Archief Etcetera

879 document(en) met "Hem" • Resultaten 801 tot 820 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 70, December 1999 • Guy Cools • Klapstuk '99: een 'vrouwelijk' festival?
kunstenaar over organisator tot criticus en academicus -overstijgt (Alexander Baervoets die naargelang het hem uitkomt vlot van pet wisselt tussen de rol van danshistoricus, criticus of scheppend kunstenaar

Nr. 70, December 1999 • Marianne Buyck • Straffe mannen en madammen
Elke discussie over wat de "dansscène" is waaruit Klapstuk een selectie zou kunnen maken, wijkt algauw uit naar een zijspoor: mensen die Alain Platel heeft ontmoet op zijn vele tournees en die hem

Nr. 70, December 1999 • Roel Verniers • Plaatjes bij praatjes?
Maar anders dan in een recensie plaatst de fotograaf zijn kijkervaring in functie van het gezelschap dat hem inhuurt

Nr. 71, Maart 2000 • Raimund Hoghe • De bochel
Toen hij nog kleiner was, heeft moeder eens een matrozenpak voor hem genaaid...Zij noemde hem alleen maar 'zijn rug'. Als hij één, twee jaar in een ziekenhuis in een gipsbed ligt, krijgen we hem waarschijnlijk weer recht, zeiden haar dokters in een instelling voor gehandicapten...Na twee wandelingen dwingt ze hem niet meer in het speciaal voor hem gemaakte korset

Nr. 71, Maart 2000 • André Lepecki • Wakker worden!
Dat wil zeggen dat hij een zin over Jérôme Bel zou moeten kunnen schrijven, waarin Jérôme Bel - of wat naar hem verwijst -zichzelf op geen enkel moment aanwezig kan stellen

Nr. 71, Maart 2000 • Lluïsa Cunillé • La Testimone
Als het is afgelopen, laat ik het hoofd zakken en is er niemand meer, niets behalve een oudere man gezeten op een bank, ik nader hem, en ik vraag hem waar iedereen is, waar zijn ze naartoe, maar hij...Ik zeg hem opnieuw dat ik verkies dat hij er geen enkel opzet, dat ik verkies niets te horen, dan zegt hij mij dat het onmogelijk is niets te horen, dat men altijd iets hoort, ik zeg hem nogmaals dat...hoor, ik zeg hem van ja, dat ik zijn stem hoor, daarop drukt hij mijn hoofd nog harder tussen mijn handen en vraagt mij nogmaals of ik iets hoor, ik zeg van ja, dat ik nog altijd zijn stem hoor, hij drukt

Nr. 71, Maart 2000 • Marleen Baeten • Een melopee van geheugenflarden
Hij heeft kortgeleden zelfmoord gepleegd omdat zij hem verlaten had...Met als bij hem begint het vergeten bij je ogen...Met ais bij hem is daarna je stem aan de beurt

Nr. 71, Maart 2000 • Lucas Vandervost • Herinneren: omgaan met de toekomst
Actueler, terwijl de tekst, onveranderd, alweer vijf jaar ouder was geworden, en samen met hem ook wijzelf

Nr. 71, Maart 2000 • Myriam Van Imschoot • De zien-tuiglijkheid van de herinnering
Tom Plischke ligt bij aanvang als op een scene of crime aan de grond genageld, terwijl een animale Erna Omarsdottir hem de kleren van het lijf stroopt

Nr. 71, Maart 2000 • Marianne Van Kerkhoven • Aantekeningen omtrent geheugen en lichaam, traditie en...
Zeker even belangrijk was het voor hem de bewegingen te ontwikkelen vanuit de diverse door Schlemmer ontworpen kostuums

Nr. 71, Maart 2000 • Loek Zonneveld • Wiseguys & Mariken
Zij verstaan hem en elkaar...schokeffect van Philip Osments stuk zit niet in incidenten (het stenigen van een baby in Saved, de moord op een flikker door hem een mes in zijn reet te steken in Shopping & Fucking), maar in de uitgesproken en

Nr. 71, Maart 2000 • Paul Pourveur • De verfomfaaide ruimte
Tegelijkertijd neem ik het hem ook kwalijk...Zelfs toen Copernicus en Galilei hem uit het middelpunt gooiden en de aarde iets opzij schoven, deerde dat niet echt het vertrouwen in zijn belangrijkheid

Nr. 71, Maart 2000 • Roel Verniers, Rudi Laermans • Allemaal Indiaan: verhevigde realiteit of emo-terreur?
Kritiek als lange mars door de taal Beste Roel Verniers, In Etcetera 70 beantwoordde Pieter T'Jonck een aan hem gerichte brief van Guy Cools, geschreven naar aanleiding van een

Nr. 71, Maart 2000 • Frank Vande Veire • Wat willen wij?
En hoe meer de zuigeling een kleuter wordt, hoe meer hij zich laat kennen als een persoon, namelijk als een wezen dat in staat is iets te weigeren, niet omdat het hem duidelijk is wat hij dan wél wil...maar omdat hij zich wil bewijzen als iemand die zich niet laat bevredigen door wat de ander hem geeft...Bang voor de lichte duizeling die hem zou bevangen indien hij zou moeten nadenken over wat hij zelf wil, doet hij slechts wat de ander, de zuigeling, wil

Nr. 72, Juni 2000 • Helmut Ploebst • Beweging in een spookhuis
De man lijkt niet te weten dat er ogen op hem gericht zijn

Nr. 72, Juni 2000 • Loek Zonneveld • Kasimir en Karoline
Over een natuurkundige in nood, of hoe planmatiger een mens te werk gaat, des te harder treft hem het toeval, met drie lijken, drie gekken, rechercheur en directrice'. Het stuk zal vast lang...Kasimir loopt al vrij snel in de armen van de hem niet onbekende jonge en ruwe crimineel Merkl Franz en zijn vriendin Erna, die door de dagelijkse mishandelingen van Merkl Franz weinig illusies meer

Nr. 72, Juni 2000 • Luk Van den Dries • Vaudeville
hem uit leden die nagenoeg allemaal connecties hadden in de sector en zich dus zelf te goed deden aan de subsidiestromen of alleszins de gelden kanaliseerden naar die projecten waar ze zelf bij betrokken...Zijn stevige houding pal achter de commissie verslapte, je voelde hem wegglippen om zich te verschansen achter andere belangen...De commissie had volgens hem voortreffelijk werk geleverd maar hier en daar moesten de adviezen toch bijgesteld worden

Nr. 72, Juni 2000 • Marianne Van Kerkhoven • Van archipels en satellieten
Het vernieuwen van onze woordenschat om hem aan te passen aan een geëvolueerde realiteit zou ook binnen de podiumkunsten een constante bekommernis moeten zijn

Nr. 72, Juni 2000 • Katrien Darras, Rudi Laermans • 'Voortdurend denken: ik wil stoppen, het is...
Als ik een King Lear maak zoals ik hem nu doe, is dat ook een politieke keuze...Hij gaf er niets meer om of men hem wel of niet kon volgen...Daar zat voor hem alles in. Hij had een traject: hij werkte altijd aan hetzelfde

Nr. 72, Juni 2000 • Steven Engels • Claude Mauriac en Le temps immobile
Ook na het aftreden van De Gaulle in 1946, blijft Claude goede contacten met hem onderhouden...zijn journaal noteert de dagboekschrijver meestal wat hem zopas is overkomen; de voor hem erg actuele gebeurtenissen behoeven geen duiding en worden dan ook vaak in een erg elliptische vorm aan het...Vanaf het begin van de jaren vijftig wordt het voor Mauriac weer wat rustig, wat hem de tijd geeft terug te blikken en zich te bezinnen over het door hem afgelegde traject