Archief Etcetera

1145 document(en) met "Maar " • Resultaten 661 tot 680 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 37, April 1992 • Erwin Jans • editoriaal /De wilde loop van de wereld
Dit seizoen, tien jaar later, staan er op de Vlaamse en Nederlandse scène maar liefst vier Tasso's (De Tijd, een Stucproduktie, Discordia en een werkplaats-voorstelling in Nederland). Begin jaren...De kunstenaar kijkt toe, maar is niet langer beschermt en kan evenmin met zijn positie van toeschouwer genoegen nemen...Maar daarmee weet hij nog niet wat hij wel moet doen

Nr. 37, April 1992 • Klaas Tindemans • De deuren van de tijd gaan niet...
Tegenover de kritisch-rationele wereldorde van Kant, staat echter een andere opvatting over de moderne samenlevingsvorm, die even 'aufgeklärt' is, maar die wel de eigenheid van de natie (het verschil...Maar door de romantische held een symbolische sleutelrol te laten spelen in het democratische én nationalistische discours, openen de romantici de doos van Pandora: het instinct heeft meer...Zoals Ernesto Sabato opmerkt, in een artikel over de absurde vraag naar de 'ware' identiteit van de Ibero-Amerikaan (maar de vraag is voor de Europeaan even absurd): "Ik sprak over byzantinisme, want

Nr. 37, April 1992 • Ludo Abicht • La Muette de Portici was geen grote...
Achtenswaardig ongedierte kruipt dan vlug weer onder de grond, maar hier was dit niet het geval...Kunst als profetie Daar de kunst niet alleen decoratief-apologetisch werkt (dat ook), maar vaak tegelijkertijd utopisch-subversief, is het normaal dat de kunstenaars anders op deze...Al was het maar om te zeggen: wij zijn niet de hopeloos ontwortelde vaderlandloze gezellen en kosmopolieten (waarom is Goebbels erin geslaagd dit mooie woord ook vandaag nog een negatieve bijklank te

Nr. 37, April 1992 • Luk Van den Dries, Erwin Jans • Luk Perceval
Perceval: Ik begrijp die redenering, maar wil ik dat wel...Tsjechov zegt ergens dat de schrijver niet moet beoordelen, maar wel waarnemen en weergeven...Niet zozeer voor mijn eigen genoegdoening, maar om het settlement te voorkomen, het doods theater waar Brook het over heeft

Nr. 37, April 1992 • Johan Thielemans • Gepassioneerd theater
enkel essentie reflecteert en daarmee niet daadwerkelijk maar puur universeel gericht is. Wat overblijft is een reinigende werking als door een meedogenloze zelfanalyse en zelfontdekking...Dora Van der Groen wil er steeds op drukken dat ook in de hevigste momenten alles maar spel is, toneel, theater, en dus niet 'echt' ernstig

Nr. 37, April 1992 • Erwin Jans • De andere gevoeligheid van Immer das Selbe
Vandekeybus zelf spreekt in een interview over de videocliptechniek waarop hij zich inspireert:' Ik gebruik het tempo, het ritme van de videoclip, maar niet de knip-techniek...Het zijn best amusante momenten die een publiek voor zich weten te winnen , net zoals de half vertelde verhaaltjes die we ook uit vorige voorstellingen kennen, maar tegelijk laten ze een onbevredigd...Lr dient zich inderdaad iets nieuws aan bij deze choreograaf, maar het moet zich nog manifesteren in de lichamen zelf van de dansers

Nr. 37, April 1992 • Pieter T'Jonck • De lucht is zwanger van onuitgesproken verlangens
Het emotionele zwaartepunt van de voorstelling ligt ongetwijfeld nog steeds daar, maar de energie die ze vroeger bij haar vrouwelijke dansers wist los te werken, is er voorlopig niet...Ze speelt samen met Vincent Dunoyer maar eigenlijk communiceert ze nauwelijks met hem, maar met de registrerende camera, en dus onrechtstreeks met de kijker...Hij voelt zich bekeken, en dat gevoel verdwijnt maar op het ogenblik dat hij een monoloog kan afsteken

Nr. 37, April 1992 • Gunther Sergooris • De apotheose van de diva, de ondergang...
Hij heft het zwaard op, even nog houdt hij de schijn op, speelt de held, maar weldra krijgen wanhoop en ontzetting hem in hun greep...Maar zijn tocht naar Achilles, nadat hij zijn kleren afgelegd en een soort boetekleed aangetrokken heeft, was erg sterk...Maar King Priam grijpt naar de keel, hier is geen plaats voor ironie, maar zien de uitvoerders zich genoodzaakt de complexiteit en de verschillende lagen van het werk op een adequate manier voor het

Nr. 37, April 1992 • Hana Bobkova • De criticus en zijn verantwoordelijkheden
Er zijn veel activiteiten te bespeuren waarover de meningen weliswaar sterk uiteenlopen, maar er is een groeiende publieke be-lanstelling...Maar het kan alleen maar verhelderend werken indien de critici zich realiseren dat deze norm bestaat, indien zij er zich rekenschap van geven dat deze verkoopsgedachte hun schrijven beïnvloedt...Deconstructivisme kan, geef ik gaarne toe, nieuwe ervaringen brengen, het postmodernisme, dat zich maar al te vaak slechts versiert met aan historische stijlen ontleende vormen, eveneens

Nr. 37, April 1992 • Hugo Durieux • De meubels van Robert Wilson
Doorlopend over het pad verdwijnt Einstein on the Beach weer in het amorfe gemurmel maar na een tijdje duikt opnieuw een geluid op dat mij bekend voorkomt...Ik concentreer me, maar wat is het ? Gaan zoeken in de stapel papieren is hier in het halfdonker onbegonnen werk...Dat beeld wordt nu door Wilson niet alleen geduid met een verwijzing naar de legende dat Stalin twee identieke kamers had, waarin telkens een fauteuil stond die met een hoes overdekt was, maar ook nog

Nr. 37, April 1992 • Maarten Van Steenbergen • boekbespreking /
Daaruit valt af te leiden dat de meeste schrijvers weliswaar theaterliefhebbers zijn, maar dat ze niet per se iedere min of meer belangrijke theatervoorstelling hebben gezien...Het zijn vaak zaken waarover men in het circuit nog maar moeilijk durft te debatteren...Ik heb bij het NTG knappe voorstellingen gezien zoals King Lear en De koning sterft van Marijnen, zoals Taghe De Vrek of Triptiek van het Weerzien in een regie van Mette Bouhuijs, maar ik heb er nog

Nr. 37, April 1992 • Luk Van den Dries • De Opdracht theatrale kaalslag
Maar hij had verder kunnen gaan, aldus Luk Van den Dries...Net als bij Brecht is het Muller niet om de individuele anecdotiek te doen, maar om de behandeling van een probleemstelling die in zijn herkenbaarheid blijvend geldig is. Om de aandacht van de...toeschouwer niet te zeer te laten afleiden door de afwikkeling van een plot, toont Muller al meteen de uitkomst, niet door een verteller, maar door het opdragen van een" brief

Nr. 37, April 1992 • (advertentie)
Maar hoe ziet de Don Juanfiguur er vandaag de dag uit

Nr. 37, April 1992 • Klaas Tindemans • De tekst en zijn varianten
Maar al te snel volgt weer een conclusie: 'De activiteit van de hedendaagse kunstenaar lijkt inderdaad te omschrijven, niet als het imiteren van de werkelijkheid, maar als het ontlenen van materiaal...Maar je bedenkt dat niet, het ontstaat...dat het hun, en alleen maar Vmn praktijk betreft, maar de vorm van de beschrijving (hoe voorzichtig de conclusies ook klinken) misleidt de lezer die zoekt naar gemene delers

Nr. 37, April 1992 • ERwin Jans • Arne Sierens Gent en de wereld
Maar het is niet de oorlog als dusdanig, maar de oorlog van de kleine man of misschien beter nog: de oorlog in de ogen van de kleine man, die Sierens tot onderwerp neemt...het verhaal van de moord op Lahaut zoals het door Boste wordt verteld). Ook in Mouchette en in Koste zitten nog een aantal epische passages waarin de personages 'vertellen', maar het aandeel van de...Er wonen geen goden, maar sukkelaars; je ziet er geen tragedies, maar melodrama's. Daarom gaan de personages in mijn stukken niet gebukt onder het Noodlot, maar onder noodlottigheid: het toevallig

Nr. 37, April 1992 • Erwin Jans • Het wachten van Josse De Pauw
Ook hun gezamenlijk filmproject Vinaja (1991) is intussen gerealiseerd, maar nog niet uitgebracht...maar verwoordt op zijn beurt het thema van de dood en het verlangen (naar water, naar leven). Ogenschijnlijk een monoloog, is Ward Comblez een fijnzinnig gecomponeerd stemmenspel...De personages zijn vertellers: zij dia-logeren niet met elkaar, maar hun vertellingen bouwen bloksgewijs het verhaal op

Nr. 37, April 1992 • Luk Van den Dries, Bruno Koninckx • Frank Vercruyssen
Maar het besef van hoe walgelijk het wel is, blijft aanwezig...Dat trekt mij ook bij Bernhard aan: dat lijkt een slechtgezind mens, maar als je een interview met hem ziet, dan blijkt hij integendeel zeer opgewekt...Ik vind, op dit ogenblik, al die initiatieven goed, maar er is een verschil tussen een echt verlangen om iets te doen en ons geweten sussen voor wat we de voorbije jaren dan wel gedaan hebben

Nr. 37, April 1992 • (advertentie)
Maar CERA heeft nog iets meer

Nr. 38, Mei 1992 • An-Marie Lambrechts, Erwin Jans • Ignace Cornelissen
Ik heb een jaar HRITCS gedaan maar ik ben daarmee gestopt omdat ik vond dat het te veraf stond van de theaterpraktijk...Etcetera: Maar met Wintersprookje zit je toch met een ander soort van produkties dan met h. v. Het Museum...de vele terzijdes willen elimineren, maar er is geen passie voor in de plaats gekomen

Nr. 38, Mei 1992 • Dirk Vanhaute • Het kindertheater zit in de lift. Een...
Maar rommel is wel eens vaker het begin van een nieuwe ordening...Waar enkele jaren geleden, naast de nu erkende gezelschappen, nog allerlei initiatieven opdoken (denk maar aan Pantarei, Marino Basso, Beurs-schouwburgprodukties, Jeux Interdits, De Kolk, ...) moeten...Het kindertheater heeft behoefte aan een speelplateau in de grote steden, maar moet evengoed bezig zijn met de spreiding over heel het land