Archief Etcetera

727 document(en) met "JE WEG" • Resultaten 601 tot 620 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 71, Maart 2000 • Lucas Vandervost • Herinneren: omgaan met de toekomst
Herinnering gaat door zoveel filters, het staat je toe fouten te maken...Ik ontdekte nieuwe inhoudelijke ingangen die de gekozen vorm van toen niet in de weg zaten

Nr. 71, Maart 2000 • Myriam Van Imschoot • De zien-tuiglijkheid van de herinnering
wanneer je effectief op tastafstand komt te staan van bijvoorbeeld het convulsieve lichaam van Erna Omarsdottir of de indringende blikken van Jean-Baptiste Bonillo die je komt screenen om gegevens op te meten...Zeker wanneer je ook nog eens op de vingers gekeken wordt door je omstanders...Loop ik weg, kijk ik om, wissel ik blikken van verstandhouding uit met een andere toeschouwer

Nr. 71, Maart 2000 • Marianne Van Kerkhoven • Aantekeningen omtrent geheugen en lichaam, traditie en...
het horse-phenomenon: op hun terugweg trachten paarden altijd in de 'footprints' van hun heenweg te lopen, ook al is dat niet de kortste weg terug...Je geest denkt iets, maar je moet afrekenen met het 'horse-phenomenon' in jezelf...Je herinnert je iets door de plaats die het in een ruimte inneemt

Nr. 71, Maart 2000 • Jeanne Brabants • Klassiek ballet en hedendaagse dans: twee keffende...
zijn lichaam kan je aflezen dat hij goed getraind is. Volgens velen is zulks broodnodig om het beroep uit te oefenen en voor anderen weer niet...Vroeger hoorden wij bij de moderne dans, zij bij de klassieke, maar we gingen met opgeheven hoofd ieder onze eigen weg zonder op de kop van de andere te kloppen...Stel je voor dat we dit systeem zouden toepassen voor leraars, tandartsen en dokters

Nr. 71, Maart 2000 • Loek Zonneveld • Wiseguys & Mariken
zingen gaat dat lied door merg en been, omdat je aan je water voelt dat ze hun bestemming nooit zullen bereiken...Kies bij wie je wilt horen en dan zijn dat vanaf dat moment jouw vader en moeder...Eigenlijk een heel Brechtiaans antwoord: je mag iets van jou noemen wanneer je er goed voor zorgt, vice versa

Nr. 71, Maart 2000 • Paul Pourveur • De verfomfaaide ruimte
Een dag waarop je alvast niet de combinatie van woorden 'Hoe gaat het...wil horen omdat je zelfs je hoofd niet kan schudden om duidelijk te maken dat 'het niet gaat'. Net zoals de slag van Waterloo brak mijn migraine in alle hevigheid los om 6 uur 's morgens...De twintigste eeuw heeft ervoor gezorgd dat alle traditionele deterministische zekerheden uit de weg werden geruimd

Nr. 71, Maart 2000 • Eric De Kuyper • 'Ik heb geen bijzonder goed geheugen'
Je kan je wil opdringen...Met het risico - maar een vruchtbaar risico - dat je een totaal ander personage krijgt dan het personage dat je je op papier had ingebeeld...een boek roep je iets op dat er niet is, tenzij in je fantasie, en dat, mag je hopen, later in de verbeelding van de lezer op een gelijksoortige manier gaat leven

Nr. 71, Maart 2000 • Jan Goossens • De stadstheaters als cultuurhuizen
carrièreplanning die bepaalde zuivere en respectvolle samenwerkingsverbanden blijkbaar in de weg staan...Bovendien moeten we wel proberen een kat een kat te blijven noemen: Vlaamse gesprekspartners van het 'establishment' verwijten dat ze je enkel willen 'recupereren' en dan zelf - toegegeven, zeer...Dan kan je niet anders dan tot de conclusie komen dat je je niet mag beperken tot je eigen gezelschap en eigentijds repertoiretheater, hoewel dat uiteraard centrale elementen van onze werking blijven

Nr. 71, Maart 2000 • Roel Verniers, Rudi Laermans • Allemaal Indiaan: verhevigde realiteit of emo-terreur?
Denk aan de muziek, hoe die tactisch ondersteunt en tussenbeide komt op cruciale momenten en je weet alweer wat je op het puntje van je stoel dwingt...Iets anders is het als kunst je even op het verkeerde been zet, door je schuins naar de dingen te laten kijken plots een ander facet van de werkelijkheid laat zien...Zo zit dat dus wanneer je écht honger hebt: je eet de verf van de muren

Nr. 72, Juni 2000 • Loek Zonneveld • Kasimir en Karoline
Nemen we als voorbeeld het begin van scène 17: 'Kasimir: Ik heb je daarstraks gevraagd wat je ermee bedoelde dat wij tweeën eventueel niet meer bij elkaar passen...Kasimir: En voel je je nu nog méér met mij verbonden...maar dan kom je terug met geknakte vleugels en het leven gaat verder alsof je er nooit bij bent geweest...' Ik vrees dat Guy Cassiers dit diamantje van toneelminimalisme in zijn kern niet heeft

Nr. 72, Juni 2000 • Katrien Darras, Rudi Laermans • 'Voortdurend denken: ik wil stoppen, het is...
Vanuit politiek oogpunt dacht ik dat je kunst op straat moest brengen, dat je uit de academie en het museum weg moest...Het rituele heeft zich altijd in godsdiensten gemanifesteerd, wat nu weg is. Haast nog alleen in het theater vind je ritualiteit...Vervolgens ontdek je dat je hem nooit helemaal kan begrijpen en moet je je eigen onmacht tonen

Nr. 72, Juni 2000 • Katrien Darras • 'Eigenlijk maken we volkstoneel'
En dat is wat je nodig hebt in het begin: je moet een duw krijgen die je het gevoel geeft dat je iets kunt, en dan vergeet je alles wat op het theater al voor jou gedaan is. Wat Matthias ons toen...Maar stilaan weet je welke weg je zelf wil opgaan...Je bent voortdurend op zoek naar je eigen weg

Nr. 72, Juni 2000 • Steven Engels • Claude Mauriac en Le temps immobile
De dagboekauteur heeft een registrerende functie: de auteur baant zich een weg door de veelheid van informatie die op hem afkomt, maar heeft voorlopig nog geen eigen stem...Claude Roy (Moi je, nous en som-me toute, 1969-1976) en Dominique Desanti (Les staliniens: une expérience politique 1944-56,1975) en Henri Massis die zich ooit volledig engageerden binnen de...Even lijkt hij te overwegen ermee te stoppen: 'L'impossibilité où je suis de tenir sous un seul regard intérieur (...) cela même [de mon Journal] que j'en ai démonté et remonté ici, entre pour

Nr. 72, Juni 2000 • Peter Anthonissen • 'Als je jong bent, is het witteridderschap...
Als je er niet in gelooft, moet je het niet doen...Misschien klinkt het ouderwets, maar ik vind nog altijd dat je, als je gesubsidieerd wordt, een publieke functie en verantwoordelijkheid hebt...Geleidelijk aan trek je je dan terug en op een bepaald moment ben je eruit

Nr. 72, Juni 2000 • Katrien Darras • Een Japanse Shakespeare uit Gent
Je moet niet weten wat je gaat vertellen of hoe je het zal doen, maar je moet materiaal hebben om over te vertellen...Etcetera: In je biografie komen twee onderwerpen altijd terug: je groeide op in de Brugse Poort en je kreeg de kunst met de paplepel ingegoten van je vader, die ook schrijver was...Ik wilde theater maken dat niet alleen je ratio aanspreekt, maar ook je vel, je oren, je ogen, je darmen en je emoties prikkelt

Nr. 72, Juni 2000 • Peter Anthonissen, Dries Moreels • Een wiel met haakjes
Een toon wordt geboren, er is een aanhef, dat hoor je ook, en gaat de toon weg, dan sterft hij...Volgens mij is dat kunst: je op een weg begeven waar je iets aangaat wat je je van tevoren niet had kunnen voorstellen...Je bent dan weg uit de schouwburg, maar de illusie van de schouwburg is een andere geworden

Nr. 72, Juni 2000 • Johan Wambacq • Wanhoop en weerzin, liefde en lust
De vriend/ vrouw Wat wil je schilderen, als ik vragen mag...Wat doe je met de inspiratie...Het scènebeeld is van een dwingende eenvoud, een beeld dat je niet vergeet

Nr. 72, Juni 2000 • Marianne Van Kerkhoven, Marleen Baeten • Een artiest moet in zijn parcours bochten...
Er werd van je verwacht dat je je verantwoordelijkheid opnam tegenover je publiek en tegenover jezelf...Vandaag is wat telt de manier waarop je met geld omgaat: hoe je het verdeelt, hoe je ermee naar de kunstenaar gaat en wat je daarmee genereert voor het publiek...Ergens komt er een punt waarop je wel moet institutionaliseren, waarop je je organisatie een vaste basis moet geven

Nr. 72, Juni 2000 • KUNSTENAARS OVER HUN PROJECT
Het jaar daarna dienen we een nieuw projectdossier in. Als je bij andere gezelschappen of productiehuizen meedraait, voel je na een tijdje dat je met een ei zit, dat je je eigen zin wilt doen...Als je een idee hebt voor een schilderij, heb je gewoon je instrumenten nodig en je kan onmiddellijk beginnen werken; als je een idee hebt voor een dansstuk, bestaat de kans dat je soms zes maanden...Dat is niet de enige manier om het te doen, maar hoe verder je ervan weg gaat, hoe moeilijker het wordt om je werk te tonen

Nr. 73, Januari 2000 • Klaas Tindemans • Theater maken, theater leren
Speeldrift Hoe kan je iets leren, iets aan-leren, wanneer de betekenis van dat kennisobject voortdurend wegglijdt of wegzinkt...Dat die erkenning van de schijn vervolgens de mensheid naar één universele schoonheid moet leiden, dat is echter een stap te ver, als je kijkt naar de artistieke praktijken van vandaag...Een kunstvakopleiding zou echter juist een andere weg moeten volgen