Archief Etcetera

940 document(en) met "JE JE NOG DAT" • Resultaten 761 tot 780 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 62, December 1997 • Fransien van der Putt • Hoe iets ontstaat uit niets
Dat moet Greco zijn, denk je als je de voorstelling voor de eerste keer ziet...Zijn manier van dansen, het feit dat hij zich nooit in een pose terugtrekt, wekt de indruk dat je precies kunt volgen wat er gebeurt...Er beweegt altijd wel iets, ook al is dat voor onze op duiding, op herinnering, op grip gerichte geest nog niet 'iets'. Zo onbewust en vanzelfsprekend als de meeste mensen zich bewegen, zo

Nr. 62, December 1997 • Carl Hourcau • Tussen hersenen en beweging
Greco: Omdat ik denk dat techniek een danser helpt om te dansen, maar dat betekent nog niet dat die techniek de dans zelf is. Het reproduceren van het balletrepertoire is niet mijn stimulans om te...Die metaforen ontstaan natuurlijk op zeer associatieve wijze, plots staat die arm zo en merk je dat dat beeld niet meer enkel menselijk is, dat je er veel verder mee kunt gaan...Soms groeien die nog uit en nemen ze heel veel tijd en ruimte in. Andere keren blijft het een klein element, dat toch interessant is en zijn plaats krijgt in de voorstelling, ofwel blijkt dat het toch

Nr. 62, December 1997 • Clara Van den Broek • Klapstuk 97 en het dansgeheugen
Denken dat je nieuw en oorspronkelijk bent, is vals, flauwekul...Volgens een mechanisme dat Grimonprez' magistrale video dial H-I-S-T-O-R-Y op Klapstuk zelf nog kwam illustreren, worden namen immers pas groot als ze het nieuws, in casu de festivalaffiche e.d...Wij, toeschouwers, die hadden ingezien 'dat het toch nog zo gemakkelijk niet was', keken vervolgens met een hernieuwde interesse verder

Nr. 62, December 1997 • Eric De Kuyper • De zin van een anachronisme
Dat betekent hoegenaamd nog niet dat de zogenaamde 'opvoeringskunsten' in deze tijd geen functie meer zouden hebben...Alleen was dat duidelijk de bedoeling van de opvoering, en dat kon je het scherpst aflezen aan het acteren van Maggie Smith die dankzij haar enorm talent erin slaagde het tijdsbeeld dat gezocht was op...Al dat en nog meer maken deel uit van de opvoering

Nr. 62, December 1997 • Rudi Laermans • De tragédienne en haar meesterwerk
Neen, het gaat er gewoon om dat je als acteur al klappen hebt gekregen, dat je weet hoe pijnlijk het acteren soms kan zijn, en dat je die pijn ondanks alles toch terug moet gaan opzoeken om de woorden...Je moet doen wat je wordt gevraagd, maar tegelijk laten merken dat er nog iets anders achter zit...Tijdens Philoktetes dacht ik vaak: waarom zou je, waarom zou je... Ik was als het ware dubbel bezig: ik speelde een rol - en ik denk nog steeds dat ik in die voorstelling een heel goede Odysseus heb

Nr. 62, December 1997 • Peter Anthonissen • Turn out the stars
Kan je als kunstenaar blind blijven voor de politieke context waarin je werk ontstaat...Kan je met operadiva Elisabeth Schwarzkopf beweren dat je altijd alleen maar hebt willen zingen...Dictatoriaal', schreef Dominiek Van Besien in De Morgen: dat is sterk uitgedrukt, maar het lijkt me wel dat Hoghe in Chambre Séparée, ondanks zichzelf, in het centrum van de belangstelling komt te

Nr. 62, December 1997 • Marc Holthof • Een koning uit een washuis
De kunstenaar is hier als de pseudo-koning die weet en beseft dat hij een rol aan het spelen is. En die nog immer vreest ontmaskerd te zullen worden...vriend van Montaigne, dat de verslaving van een volk steeds gewild is, dat het zelf de eigen keel oversnijdt, zelf het juk (of de elektroshocks of masturbatiebevelen) van een tiran aanvaardt...Hoe komt het dat hij macht over u heeft, tenzij dankzij u?' Bij de La Boétie rijst al het vermoeden dat het politieke lichaam niet aan de vorst, maar aan het volk toebehoort

Nr. 62, December 1997 • Willem Dauw • 'Star Quality'
En misschien is het voor sommige mensen niet zo evident dat je zegt: luister nu eens allemaal, ik ga hier iets interessants vertellen, en jullie moeten er ook nog 450 frank voor betalen...Anders zou je ook meer gebruik maken van het feit dat je met je gezicht op televisie komt...Het is vanuit dat sterrendom dat je wilt dat je personage sympathiek blijft en dat het er 's ochtends mooi uit ziet, ook al heeft het een hele nacht slecht geslapen

Nr. 63, Maart 1998 • Marleen Baeten • Kansarmoede en kunst: een trend?
Het toonde aan dat culturele armoede en de onmogelijkheid om te communiceren als nòg erger ervaren worden dan sociaal-economische armoede...Het begrip 'kunstenaar' bijvoorbeeld wordt gehanteerd voor eenieder die een kunstmedium hanteert, zelfs als dat zo goed als eenmalig is. 'Amateur' of 'liefhebber' zijn blijkbaar vieze woorden wanneer...Maar het begrip 'methodiek' bijvoorbeeld wordt voor van alles en nog wat gehanteerd zonder dat telkens te benoemen

Nr. 63, Maart 1998 • Pieter T'Jonck • Als spreken tot niets leidt
Dit beeld is optisch niet gecorrigeerd voor de scène, behalve dan dat het geminiaturiseerd is: nog lagere plafonds dan in de doorsnee 'doeninge' of fermette, nog meer meubilair, zodat bewegen haast...De bewerking van Bart Cardoen is echter zo doorspekt met typische gebruiken (zoals de 'zantjes' met vrome gedichtjes) dat je wel moet veronderstellen dat van het oorspronkelijke stuk niet veel meer...Het hoeft weinig verwondering te wekken dat er dode momenten ontstaan in dit stuk: tegen de pauze denk je dat je het 'ding' wel begrepen hebt

Nr. 63, Maart 1998 • Geert Sels • Kan theater nog pijn doen?
Het pact met de duivel bepaalt dat hij het voortaan de vrije loop zal laten...Dat is een illusietheater dat zich niet wegsteekt achter doen-alsof, maar open kaart speelt en zich kwadrateert waar je bij staat...Nog een stap verder gaat het als de acteurs bij wijze van spreken nog vuile handen hebben van datgene waar ze mee bezig waren voor ze de speelvloer betraden

Nr. 63, Maart 1998 • Wouter Van Looy • Iets leuks voor de kinderen
al maanden te voren in hun programmaboekje hadden met vaak een inderhaast verzonnen tekstje erbij, dat aankondigt dat je deze voorstelling best niet kan missen...Het gebeurt nog veel minder dat je je tijdens een voorstelling afvraagt waarom ze niet is afgevoerd...Als summum krijg je in het derde deel - de uiteindelijke voorstelling - nog het kinderkoor gepresenteerd

Nr. 63, Maart 1998 • Koen Tachelet • Ten Oorlog
Hij laat je weten dat je moet doorgaan met je droom, je zult een spoor vinden...Inderdaad,' antwoorden zij, 'hij laat je weten dat je bij je standpunt moet blijven...Had je niet het gevoel dat er reeds een voorstelling in je hoofd bestond

Nr. 63, Maart 1998 • Koen Tachelet • Ten Oorlog
Maar erger nog dan dat: aan de meeste recensies viel af te lezen dat niet de voorstelling zelf, maar de eigen verwachtingen ten aanzien van Ten Oorlog werden gerecenseerd...Succes is dat je zowel de geest als het lichaam van je aanbidder oppeuzelt...Wat is het verhaal van dit werkproces, dat de makers hebben ervaren als een 'louteringsproces', maar dat ook een wonde heeft achtergelaten die nog lang niet gelouterd is. 'Iedereen heeft zijn waarheid

Nr. 63, Maart 1998 • Luk Van den Dries • Ten Oorlog
elk stuk zwiert hij je rond in dat bloedpanorama, steeds verder, steeds dieper tot je haast in walg wegzakt...Even goed kan je van Hendrik V zeggen dat het het vrouwelijke in een tot nog toe gesloten mannenwereld introduceert als dat het de patriarchale lijn van het eerste deel verder zet...Haar klacht geeft deze Hendrik V-versie toch nog zin in dat grote verhaal van schuld en boete dat in Ten Oorlog verteld wordt: juist de onderdrukking van al het vrouwelijke, gesymboliseerd in de

Nr. 63, Maart 1998 • Marleen Baeten • Van Blauw Vier tot Cantecleir
De roman reikt je een wereld aan, maar je moet zelf naar een synthese toe werken, naar een conflict dat op de scène kan plaatsvinden...Dat maakt dat je haast vanzelf beeldender gaat werken dan wanneer je van een dramatekst vertrekt...Zelfs als je het stuk speelt met tachtig personages, dan nog blijkt dat het eigenlijk draait om drie krachten, die je kan reduceren tot drie belangrijke figuren of clusters van figuren

Nr. 63, Maart 1998 • Stephan Moens • Opera tot theater maken
Hier konden ze zien dat ook professionele zangers het soms moeilijk hebben, dat je niet met je gestoomde pakje aan naar de eerste repetitie kunt komen en daar even netjes buiten kunt komen op het...Het moet allemaal die heile, kunstmatige zangerspose zijn: opkomen en afgaan zonder dat de fond erachter beschadigd wordt, zonder dat je je nieren moet aanspreken en je hart en ziel om vorm te geven...dat decor mocht je alle mogelijk symbolen zoeken en vinden - van de spiegel van het leven tot het rad van fortuin -maar zij zijn niet het wezenlijke van het werk van Joosten: dat is het directe

Nr. 63, Maart 1998 • Peter Anthonissen • Ontmoeting op de pijngrens
Toegegeven, het bloedstollende relaas dat Marguerite Duras (1914-1996) in de nadagen van de Tweede Wereldoorlog schreef, is een sleutel tot het succes, maar meer nog is het de intense manier waarop...naar Buchenwald gedeporteerd, maar in april van het jaar daarop nog niet is teruggekeerd...haar inleiding tot het boek bekent ze: 'Hoe heb ik dit kunnen schrijven, dit ding dat ik nog niet kan benoemen en dat me bang maakt wanneer ik het herlees

Nr. 63, Maart 1998 • Bart Eeckhout • Hiphop na de hype
Een gedurfde kruising, zeker als je het thema van de voorstelling in aanmerking neemt: de geschiedenis van de jeansbroek, een onderwerp dat je niet meteen associeert met de hedendaagse dans...Maar dan verlies je wel uit het oog dat de danse urbaine een hele nieuwe cultuur introduceert in de actuele dans...Dat besef je vanzelf als je de context en de cultuur in rekening neemt die schuilgaan achter dat op het eerste gezicht jonge, populaire en oppervlakkige vertoon

Nr. 63, Maart 1998 • Pascal Gielen • Corps incorporated
Het was al lang geleden dat een artistiek werk nog voor zoveel politieke beroering had gezorgd...Op dat moment grijpt de voorstelling in op je bewustzijn en gaat ze het transformeren...Dankzij dat strakke bewegingskader evenaart de artiest nog het meest de compositie van een foto of schilderij