Archief Etcetera

146 document(en) met "Meester Ik" • Resultaten 61 tot 80 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 27, September 1989 • Klaas Tindemans, Lieven De Cauter • Toneelspelen is marginaal sinds de Romeinen
Tot op het moment dat ik een totaal afgebroken Marollenwijk voor me zie en bij mezelf denk 'hier moet die man ergens gewoond hebben'. Ik heb hem nooit ontmoet omdat ik niet eens meer wist of hij zelfs...Je moet me maar geloven als ik zeg dat het wel in mijn stukken zit, en dat ik me er best zorgen over maak als ik merk dat dat niet overkomt...dezelfde klachten als nu: ik kan mijn stukken niet kwijt, ik kan mijn Iphigeneia maar één keer per week spelen,en na drie maanden nam ik het al van het repertoire

Nr. 28, December 1989 • Johan Thielemans • DE BEKORING VAN DE TRADITIE
kleedkamer ? Bij het ontschminken ? Hoe lang blijft de acteur gevangen in zijn rol ? Vierde cirkel "Op een keer zei ik schertsend tegen de eigenares van een theehuis, dat ik graag eens een avond...zou doorbrengen met een onnagata, precies zo gekleed als op het toneel, en dat ik het misschien zelfs zou willen meemaken hoe hij was in bed...De meester kan zijn talent demonstreren

Nr. 29, Maart 1990 • Marianne Van Kerkhoven, Hildegard De Vuyst • MARGINALIA OMTRENT POLITIEK, MONUMENTALITEIT, PSYCHOLOGIE EN HET...
Ik probeer steeds de berg der schoonheid te beklimmen maar wat ik daarbij tegenkom, ga ik niet uit de weg...Ik onderzoek dat fenomeen - gezien ik met het individu bezig ben - via de karakters die ik op de scène zet...Ik bepaal zelf welke stukken ik ga doen en met welke mensen ik per produktie ga werken

Nr. 31, September 1990 • Johan Thielemans • HET SPOOK VAN DE OPERA
Aangezien ik nooit tussen beiden heb kunnen kiezen, moest ik wel bij de opera terecht komen...Toen ik achttien was, heb ik in Bayreuth de ensceneringen van Wieland Wagner gezien, die in hun abstracte, picturale esthetiek de absolute tegenpool waren van Felsenstein...Ik zal nog wel spaarzaam opdrachten geven, maar ik wil zeer zeker het operarepertoire van na de tweede wereldoorlog exploreren

Nr. 32, December 1990 • Dirk Verstockt, Alexander Baervoets, Sigrid Bousset, Johan... • K R O N I E K
Ik weet niet waar dit soort van hysterisch bewegingstheater, volgestouwd met allerlei van ver getelefoneerde clichés, goed voor is. Met graagte geef ik toe dat mijn toeristenspaans ook onvoldoende...Indien ik met woorden zou kunnen zeggen wat ik wil uitdrukken, dan zou ik niet dansen", zei Mary Wigman...Ik wil geen vergelijkingen maken, maar ik vul den Bompa in zoals ik King Lear probeer in te vullen

Nr. 33, Maart 1991 • Johan De Boose • Tadeusz Kantor
Ik herinner me zijn woorden : "Er is zo'n bijzonder moment in het theater, wanneer de gevaarlijke en giftige betoveringen in werking treden, wanneer de lichten doven en het publiek de zaal...Voordat de herinnering en het beeld van deze scène verdwijnen, voordat de arme Pierrot voor altijd verwijderd wordt, wil ik, op de grondigste en eenvoudigste manier, mijn benadering van het theater...Na talrijke etappes en conflicten zie ik vandaag duidelijk welke weg ik heb afgelegd en begrijp ik waarom ik zo hardnekkig het officiële en institutionele statuut geweigerd heb

Nr. 33, Maart 1991 • Rud Vanden Nest • The tempest revisited
Autheniticiteit Jaren geleden bezorgde een met de mantel der liefdadigheid te bedekken opvoering van The Tempest mij het kleffe gevoel dat ik er een deel van mijn leven aan had verspild en dat...Ik ben een geest en jij zag me niet". Zolang die conventie wordt nageleefd, is alles mogelijk : een palmblad kan een bos worden, een bamboestok een mast, een kartonnen doos een spelonk...Hij richt zich tot het publiek : zien jullie nu ook maar af van de magie die in dit theater haar werk deed, dan kan ik, die jullie dienaar ben geweest, gaan waar de wind mij heenvoert

Nr. 34, Juni 1991 • Alex Mallems • Bob Wilsons The Black Rider
Een staaltje beeldkunstenaarsschap van de Meester...Bomalarm Een slotbeschouwing over de specifieke opvoeringsomstandigheden bij de voorstelling van The Black Rider, die ik vorige herfst meemaakte in het Parijse Théâtre du Châtelet

Nr. 34, Juni 1991 • Leonetta Bentivoglio • Und die Pina hat gesagt...
Gedurende de repetities met de dansers ben ik tevreden met wat ze me voorstellen; op dat ogenblik vergeet ik de dans en voel ik het niet meer aan als een probleem dat ik hen bijna niet laat dansen...Ik weet wat ik van hen verwacht en ik weet wat ik zoek...Ik zou zeggen dat ik iemand kies omdat ik echt verlang die persoon te leren kennen

Nr. 34, Juni 1991 • Heiner Müller • Bloed in de Schoenen
Die liep steeds de andere tuinen in en mijn moeder moest hem doodmaken, 's Avonds, toen ze hem had klaargemaakt, zei zij, dat het mijn haan was en als ik niet wilde, hoefde ik hem niet op te eten...Ik wou hem helemaal voor mij alleen...Bevrijding van de dwang van het ballet, die het stempel draagt van het stigma der lijfeigenschap, voor de dan geldende meester van de dan geldende schepping welkom als de jachtpartij, die andere

Nr. 34, Juni 1991 • Gunther Sergooris, Maarten Van Steenbergen, Geert Sels,... • KRONIEK
Van Hoves theaterwereld is mij te groot, ik loop erin verloren, zijn hoeveelheid tekens overvalt me letterlijk op momenten dat ik daaraan geen behoefte heb en zo verstikken ze de voorstelling...Vanop de plaats waar ik zit zie ik een brede voorstelling...De godin is aangetast door chips en cola, dat kan ik niet verdragen, zo werelds kunnen de hogere sferen toch niet zijn, precies zij zou een of andere vorm van serene monumentaliteit moeten uitstralen

Nr. 34, Juni 1991 • Gunther Sergooris • Muziektheater dat niet stoort
filosofische testament van de Meester alleen daar konden bijwonen...Ik had vaak de indruk dat zij bezig waren met een routineklus...Ik mis in Antwerpen verscheurdheid, het besef van eigenlijk met een haast onmogelijke taak bezig te zijn : van opera hedendaags muziektheater te maken, ondanks alle beperkingen die eigen zijn aan dat

Nr. 35, September 1991 • Paul Pourveur • Tyrannie der hulpverlening
Ik voel... (krijgt het moeilijk gezegd) ...overtuigingen... Ik... Wanneer ik met oprechtheid spreek, weet ik niet met welke oprechtheid ik spreek... (stilte...Zoals zij die geesten oproepen roep ik mezelf op en vind niets... Ik ga voor het raam staan en ik zie de straat met absolute duidelijkheid Ik zie de winkels, ik zie de trottoirs, ik zie auto...Ik ben vandaag verslagen, Ik ben vandaag lucide, Ik ben vandaag perplex, Ik ben vandaag verdeeld... Ik ben...niets... Ik zal ook nooit iets zijn

Nr. 36, December 1991 • Dirk Verstockt, An-Marie Lambrechts, Bruna Koninckx, Paul... • KRONIEK
De scenografie toont ons een serie ingenieuze constructies die - zoals ik de voorstelling zag in de Gentse Vooruit - opvallen door de gecom-primeerdheid ervan...Dit levert één van de mooiste momenten van de voorstelling op: Peter Van den Eede kijkt in een spiegel en spreekt zichzelf (letterlijk: "Ik ben Peter Van den Eede") aan als een geliefde...Tom Lanoye zegt daarover in Het spiegelpaleis van Hugo Claus, gepubliceerd naar aanleiding van het Amersfoortse festival dat aan de Meester gewijd was: "Ik zie dat nu zelf met de regie van mijn stuk

Nr. 36, December 1991 • Tone Brulin • De Nacht van de Brandende Apen
Hij zingt) Aan boord werd alles beter/Al was ik even ziek/ De zeelui waren nukkig/ Maar geeneen die mij sloeg/ 'k mocht slapen bij de vogels/ Die ik te voeren gaf/ Op dek mocht ik niet komen...Ik begreep hoe dicht ik bij de dieren had geleefd en dat ik nu stilaan door het leren van een echte taal op weg was een waarachtig mens te worden...En omdat ze zag, dat ik het had gehoord voegde ze er giechelend in mijn richting aan toe: "Ik zweer aa, daddet woar is!" (Ik zweer, dat het de waarheid is). Ik zou haar voor die mededeling hebben

Nr. 36, December 1991 • Willy Thomas • Iemand graag zien
Als ik in het parlement geraak, zal ik nog steeds dezelfde pipo en dezelfde onnozelaar zijn.Dat vind ik belangrijk", sprak de zot...Ik wil u. Ik moet u. Van voor is gemakkelijk Maar vanachter is beter...daar dan nog fier "Ja" op antwoordde en dat ze daarbij in het spoor traden van de groten der aarde zoals daar zijn: Buster Keaton en Freek De Jonge, was ik toch blij dat ik er zeker van kon zijn dat

Nr. 37, April 1992 • Hana Bobkova • De criticus en zijn verantwoordelijkheden
Ik ben van mening dat associatieve herkenning van eigen gedachten, gevoelens, ervaringen en belevenissen het essentiële onderdeel is van het waarnemingsproces en indien dit ontbreekt, beschouw ik dat...Ik stel me wel vragen over dit gevoel van desillusie dat zich in plaats van een gevoel van verzet van velen heeft meester gemaakt...Ik wil hier slechts enkele noemen:de informatieve functie: het verstrekken van feitelijke informatie, het beschrijven van de theatervoorstelling; de verslaggevingsfunctie, een journalistiek bericht

Nr. 38, Mei 1992 • Dirk Vanhaute • Het kindertheater zit in de lift. Een...
Het geld voor een filmticket of een kinderboek wordt evenwel door iedereen zonder moppe- Jacques de fatalist en zijn meester, Speelteater ren neergeteld...Ik maak hier een willekeurige selectie uit de lijst van de culturele centra waarvan ik vind dat zij deze vorm van theater in hun programmering volwaardig zouden kunnen onderbrengen én die aan de...Het is toch vreemd dat zowel het kindertheater als de kunstencentra zich als vernieuwend en stimulerend aandienen, maar dat er geen samenwerking is. Ik denk toch dat de kunstencentra dringend door hun

Nr. 38, Mei 1992 • Benoît Vreux • Kolen en diamant
Eerst en vooral werd een nieuw gezelschap opgericht, Charleroi/Danses, bestaande uit een twintigtal dansers en met Brynar Mehl, ouddanser van bij Merce Cunningham, als ballet-meester...De muziek is een knappe mix van repetitieve zinnen en 'gezapt' klankmateriaal (televisie, industriële geluiden). 'Ik verplaats lichamen, zoals ik een potlood verplaats,' zegt Trisha Brown en deze

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Rieks Swarte
Ik bestel karton, en ik begin decors te maken, want ik wilde de ganse stad Berlijn op de bühne...Er zat niets anders op dan dat ik met de spulletjes bezig was, want ik alleen wist wat ik er mee bedoeld had, terwijl Annet de tekst las...Maar dat heb ik zo gelaten, omdat de première toch een soort ijkpunt is. Nu we het opnieuw opnemen voor Het Theaterfestival, zal ik weer aan de monoloog werken, want ik weet precies wat weg moet