Archief Etcetera

814 document(en) met "Ik-figuur Staat" • Resultaten 601 tot 620 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 62, December 1997 • Marleen Baeten, Wouter Van Looy • Huisje kunst
Toen ik afstudeerde in Utrecht wist ik dat dit kon...Cultureel Centrum De Velinx stelde ik als theaterprogrammator voorop dat er gemiddeld drie dagen per week voorrang moest gegeven worden aan de kindercultuur...Een "ervaringsacademie", zo noem ik datgene waar ik van droom

Nr. 62, December 1997 • Peter de Jonge • De blijde intrede van Amanda Miller
Tegelijkertijd dwingt deze avond Amanda Miller tot de constructie van een gekristalliseerd artistiek ik, tot een kernachtig zelfportret...De bovenste verdieping staat voor de wereld van de geest, de onderste staat voor de wereld van de materie en de vensters staan voor de zintuigen...Het moment van zelfdefinitie vond dus niet, zoals ik boven schreef, plaats in de keuze van de hernemingen, maar in de creatie van Four for Nothing

Nr. 62, December 1997 • Fransien van der Putt • Hoe iets ontstaat uit niets
Zoals vogels fascineren in hun bewegingen omdat ze continu alert zijn op hun omgeving, in staat om ieder moment de wijk te nemen in geval van gevaar, zo vatte ik het vogelachtige in Bianco op als een...En hij is in staat om onafhankelijk van de snelheid waarmee hij beweegt, de tijd te nemen voor het uitwerken van een impuls in een specifieke actie-reactie-dynamiek, waaruit vervolgens beweging...Na het zien van rosso verbaasde ik mij opnieuw over hoezeer in de dans (en andere podiumkunsten) nog steeds de psychologisering van het lichaam domineert

Nr. 62, December 1997 • Carl Hourcau • Tussen hersenen en beweging
Ik denk dat er ergens een noodzakelijkheid bestond dat ik het ballet zou verlaten...Ik begon te denken dat dans iets moet zijn dat van binnenuit komt, en dat vond ik toen niet terug in mijn werk...Ik denk niet dat dat zo is. Daarom voel ik mij verwant met de Japanse choreograaf Teshigawara, met wie ik onlangs een voorstelling maakte

Nr. 62, December 1997 • Clara Van den Broek • Klapstuk 97 en het dansgeheugen
de Klapstukgeschiedenis tot nu toe). Laat ik trachten het skelet van dit netwerk hier uiteen te zetten...Laat ik hier één van mijn verhaaltjes bondig uit de doeken doen...de spreker, en eerlijkheid tot een erg ambivalente morele categorie wordt, zo staat het klungelen van de improviserende danser borg voor de authenticiteit van het evenement (vergelijk maar met de

Nr. 62, December 1997 • Eric De Kuyper • De zin van een anachronisme
Ik geef een voorbeeld: een opvoering van de salonkomedie Private Lives van Noel Coward die ik in de jaren tachtig in Londen zag...Het is eerder omgekeerd: het is omdat ik me zo intensief met het theater en de andere podiumkunsten heb beziggehouden dat ik geschiedenis in het algemeen boeiend ben gaan vinden...Komt dat omdat de afstand nog niet groot genoeg is? Zou ik over vijftig jaar wel die historische dimensie vinden die ik nu ontbeer

Nr. 62, December 1997 • Rudi Laermans • De tragédienne en haar meesterwerk
Als iemand mij in een staat van geweldige spanning tracht te brengen, dan klap ik dicht als een oester...hij zei "nee, ik vind naakt vreselijk op een scène, dus je moet niks". En toen deed ik op een gegeven moment die monoloog, en ik dacht "ik trek gewoon mijn kleren uit, ik doe het zo - want daar gaat...Tijdens Philoktetes dacht ik vaak: waarom zou je, waarom zou je... Ik was als het ware dubbel bezig: ik speelde een rol - en ik denk nog steeds dat ik in die voorstelling een heel goede Odysseus heb

Nr. 62, December 1997 • Peter Anthonissen • Turn out the stars
Here is the music of aloneness... sung with a heart-catching blend of tenderness, torchiness, and irrepressible vitality by the incomparable Judy,' staat op de achterzijde geschreven...Hoghe loopt rond, observeert en staat open voor eenieder die zijn pad kruist...Ik toon hoe ik ben,' zei Hoghe aan Tuur Devens in Het Belang van Limburg

Nr. 62, December 1997 • Gojim 5.1 • Doodgewoon en levensecht
Haar carrière staat van meet af aan in het teken van de sociale pornografie...Janpubliek, dat zijn u en ik dus, vermomd als Jan Van Rompaey...soeverein, van de staat

Nr. 62, December 1997 • Marc Holthof • Een koning uit een washuis
En ik kon rustig alle dingen, van de meubels tot de wapenschilden, natekenen...Edward VII verklaarde na een privé-vertoning van de film: 'Het sterkste aan de hele affaire is dat ik mijzelf heel goed herken...Ik herken ook de koningin, en als ik niet overtuigd was van het tegendeel, zou ik geloven dat wij onszelf hebben gezien

Nr. 62, December 1997 • Willem Dauw • 'Star Quality'
Hou ouder ik word, hoe meer ik vermoed dat het een vlucht voorwaarts is. Ik ken niet één acteur die niet bang is uitgevallen...Ik kende die mevrouw niet, en ik heb wel eens vaker in een schminkkamer gezeten met een acteur die ik nooit eerder heb gezien en met wie ik vervolgens een scènetje speel...Ik dacht: ik laat ze met rust, ik doe alsof ik ze niet ken, ik spreek er geen woord tegen

Nr. 63, Maart 1998 • Geert Sels • Kan theater nog pijn doen?
Gretchens tragische verzuchting die ik tot de mijne had gemaakt, 'Mein Ruh ist hin/ Mein Herz ist schwer', heb ik sinds kort achter me kunnen laten...Na de Brusselse versie dacht ik dat ze daar altijd pijnlijk te kort zou in schieten...Ik voel zijn wanhoop aan, ik ervaar zijn verscheurdheid

Nr. 63, Maart 1998 • Wouter Van Looy • Iets leuks voor de kinderen
Al een tijdje staat het kinder- en jeugdtheater in Nederland en Vlaanderen in al zijn diversiteit aan de top op wereldvlak...Het staat mooi om er iets voor te doen, maar daarmee is dan ook alles gezegd...Jammer, want wat op dit vlak wordt gepresteerd staat in schril contrast met wat de opera's de afgelopen jaren voor hun 'echt' publiek op de planken hebben gebracht

Nr. 63, Maart 1998 • Koen Tachelet • Ten Oorlog
Sindsdien ben ik steeds meer gaan ontdekken dat het getal drie bij Shakespeare heel belangrijk is. Ik wist dat Ten Oorlog uit drie delen moest bestaan...Ik ben op een bepaald moment veel strikter, bijna illustrerend gaan regisseren, omdat ik besefte dat de acteurs nog niet konden vatten waar het geheel naar toe moest...Ik meende het toen ik zei dat ik het desnoods helemaal zelf zou spelen

Nr. 63, Maart 1998 • Koen Tachelet • Ten Oorlog
Koen Tachelet over de crisissen en paradoxen van een gezelschap In volle transformatie Ik vond het heel moeilijk om goed naar Ten Oorlog te kijken, en ik denk dat ik niet de enige was...Ik heb nooit een evenement willen maken, ik heb een verhaal willen vertellen,' was het eerste dat Luk Perceval van het hart moest...Guy van Sande over zijn rol, Richaar Deuzième (de rol die door Wim Opbrouck werd overgenomen): 'Omdat ik de eerste koning was, wilde Luk een lijn uitzetten tot aan het laatste stuk, en ik moest spelen

Nr. 63, Maart 1998 • Luk Van den Dries • Ten Oorlog
geschiedenis laten vervolgen met Sir John erin, en u vrolijk maken met Katharina van Frankrijk; daarin zal, voor zover ik weet, Falstaff doodgaan van het zweten, tenzij uw harde opinie hem al van kant gemaakt...Maar wat het is dat ik ook ben: noch ik/ Noch enig mens die mens is en niets meer,/ Kan ooit tevreden zijn met iets, totdat/ Hij vrede neemt met dit: de mens is niets...Ik ben gelijk een vogel voor de dood

Nr. 63, Maart 1998 • Marleen Baeten • Van Blauw Vier tot Cantecleir
Ik zie ons geen dingen doen omdat het bevattelijk is voor kinderen...Als hij dan ziet dat de zon ook opkomt wanneer hij niet kraait, besluit hij: ik blijf het doen, ook al weet ik het...Hoe hij altijd naar oplossingen zocht, daar herken ik ons werk in.' Een grenspaal op wieltjes bijvoorbeeld combineert inhoud met snelheid en actie

Nr. 63, Maart 1998 • Peter Anthonissen • Ontmoeting op de pijngrens
Ik doe het niet, maar heb na de voorstelling duidelijk nood aan suikers: een cola graag, ook al had ik me dertien dagen eerder voorgenomen dat goedje niet al te veel meer aan te raken...haar inleiding tot het boek bekent ze: 'Hoe heb ik dit kunnen schrijven, dit ding dat ik nog niet kan benoemen en dat me bang maakt wanneer ik het herlees...Ik stond tegenover een reusachtige wanorde van gedachten en gevoelens waar ik niet aan heb durven komen en bij de aanblik waarvan de literatuur me met schaamte vervulde

Nr. 63, Maart 1998 • Barbara Baert • De kleuren van de geest
Mocht dit al eens gebeuren, dan draait het onderzoek om een pseudo-vraag waarop het antwoord al bij voorbaat gegeven is. Pas als men open staat voor het onverwachte, dat wat niet bij voorbaat in te...Betekenisverlies staat echter geen nieuwe betekenissen en functies in de weg...De dans is letterlijk prehistorisch: hij staat vóór het geschreven woord

Nr. 63, Maart 1998 • Pascal Gielen • Corps incorporated
Ik wou zo snel mogelijk iets maken, ik moest iets realiseren...Ik doe gewoon wat ik wil en ik wil vooral een succesvolle voorstelling maken, tot ergernis van sommige mensen...Ik heb iets tegen het alledaagse op het podium, op de scène wil ik zo artificieel mogelijk werken