg
de trots Ik ga niet zitten, de oudste Ik ga vooraan staan en ik zweer dat ik vanavond bij de warme kachel zit...Zou het helpen ? de stervende We worden aan stukken gesneden, de oudste Ik had wel willen weten wat er in haar koffer zat...Ik maak de Ik maak de Ik Ik Ik maak de eerste open

Nr. 32, December 1990 • Erwin Jans, Luk Van den Dries, Dirk... • Theater als een nauw pad
becommentarieerde, heb je gezegd : ik heb behoefte aan een nieuwe sterke groep, ik wil daar een jaar mee werken om te zien hoever ik na vijf jaar sta, ik weet nog steeds niet of theater mijn medium is ? Je bent nu al...De acteurs vragen soms : ik kan dat zo doen, maar ik kan het ook zo doen, ik kan dat zo zeggen of zo... En dan denk ik : daar heb je als acteur toch alle vrijheid in. En langs de andere kant wil ik...En ik wil helpen die droom waar te maken

Nr. 32, December 1990 • Marianne Van Kerkhoven • De kringen naar binnen
Ik heb hier vandaag in dit panel de rol toebedeeld gekregen van plaatsvervanger : ik word nl...Ik voel mij op zeer glad ijs en zal hulpmiddelen moeten inroepen om mij van mijn taak te kwijten; de bedoeling is, dacht ik, om antwoorden te vinden of beter te zoeken op vragen als : Hoe staat de...Ik wil er hier nog twee even aanraken; het ene heeft betrekking op 'orde en herhaling'; het andere op 'tijd en vooruitgang'. In elke vorm van creatieve arbeid, van welke aard dan ook

Nr. 33, Maart 1991 • Dirk Verstockt, An-Marie Lambrechts, Johan Thielemans, Erwin... • KRONIEK
Ik verbaasde me over wat er te zien was op het toneel en ik vroeg me af hoe het in elkaar was gezet...Ik zag dingen die me ergerden en ging me afvragen waarom dat gebeurde of er waren momenten in een voorstelling die me voor raadsels stelden en waar ik over moest nadenken...De tekstmontage zit vol van verwijzingen naar zuiderse landen, naar iets dat bekend en tegelijk vreemd is : "Ik herinner me de woorden van mijn ouders die ik niet begreep

Nr. 34, Juni 1991 • René Eljon • Moeders
nou emma, kind weet je het al EMMA ja ik weet het niet hoor op het toilet, geloof ik TIEN in het toilet ? EMMA ja nee als ik mijn handen was doe ik hem altijd af en dan leg ik hem...de ringen hadden laten kletteren en ik met die rug zat en ik wist dat ik nooit geen kinderen zou kunnen krijgen geen man die me nog wilde ik zei dat ik geen houvast meer had ik zei dat ik het niet meer...jezusnaam o mijn kop TIEN ik moet de plantjes nog LIED de radio aan EMMA (op) o ik ben zo moe mijn god wat ben ik moe ik kan niet meer die benen van me die voeten ik zou

Nr. 35, September 1991 • Klaas Tindemans • 'Was ist des Teutschen Vaterland?' De besmette...
en deze gedachtenlijn zou volgen... Maar waarom praat ik eigenlijk...Bovendien konden de verwachtingen (democratische en economische) omtrent de realiteit van dat 'andere Duitsland' hen helpen om zich te bevrijden van een ideologisch gesteriliseerde maatschappelijke...Ik begrijp nog altijd niet waarom we in Brussel naar dit verhaal over Duitsland moesten komen luisteren

Nr. 36, December 1991 • Benoît Vreux • Van leeg tot barstensvol
Om het gevoel van leegte dat zich installeert op de scène te omschrijven, citeer ik de Hongaarse dichter Janos Pilinsky: "(het hedendaags theater) is als een zin zonder predikaat die alleen in staat...Op de vraag of hij vond dat hij op dat eigenste moment het gevoel had zelf dat tragische personage te worden, antwoordde hij: helemaal niet, maar ik kreeg enorm medelijden...Anatoli Smiljanski zei me, daarbij een vriend en filosoof citerend: "Ik kan voorspellen wat er in Rusland gaat gebeuren binnen tien jaar, maar ik kan niet zeggen wat er binnen tien dagen gaat gebeuren

Nr. 36, December 1991 • Tone Brulin • De Nacht van de Brandende Apen
Vandaag hoorde ik: "De rode pillen zullen niet helpen...Ik begreep hoe dicht ik bij de dieren had geleefd en dat ik nu stilaan door het leren van een echte taal op weg was een waarachtig mens te worden...En omdat ze zag, dat ik het had gehoord voegde ze er giechelend in mijn richting aan toe: "Ik zweer aa, daddet woar is!" (Ik zweer, dat het de waarheid is). Ik zou haar voor die mededeling hebben

Nr. 37, April 1992 • Johan Thielemans • opinie /
loffelijke uitzonderingen). Bij zulke beslissingen ga ik mij ongemakkelijk voelen...helpen

Nr. 37, April 1992 • Hana Bobkova • De criticus en zijn verantwoordelijkheden
Ik ben van mening dat associatieve herkenning van eigen gedachten, gevoelens, ervaringen en belevenissen het essentiële onderdeel is van het waarnemingsproces en indien dit ontbreekt, beschouw ik dat...Ik stel me wel vragen over dit gevoel van desillusie dat zich in plaats van een gevoel van verzet van velen heeft meester gemaakt...Ik wil in de hoedanigheid van criticus die verantwoordelijkheid draagt voor de cultuur de volgende vragen over deze desillusie stellen: 1. Is het de desillusie over de machteloosheid van de

Nr. 38, Mei 1992 • Geert Sels • Theater Teater
Ik storm als een Ardenner paard door het collectieve onderbewustzijn...Jappe Claes: "Er zijn twee redenen waarom ik Wanja opnieuw wil doen...Twee: we zijn vier jaar verder en ik wil de ervaring die we intussen opdeden toetsen aan het werk met Tsjechov

Nr. 39, December 1992 • Jean Pierre Rondas • De criticus als dilletant
Anders gezegd: vele produkties in wat ik als het 'vormen-problematiscrende' theater omschrijven wil, zouden verloren zijn, of onbestaande, zonder kritische, zij het dan hermetisch-kritische...Omdat ik dit soort professionaliteit verwerp, moet ik wel kiezen voor het eerste: iets is mooi, goed of belangwekkend voor die mensen die door allerlei sociale mechanismen als beoordelaars aanvaard...Ik was verbolgen over zoveel onrecht, omdat ik meende te kunnen aantonen, aan de hand van de tekst en aan de hand van een intuïtieve opvoeringsanalyse, waarom dit een 'juiste' opvoering was

Nr. 39, December 1992 • Gunther Sergooris • Freudiaanse huwelijksanalyse
Het publiek stoorde zich daar niet aan, in beide opvoeringen die ik zag ging Frederic Kalt met het meeste applaus lopen...Ik denk dat Liu ten koste van enige smart moet opgeofferd worden, maar ik zie niet in hoe we dat kunnen doen, tenzij door haar de marteldood te laten sterven...Haar dood zou kunnen helpen het hart van de Prinses weker te maken... Ik word heen en weer geslingerd op golven van onzekerheid

Nr. 40, Februari 1993 • Marianne Van Kerkhoven • 'Hoe klein zijn deze bloemen'
Ik heb mij eraan moeten herinneren dat men de wereld niet alleen moet verkennen, maar ook moet begrijpen...Ik denk dat men moet leren te wachten zoals men leert te scheppen...het niet mee de taak van de kunstenaars om te helpen dit kluwen te ontwarren, zodat het hanteerbaar wordt, minder angst aanjaagt

Nr. 40, Februari 1993 • Evelyn Nicodemus • Een opening in een gesloten wereld
Wanneer racisme ter sprake komt, zeggen mensen vaak: 'Ik ben geen racist'. Dan wacht je enkele ogenblikken, en dan volgt een 'maar': 'Maar ik kan die en die niet uitstaan...' Ik ben racisme gaan...Maar toen de televisie me vroeg, moest ik toegeven dat ik schrik had voor wat er aan het gebeuren was, schrik voor de xenofobie...Het is door die tentoonstelling, georganiseerd door de Stichting Kanaal tesamen met het Cultureel Centrum van Kortrijk - een opening voor mij in een gesloten wereld -, dat ik hier ben en dat ik een

Nr. 43, November 1993 • Gerardjan Rijnders • State of the Union
Ik vermoedde dat ik daar nog minder te zoeken had dan in vietnam, waar ik overigens wel de laatste anti-malaria medicijnen moest slikken waar die malaria muggen natuurlijk ook weer resistent tegen...Die neem ik zelf ook altijd in dat soort situaties, en ook nu dus, en die helpen heel goed...Het enige wat ik me zou kunnen voorstellen is dat ik een soort toneel zou maken waarin ik alleen nog maar met het publiek te maken heb

Nr. 44, Februari 1994 • Marleen Baeten • Doink!
Leeftijdsgrens De mooiste voorstellingen voor kleuters - Babel buiten beschouwing gelaten - zag ik op het Poppenfestival in Neerpelt...Op zich is daar niets op tegen, maar soms stel ik me wel vragen naar de meerwaarde van de dierkeuze (zoals bij Uil). Een groter probleem is de acteerstijl die het vertolken van dieren met zich...Dat ook de waarneming van 3- tot 5-jarigen onvoorspelbaar is, ervaar ik als moeder van twee kleuters regelmatig

Nr. 45, April 1994 • Rudi Laermans • Ik lijd aan Aids, ik ben op...
Ik lijd aan Aids, ik ben op weg naar het graf maar doe onderweg nog déze voorstelling Op 16 april 1994 overleed Kon Vawter...Vawters lichaamstaal laat geen enkel misverstand toe: 'ik lijd aan Aids, ik ben stervende, ik ben op weg naar het graf maar doe onderweg nog even déze voorstelling'. De simpele en eenduidige...Ik loop de man gehaast voorbij - mijn trein komt zo, en ik heb nog zoveel te doen tegen morgen: ook ik berijd de Trein van de Vooruitgang