Archief Etcetera

169 document(en) met "Het Theater van het Geheugen" • Resultaten 61 tot 80 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 50, Juni 1995 • Marleen Baeten • Mene-tekel
Ik geloof dat het theater het meest gebaat is met rijpe kritiek en goed voorbereide interviews over datgene waarover het gaat: over het theater zelf dus, en over de maatschappelijke relevantie ervan...Theatermakers, critici en de media staan voor dezelfde uitdaging: het theater deel laten uitmaken van een maatschappelijk debat...Hij maakt je deelgenoot van zijn liefdes, zijn ontgoochelingen, zijn worsteling met het theater en wat het te bieden heeft aan het publiek, aan de samenleving

Nr. 51, Augustus 1995 • Peter Anthonissen • De realiteit opnieuw bekijken
Peter Anthonissen toont aan dat Cassiers' regie van Angels in America bij het Ro Theater wel degelijk in het verlengde ligt van zijn eerder werk...Ontbinding, (1993) en De Pijl van de Tijd (1994). Maar niet daarom was het even wennen in de nieuwe zaal van het ro Theater, op het eerste gezicht behoorlijk groot uitgevallen voor een produktie van Cassiers...Daarvan getuigen Het Theater van het Geheugen (1993), een produktie die hij met Rieks Swarte maakte in de Haarlemse Toneelschuur, en Maten (1994) van Tg stan, een hectische bewerking van Shakespeares

Nr. 52, Januari 1995 • Jürgen Pieters • Voor een kritiek van onbegrip en ironie
De kritiek, net als het theater zelf, is meer gebaat bij variatie dan bij het slaafse navolgen van welke norm dan ook...Een boude veronderstelling misschien die het waanbeeld oproept van een alle gevoel voor proporties verliezende wereld waarin de reus Ivo van Hove het gezelschap van de dwerg Edward Van Heer naast zich...Ironie is in mijn ogen iets geheel anders dan de 'onvruchtbare melancholie' of het teken van machteloosheid dat Humblet erin ziet; het is een besef van de relativiteit van het eigen gelijk en een

Nr. 52, Januari 1995 • Carlos Tindemans, Hugo Claus, Alex van Royen • Fragmenten uit T 68 van Carlos Tindemans,...
Hoewel ze soms verzeild zijn geraakt in de vergeetputten van het geheugen, zijn het ijkpunten in de geschiedenis van de podiumkunsten...Met de regelmaat van een klok lijkt deze idee in de reflectie omtrent het Vlaamse theater terug te keren: de geschriften van Jan Oskar De Gruyter, van Herman Teirlinck, T68 en - meer recent - de...68 wil vanuit het geweten van de tijdgenoot doordringen tot de fundamenten van het verleden; wij wensen ons niet te beperken tot het formele, het oppervlakkige, het arbitraire van een plot, het alleen

Nr. 52, Januari 1995 • Johan Thielemans • Het begrijpen als de dood van plezier...
het programmaboek staat de 'echte' betekenis van die tocht door de lucht, maar die is banaal en ontluisterend en kan in de herinnering het magische van het moment niet te niet doen...staan hier wel voor een merkwaardig moment: het begrijpen als de dood van het plezier aan theater...Theater In het laatste deel van de vertoning verlaat Raaijmakers de strenge esthetiek van het voorafgaande

Nr. 54, Februari 1996 • Heiner Müller • Manifest
Peter von Becker: De daling van het geboortecijfer door de pil: de anticonceptie voor traditioneel theater...drie bundels vraaggesprekken met Müller, die ik elke professionele toneelkijker die het werk van Müller alleen maar cynisch en hermetisch vindt van harte aanbeveel als wc-lectuur; van achter door mijn...En op de eerste sneeuw En op de Duitsers Overdag hoorden we het front 's nachts zagen we het De Duitsers hadden waaraan het ons ontbrak tanks vliegtuigen de hoogmoed van de

Nr. 54, Februari 1996 • André Lepecki • Schrijven in beweging
Zo verschillen het theater van het schrijven en het theater van het dansen toch niet zozeer van elkaar als we dachten...Het geheugen is een materiële niet-aanwezigheid, een theatrale plek die met het ritme van het verdwijnen en worden, van het fysieke en het denkbeeldige meedanst...van de bewusteloosheid, naar de kamer vol dansende herinneringen zodat onze toekijkende lichamen en onze toekijkende geesten kunnen meetrillen met het ritme van het theater, het trillende ritme van

Nr. 55, April 1996 • Jef De Roeck • La mémoire en jeu
Een niet al te coherent verhaal Elk geschiedenisboek zou de titel La mémoire en jen kunnen dragen: het is altijd werk van het geheugen...Als een rode draad loopt er de evolutie van het beleid ten opzichte van het theater doorheen...Van het decreet van 1830 dat 0111 het even wie een theater mocht openen, over de stichting van de driejaarlijkse staatsprijs voor de toneelschrijfkunst in 1859 en de oprichting van een Théâtre

Nr. 55, April 1996 • Lieve Demin • In het spoor van Laban
Toneeldans is volgens haar een 'spectacle total' dat vertrekt van een 'argument'. 'Een goede choreografie bezit duidelijkheid van het geheel, van het argument, harmonie van de ruimte...Drie jaar na het laatste festival wordt de groep Lea Daan opgeheven, een sluitstuk in de verschuiving van accenten voor Lea Daan van dans naar theater, van artieste naar pedagoge...Laban zélf zal pas in 1950 het belang van de beweging voor het theater beschrijven in The mastery of Mouvement on the stage

Nr. 55, April 1996 • Paul Derksen • Manifest
Hoewel ze soms verzeild zijn geraakt in de vergeetputten van het geheugen, zijn het ijkpunten in de geschiedenis van de podiumkunsten...Het zou dwaas zijn te veronderstellen dat het gevoelsleven (voorgoed) op het plan van het individuele geplaatst zou zijn: de hele notie van 'cultuur' draait toch immers om uitvinden, herontdekken...het verleden hebben we al te koppig vasgehouden aan een statische conceptie van onze omgeving, en dientengevolge aan een misvatting van het leven in het algemeen en van ons eigen leven in het

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Anna Luyten • Alice in Wonden-land
Mijn hart is gebroken in mijn borst, geheel mijn gebeente sidderde... Het is een van de bekendste antifonen,dat van het Psalm Dixit injustus...Het eerste wat je ziet bij het begin van het eerste bedrijf is die schrijfster...Miranda tegen haar moeder: Als ik omlaaag kijk in de tubus van uw oog, Zie ik het lichaam van een akelige Assepoes Omhooggewerveld komen

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Als het centrum leeggelopen is
Het wettigt overigens het vermoeden dat de pijlsnelle teloorgang van het theater in het Oostblok, na het vallen van het ijzeren gordijn, veel te maken heeft met precies het in snel tempo eroderen van...Terwijl tegen het einde van de achttiende eeuw het theater een favoriete verblijfplaats van de burgerij werd en zo in zekere zin deel ging uitmaken van het stadslandschap - dat in zijn geheel een...aspecten van het theater: de tijd- en plaatsgebondenheid, de niet-herhaalbaarheid, de bijzondere werking als cultureel geheugen door een tekst steeds opnieuw te actualiseren, de merkwaardige effecten die

Nr. 60, Juni 1997 • Luk Van den Dries • De Vere: theater zonder veel cinema
Wat hier zeer algemeen gezegd is over de verhouding van theater en tijd, vind ik ook terug in het werk van de tijdelijke vereniging De Vere...Het repertoire vormt het geheugen van de mensheid waarin verschillende manieren om met de werkelijkheid om te gaan in drama vorm gekregen hebben...de noodzakelijke verbranding van het al te vaste in het theater (de planning, het conceptuele, de herhaling), verliest men meteen ook het geluk van de traagheid

Nr. 60, Juni 1997 • Geert Opsomer • Geschiedenis en theater: de speler en de...
vorige Etcetera) over te nemen en het einde van het theater of de performance aan te kondigen op het ogenblik dat alles theater of mediacircus geworden is. Hierin vindt men een echo van de bekende...Eerder een théâtre de variétés dan een materialistisch-episch theater à la Benjamin/Brecht, een theater van het anonieme à la Braudel of een theater van de wantrouwige geschiedschrijving à la Foucault...publicaties over Actie Tomaat), het Vlaams Theater Instituut (Kritisch Theater Lexicon), maar ook van de initiatiefnemers van het boek Dans in Vlaanderen, om opnieuw een stem te verlenen aan die

Nr. 61, Januari 1997 • Bart Verschaffel • De zaal die niet gedoofd kan worden
Het ontwerp van Vandenhove wordt bepaald door de keuze om, vooreerst, het theater niet aan de rue des Abbesses te bouwen maar het achteruit en uit het zicht te schuiven, en vervolgens door de...Het gebeurt dat iets van vroeger het heden onverwacht binnenstapt, niet als een herinnering die uit het geheugen komt als uit de verte, maar direct en vanzelfsprekend alsof het nooit is weggeweest...Deze tekst anticipeert op een langere bijdrage over het complex en het theater van Des Abbesses, te verschijnen in een boek over het recente werk van Charles Vandenhove (Editions Casterman). Ik

Nr. 61, Januari 1997 • Marleen Baeten • De kunst van het herinneren
van het 'tonen' en het 'vertellen'. Daarbij vertrekt hij impliciet van het oude beeld waarmee de impact van een goed schilderij beschreven wordt: als een Medusa 'boeit' het de kijker...Ze verenigen het dynamische van het verhaal en het statische van het beeld...navolging van Claude Lanzmanns Shoah koos hij het beeld van het landschap als metafoor voor het proces van herinneren en vergeten

Nr. 62, December 1997 • Rudi Laermans • De tragédienne en haar meesterwerk
Er is het teksttheater, en er is het theater van de tekst - van deze tekst, en van alle teksten...Maar ik ben nooit bezig met de oppervlakkige lijnen, met de buitenkant van het theater, met datgene wat moet overkomen, wel met zoiets als re-creatie, met het recreëren van een lichamelijk geheugen...En vooral verdringen we keer op keer het verschil tussen de kunst van het regisseren en de kunst van het acteren - tussen de kunst van het 'globaliseren' (componeren, ensceneren,!) en de kunst van het

Nr. 63, Maart 1998 • Geert Sels • Kan theater nog pijn doen?
Daardoor is het bobijntje verdelgingen een pak eerder afgelopen en kunnen de tekstpartijen van Fausts getrouwen, Wagner en Gretchen, naar het einde toe vergroten...Als het theater soms uit de veiligheidsgordels van zijn afspraakje met het publiek geslingerd wordt, levert dat zeer indringende ogenblikken op...Het verhaal is geïnspireerd op Chantecler van Edmond Rostand en vormt na Cyrano en Napolejong het derde luik van de Rostand-trilogie

Nr. 63, Maart 1998 • Peter Anthonissen • Ontmoeting op de pijngrens
Een fenomeen van claustrofobische aard ongetwijfeld, dat mij in te volle ruimtes wel eens overvalt, maar mij in het theater normaal gesproken onbelet laat...De generositeit van de festivalorganisatie om iedereen gratis toegang te verlenen tot haar voorstellingen leidt ei zo na tot een catastrofe wanneer het in Roemenië vermaarde Bulandra Theater voor een...Het blijft ambigu welke realiteit Tieleman voorstaat, die van zichzelf of die van het toneelpersonage, maar dat is ook het waarmerk van bijvoorbeeld Dood Paard, net als zijzelf opgeschoten uit de

Nr. 63, Maart 1998 • Pascal Gielen • Corps incorporated
het begin werden Smits' choreografieën getekend door het brengen van een verhaal dat vaak doorweekt is van een provocatief homostatement, later geeft hij zich dan weer over aan puur dansplezier zoals...De mogelijkheidsvoorwaarde voor dit soort kunst op het einde van de zestiende en het begin van de zeventiende eeuw lijkt me enkel maar aanvaardbaar dankzij dezelfde strategie die Smits toepast...Het lijkt er wel op of Smits het werk van de schilder wil brengen met de esthetiek van Mapplethorpe