Archief Etcetera

940 document(en) met "JE JE NOG DAT" • Resultaten 881 tot 900 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 71, Maart 2000 • Marianne Van Kerkhoven • Aantekeningen omtrent geheugen en lichaam, traditie en...
traditionele, klassieke balletvoorstellingen zal je zelden zien dat dansers naar elkaar glimlachen, hun zweet afvegen, zich krabben of hun kleren terug rechttrekken...eenvoud herleid; hij lijkt iemand die zich nog nauwelijks herinnert wat bewegen is of was; een mechaniek dat heel langzaamaan tot stilstand gaat komen, terwijl de stem ondertussen doorvertelt...De moeder die weet heeft van de gevaren van het leven en 'uit ervaring' spreekt; het kind dat nog bijna geen geheugen heeft

Nr. 71, Maart 2000 • Rudi Laermans • 'De zintuigen bedriegen nooit'
Herkenning: de herinnering van iets dat je niet langer bewust kon 'oproepen'. De eerste klanken reiken, als een soort trigger, meteen ook een heel pakketje boordevol informatie aan, zodat je plots...weer wél de spreekwoordelijke rest van het verhaal - van de song, van de symfonie, van de soundscape - kan vertellen (kan voorspellen). Je wéét dat je zal herkennen, je bent je ervan bewust dat een...Het herkent, en dat maakt een méér aan kennis mogelijk: je kan je zintuiglijk concentreren op de constructie, de formele mechanismen die je de eerste keer alleen maar meteen overtuigden, direct je

Nr. 71, Maart 2000 • Jeanne Brabants • Klassiek ballet en hedendaagse dans: twee keffende...
zijn lichaam kan je aflezen dat hij goed getraind is. Volgens velen is zulks broodnodig om het beroep uit te oefenen en voor anderen weer niet...Stel je voor dat we dit systeem zouden toepassen voor leraars, tandartsen en dokters...Rina Barbier schrijft 'Dansen is een werkwoord'. Ik ben blij dat de jonge garde (zie het artikel De klassieke dans en wij van Alexander Baervoets) zo vlug tot de conclusie komt dat een basis

Nr. 71, Maart 2000 • Loek Zonneveld • Wiseguys & Mariken
zingen gaat dat lied door merg en been, omdat je aan je water voelt dat ze hun bestemming nooit zullen bereiken...Ze ontdekt dat die Duivel van het begin het nog niet zo slecht bekeken had, met zijn betoog over dat alles en iedereen twee kanten heeft en dat daar nu juist de spanning van het leven in verborgen...Kies bij wie je wilt horen en dan zijn dat vanaf dat moment jouw vader en moeder

Nr. 71, Maart 2000 • Pieter T'Jonck • Spelen met gebouwen
Tussendoor was je op je tocht door het gebouw bijvoorbeeld ook nog getuige van een zwaardgevecht en moest je even later over het lijk van de verliezer heen stappen...Bij aanvang van de voorstelling merkte je niets van de lengte van die gang, omdat je plaats nam op een podium dat dicht tegen het ene uiteinde van de gang geplaatst was...Zo merkte je ook op dat elk portiek in een andere kleur, met een lichte gradatie van portiek naar portiek, geschilderd was

Nr. 71, Maart 2000 • Paul Pourveur • De verfomfaaide ruimte
wil horen omdat je zelfs je hoofd niet kan schudden om duidelijk te maken dat 'het niet gaat'. Net zoals de slag van Waterloo brak mijn migraine in alle hevigheid los om 6 uur 's morgens...Toen hij ten slotte besefte dat ons zonnestelsel niet eens het centrum was van het heelal, realiseerde hij zich dat hij nog onbeduidender was dan hij dacht...de migraine op mijn denkvermogen, dat indien de sterren spiegelbeelden zijn, wij dat misschien ook zijn

Nr. 71, Maart 2000 • Eric De Kuyper • 'Ik heb geen bijzonder goed geheugen'
Met het risico - maar een vruchtbaar risico - dat je een totaal ander personage krijgt dan het personage dat je je op papier had ingebeeld...een boek roep je iets op dat er niet is, tenzij in je fantasie, en dat, mag je hopen, later in de verbeelding van de lezer op een gelijksoortige manier gaat leven...Ik merk en lijd onder het feit dat je als schrijver met taal veel kan, maar dat juist niet: concreet verbeelden

Nr. 71, Maart 2000 • Peter Verhelst • Kan dat?
Je neemt een pincet, en tijdens het verwijderen ervan is je lichaam de splinter al aan het vergeten...het waar dat ze één voor één in die tong opgeslagen worden, zodat je er maar op moet zuigen om die smaken opnieuw in je mond te laten stromen...hand op mijn mond legde, zodat ik nog harder over de grond schuurde

Nr. 71, Maart 2000 • Jan Goossens • De stadstheaters als cultuurhuizen
Ik betwist ten zeerste dat het de bottelarij/Kvs er om te doen is nog 'groter' te worden, dat 'schaalvergroting' het enige opzet is en dat we zo willen gaan behoren tot die 'enkele directies' die het...Dan kan je niet anders dan tot de conclusie komen dat je je niet mag beperken tot je eigen gezelschap en eigentijds repertoiretheater, hoewel dat uiteraard centrale elementen van onze werking blijven...Meer nog, er wordt een opgeklopt angstsfeertje gecreëerd dat op niets berust en dat net iets te veel ruikt naar de manier waarop ons vandaag inderdaad voortdurend en van alle kanten een angst voor het

Nr. 71, Maart 2000 • Roel Verniers, Rudi Laermans • Allemaal Indiaan: verhevigde realiteit of emo-terreur?
Je kan er verzinnen voor elk gezelschap en je hoeft er nog niet eens moeite voor te doen...Denk aan de uitspraak van Kurt Vanhoutte en UIA-companen in dat opiniestuk in De Morgen en je weet alweer dat je zoiets als authenticiteit en constructie loepzuiver tegenover elkaar moet plaatsen...Onder dat geweld kan je alleen nog maar kijken

Nr. 71, Maart 2000 • Frank Vande Veire • Wat willen wij?
Het is altijd vernederend als het lijkt alsof een ander van je weet wat jij wil en het je nog kan geven ook...Hoe vaak hoort men degene die cultuur produceert en programmeert niet zeggen dat hij 'de mensen geeft wat ze willen', waarmee hij suggereert dat hij weet wat ze willen...Hun ontroerend offer kan niet verhelen dat zij al lang hebben gekozen voor een welbepaald soort kunst, een soort kunst dat duidelijke, liefst positieve boodschappen brengt, sterke effecten en

Nr. 72, Juni 2000 • Rudi Laermans • Succes als trauma?
Zij zeggen hardop dat ouder worden ook betekent dat je het na een tijdje niet langer neemt om al te veel uren voor al te weinig centen te kloppen...Hoe blijf je geloofwaardig wanneer je moet vaststellen dat je een andere bent geworden...nog: hoe zie je geloofwaardig vooruit als je stuc-gewijs een kaai-man bent geworden die, ramp oh ramp, wordt om-singel-d door Monty pythons wier beruchte wurggreep je dreigt te doen vergeten dat je op

Nr. 72, Juni 2000 • Marleen Baeten • De spannende concentratie van meerstemmigheid
Het autonoom en gelijktijdig inzetten van diverse disciplines of muziekgenres tref je nog het meest aan onder de noemer 'muziektheater'. Zo werden de voorbije maanden Mignon (Walpurgis) en de suite...Anderzijds doet elke vrouw haar ding met zulk een gemak dat het allemaal heel gewoon overkomt...Al deze theaterinstrumenten worden nu nog te veel ingezet als middel om één betekenis (die van de regisseur of van het collectief) te verbeelden, terwijl ze elk op zich een artistiek medium zijn dat

Nr. 72, Juni 2000 • Loek Zonneveld • Kasimir en Karoline
Nemen we als voorbeeld het begin van scène 17: 'Kasimir: Ik heb je daarstraks gevraagd wat je ermee bedoelde dat wij tweeën eventueel niet meer bij elkaar passen...Kasimir: En voel je je nu nog méér met mij verbonden...maar dan kom je terug met geknakte vleugels en het leven gaat verder alsof je er nooit bij bent geweest...' Ik vrees dat Guy Cassiers dit diamantje van toneelminimalisme in zijn kern niet heeft

Nr. 72, Juni 2000 • Luk Van den Dries • Vaudeville
Maar wanneer zo'n zogenaamde schandaaldeksels worden opgelicht, blijven er altijd luchtjes hangen, resten die oncontroleerbaar zijn, hoe goed je ook achteraf probeert duidelijk te maken dat er geen...Je kan het hoogstens oneens zijn over de kwaliteit van het middenveld of het belang van deze of gene nieuwkomer, maar dat levert nooit voorpaginanieuws...Want dan krijg je straks aparte geledingen voor politiek theater dat ook op kwaliteit kan bogen en binnen het decreet wordt gesubsidieerd en activerend toneel dat ongeveer hetzelfde doet, maar andere

Nr. 72, Juni 2000 • Marianne Van Kerkhoven • Van archipels en satellieten
het 'oude gezelschap' zoals dat kort na WOII nog bestond had je aparte acteurs voor de grote (1ste plans-) en de kleinere (2de en 3de plans-) rollen, voor elk 'emplooi' had men het aangepast personeel...gezelschapsmodel, maar eerder voor voldoende financiële middelen om kunstenaars van het kaliber van Viviane De Muynck permanent in dienst te kunnen nemen - wat daarom nog niet wil zeggen dat De Muynck op absolute wijze...door externe, ingehuurde specialisten: omdat men wéét dat enkel nog de hoop papier van het dossier van tel blijkt te zijn

Nr. 72, Juni 2000 • (advertentie)
Zo bevat In real time grote porties verrukkelijke bewegingstaal die nog mooier wordt door de blikken van de dansers en acteurs die op dat moment niet meedansen maar aan de rand van het 'plein'blijven...Uit dit geheel spreekt een joie de vivre die je maar zelden smaakt en die je adem beneemt...BAL MODERNE BRUSSEL 2000 Het onvolprezen Bal Moderne raast nog tot half juli door de verschillende Brusselse gemeenten

Nr. 72, Juni 2000 • Katrien Darras, Rudi Laermans • 'Voortdurend denken: ik wil stoppen, het is...
Vervolgens ontdek je dat je hem nooit helemaal kan begrijpen en moet je je eigen onmacht tonen...Dat is zo tragisch: dat je zover gaat dat niemand je nog kan lezen...Je komt de scène op, je zegt de tekst en je moet elke keer opnieuw het gevoelen hebben dat het de allerlaatste keer is. Dat geldt ook voor een goede kunstenaar

Nr. 72, Juni 2000 • Katrien Darras • 'Eigenlijk maken we volkstoneel'
En dat is wat je nodig hebt in het begin: je moet een duw krijgen die je het gevoel geeft dat je iets kunt, en dan vergeet je alles wat op het theater al voor jou gedaan is. Wat Matthias ons toen...Je stelt nog steeds je engagement in vraag, maar je voelt ook veel meer aan wat dat engagement inhoudt...De Schrijver: Het lijkt alsof het vanzelf gaat, omdat je alles nu op een afstand kunt bekijken en relativeren, maar ik kan je zeggen dat het nog iedere dag crisis en conflict is. En je denkt dat je

Nr. 72, Juni 2000 • Steven Engels • Claude Mauriac en Le temps immobile
Ik noem er nog een paar, willekeurig geplukt uit een lange lijst: André Malraux, Louis Aragon, Georges Pompidou, François Mitterrand,... Zelfs zonder lichte overdrijving kan worden gesteld dat Claude...Een eerste analyse van het dagboek levert dan ook de geschiedenis op van een project dat zichzelf voortdurend herformuleert; het is de geschiedenis van een subject dat zich steeds op een andere manier...Het spreekt voor zich dat de juxtapositie van beide periodes, die bovendien nog wordt onderbroken door meer intieme taferelen met zijn vader in de hoofdrol, interessante kruisbestuivingen oplevert