Archief Etcetera

878 document(en) met "HOE EN HET WAAR-OM" • Resultaten 661 tot 680 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 60, Juni 1997 • Katie Verstockt • Dans/tijd
Dat besef van de 'heilige' tijd gaat gepaard met de intrede van het eeuwige en het tijdloze, die identiek zijn met het hier en het nu...Maar er kwam meteen ook een besef dat film een illusie is, die achteraf aanschouwd wordt, waar dus hoe dan ook het gebeuren al een verleden heeft en vastligt...het inwendige en het uitwendige, tussen leven en dood, tussen hemel en aarde), die onbekende ruimte vol mysterieuze spanningen, die de Japanners Ma noemen, waar ook de Butoh-dansers naar op zoek gaan

Nr. 60, Juni 1997 • Pol Arias, Marleen Baeten • Van kermisspelers en religieuze spelers
De jongste vier jaar was hij als acteur te zien in uiteenlopende huizen en gezelschappen: Arca (De eenzamen en Het evenwicht), De Tijd (Pelléas en Mélisande), kvs (De storm), kns (Als de bladeren...Al vóór de eerste repetitie bepaalde hij wie waar zou staan en had hij zich een beeld gevormd van hoe de voorstelling er zou uitzien...Op het ogenblik dat de repetitie een poging tot voorstelling wordt, werkt er een soort adrenaline waardoor ik me er opeens van bewust tracht te worden hoe het publiek mijn personage ziet, hoe het bij

Nr. 60, Juni 1997 • Marianne Van Kerkhoven • Een sculptuur van sneeuw
Het laatste jaar van de oorlog volgde Brulin les aan het Hoger Instituut voor Toneel en Regie te Antwerpen, de eerste school met een meer uitgebreid curriculum dan het Conservatorium en in zekere zin...Lon Landau was decorontwerper, een van de beste leerlingen van Teirlinck; hij was jood en communist en kwam in de oorlog in het concentratiekamp terecht, waar hij ook stierf...Eigenlijk was het heel eenvoudig; het toneellandschap vertoonde op dat ogenblik de aanblik van een woestijn: je had de kns in Antwerpen en in Gent, de kvs in Brussel en het kjt

Nr. 60, Juni 1997 • Luk Van den Dries • De Vere: theater zonder veel cinema
Meer dan ooit staat het gecentraliseerde (ge)weten ter discussie en wordt de wetensvolle blik afgelost door een zoekend ontrafelen van hoe de geschiedenis zich aan ons voordoet...Geprojecteerd op het Vere-project, maakt het citaat een interessante paradox zichtbaar: in de mate dat De Vere het repertoire - en dus ook de geschiedenis - onderzoekt, laat het de tijd stilstaan...Het wikken en wegen van wat mogelijk is, het bevragen van wat noodzakelijk is, het aanvoelen van wat vandaag en morgen relevant kan zijn

Nr. 60, Juni 1997 • Geert Opsomer • Geschiedenis en theater: de speler en de...
Dit 'verwarde kind' is verdwaald in het universum, het is beroofd van zijn plaats, zijn substantie, zijn eigenheid, het weet niet meer wat 'waar' en 'waardevol' is. Op deze onstabiele grond ontwikkelt...Nu de hele tempel van het moderne en van het vooruitgangsdenken aan het instorten is, nu ook de kritische tegenverhalen in het gedrang komen en het postmoderne ook al eens als dogma opduikt, is de...Als men echter het realiteitsverlies toelaat, dan bevindt men zich opeens in de situatie van de postmoderne mens waar het onderscheid tussen 'authentieke' mensen, spelers of 'replicanten' en

Nr. 61, Januari 1997 • Roel Verniers • Postkaart uit een instelling
Het enige waar ik lange tijd na het zien van Cataract kon opkomen was het wonder van acteur Lukas Dijkema...Af en toe voel je dat het voor een acteur, en bij uitbreiding een heel gezelschap, noodzakelijk is dat stuk te spelen en wel zó...Vertoont het gezicht van Dijkema al enige gelijkenis met dat van Vincent van Gogh, dan zeker ook de dwang en bezetenheid waarmee hij doorheen de tekst raast en het wonder van de mens aanschouwt

Nr. 61, Januari 1997 • Peter Anthonissen • De weg van het gezond verstand
Dàt zou ook het Theaterfestival met zijn parallelprogramma moeten ambiëren: het punt waarop een voorlopige en tussentijdse balans wordt opgemaakt van al wat er in het theater leeft, broeit en suddert...Wie er de recente nummers 58 en 59 van dit eigenste Etcetera op naslaat, ziet waar het festival zijn mosterd heeft gehaald: in artikels van respectievelijk Marianne Van Kerkhoven en Rudi Laermans, die...theater'. Dat Paul Pourveur, Jos Verbist en Bart Meuleman ondertussen de vraag had- den durven stellen waar het in hun ogen werkelijk politieke engagement in het theater is gebleven

Nr. 61, Januari 1997 • Marianne Van Kerkhoven • De drager van het verhaal
de teksten van Eriek Verpale) en die teksten waarin het personage zelf tracht een causaliteit aan te brengen, maar daar niet in slaagt, waar de twijfel, de aarzeling omtrent de betekenis van wat men...Maar toch: daar waar Het is nieuwe maan en het wordt aanzienlijk frisser - de voorstelling van Tg Stan waarin o.a...Voor zover het sowieso mogelijk was diegenen die het niet meemaakten een besef van het leven in de kampen te geven, wilde hij berichten hoe het daar was geweest

Nr. 61, Januari 1997 • Eda Cufer • Over een boom, een varken en steenkool
Vaak gebeurt het werk in een doodse stilte, af en toe doorbroken door het geluid van de versnelde ademhaling van de dansers, het bonken en botsen van lichamen op de vloer en de plotselinge kreten en...En omgekeerd van hoe de choreograaf of de regisseur zijn werk opvat en welke middelen hij gebruikt in het scheppingsproces...De instrumenten en methodes voor de transformatie van het lichaam zijn verwant en vergelijkbaar met de instrumenten en methodes voor om het even welke transformatie of verwerking van één vorm van het

Nr. 61, Januari 1997 • Klazien Brummel • Balanchine en de essentie van het ballet
1913 was hij begonnen aan de befaamde school van het aristocratische Marijinski-Ballet, waar de invloed van het hof en Petipa in alles voelbaar was...Het is net of Forsythe zich ook hierin heeft laten uitdagen door Balanchine en heeft willen laten zien hoe dat gaat, denken op het podium...Sindsdien is het verzamelen van het werk van Balanchine en Graham onafgebroken doorgegaan en op dit moment heeft Het Nationale Ballet buiten het New York City Ballet zelfs de grootste collectie

Nr. 61, Januari 1997 • Eric De Kuyper • Rendez-vous manqués met Hans van Manen
Maar het filmen van hun lichamen, daar waar de mens het meest kwetsbaar is, en die kwetsbaarheid precies in beeld brengen, veroorzaakten toch een soort beroeringsangst...Het fundamentele knelpunt waar het in een kunstenaarsbiografie (de mens achter het werk) om draait, blijft het hele boek door knarsen...Het behoort onlosmakelijk bij de geschiedschrijving van de naoorlogse danskunst en het is voor de huidige generaties moeilijk voorstelbaar, hoe in die eerste naoorlogse decennia op de kunst van de

Nr. 61, Januari 1997 • Klaas Tindemans • Shakespeare en het pelliculetaboe
Het beeld bedreigt de tekst, dat is het fundamentele probleem van de 'shakespearianen', en het duikt bij elke golf Shakespeare-films weer op...Hij/zij duikt op uit het niets, verdwijnt even abrupt, maar blijkt de spil van het drama en vooral van het bestaan van Romeo te zijn, erotisch en politiek...Af en toe gaan ze over tot de praktijk, en dan zie je heuse scènes uit het drama, in weelderige kostuums en donkere, stenen ruimtes

Nr. 61, Januari 1997 • Carine Meulders • Kunst versus Terreur
het recente, met de steun van het stuc en het Parijse Centre Georges Pompidou geproduceerde dial h-i-s-t-o-r-y neemt hij een diepe duik in het slapende archief van de eeuwige actualiteit, genaamd het...Terwijl het weemoedige Lamento Cubano van Guillermo Portabales weerklinkt, zien we piloten, hostessen en passagiers in het schijnsel van bleekblauw licht de luchthaven betreden waar familieleden en...het bewijs dat dit incident ècht wereldnieuws is. Het verhaal is keer op keer hetzelfde, altijd waar gebeurd, hoe langer hoe gewoner en triest als altijd

Nr. 61, Januari 1997 • Marleen Baeten • De kunst van het herinneren
Een vorm van denkend lichaamstheater: je bent ervan getuige hoe ervaringen, overwegingen, gedachten het lichaam beroeren en woelen doorheen het emotionele interieur om dan terug doorheen de façade te...Woyzeck on the Highveld daarentegen geeft naast het rationele ook het onbewuste, het emotionele en het erotische mee als invulling van het persoonlijke...Felix in Exile gaat over kijken, over het samenspel van zintuigen en geheugen, over de wederkerigheid die ontstaat tijdens het kijken en hoe daarin nieuwe verhalen ontstaan

Nr. 62, December 1997 • Hendrik Tratsaert • De weg van het misverstand
De weg van het gezond verstand (Etcetera 61, oktober 97) stelt Peter Anthonissen dat het parallelprogramma van het Theaterfestival 'het punt zou moeten zijn waarop een voorlopige en tussentijdse...bijvoorbeeld het uitspitten van de vraag naar het statuut van het theater tegenover nieuwe technologieën, geen vorm Van anticiperen en vooruit durven blikken', zoals het luidt in zijn omschrijving van...Een van de uitspraken waar hij zich bij aansluit is de opmerking van Bart Meuleman dat 'het theater momenteel zijn uiterste best doet om zijn engagement weer zichtbaar te maken en zich aldus te

Nr. 62, December 1997 • Marleen Baeten • Een tweeling van Dimitri Leue
Na Hoe mooi is Villapperzele (Adriaan Van den Hoof, Dimitri Leue, Tine Embrechts en Tom Houtekiet), gepresenteerd tijdens het Bronksfestival '96, vroeg Bronks opnieuw een voorstelling te maken voor...Van voorstelling tot voorstelling haalt de bevrijdende herkenning het op het gevoel dat dit kwetsbare relaas niet voor jouw oren en ogen bestemd is, en omgekeerd...Naargelang je ervaringen kleur je het einde anders in, en het is maar de vraag of de ervaringen van kinderen zo anders zijn dan die van jongeren en volwassenen

Nr. 62, December 1997 • Marleen Baeten, Wouter Van Looy • Huisje kunst
De jaren '90 lijken in het teken te staan van het volwaardig presenteren van het jeugdtheater en van een verbreding tot 'kinderkunsten'. Deze ontwikkeling hangt nauw samen met het ontstaan van...Het is eigenlijk hetzelfde als in een groot cultureel centrum, waar één van de programmatoren de opdracht heeft om zich specifiek bezig te houden met kinder- en jeugdcultuur, terwijl hij ook alert...En hoe creëer je de juiste context om het kwalitatief soms wel erg uiteenlopende werk te presenteren aan een publiek

Nr. 62, December 1997 • Fransien van der Putt • Hoe iets ontstaat uit niets
Verbaasd over hoe spieren zich spannen en ontspannen, spelend met de mogelijkheden van een gewricht of de verplaatsing van gewicht, overgeleverd tenslotte aan de onnavolgbare effecten van het...De voorstelling begint met het wonderlijke heen en weer tussen de twee geluidsstromen - de dunne lijn en het gerommel van mensen in het publiek - en zet zich dan voort op het podium in een niet...Als toeschouwer verlies je je in details en momenten, vergeet te vragen naar het doel en de betekenis van het bewegen en de voorstelling als geheel

Nr. 62, December 1997 • Carl Hourcau • Tussen hersenen en beweging
Die abstracte, primitieve ideeën confronteer ik met mijn lichaam om te zien hoe het op deze ideeën reageert, in de hoop dat het abstracte van de idee en het fysieke elkaar ontmoeten en de idee zo...Het gebied waar het abstracte en het zeer concrete, het fysieke elkaar raken boeit mij heel erg...Soms groeien die nog uit en nemen ze heel veel tijd en ruimte in. Andere keren blijft het een klein element, dat toch interessant is en zijn plaats krijgt in de voorstelling, ofwel blijkt dat het toch

Nr. 62, December 1997 • Clara Van den Broek • Klapstuk 97 en het dansgeheugen
schijn, rond ontologie en discursiviteit, waarbij het niet meer duidelijk is waar objectiviteit ophoudt en waar adelbrief begint, zo daar al een onderscheid tussen kan gemaakt worden...Grote namen als Balanchine, Fabre en De Keersmaeker etaleren hun aura over het geheel van het festival en staan borg voor het kaliber van de programmering...Ook het elkaar opdrachten geven, en het bij wijlen expliciet dissociëren van dans en muziek, zijn al even transparante referenties aan het Cunningham-credo