Archief Etcetera

1145 document(en) met "Maar " • Resultaten 701 tot 720 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 39, December 1992 • Erwin Jans • Kunstencentra
Een sluis in twee richtingen, naar het publiek toe, maar ook naar de kunstenaar zelf toe: hoe kan hij verder doorgroeien, materieel en infrastructureel, maar ook artistiek", aldus Guy Cools: "Een...Ik herinner me dat deSingel een aantal jaren geleden werk van Mark Vanrunxt produceerde . Maar dat is nooit echt van de grond gekomen omdat de ruimte te enorm was...Daarna kan hun work-in-progress getoond worden, niet onmiddellijk aan het publiek, maar aan collega's. Het komt erop aan het groeiproces van jonge mensen juist te begeleiden met een goede timing voor

Nr. 39, December 1992 • Pieter T'Jonck • Anne Teresa De Keersmaeker
ATDK: Je hebt altijd opzetten, maar vaak kom je er pas al doende achter wat die opzet dan precies is. Je moet de dingen soms laten komen, en dan wijzen bepaalde materialen zich uit...Het zijn twee tegenstrijdige, maar ook complementaire elementen die alleen maar door hun spanningsveld bestaan...Etcetera: Maar als die rimpels op de structuur er niet zijn, krijg je toch even goed iets wat bijzonder dood is. ATDK: Misschien, maar we hebben ons nooit bezig gehouden met het aanbrengen van

Nr. 39, December 1992 • Dirk Vanhaute • Het Mattheüseffect in het kindertheater
Om van een subsidiedossier een mooi presentplaatje te maken zal iedereen wel eens veralgemenen, maar in een volwaardige sociologische studie kan dit niet verdedigd worden...Maar dat heeft niets met opvoeding te maken, wel met respect voor de toeschouwer...En het is het alibi voor een twijfelende programmator om uiteindelijk toch nog maar eens het verkrachte sprookje in huis te halen

Nr. 39, December 1992 • Patrick Jordens • Herwig Deweerdt
Maar er zijn zoveel andere fundamentele thema's waar zij wel veel mee te maken hebben en waar ik nog niet over uitgepraat ben...Maar hij werd gefascineerd door de muzikaliteit van de Vlaamse taal...Ik heb er een actrice aan toegevoegd die een soort ritueel moest uitvoeren, niet om de muziek te duiden maar om hem lijfelijker aanwezig te stellen

Nr. 39, December 1992 • Eddie Vaes • Twintig jaar schotten doorbreken
De schotjesgeest in de maatschappij maar ook in het theater doorbreken...Chaos Talent zat bij OT op een hoop, maar de voorstellingen waren steeds een chaotische bedoening...Emoties Platonov is een heel ander stuk, maar even zuinig vormgegeven, het aantal personages is hier gereduceerd tot acht

Nr. 39, December 1992 • Benoît Vreux • Contract tussen kunstenaars en overheid
Die politiek kwam uiteraard alleen maar de vaste, meer bepaald de Brusselse gezelschappen ten goede, en wel in die mate dat bij de eerste staatshervorming van 1970 in de Franse gemeenschap nog slechts...Enkele theaters hadden zich al geprofileerd als 'lieu public' en nodigden produkties uit die niet in eigen huis waren gemaakt, maar sommigen hadden zalen en middelen gemonopoliseerd...De adviezen van deze commissie zijn niet bindend, maar de minister legt ze zelden naast zich neer

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Rieks Swarte
Swarte moest dit niet alleen aan zijn acteurs tonen, maar moest hen ook overtuigen dat het kon, dat deze speelstijl nog werkzaam was...Maar dan ontdekt hij op zekere dag dat hij samen met Annet Kouwenhoven van Discordia een passionele bewondering deelt voor Erich Kästners Emil en zijn Detectives...Spullen zijn belangrijk, maar het gaat om het totaal

Nr. 39, December 1992 • Gunther Sergooris • Freudiaanse huwelijksanalyse
Om haar te veroveren moet Calaf niet alleen drie raadsels oplossen, maar wordt hij ook gedwongen Liu, de slavin die hem totaal onderdanig is, op te offeren...Wit voor maagdelijkheid, maar ook voor de ijskoude gevoelswereld van prinses Turandot (Principessa di gelo...het tweede bedrijf fungeert een eveneens overgedimensioneerde stoel zowel als (lege) troon waar de oude keizer zou moeten plaatsnemen, maar ook de associatie met een schavot ligt voor de hand

Nr. 39, December 1992 • Gunther Sergooris • Berouw na de zonde
Het is opvallend hoe Purcell er daarentegen wel in slaagt dit continuüm te creëren vanaf de korte maar pakkende ouverture tot het beroemde lamento van Dido When I am laid in earth en het slotkoor...Ballast Les Troyens is een werk met sterke passages, maar ook met heel wat ballast, zoals marsen en balletten, die niets aan de inhoud toevoegen maar alles te maken hebben met de conventies...Hier heerste operaroutine, niet slechter, maar ook niet beter dan wat we in een gebruikelijke opvoering te zien krijgen

Nr. 39, December 1992 • Janine Brogt • Hoezo repertoire?
Elk kaartje bevatte een trefwoord, waardoor een verhaal getriggerd werd dat te maken had met zijn ontwikkeling als theatermaker, bij voorbeeld over de Chevrolet '48 van zijn oma, maar dit terzijde...Maar wij kunnen die alleen maar vormgeven vanuit ons eigen punt in de tijd, met het bewustzijn van wat ons scheidt van de tijd en omstandigheden waarin die tekst is ontstaan...Zelfcensuur is het grootste gevaar, maar ook het herhalen van een succesformule, of het door blijven spelen van voorstellingen die wel een publiekssucces zijn maar die artistiek niet deugen, en het

Nr. 39, December 1992 • Lucas Vandervost • Hoezo repertoire?
Oh zo dicht bij de realiteit maar toch bij lezing of eerste kennismaking zo hermetisch...Ik denk dat de verloedering van het taalgebruik en daardoor ook van het denken nauw aansluit bij, maar zelfs erger is dan de gevaarlijke verrechtsing van onze maatschappij . Ik wens de Vlaams...Al was het maar de toekomst van mijn dochter

Nr. 39, December 1992 • Gommer van Rousselt • Hoezo repertoire?
Nu vier jaar later is en blijft het onzinnig om de theaterrealiteit anno 1992 te willen blijven inventariseren en catalogeren met deze 'leeggelopen woorden' (Van Kerkhoven). Maar hoe leeggelopen...Hove, Jan Lauwers, Lucas Vandervost... Hun ideeën over werken met en in een ensemble verschillen duidelijk van elkaar maar zijn absoluut artistiek legitiem...Maar nogmaals, stel dat Jan Joris Lamers en zijn Maatschappij Discordia de KNS (de Bourla, welteverstaan) in Antwerpen 'krijgt', dat het Raamtheater dienst zou doen als permanente studio voor zeg maar

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Een verstikkende mantel van Cultuur
een lange dialoog tussen Alkmene en Jupiter (gespeeld door Peter Simonischek) merk je aan dat takje, dat alles beweegt, maar dat Jupiter er voor zorgt dat hij, onbeweeglijk, centraal blijft, terwijl...Maar wat betekent het allemaal...Het esthetische is dan een verhulling, een strategie om de illusie van betekenis te wekken, terwijl het bemeubelde leegte is. Wat een meubels, dat wel, maar welk een leegte

Nr. 39, December 1992 • Geert Opsomer • Van schilder tot schrijver van de ruimte
Maar het voorbeeld van Moulaert is meer dan de reanimatie van een onder de stolp bewaard verleden...ruimtelijke potentie van de tekst geëxploreerd, maar worden ook de eerste stappen gezet voor een dramaturgie die niet uitsluitend door de dramatekst wordt gegenereerd...de bewegingen van de acteurs, maar ook t.o.v

Nr. 39, December 1992 • Inhoudstafel
02/ 767 94 14, fax 02/ 767 51 15 Een extra dik nummer Etcetera 39 had u half september in de bus moeten vinden maar enkele dagen voor de deadline bleek een aantal artikelen niette zijn

Nr. 39, December 1992 • (advertentie)
Maar helaas niet tot vermaak

Nr. 40, Februari 1993 • Luk Van den Dries • Moord op onschuldige kinderen
Waarmee nog maar eens bewezen wil zijn dat Vlaanderen en Nederland meer en meer naar één speelgebied aan het evolueren zijn met vrij verkeer van artistieke goederen en mensen...De scenografie van Jan Versweyveld citeert wel de milieucontext, maar gaat daar tegelijkertijd aan voorbij...Je hoort het aan de housemuziek, je ziet het aan het beklemmende slotbeeld, maar je voelt het in onvoldoende mate aan het spel

Nr. 40, Februari 1993 • Bruno Koninckx • Een kunstwerk zonder vorm is geen kunstwerk
de eerste brief, een wat onwennige start van de voorstelling, komt een aantal abstract aandoende beschouwingen over het fascisme voor, maar in de volgende brieven worden...Zo staan links en rechts vooraan op de scène een tafeltje met een stoel, maar achteraan staat slechts één bed...Je zou kunnen zeggen dat bij deze produktie niet zozeer de inhoud maar wel de vorm de boodschap overbrengt, zodat letterlijk geldt: the medium is the message

Nr. 40, Februari 1993 • Johan Thielemans • Leve het verschil!
leven zoals het hoort te zijn, maar omdat hij daarbij zoveel ironische knipogen inbouwt, toont hij ons dat hij verduiveld goed weet dat de wereld van 1993, ondanks de open grenzen van Europa, helemaal niet...Angstige mensen zetten een grote mond op, maar zie hoe hun knieën trillen...Zijn acteurs zijn in al deze talen schitterend, maar voor een Nederlandstalig publiek schept dit moeilijkheden, omdat Boerman geen elementair Engels schrijft, en zijn acteurs soms met een Cockney

Nr. 40, Februari 1993 • Bart Van den Eynde • De bloeddorst van de ideale vorst
Maar het stuk toont zich toch vooral als een eenstemmig loflied op een vorst en een land: Henry V en Engeland...Niet de oorlog is het thema, maar de moed en de verantwoordelijkheid van een vorst voor zijn land en zijn troepen in de oorlog worden getoond...Bij de dood van de koning van Frankrijk, maakt deze bruut, wanneer hij haar wil troosten, het verdriet van de prinses alleen maar erger