Archief Etcetera

292 document(en) met "DOE JE ZE WEL EEN" • Resultaten 81 tot 100 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 23, September 1988 • Eric De Volder • "ACHIEL DE BAERE"
Ze weet wat ze wil Mareel Weet gij wat ze wil Achiel Wat wil ze...Achiel stapt plots naar de voordeur en draait ze op slot) Achiel Ik zo maar een uil, denken ze...ze schikt haar grote kleed, het lijkt alsof ze bezig is met een groot nest

Nr. 23, September 1988 • Hildegard De Vuyst • Chris Thys, actrice
Wat ik als een gemis ervaren heb, is dat ze je niet leren hoe je zelfstandig kan werken, hoe je zelfstandig kan werken aan een personage, hoe je zelfstandig kan functioneren binnen het geheel van een...Als je met iemand werkt, is het belangrijk dat je een gemeenschappelijke taal hebt, dat je weet waar een begrip voor staat...Dé Method bestaat niet", "Stanislavski is voorbijgestreefd", "Strasberg, dat is toch maar een Amerikaanse goeroe die in zijn navel zit te staren". Allemaal goed en wel, maar je moet pakken wat je zelf

Nr. 24, December 1988 • Hildegard De Vuyst • DOSSIER OPLEIDING
Aan de RUG bestonden de plannen om een sectie theaterwetenschap op te richten, volgens docent Jaak Van Schoor, al heel lang maar zijn ze steeds op verzet gestoten bij de filologen...Van een interpenetratie van beide, naar Amerikaans model, zal dus wel geen sprake kunnen zijn...Professor Tindemans betreurt dit: "Als je Shakespeare vandaag opvoert, doe je dat in een taal die vandaag geldig, of althans verstaanbaar is. Zowel de pro-duktie- als de receptievoorwaarden waaronder

Nr. 24, December 1988 • Beath Fäh • DE OCEAANSURFER
Hij voert een basistraining uit: het openen van de gereedschapskist en het hijsen van het zeil). En van je één... en van je twee... en van je één... en van je twee...Misschien schrijft iemand ooit wel eens een opera over mijn reis: Een man zeilt in een gereedschapskist over zee...Het pak laat niet af) Mijn baard laten groeien... (Hij stopt het pak in een vuilniszak) Een ding beloof ik je: de confettiparade is het volgende wat je te zien krijgt

Nr. 24, December 1988 • Christel Op de Beeck • Stekelbees (en) festival
Aan de éne kant heb je in Maria Viers Lokaal het thema van een vrouw die, om aan de sociale norm te voldoen, huwt, maar er emotioneel niet toe kan komen om ook haar 'plichten' na te komen; dat komt...neer op de vraag naar het waarom van plichten en of je er al dan niet spijt van moet hebben wanneer je ze niet voldoet...De Nederlandse uitkopers houden wel van deze aanpak, omdat de kans erin zit dat ze voor verrassingen komen te staan

Nr. 25, Maart 1989 • Wim Van Gansbeke • Wim Van Gansbeke
Liever doe ik dat uit een gelukkig in mijn bezit zijnde tweede druk van Kaas - in een met een houtsnede opgesmukte papieren omslag en met genaaide katernen die je nog diende open te snijden...En is hij eenmaal uit je klauwen, dan krijg je hem geen tweede maal op de plaats van waaruit hij toekijken of toevoelen moet, ten minste niet met een tweede blauwe lucht...Die man van je ZIET nu een wolk en denkt "ik had dus goed gehoord

Nr. 25, Maart 1989 • Janny Donker • Gilgamesj, Enkidu, Chumbaba, diverse dieren, drie managers,...
Niemand kan je vertellen hoe je een bril moet oppakken, je kunt het ook niet beschrijven, je doet het gewoon...Hij wijst op een voorbeeld dat bij zijn Medea-ensceneringen van enkele jaren geleden een rol heeft gespeeld: als je filmopnamen van een moeder, die een huilende baby oppakt, zeer vertraagd afdraait...Een plot met bijbehorende emoties hebben ze niet om op terug te vallen, en daardoor ontberen ze ook de steun van medespelers die met hen samen in één verhaal zitten

Nr. 25, Maart 1989 • Luc Lema • HET CARNAVAL VAN ROMANS
Doe bij de uitoefening van die taak een beroep op de natuurlijke rede en geef Steeds blijk van een geesteshouding waaruit een visie blijkt Een visie waarin wel rekening gehouden wordt met het verleden...Coste Ik wil een beroep doen op je spreekwoordelijke verdraagzaamheid en je burgerzin, Paumier (ironisch) Ben ik wel zo'n verdraagzame burger?! Vooruit, draai er niet langer omheen, man...Bij dag en nacht en vroeg en laat en thuis en overal was het m'n eeuwige zorg, een echtgenoot te vinden; en nu ik voor jou een edelman gekozen heb, gedraag je je als een jenggelend nest, 'n preutse

Nr. 25, Maart 1989 • Walter Moens • Schetsen voor een Vlaamse theateridentiteit
minder hallucinant voor de Franstali-gen: ze zijn met meer en ze vertonen een meer gedifferentieerd demografisch patroon). Het optimisme van hoofdredacteur Frans Crols in Trends ("Ik ben een Brusselaar...Een ruimere aanwezigheid van een jonge in kunst geïnteresseerde elite in de stad betekent echter ook een mogelijkheid tot begunstiging van een eigengereid theatergebeuren...Ze gaat immers uit van dezelfde kwaliteitseis en koppelt evenzeer het eigen aanbod aan een internationale sfeer

Nr. 25, Maart 1989 • Pol Arias • Het Theater als Avontuur
Hij gaf ze elke ochtend een training, een methode die hij later zou uitbouwen...Hij stopte ze in een kast, en in de loop van de actie werden ze er, in een wolk van stof, uitgehaald...Ze kwamen uit een traditie die ik nauwelijks kende, want ze hadden zich gevormd dank zij een reeks seminaries

Nr. 26, Juni 1989 • Hildegard De Vuyst, An-Marie Lambrechts • Kijken naar elkaar
Wat voor soort acteren staat je voor als je begint te werken met zo een groep jongeren ? Wat zijn de stappen in het traject die leiden tot dat heldere, eenvoudige acteren dat ver weg staat van...conventionele theatraliteit ? "In het begin vond ik dit stuk heel erg ouderwets; het is van het begin van deze eeuw en de vraag is nu niet meer hoe je aan een kind komt maar wel b.v...Ik haat ook geschreeuw op toneel: je moet als acteur van binnen heel veel doen en er dan een minimum uit laten komen, juist omdat je nog moet kunnen werken op de fantasie van het publiek

Nr. 26, Juni 1989 • Wanda Reisel • Op de hellingen van de Vesuvius
het werkwoord nodig hebben Antonio ventje vriend je lijkt wel een hond piepend kwispelend en likkend kom je me tegemoet Ik moet je bijna van me afslaan...wreedste naturen op de aarde een moeder schenkt ze het leven wordt wel gezegd maar geschonken heeft ze niets plichten heeft ze gebaard en geen ouder weet of het...kussen Ik koop je een kaartje in de hemel lieve vriend Ik maak een man van je Giacomo waarvoor de mensen zullen kronkelen in afgunst en ze zullen van je houden reken maar

Nr. 26, Juni 1989 • Johan Thielemans, Luk Van den Dries • Eerder coach dan regisseur
Ze gingen uit van een heel duidelijke lezing van het stuk, maar gaven de acteurs een veel groter verantwoordelijkheidsgevoel...Tijdens een repetitie zet je een spanningsboog op, maar daarbinnen zijn er voldoende fluctuaties mogelijk, om elke avond 'te spelen'." "Het is een werkproces waarbij er ontzettend veel gegomd...Ik ben dus niet uitgegaan van wat je 'een concept' kunt noemen, tenzij je dat het concept zou noemen

Nr. 26, Juni 1989 • Hildegard De Vuyst, An-Marie Lambrechts • "Eenvouds verlichte waters" spelen
Bij Wittgenstein word je met die fictie geholpen; je weet dat het over een ander gaat en je weet dat je je die andere ook zal kunnen voorstellen omdat Johan Leysen een beetje - ik zeg wel een beetje...opduikt in een repetitie -, dan is zo een betoog wel heel handig omdat het ook iets zegt over het leven buiten de voorstelling: een leven waarin de ander een object is en niet een object dat je wil hebben, niet...Er is ook interesse in de ander; de ander wel in je opnemen maar zonder dat je dat nodig hebt, zonder dat je daar belang bij hebt, je ego-gerichtheid zo open laten staan dat er plaats is voor een

Nr. 27, September 1989 • Nic Balthazar, Alex Mallems, Luk Van den... • KRONIEK
Dit gebeurt uiteraard wel en telkens stapt een alerte technicus zonder omzien door de in het begin verspreide glasscherven, pikt de ondernemende slang op en stopt ze in een zak...Ze is 68 en leeft gescheiden van haar man ("Je kan je niet hechten, maar een leven zonder hechting is ook onmogelijk"). Van hem weten we alleen maar dat hij kunsthandelaar is, verder is Pa een...op zit te wroeten, ach nee, daar moet dan een afgevaardigde van de vakbond bij of dit wel kan, en dat ze dan straks een half uur eerder stoppen

Nr. 27, September 1989 • Klaas Tindemans, Lieven De Cauter • Toneelspelen is marginaal sinds de Romeinen
Het is zelfs zo dat als je theater maakt met die vinger erbij, dat je een publiek zou krijgen dat je haat, een publiek dat uitsluitend bevestigd wil worden in datgene wat je ze laat zien...Je moet als je Coward speelt even gemeen zijn als hijzelf, je moet je niet identificeren met een keurige theaterbezoeker, maar je moet ook geen last hebben met het grotesk...Je maakt een context, je maakt een publiek een von Münchhausen-tactiek, we zitten wel onder water, maar door hard aan ons eigen haar te trekken slagen we erin ons hoofd boven water te houden

Nr. 27, September 1989 • Frank Hellemans • LOUIS XIV EEN AUTOPSIE
Dat zal ze zeker wel interesseren, nietwaar Blanche ? Blanche Zeker, als je het hen zo botweg in de maag splitst (berispend) Ook dat is bon ton geworden, hertog, die krasse uitspraken...Blanche Je moet er wel bij zeggen dat het ook een handig manoeuver was om de schatkist te vullen...Elke dag stond hij daar om aanmerkingen te maken - aanbevelingen zei hij zelf - over de straal van een fontein die toch wel een meter hoger moest spuiten, maar dan moest wel te verstaan ook de

Nr. 27, September 1989 • Gunther Sergooris, Klaas Tindemans • DOSSIER VLAAMSE OPERA
Hij neemt het standpunt van een estheet in. Een concert van 'I Fiamminghi' verlaat je niet met knagende gevoelens...Een concreet voorbeeld: Beatrijs De Vos, die nog nooit een opera gezongen heeft, maar het wel eens wil uittesten, is bij Mortier gaan voorzingen en hij heeft haar onmiddellijk een kleine rol...Die produktie was een statement, ze dwingt je tot positie kiezen

Nr. 28, December 1989 • Tom Blokdijk • Werkplaatsen in Nederland
Belangrijke regisseurs uit het kleine zalen-toneel weigeren vaak een baan als artistiek leider bij een grote zaal-gezelschap, omdat ze in de kleine zalen een veel grotere artistieke vrijheid hebben en...Een aantal groepjes acteurs, al of niet onder leiding van een regisseur, liep met plannen rond waarvoor ze soms wel soms niet ergens een minimaal subsidietje hadden losgepeuterd...Er was altijd wel een ruimte te vinden waar ze konden repeteren en tot aan de generales was er niets aan de hand

Nr. 28, December 1989 • Steven Berkoff • HARRY'S CHRISTMAS (Smakelijk Kerstfeest)
DOE HET DAN...GA JE SOMS DOOD AAN EEN TELEFOONTJE...STEEK JE HAND UIT...MISSCHIEN ZIJN ZIJ OOK WEL EENZAAM...MISSCHIEN HEBBEN ZE VRIENDEN NODIG, DUS PAK DIE HOORN OP EN DRAAI...kerst...ben je nu een grote jongen...een echte grote jongen...ech-te,zei ik...een echte ! Wat ? Wat ? Oh, je wil een echte fiets...oh, maar je krijgt er wel eentje van je vader...je bent een echte vent...vent...Vrouwen...vriendinnen...DAT WEET JE NIET ZEKER...MISSCHIEN IS HET BIJ HEN NET ZOALS BIJ JOU...WACHTEN OP EEN TELEFOON-TJE...MISSCHIEN DOE JE ZE WEL EEN PLEZIER...BEL OP ! Ik wil niemand opbellen...ik