Archief Etcetera

729 document(en) met "Ik-figuur Laat" • Resultaten 621 tot 640 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 71, Maart 2000 • Jeroen Peeters • De anamnese van het dansbare
Temidden het gedoe en het gerotzooi van de voorstelling ontlook plots een bloempje, een solo gedanst met zoveel présence dat ik voor één keer Lachambres onzin voor en na er graag bijnam...Vandaag blijkt dat ook de videocamera niet meedraaide, zodat het kleinood niet gedocumenteerd is. Hoe graag ik er ook nog iets over kwijt wil, het geheugen speelt me parten...Alsof Chase wil zeggen: 'mijn oog, dat ben ik'. Het verhaal gaat verder, met de woorden nemen de gebaren toe, de dans vangt aan

Nr. 71, Maart 2000 • Lluïsa Cunillé • La Testimone
Als het is afgelopen, laat ik het hoofd zakken en is er niemand meer, niets behalve een oudere man gezeten op een bank, ik nader hem, en ik vraag hem waar iedereen is, waar zijn ze naartoe, maar hij...Ik ga een bar binnen die verlaten is en ik wacht aan de toog, maar omdat er niemand komt begeef ik mij naar de uitgangsdeur, maar dan zie ik een jukebox en ik ga er naartoe, ik kies een nummer en...hoor, ik zeg hem van ja, dat ik zijn stem hoor, daarop drukt hij mijn hoofd nog harder tussen mijn handen en vraagt mij nogmaals of ik iets hoor, ik zeg van ja, dat ik nog altijd zijn stem hoor, hij drukt

Nr. 71, Maart 2000 • Marleen Baeten • Een melopee van geheugenflarden
Ik mocht er niet over praten, (...) Deze kennis moest ik voor mezelf houden...Ik tril bij het idee dat ik zoveel liefde kan vergeten...Voix Off heb ik niet gezien, maar van De theorie van Rosenfeld kan ik zeggen dat het de enige Duras-'enscenering' is die me evenveel genot verschafte als een Duras-lectuur

Nr. 71, Maart 2000 • Myriam Van Imschoot • De zien-tuiglijkheid van de herinnering
Maar even vaak stond ik in Events naar een scène te kijken en hield ik het, jawel, voor bekeken, omdat ik iets niet wou missen aan de overkant...En onderweg stuit ik op ruggen van toeschouwers, een verkeerd geplaatste tas, spreek ik snel af om na de voorstelling iets te gaan drinken met een kennis, kijk ik of ik mijn jas in een hoek kwijt kan...Loop ik weg, kijk ik om, wissel ik blikken van verstandhouding uit met een andere toeschouwer

Nr. 71, Maart 2000 • Martin Nachbar • Herinnering en disciplinering van het lichaam
Gilles Deleuze) Sinds de herfst van vorig jaar werk ik samen met Waltraud Luley aan een reconstructie van de danscyclus Affectos Humanos van Dore Hoyer; sedert begin dit jaar krijg ik ook hulp...Ik open mijn lichaam voor de herinneringen die door de film en door Waltraud Luley op mij inwerken, en ik laat mij door iets externs tuchtigen...Ik word door mijn problemen met de vorm van de dansen zichtbaar als degene die ik ben

Nr. 71, Maart 2000 • Marianne Van Kerkhoven • Aantekeningen omtrent geheugen en lichaam, traditie en...
Ik realiseerde me dat ik niet alleen op dezelfde plaats was, maar ook dat ik op het punt stond dezelfde sprong te maken...En plots besefte ik: dit is 'the horse-phenomenon'. Ik weet niet hoelang ik reeds in mijn eigen voetsporen liep, maar ik vermoed dat ik al een hele tijd bezig was dezelfde keuzes te maken...Ik realiseerde me hoe snel mijn lichaam die streek had geassimileerd en hoe logisch de keuzes waren die ik maakte, terwijl ik dacht dat ik mijn lichaam exploreerde

Nr. 71, Maart 2000 • Rudi Laermans • 'De zintuigen bedriegen nooit'
Wat ik hoor, heb ik ooit al eens beluisterd...Ja, ik laat mij hier enigszins leiden, maar ook weer niet té veel, door de contingente verbindingen tussen twee woorden, 'geheugen' en 'lichaam'. Ja, we produceren mentaal-talige chimera...Ofwel: Ik zie en/of ik hoor iets dat op een schijnbaar exacte wijze al mijn indrukken omtrent een thema of onderwerp (liefde, dood, vriendschap, wonen, bewegen,...) synthetiseert

Nr. 71, Maart 2000 • Loek Zonneveld • Wiseguys & Mariken
Ik hoor de voordeur dichtvallen...Daar ergens moet haar beslissing zijn gevallen: ook ik wil nieuwe beelden maken uit oude verhalen, ze door de filter van mijn tijd vertellen en laten zien...Mariken is zeldzaam los en oogt fris, wordt getoond met een aanstekelijke gretigheid waar ik ongemeen vrolijk uit kwam

Nr. 71, Maart 2000 • Eric De Kuyper • 'Ik heb geen bijzonder goed geheugen'
Op die vraag kan ik antwoorden: ik heb mijn boeken geschreven omdat ik ze niet kan filmen; ik heb mijn films gemaakt omdat ik ze niet had kunnen schrijven...Als ik al eens muziek laat opklinken in een van mijn boeken, en daar heb ik steeds behoefte aan, dan bots ik meteen op het probleem: zal mijn lezer het horen...Pas wanneer ik niet zou schrijven, in dat verleden zou zwelgen en er verder niets mee zou doen, zou ik de indruk hebben nostalgisch te zijn... Nostalgisch ben ik dan ook niet van nature, alleen als

Nr. 71, Maart 2000 • Roel Verniers, Rudi Laermans • Allemaal Indiaan: verhevigde realiteit of emo-terreur?
Ik zal dat in deze brief dan ook niet doen en ook tijdens het kijken heb ik er niet aan gedacht...Bij Mijn Blackie lag dat anders: met het platteland had ik nog een eitje te pellen en dus vertelde ik in mijn recensie maar wat over de straatfeesten zoals die in mijn herinnering voortleven...Drie van de vier keer dat ik Allemaal Indiaan zag, wrong ik me los uit de lijvenrij waartussen ik op de publiekstribune geplet zat, boog voorover en weende

Nr. 71, Maart 2000 • Frank Vande Veire • Wat willen wij?
Alleen een zuigeling laat zich zonder problemen door een ander bevredigen...maar omdat hij zich wil bewijzen als iemand die zich niet laat bevredigen door wat de ander hem geeft...Eh, daar heb ik geen tijd voor, dat ligt nogal ingewikkeld, uiteindelijk is kunst toch communicatie, en wat zou kunst zijn indien er geen volk voor was

Nr. 72, Juni 2000 • Rudi Laermans • Succes als trauma?
laat ik de verleiding tot zo'n alvast vanuit academisch oogpunt hoogst voorspelbare zet weerstaan en bij de leest blijven...Maar laat ik, nogmaals, bij de leest blijven - bij zowel de ontstaansgeschiedenis als de huidige werking van die huizen die sinds het Podiumkunstendecreet ook officieel kunstencentra heten...Ik kan mij daarom zeer wel vinden in de visie van Erik Temmerman

Nr. 72, Juni 2000 • Helmut Ploebst • Beweging in een spookhuis
Vanuit de rijen van de toeschouwers kunnen de opgevoerde spook-ensceneringen meestal eenduidig gelokaliseerd worden; dat laat een zekere rust om te reflecteren, b.v...Ze zijn, als projecties van hun vitale functies en sociale rollen (ik; ik voel; jij; ik ben een man; een vrouw die; in betrekking met; etc...Men kon zien dat het ik-bewijs 'cogito ergo sum', het vermogen tot reflectie, die structuren die zich (misschien toch terecht) voor subjecten houden, transformeert tot metaforen op existentiële

Nr. 72, Juni 2000 • Loek Zonneveld • Kasimir en Karoline
Ik hou niet van premières, dientengevolge ga ik ook nooit naar openingen...Karoline: En jij zei dat ik jou laat barsten, omdat je op straat gezet bent...Ik wou dat ik het niet zou hoeven zeggen, maar ik kan het na deze voorstelling niet meer laten: wanneer houdt dat nu toch eens op, altijd weer die eeuwige videoapparatuur uit de techniekkast trekken

Nr. 72, Juni 2000 • Luk Van den Dries • Vaudeville
Laat ik even uit de adviestekst citeren: 'De Commissie is van oordeel dat de rijkdom van de theatersector recht evenredig is met de diversiteit ervan...Ik ben er mij van bewust dat elke andere commissie andere accenten legt, er bestaan nu eenmaal geen objectieve parameters om kwaliteit of dynamiek te meten

Nr. 72, Juni 2000 • Marianne Van Kerkhoven • Van archipels en satellieten
Zoals Josse De Pauw (die morgen binnen de structuur van De Korre gaat functioneren) in een interview in De Standaard met Geert Sels zei: "Ik heb geen vierjarenproject, geen masterplan," maar toch...Waarom laat zij zich leiden door of creëert zij zelf het opbod en de 'terreur' van de dossiers, die vanwege de indieners almaar uitgebreider worden opgesteld en duurder gelayout en vaak geschreven

Nr. 72, Juni 2000 • Katrien Darras • 'Eigenlijk maken we volkstoneel'
Op mensen met wie ik niet kan discussiëren ben ik snel uitgekeken...Als Damiaan een voorstelling maakt met Matthias de Koning en ik ben daar zijdelings bij betrokken omdat ik touwen knoop in het grid, dan vind ik dat een ongelooflijk cadeau om daarbij te kunnen zijn...De Roo: Ik denk het wel, maar ik wil niets pretenderen en ik maak me geen illusies

Nr. 72, Juni 2000 • Steven Engels • Claude Mauriac en Le temps immobile
Zo opgevat laat het dagboek zich lezen als de geschiedenis van een dagelijks herhaalde geste met haar eigen structurerende beginselen...Gedurende een korte periode staat het intieme ik opnieuw centraal om plots weer te verdwijnen na de bevrijding...Deze continuïteit van het eigen ik, wordt het grote thema van Le temps immobile

Nr. 72, Juni 2000 • Peter Anthonissen • 'Als je jong bent, is het witteridderschap...
Ik wist op jonge leeftijd dat ik iets in het toneel wou doen...Ik heb altijd graag dingen uit de grond gestampt, dus ook dat nieuwe project zag ik me wel realiseren...Ik heb ook aanbiedingen gekregen om toneelinitiatieven te leiden, maar daar ben ik niet op ingegaan

Nr. 72, Juni 2000 • Katrien Darras • Een Japanse Shakespeare uit Gent
Sierens: Ja, rond mijn zestien, zeventien jaar stelde ik vast dat ik te exhibitionistisch gericht was voor de film en besloot ik theater te maken...Maar met de ervaring die ik nu heb, zie ik dat het heel logisch was dat sommigen dingen die ik toen probeerde, mislukten...Ik probeerde de vorm die ik voor ogen had en de manier waarop ik theater wilde maken in te planten in de structuur van dat gezelschap