Archief Etcetera

319 document(en) met "Die Confrontatie" • Resultaten 61 tot 80 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 19, September 1987 • Mark Deputter • Drang naar vernieuwing leeft in grootste schouwburgen
bezoekers zijn toeristen, theaterliefhebbers die voor één voorstelling naar Wenen afzakken of verblijfstoeristen die hun bezoek aan Wenen slechts als "af" ervaren als daar een avondje Burg of Oper in zit...Precies die leemte is het die het Weense theater velen als "verstard" doet voorkomen: aan de ene kant een sterk uitgebouwd net van traditionele repertoiretheaters die nauwelijks geestdrift kunnen...kamertheaters die in de jaren 1950 en '60 de "existentiële" auteurs op de planken brachten: Die Tribune, Experiment, Theater beim Auersperg, ... Andere ensembles willen wel bewust "op zoek", maar missen talent

Nr. 20, December 1987 • Erwin Jans, Johan Thielemans, Klaas Tindemans, Pol... • KR O N I E K
Als gevoelig toeschouwer/luisteraar weet ik dat er een doorslaggevend verschil bestaat tussen een nauwkeurige vertolking van de partituur en een engagement, een kracht die die partituur als zodanig...Al is het feit dat ik begonnen ben met volkse stukken te schrijven heel lang een reden geweest om mij niet met de consideratie te behandelen die iemand ten deel valt die debuteert met iets...De mythe van het ongerepte kind, van de vermoorde onschuld, van de goede mens in die slechte wereld is natuurlijk een achterhaalde gemeenplaats, die het weliswaar goed zal blijven doen

Nr. 20, December 1987 • Hildegard De Vuyst • What the body remembers
die aardappelen schilt en frieten hakt - als een middelaar, een woordenloze scheidsrechter die Medea begeleidt met klaaglijke klanken, de aardappelen met meer gedruis, fanatieker door de hak duwt als...Melo Gallotta is Italiaans voor mij; hij hanteert een taal die ik niet helemaal kan duiden, maar die er na vier voorstellingen vertrouwd uitziet, een prachtig-muzikale taal die mijn emoties...Hun dans geeft een chaotische indruk, maar die is bedrieglijk, want af en toe zijn er gewaagde contacten die een grote alertheid en een exacte timing vragen: een vrouw springt in de armen van een man

Nr. 20, December 1987 • Theo Van Rompay • Klapstuk 87
Juist vanuit die vaststelling kan men niet voorbij aan die ene grote afwezige: Pina Bausch en haar Wuppertaler Tanztheater...hetgeen verteld wordt zo interessant is. Ze spreken me aan als ik voel dat de mensen die het doen het onherroepelijk daarover moeten hebben". Voorstellingen met redenen dus, die een momentopname zijn uit een...Dit voor ogen houdend, rijst de vraag of een dansfesti-val volgens deze formule nog op zijn plaats is. Meer aangewezen lijkt het immers om die artiesten die ook duidelijke sporen nagelaten

Nr. 20, December 1987 • Marianne Van Kerkhoven • Over het belang van wortels en andere...
Herman Gilis die al een tijdje bij De Voorziening in Groningen werken en met Viviane De Muynck die recent in de Nederlandse ad hoc-produktie Eenoog Koning speelde; ondertussen repeteerde Sam Bogaerts ook nog...Er is een té grote wederzijdse hygiëne, een soort flauwe emotionele verbondenheid die gekoesterd wordt en die maakt dat men in het werk nooit - grensverleggend - aan de essentie raakt...De grootste angst die ons dan ook bevangt bij al die bejubeling van het Vlaamse theater in Nederland, is dat men hierdoor in Vlaanderen op die niveaus waar beslissingen genomen en oplossingen

Nr. 21-22, Mei 1988 • Klaas Tindemans, Johan Thielemans, Gunther Sergooris, Erwin... • K R O N I E K
Oh ja, ik weet dat er nogal wat toneelcritici zijn die geen al te hoge pet op hebben van de zogenaamde blijspelen, maar de mensen in de zaal geven weinig om die kritiek...Zowel in Frans:z als in Tars/zan, Thomas' vroeger creaties (samen met Guy Dermui, als Dito'Dito gepresenteerd), kregen die tekstfragmenten die neigden naar filosofie-van-de-vi-cieuze-cirkel, naar...Ondanks de reserve die op sommige punten ten opzichte van het stuk aangehouden wordt (of misschien dankzij die reserve) slaagt Discordia momenten van hoogspanning met de tekst van Claus op de scène te

Nr. 21-22, Mei 1988 • Klaas Tindemans • Dirk Van Dijck, een onstuimig acteur
Maar ondanks alles ben ik mij bewust van de enorme verdiensten die Jan had voor mijn vorming, ik die nooit had nagedacht over "Waarom speel ik die tekst, en hoe pak ik dat...Ik deed liever daar iets verschrikkelijks, met die weinige middelen, en die gebrekkige dramaturgie, dan dingen die meer succes hadden en minder moeite kostten...Als je dan ziet dat waar mensen met dingen bezig zijn die veel verder gaan dan wat je zelf kent, of die het acteermateriaal verleggen naar andere domeinen, die veel in vraag stellen, dan wil ik graag

Nr. 21-22, Mei 1988 • Luk Van den Dries • De jongste van de jonge garde
Ik heb voor mezelf een plan, een kader waarbinnen een aantal stukken passen die ik ooit wil doen, hoewel die ook wel wisselen...Dat is de fout van die huizen die geweigerd hebben een evolutie door te voeren, die geweigerd hebben dat b.v...En is die van bij je thuis beter, gebruik je die

Nr. 21-22, Mei 1988 • Frank Peeters • Lucas Vandervost bewerkt Pan voor De Tijd
Cyriel Buysse De speeltekst die De Tijd brengt, is geen rechttoe rechtaan vertaling van Van Lerberghes stuk -- al kan het programmaboekje wel die indruk wekken -- maar een bewerking door Lucas...Tot welk resultaat leidt deze confrontatie van een hedendaags theatermaker met een tekst die naar zijn ontstaansvoor-waarden blijkbaar stevig verankerd zit in een specifieke sociaal-politieke context...Bij Van Lerberghe is Mère Anus een gemene volksvrouw die optreedt in III,5 en naar wie verwezen wordt als de eigenares van een zwarte kat en een uil -- twee attributen die ook voor de duivelverjaging

Nr. 23, September 1988 • Luk Van den Dries • VAN FEESTEN EN FESTIVALS
Een stelling die meteen zichzelf bewijst...noodlotshouding die een onbeweeglijkheid suggerereren die in het Stalinisme niet zou misstaan...Het zijn interpretaties die fel contrasteren met de ascetische wijze waarop Anne Teresa De Keersmaeker dit stuk ensceneerde, of met de kleuterBrecht-stijl die Discordia voor zijn Müllercollage

Nr. 23, September 1988 • Luk Van den Dries • VAN FEESTEN EN FESTIVALS
Het festival werd steeds armer en bloedde uiteindelijk in 1975 dood aan een optie die financieel en organisatorisch niet meer haalbaar bleek, aan een subsidieverplichting om een Vlaamse creatie te...Bert Verhoye wijst in zijn aankondiging/grafrede van de editie '74 op de Nieuwe Scène die in het Holland Festival en Avignon schitterde, op het bestaan van Mickery, Théâtre 140, op F. Marijnen en de...Maar het Festival du Jeune Théâtre is geen spreekbuis, geen verzamelplaats voor die jonge garde die Brussel als standplaats verkiest

Nr. 23, September 1988 • Gunther Sergooris • Opera in Vlaanderen: a never ending story?
Gent en Antwerpen die de meerderheid hadden in de raad van bestuur van de intercommunale, blonken niet uit door enthousiasme voor de nieuwe formule die ze door de toenmalige minister van Nederlandse...Trouwens, heel wat van die kleine gezelschappen zoeken noodgedwongen naar samenwerkingsmogelijkheden en velen zijn er ook van overtuigd dat die overvloed niet meer lang houdbaar is. Men heeft...Daarbij rijst de vraag waar men al die, liefst jonge Belgische zangers gaat vinden om die partijen te bezetten

Nr. 24, December 1988 • Pol Arias, Koen Van Muylem, Erwin Jans,... • KR O N I E K
Tot daar slaagt Willy Thomas (de 'helft' van Dito Dito) erin zijn 'typetje' op de planken te brengen: hij is duidelijk een man die de taal gebruikt om zich erachter te verbergen, die tegen de leegte...De mengeling van afstandelijke spot en meewarigheid in de novelle gaat verloren in de opvoering, die zich alleen lijkt toe te spitsen op de mogelijkheden die de tekst biedt tot karikatuur en parodie...vinden die correspondeert met hun bedoelingen én die bijzonder is in het gebruik van theatermiddelen; dat zijn de factoren die bij de juryleden doorslaggevend blijken te zijn

Nr. 24, December 1988 • Theo Van Rompay • Dan maar de RAT afschaffen?
De RAT, zo stelt die uitvoerig in zijn eindrapport, heeft die uitdaging tenvolle geaccepteerd...Gedaan dus met een minister die zich steeds kan verschuilen achter het advies dat hem/haar verstrekt werd, terwijl die adviesraad steevast beklemtoont dat het laatste woord bij de minister ligt, aan...Iedereen die zich tot die taak geroepen voelt, kan zich kandidaat stellen, ten persoonlijke titel of geruggesteund door een organisatie

Nr. 24, December 1988 • Alex Mallems • Gildas Bourdet
Daarom streven wij naar een theatervorm die zo eenvoudig mogelijk is, maar die tegelijkertijd ook uiterst complex blijft: theater dat verhalen vertelt die men kan volgen -- zoals men Jules Verne...Ik geloof dat er in al die produkties een aantal naturalistische elementen verwerkt zijn die geconfronteerd worden met elementen die precies trachten de voorstelling te vervreemden van de realiteit...Het spelen van Bourdet-stukken door andere gezelschappen is in Frankrijk daarentegen blijkbaar nog altijd taboe, al vindt Gildas Bourdet die confrontatie met andere visies op zijn werk -- bijvoorbeeld

Nr. 24, December 1988 • Luk Van den Dries • WOYZECK
Blik en oog vormden de centrale metaforen voor deze Woyzeck-interpretatie: de blik van de geslagen hond die de wereld niet meer begrijpt, die goed wil doen maar overal uitgekafferd wordt en vanuit...Het zijn grensdecors: weerkerende ramen die afstand scheppen, kieren die het perspectief vernauwen en geen plaats laten voor de personages...Marijnen beperkt zich tot de essentie: een hellend vlak met langs de zijkanten donkere doorgangen, personages die in een paar trekken worden getekend, en de confrontatie met de harde tekst

Nr. 25, Maart 1989 • Luk Van den Dries, Fred Six, Alexander... • K R O N I E K
Die blijft aan de oppervlakte, maar dan wel 'tot in de puntjes'. Heerlijke stukken tekst, die je vaak grijpen in hun eerlijke eenvoud: de regendruppels op Wittgensteins hoofd, die naarmate het college...De interne code, die vanaf het begin geïnstaureerd is, is die van een adellijke familie...Etcetera had die fout gelezen in "De Morgen" (die vaak vol foutieve informatie staat). Ik heb wel gezegd: "Toen ik die uitspraak van Wim Van Gansbeke hoorde, was ik blij dat ik De Kunstopmeter

Nr. 25, Maart 1989 • Pol Arias • Het Theater als Avontuur
Uit die improvisaties ontstond een dialoog, die achteraf werd vastgelegd en uit het hoofd geleerd...ontsnapten op die manier aan de typische vaagheid die de teksten van Duras kenmerkt...hadden al die tijd al gewerkt met die vrees in het hart, maar toen het gebeurde, betekende het een opluchting, een bevrijding

Nr. 25, Maart 1989 • Marianne Van Kerkhoven • Die dingen doen die elders niet kunnen
15) die zei, dat de grote concentratie van mankracht en middelen in zo'n repertoirehuis precies moest gebruikt worden "om die dingen te doen die elders niet kunnen". Dat het brengen van een...theatrale werkelijkheid, die of méér kwaliteit moet vertonen van vorige fasen óf een andere kwaliteit, die zo intens mogelijk aansluit bij wat leeft in de maatschappelijke werkelijkheid...De kritiek die reeds in het eerste jaar van werking op Toneelgroep Amsterdam werd afgevuurd en die als basis had dat er te weinig publiek kwam, lijkt mij dan ook voorbarig

Nr. 26, Juni 1989 • Johan Thielemans, Werner Strouven, Geert Sels, Alexander... • KR O N I E K
Eigenlijk was de rivaal Gurn (Noah Gelber) de enige die scherp en vinnig danste en die ook voldoende gedreven acteerde om te boeien...Een levenswil die haaks staat op de tijd, die maatschappelijk wordt weggeduimd, die los staat en vrij is van elk burgerlijk zelfbegrip...hen nemen die niet naar de opera gaan, en die niet veel verdienen per maand